Article 17 of the Treaty is relied

Article 17 of the Treaty is relied upon by Portugal as constituting a transfer of sovereignty.
From an examination of the various texts of that article placed before it, the Court is unable to
conclude that the language employed therein was intended to transfer sovereignty over the
villages to the Portuguese. There are several instances on the record of treaties concluded by the
Marathas which show that, where a transfer of sovereignty was intended, appropriate and
adequate expressions like cession "in perpetuity" or "in perpetual sovereignty" were used. The
expressions used in the two sanads and connected relevant documents establish, on the other
hand, that what was granted to the Portuguese was only a revenue tenure called a jagir or
saranjam of the value of 12,000 rupees a year. This was a very common form of grant in India
and not a single instance has been brought to the notice of the Court in which such a grant has
been construed as amounting to a cession of territory in sovereignty.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อ 17 ของสนธิสัญญาคือการพึ่งพาจากโปรตุเกสว่าเป็นการถ่ายโอนอำนาจอธิปไตยได้. จากการตรวจสอบของตำราต่างๆของบทความที่วางไว้ก่อนที่มันศาลไม่สามารถที่จะสรุปได้ว่าภาษาที่ใช้นั้นมีจุดมุ่งหมายในการถ่ายโอนอำนาจอธิปไตยเหนือหมู่บ้านไปยังโปรตุเกส มีหลายกรณีในบันทึกของสนธิสัญญาสรุปโดยมีธัซึ่งแสดงให้เห็นว่าที่ถ่ายโอนอำนาจอธิปไตยได้ตั้งใจที่เหมาะสมและการแสดงออกอย่างเพียงพอเช่นการยก"ในความเป็นอมตะ" หรือ "ในอำนาจอธิปไตยตลอด" ถูกนำมาใช้ สำนวนที่ใช้ในสอง sanads และเชื่อมต่อเอกสารที่เกี่ยวข้องสร้างในอื่น ๆมือว่าสิ่งที่ได้รับอนุญาตให้โปรตุเกสเป็นเพียงวาระการดำรงตำแหน่งที่เรียกว่ารายได้ Jagir หรือsaranjam ของมูลค่า 12,000 รูปีของปี นี่คือรูปแบบที่พบมากของการบริจาคในอินเดียและไม่ได้เช่นเดียวที่ได้รับนำไปแจ้งให้ทราบล่วงหน้าของศาลในการที่ทุนดังกล่าวได้รับการตีความว่าเป็นจำนวนยกดินแดนอธิปไตย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาตรา 17 ของสนธิสัญญาคืออาศัยเมื่อโดยโปรตุเกสเป็นประกอบเป็นโอนอธิปไตย .
จากการตรวจสอบของข้อความต่างๆของบทความที่วางอยู่ก่อนแล้ว ศาลไม่สามารถ
สรุปได้ว่า ภาษาใช้ในนั้นมีวัตถุประสงค์เพื่อโอนอธิปไตยเหนือ
หมู่บ้านโปรตุเกส มีหลายกรณีในสนธิสัญญาสรุป โดย
บันทึกมาราธาซึ่งแสดงให้เห็นว่าที่โอนอธิปไตยมีวัตถุประสงค์ที่เหมาะสมและเพียงพอ เช่น การยกให้
สำนวน " นิจ " หรือ " อธิปไตย " ตลอดการใช้
สำนวนที่ใช้ใน sanads เชื่อมต่อสองและเอกสารที่เกี่ยวข้อง สร้าง บนมืออื่น ๆ
, สิ่งที่ได้รับอนุญาตให้ชาวโปรตุเกสเป็นเพียงรายได้การทำงานที่เรียกว่า jagir หรือ
saranjam ของมูลค่า 12000 รูปีต่อปี นี้เป็นรูปแบบทั่วไปมากของแกรนท์ในอินเดีย
ไม่อินสแตนซ์เดียวได้รับมาให้ประกาศของศาลที่มีสิทธิ์ได้
ถูกตีความเป็นโดยการยกให้เป็นดินแดนในอธิปไตย