Alcaligenes eutrophus forms PHB as

Alcaligenes eutrophus forms PHB as a way of fixing carbon and as a form of intercellular storage [4]. When the bacterium runs out of extracellular carbon, PHB is broken down effectively and quickly into organic compounds to be reused. In fact, A. eutrophus is not the only bacterium that degrades PHB.

Lemoigne (1923-1927) discovered that B. megaterium releases [R]-3-hydroxybutyric in an aqueous environment. Wilkinson et al. (1958) also studied B. megaterium and figured out that this bacterium degrades PHB and releases both acetoacetic acid and acetic acid as byproducts. In 1962, Merrick et al., worked on B. rubrum and found that the bacterium self-catabolizes its “native” granules through hydrolysis with the aid of the enzyme depolymerase (sometimes referred as hydrolase). This was followed by Williamson et al., in 1967, who discovered a specific dehydrogenase that convertes [R]-3-hydroxybutyric acid to acetoacetic acid. Another enzyme that carries the synthesis of acetic acid from acetoacetic acid was classified by Dawes and his team in 1973.

Base on those discoveries above, the biodegradation of PHB into simple organic compounds can be done through any of these possible ways:

• PHB can be broken down through hydrolisis with the aid of depolymerase—an enzyme secreted by many bacteria and fungi. In 1965, Delafield, Doudoroff and co-workers identified some pseudomonas that treat PHB as their energy and carbon source.

• Many microorganisms have the ability to both catabolize PHB and metabolize [R]-3-hydroxybutyric acid.

• Depolymerases are associated with long alkyl chained PHA classes.

• Polyester depolymerases are found in many different organisms and their characteristics and structure have been well studied.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Alcaligenes eutrophus รูปแบบ PHB เป็นวิธีการแก้ไขคาร์บอนและเป็นรูปแบบของการจัดเก็บข้อมูลระหว่างเซลล์ a [4] เมื่อแบคทีเรียไหลออกมาจากคาร์บอน extracellular, PHB ถูกทำลายลงได้อย่างมีประสิทธิภาพได้อย่างรวดเร็วและกลายเป็นสารประกอบอินทรีย์เพื่อนำกลับมาใช้ ในความเป็นจริง eutrophus เอไม่ได้เป็นแบคทีเรียเดียวที่ลด PHB. Lemoigne (1923-1927) พบว่าบีรุ่น megaterium [R] -3-hydroxybutyric ในสภาพแวดล้อมที่เป็นน้ำ วิลกินสันและอัล (1958) นอกจากนี้ยังมีการศึกษา B. megaterium และคิดว่าแบคทีเรียนี้ลด PHB และรุ่นทั้งกรด acetoacetic และกรดอะซิติกเป็นผลพลอยได้ ในปี 1962 Merrick et al., ทำงานใน rubrum บีและพบว่าแบคทีเรียตัวเอง catabolizes เม็ด "แม่" ผ่านการย่อยสลายด้วยความช่วยเหลือของเอนไซม์ depolymerase ที่ (บางครั้งเรียกว่าเป็น hydrolase) ตามด้วยวิลเลียมสัน et al., ในปี 1967 ที่ค้นพบ dehydrogenase เฉพาะที่ convertes [R] กรด -3-hydroxybutyric เพื่อ acetoacetic กรด เอนไซม์อื่นที่ดำเนินการสังเคราะห์กรดอะซิติกกรดจาก acetoacetic ถูกจำแนกตามดอว์สและทีมงานของเขาในปี 1973 ฐานการค้นพบข้างต้นการย่อยสลายของ PHB กลายเป็นสารประกอบอินทรีย์ที่เรียบง่ายสามารถทำได้ผ่านใด ๆ ของวิธีที่เป็นไปนี้: • PHB สามารถ หักลงมาผ่าน hydrolisis ด้วยความช่วยเหลือของ depolymerase-เอนไซม์ที่หลั่งจากเชื้อแบคทีเรียและเชื้อราหลาย ในปี 1965 เดลา Doudoroff และเพื่อนร่วมงานระบุ Pseudomonas บางอย่างที่รักษา PHB เป็นพลังงานของพวกเขาและแหล่งคาร์บอน. •จุลินทรีย์หลายคนมีความสามารถในการ PHB catabolize ทั้งสองและเผาผลาญ [R] กรด -3-hydroxybutyric. • Depolymerases เกี่ยวข้องกับยาว อัลคิลที่ถูกล่ามโซ่เรียน PHA. • depolymerases โพลีเอสเตอร์ที่พบในสิ่งมีชีวิตที่แตกต่างกันจำนวนมากและลักษณะของพวกเขาและโครงสร้างได้รับการศึกษาที่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Alcaligenes eutrophus รูปแบบ PHB เป็นวิธีการแก้ไขคาร์บอนและเป็นรูปแบบของการจัดเก็บ intercellular [ 4 ] เมื่อเชื้อหมดสำคัญ คาร์บอน ไนโตรเจน เสียลงอย่างมีประสิทธิภาพ และรวดเร็วเป็นสารประกอบอินทรีย์จะใช้ . ในความเป็นจริง , A . eutrophus ไม่ใช่แค่แบคทีเรียที่บั่นทอน PHB

lemoigne ( 1923-1927 ) ค้นพบว่า พ.megaterium ประชาสัมพันธ์ [ R ] - 3-hydroxybutyric ในสภาพแวดล้อมที่น้ำ . วิลกินสัน et al . ( 1958 ) B . megaterium และศึกษา และได้รู้ว่าแบคทีเรียนี้บั่นทอน PHB และปล่อยกรด acetoacetic และกรดอะซิติกเป็นสาร . 1962 Merrick et al . , ทำงานบน .rubrum และพบว่าแบคทีเรียตัว catabolizes " พื้นเมือง " เม็ดที่ผ่านการย่อยสลายด้วยการช่วยเหลือของเอนไซม์ depolymerase ( บางครั้งเรียกว่าไฮโดรเลส ) นี้ตามด้วยวิลเลียมสัน et al . , 1967 , ผู้ซึ่งค้นพบเฉพาะสายพันธุ์ที่ convertes [ R ] - 3-hydroxybutyric กรดเพื่อสถานะของเวิร์กโฟลว์ .อื่นซึ่งมีการสังเคราะห์เอนไซม์ กรดจากสถานะของเวิร์กโฟลว์จัดโดยดอร์ และทีมงานของเขาในปี ค.ศ. 1973

ฐานนั้น การค้นพบดังกล่าว การย่อยสลายสารอินทรีย์ไนโตรเจน เป็นง่าย ๆสามารถทำได้ผ่านใด ๆของวิธีการที่เป็นไปได้เหล่านี้ :

- PHB สามารถแบ่งผ่านด้วยความช่วยเหลือของ depolymerase การไฮโดรไลซีสเอนไซม์ที่หลั่งจากแบคทีเรียและเชื้อรา ในปี 1965เดลเลิฟฟิลด์ doudoroff , และเพื่อนร่วมงานที่ระบุบางส่วนของการรักษา PHB เป็นพลังงานและแหล่งคาร์บอน

- หลายจุลินทรีย์มีความสามารถทั้ง catabolize PHB และเผาผลาญ [ R ] - 3-hydroxybutyric กรด

- depolymerases เกี่ยวข้องกับอัลคิลถูกล่ามโซ่ยาวผาชั้นเรียน

- โพลีเอสเตอร์ depolymerases พบในสิ่งมีชีวิตที่แตกต่างกันมาก และลักษณะโครงสร้างของพวกเขาและได้รับการศึกษามากนัก