In a high school girl’s life, givin

In a high school girl’s life, giving Valentine chocolate to the one you like is a tradition already. I’m already at my senior year of high school, but I never experienced giving it to the one that I really like the most. There were always hindrances that make me not to give it to him.

“Mirai, will you be making chocolates this year?” Umika asked as she looked for recipe books in the bookstore.

“Yes, I will but only for my friends though,” I told her. “For Suzuka and you only.”

“What about Ryosuke-kun?” Umika stopped looking for the recipe book and turned her all attention to me. “You always make Valentine chocolate for him every year right?”

“I admit that I always make some for him, but he never even tasted it.” I said sadly as I remember those chocolates that I made for him when we were in our 1st and 2nd year of high school. “I never managed to give it to him.”

“Then who did you give your chocolates then?” I was happy that Umika was worried.

“I gave it to Mikki-kun, since he always beg me to give him some,” Mikki was my escape route, since it would be troublesome to throw those chocolates I decided to just give it to him. He is my close friend so it’s fine to give it to him.

“But why didn’t you give it to him?” Umika hold my hand as she asked me. “Were you afraid that he’ll reject you?”

“Yes, because I know he would reject me anyway so why bother telling him and giving him chocolates,” he will definitely reject me because he already had Mariya. He already found someone else to replace me from his heart. “The pain is greater if you know everything and hear it on your own.”

“Mirai,” Umika looked sad, I know that she already knew what I meant. “Even though the pain is much harder to handle, saying to him you’re feelings that you still love him, don’t you think it’s worth it?”

“I’m not strong like you Umika,” I can handle the fact that he loves someone else, but I don’t think my heart can handle if he would say it to my face straight. That he don’t like me anymore. “I think my mom would be going home soon. I think I need to go already Umika. See you tomorrow!”

I was a coward.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในชีวิตของสาวมัธยม ช็อกโกแลตวาเลนไทน์ให้คนที่คุณชอบได้เป็นประเพณีแล้ว ฉันแล้วที่ฉันปีอาวุโสของโรงเรียน แต่ฉันไม่เคยให้มันไปยังที่ฉันชอบมากที่สุด ก็มีอุปสรรคที่ทำให้ฉันไม่ต้องให้กับเขา"Mirai จะคุณจะทำช็อคโกแลตปีนี้" Umika ขอเป็นเธอดูสูตรหนังสือในร้านหนังสือ"ใช่ ฉันจะแต่สำหรับเพื่อนของฉันแม้ว่า ฉันบอกเธอ "สำหรับซูซูกะและคุณเท่านั้น""อะไร Ryosuke kun บ้าง" Umika หยุดหาหนังสือตำรา และหันความสนใจทั้งหมดของเธอกับฉัน "คุณทำเสมอวาเลนไทน์ช็อกโกแลตสำหรับเขาทุกปีเหมาะสม""ข้าพเจ้ายอมรับว่า ฉันทำเสมอบางเขา แต่เขาไม่เคยได้ลิ้มรสมัน" ผมว่า น่าเศร้าผมจำได้ว่า ช็อกโกแลตที่ทำให้เขาเมื่อเราอยู่ของเราปี 1 และ 2 ของโรงเรียนมัธยม "ฉันไม่เคยจัดการให้เขา""แล้วที่ทำคุณให้ช็อคโกแลตของคุณแล้ว" ผมมีความสุข Umika เป็นห่วง"ฉันให้มัน Mikki-kun เนื่องจากเขามักจะขอให้เขาบาง Mikki ได้ฉันหนี เนื่องจากมันจะโยนช็อกโกแลตที่ฉันตัดสินใจเพียงให้เขาซึง เขาเป็นเพื่อนสนิทของฉันเพื่อจะปรับให้เขา"แต่ทำไมไม่ได้คุณมอบให้แก่เขา" Umika ค้างมือเธอถามผม "กลัวคุณว่า เขาจะปฏิเสธคุณ""ใช่ เพราะฉันรู้ว่า เขาจะปฏิเสธฉันหรือ เพื่อเหตุรำคาญบอกเขา และให้เขาช็อคโกแลต, " เขาแน่นอนจะปฏิเสธฉันเพราะมีมาริแล้ว เขาได้พบคนอื่นแทนฉันจากหัวใจ "อาการปวดเป็นมากขึ้นถ้าคุณรู้ทุกอย่าง และได้ยินด้วยตนเอง""Mirai," Umika ดูเศร้า ฉันรู้ว่า เธอรู้แล้วว่าสิ่งที่ฉันหมายถึง "ถึงแม้ว่าอาการปวดเป็นมาก ยากในการจัดการ การพูดกับเขา คุณรู้สึกว่า คุณยังรักเขา ไม่คุณคิดว่า จะคุ้มหรือไม่? ""ฉันไม่แข็งแกร่งเหมือนคุณ Umika ฉันสามารถจัดการกับความจริงที่ว่า รักคนอื่น แต่ฉันไม่คิดว่า หัวใจของฉันสามารถจัดการถ้าเขาจะกล่าวใบหน้าของฉันตรงกัน ว่า เขาไม่ชอบฉันอีกต่อไป "ผมคิดว่า แม่ของฉันจะไปเที่ยวบ้านเร็ว ๆ นี้ ฉันคิดว่า ฉันต้องไปแล้ว Umika เจอกันพรุ่งนี้"ผมคนขี้ขลาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในชีวิตของสาวโรงเรียนมัธยมให้ช็อคโกแลตวาเลนไทน์เพื่อคนที่คุณชอบเป็นประเพณีแล้ว ฉันอยู่ที่ปีสุดท้ายของฉันจากโรงเรียนมัธยม แต่ฉันไม่เคยมีประสบการณ์ให้ไปหนึ่งที่ผมชอบมากที่สุด มีอุปสรรคเสมอที่ทำให้ฉันไม่ได้ที่จะให้มันกับเขา. "Mirai คุณจะได้รับการทำช็อคโกแลตในปีนี้?" Umika ถามขณะที่เธอมองหาหนังสือสูตรในร้านหนังสือ. "ใช่ฉันจะ แต่สำหรับเพื่อนของฉันแม้ว่า "ฉันบอกเธอ "สำหรับซูกะเซอร์และคุณเท่านั้น." "สิ่งที่เกี่ยวกับ Ryosuke คุง?" Umika หยุดมองหาหนังสือสูตรและหันความสนใจทั้งหมดให้ฉัน "คุณเสมอให้ช็อคโกแลตวาเลนไทน์สำหรับเขาทุกปีขวา?" "ฉันยอมรับว่าฉันเสมอให้บางอย่างสำหรับเขา แต่เขาไม่เคยลิ้มรสแม้มัน." ผมบอกว่าเศร้าที่สุดเท่าที่ผมจำได้ว่าช็อคโกแลตที่ฉันทำกับเขาเมื่อเราอยู่ในของเรา ปีที่ 1 และครั้งที่ 2 จากโรงเรียนมัธยม "ผมไม่สามารถที่จะให้มันอยู่กับเขา." "แล้วที่คุณไม่ได้ให้ช็อคโกแลตของคุณแล้ว?" ฉันมีความสุขที่ Umika เป็นห่วง. "ฉันมอบมันให้กับมิคกิคุงเพราะเขามักจะขอให้ฉันเพื่อให้เขาบางอย่าง" Mikki เป็นเส้นทางหลบหนีของฉันเพราะมันจะลำบากที่จะโยนช็อคโกแลตที่ผมตัดสินใจที่จะเพียงแค่ให้มันไปให้เขา เขาเป็นเพื่อนสนิทของฉันดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่ดีที่จะให้มันกับเขา. "แต่ทำไมคุณไม่ให้มันกับเขา?" Umika จับมือของฉันเป็นเธอถามฉัน "มีคุณกลัวว่าเขาจะปฏิเสธคุณ?" "ใช่เพราะผมรู้ว่าเขาจะปฏิเสธฉันอยู่แล้วดังนั้นทำไมรำคาญบอกเขาและทำให้เขาช็อคโกแลต" แน่นอนเขาจะปฏิเสธผมเพราะเขามีมาริยา แล้วเขาพบว่าคนอื่นจะเข้ามาแทนที่ฉันจากหัวใจของเขา "อาการปวดเป็นมากขึ้นถ้าคุณรู้ทุกอย่างและได้ยินมันด้วยตัวคุณเอง." "Mirai" Umika มองเศร้าฉันรู้ว่าเธอรู้แล้วว่าสิ่งที่ผมหมายถึง "แม้ว่าความเจ็บปวดที่ยากมากที่จะจัดการกับบอกเขาว่าคุณกำลังรู้สึกว่าคุณยังคงรักเขาไม่ได้คุณคิดว่ามันคุ้มค่าหรือไม่" "ฉันไม่แข็งแรงเหมือนคุณ Umika" ฉันสามารถจัดการกับความเป็นจริง ว่าเขารักคนอื่น แต่ฉันไม่คิดว่าหัวใจของฉันสามารถจัดการถ้าเขาจะบอกว่ามันจะตรงใบหน้าของฉัน ว่าเขาไม่ชอบฉันอีกต่อไป "ผมคิดว่าแม่ของฉันจะได้กลับบ้านเร็ว ๆ นี้ ฉันคิดว่าฉันต้องไปแล้ว Umika เจอกันพรุ่งนี้นะ! " ผมเป็นคนขี้ขลาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในชีวิตนักเรียนมัธยมหญิง , การให้ช็อกโกแลตวาเลนไทน์ให้คนที่คุณชอบเป็นประเพณีไปแล้ว ผมอยู่ปีสุดท้ายของโรงเรียนมัธยม แต่ผมไม่เคยให้มันกับคนที่ผมชอบ มากที่สุด มีแต่ปัญหาอุปสรรคที่ทำให้ผมไม่ต้องให้มัน

" มิไร เธอจะทำช็อกโกแลตปีนี้ ?" มิกะถามขณะที่เธอตามหาหนังสือสูตรอาหารในร้าน

" ครับ ผมจะ แต่สำหรับเพื่อนของฉันนะ " ผมบอกเธอ " ซูซูกะ และคุณ "

" แล้วเรียวสุเกะคุง ? " มิกะ หยุดมองหาหนังสือสูตรและหันความสนใจทั้งหมดของเธอให้ฉัน " เธอชอบให้ช็อกโกแลตวาเลนไทน์ให้เขาทุกปีใช่ไหม ? "

" ผมยอมรับว่า ผมมักจะทำเพื่อเขา แต่เขาไม่เคยได้ลิ้มรสมัน" ฉันบอกว่า เศร้า เท่าที่ผมจำได้ ช็อกโกแลตที่ฉันทำเพื่อเขา เมื่อเราอยู่ในของเรา 1 และ ปี 2 ของโรงเรียนมัธยม " ผมคงจัดการให้เขา "

" แล้วใครให้ช็อคโกแลตงั้นเหรอ " ผมมีความสุขที่มิกะเป็นห่วง

" ฉันให้มิกกิคุง เพราะเขามักจะขอร้องให้ผมมา " มิกกิกำลังหนีผมเพราะมันก็เป็นปัญหาที่จะโยนช็อคโกแลตที่ฉันตัดสินใจที่จะเพียงแค่ให้มันกับเขา เขาเป็นเพื่อนสนิทของฉันดังนั้นมันจึงดีที่จะให้มัน

" แต่ทำไมคุณไม่ได้ให้มันกับเขา ? " มิกะ จูงมือเธอถามผม " เธอกลัวว่าเขาจะไม่ยอมรับคุณ "

" ครับ เพราะผมรู้ว่าเขาจะปฏิเสธฉันอยู่แล้ว แล้วทำไมต้องบอกให้เขาและให้เขาทั้งสิ้น" เขาจะปฏิเสธฉันเพราะเขามีมาริยะ . เขาก็หาคนอื่นมาแทนที่ฉันจากหัวใจ " มันเจ็บมากกว่าถ้าคุณรู้และได้ยินมันเอง "

" มิไร " มิกะดูเศร้า ฉันรู้ว่าเธอรู้ว่าฉันหมายถึงอะไร " แม้ความเจ็บปวดจะยากมากที่จะจัดการกับ , พูดกับเขาคุณจะรู้สึกว่าคุณยังคงรักเขาคุณไม่คิดว่ามันคุ้มค่า ? "

" ผมไม่เก่งเหมือนคุณ มิกะ ฉันสามารถจัดการกับความจริงที่ว่า เขารักใคร แต่ผมไม่คิดว่าหัวใจของฉันสามารถจัดการ ถ้าเขาจะพูดต่อหน้าตรงๆ ของผม ว่าเขาไม่ชอบฉันอีกแล้ว " ฉันคิดว่าแม่ฉันจะกลับบ้านในเร็วๆนี้ ฉันคิดว่าฉันต้องไป มิกะแล้ว เจอกันพรุ่งนี้ "

ฉันขี้ขลาด