The features which emerge from this

The features which emerge from this survey are that the
typical intensive care patient has poor recollection of his
experience. True, he could back calculate the time he had
spent in the unit, but retrograde amnesia in nearly 50%,
hazy recollection of events in the ICU and a sense of confusion
(often unappreciated by nursing staff) makes the
experience of a survivor of the ICU fragmentary. This is
not apparently related to the preadmission personality,
but more to his serious illness, analgesic and sedative
drugs - particularly in patients on IPPV - and lack of
sleep. About a quarter of Hewitt's patients were worried
by difficulty in resting or sleeping and our findings are not
dissimilar. Prominent among causes of difficulty is the
inability to be comfortable. Patients in an ICU are likely
to be placed in a "crucifixion" position with an infusion
of some kind in one arm and a sphygmomanometer cuff
or arterial line strapped to the other. It is well nigh impossible
for a patient immediately after major surgery to
wriggle into the comfortable foetal position so many of
us adopt for sleep. Those nursed in a sitting position often slip down the bed to the chagrin of nurses and doctors but
perhaps to their own greater comfort.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณสมบัติที่โผล่ออกมาจากการสำรวจนี้ว่าผู้ป่วยที่ป่วยหนักทั่วไปมีความทรงจำที่ดีของเขามีประสบการณ์ ทรูเขาจะกลับคำนวณเวลาที่เขามีการใช้จ่ายในหน่วย แต่ถอยหลังเข้าคลองหลงลืมในรอบเกือบ 50% ความทรงจำหมอกของเหตุการณ์ในห้องไอซียูและความรู้สึกของความสับสน(มักทำบุญโดยเจ้าหน้าที่พยาบาล) ทำให้ประสบการณ์ของผู้รอดชีวิตจากการที่ห้องไอซียูเป็นชิ้นเป็นอัน นี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับบุคลิกที่เห็นได้ชัด preadmission ที่ แต่มากขึ้นในการเจ็บป่วยที่รุนแรงของยาแก้ปวดและยากล่อมประสาทยาเสพติด - โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ป่วยใน IPPV - และการขาดการนอนหลับ ประมาณหนึ่งในสี่ของผู้ป่วยเฮวิตต์กังวลโดยยากลำบากในการพักผ่อนหรือนอนหลับและผลการวิจัยของเราจะไม่แตกต่างกัน โดดเด่นในหมู่สาเหตุของความยากลำบากคือไม่สามารถที่จะได้รับความสะดวก ผู้ป่วยในห้องไอซียูมีแนวโน้มที่จะอยู่ใน "การตรึงกางเขน" ตำแหน่งที่มียาชนิดหนึ่งในแขนและข้อมือsphygmomanometer หรือสายรัดแดงไปที่อื่น ๆ มันเป็นอย่างดีเกือบเป็นไปไม่ได้สำหรับผู้ป่วยทันทีหลังการผ่าตัดที่สำคัญในการดิ้นของทารกในครรภ์ในตำแหน่งที่สะดวกสบายจำนวนมากดังนั้นของเรานำมาใช้สำหรับการนอนหลับ ผู้ที่ดูแลอยู่ในท่านั่งมักจะลื่นลงเตียงเพื่อความผิดหวังของพยาบาลและแพทย์ แต่บางทีอาจจะสะดวกสบายมากขึ้นของตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณลักษณะที่โผล่ออกมาจากการสำรวจครั้งนี้ ว่า โดยทั่วไปผู้ป่วยไอซียูมี
ความทรงจำที่ไม่ดีของประสบการณ์ของเขา

จริง เขาจะกลับไปคำนวณเวลาเขา
ใช้ในหน่วย แต่ความจำเสื่อมในเกือบ 50 %
ความทรงจำเลือนลางของเหตุการณ์ใน ICU และความรู้สึกของความสับสน
( มักจะทำบุญคุณไม่ขึ้น โดยเจ้าหน้าที่พยาบาล ) ทำให้
ประสบการณ์ของผู้รอดชีวิตจาก ICU ครบ .นี่คือ
ไม่เห็นได้ชัดว่าเกี่ยวข้องกับ preadmission บุคลิกภาพ ,
แต่มากขึ้นเพื่อการเจ็บป่วยที่รุนแรงของเขา ยาแก้ปวดและยากล่อมประสาท ยา โดยเฉพาะในผู้ป่วย
-
ippv และขาดการนอนหลับ ประมาณหนึ่งในสี่ของผู้ป่วย ฮิววิตต์ ก็เป็นห่วง
โดยความยากในการพัก หรือนอนและผลการวิจัยของเราไม่ได้
ไม่เหมือนกัน . ที่โดดเด่นในหมู่สาเหตุของปัญหาคือ
ไม่สามารถอยู่ได้สบายผู้ป่วยอยู่ใน ICU มีแนวโน้ม
วางไว้ในตําแหน่ง " ตรึงกางเขน " กับ infusion
บางชนิดในหนึ่งแขนและ sphygmomanometer ข้อมือ
หรือหลอดเลือดเส้นผูกติดกับคนอื่น มันก็ใกล้เป็นไปไม่ได้
สำหรับผู้ป่วยทันทีหลังการผ่าตัดใหญ่

ดิ้นอยู่ในตำแหน่ง foetal สะดวกสบายมาก
เรา adopt สำหรับนอนที่อนุบาลในท่านั่งบ่อย ๆตกเตียงเพื่อความผิดหวังของพยาบาลและแพทย์แต่
บางทีของตัวเองมากกว่าความสะดวกสบาย