Citizens' manuals The continuing st

Citizens' manuals

The continuing struggle for an adequate symbolic rendering of the new regime's legitimacy, despite the uncertain outcome of the revolution, is the context in which one should consider the issuing of the Manual for Citizens by the Department of the Interior in 1936. This publication aimed at providing people with an understanding of the new regime and its claim to political legitimacy A brief exposition of two versions of the manual follows. One was issued in 1936 at a time when the royalist threat remained, although diminished The second, a revised manual, issued in 1948, appeared when the royalis influence was again being felt both in public discourse and in political circles. Thousands were distributed to the provinces for the edification of officials and literate local notables. As official publications, they present the state orthodoxy of the time. In the first manual, Siam is said to no longer be an absolute monarchy but a system of democracy, which is described as a "government of the citizens and by the citizens [phonlameuang] so rawing on, but reworking, the familial metaphor of the nation propagated by Vajiravudh, the nation is described as "one big family'.81 Readers are told that the security of the nation is in the minds of each person. In a revised edition, published a year later, a rationale for the manual is given: In every country that has government in accordance with constitutional democracy the people have a duty to study and know their rights and duties so as to be able to act as a good citizens. 82 The manual, the reader is informed, was therefore published to assist citi zens to be "persons who love the nation, religion, king and constitution' 83
In matters of the above, the 1936 and 1948 editions are very similar. However, a significant shift in tone appears in a parallel discussion on the difference between the idea of a country a sovereign territory ruled by a state, and a nation (chat a grouping of people of common origins.84 the first manual the origin of the state (rattha) is described as being based on the need for a sovereign power when people gather together. In such gather ings it is the duty of a country to protect the rights and freedoms of the people and to improve the welfare and status of the people In the 1948 manual readers are now informed, under the same heading o "Country, that there must be governed and governors' and that the governors must have the capacity to compel the governed to follow dictates which correspond to both tradition and law.s6 To control a nation of thousands of families, there is a need for power that is 'sacred', which can protect those with little power from those who would harm the people. Such power is sovereign, and with it a government can look after the people's livelihood (dulae thuksuk). In both manuals, the status of a citizen is contrasted with that of a slave. While a slave's life was in the hands of the master, a citizen has full rights itth) and duties (nathi. Slavery, the reader is informed, went against the inherent love of freedom, and was thus unnatural ss Rights are defined as having access to political and legal equality and freedom. However, rights are limited as not to infringe on another's rights.s9 Freedom is to be constrained by law, for freedom means being "able to do anything without infringing the law of the land'.90 Rights include having freedom of movement and expression, to take up any occupation or legal residence, or to set up an association These are all part and parcel of a generalized presentation of democracy as a system safeguarding individuals
In terms of a citizen's duties, the 1948 manual reflects the growing admin istrative control sought by the bureaucracy over the population. In addition to the duties outlined in the 1936 manual (patriotism and defending the country, the payment of taxes, voting, respecting the law, and seeking an 92 citizens were now expected to report deat education and worki births and marriages, report building activities and participate in various duties that tied the citizen to the state; citizenship thus became a matter of selfreportage to the distant state.93 The discussions on democracy and sovereignty are quite similar in both manuals. While sovereignty is seen as coming from the people, the people are to use their sovereign power indirectly, voting to elect representatives who will control the three branches of government, which, in liberal fashion, are to be kept separate so as to act as a check on each other 94 While democracy is described as the best form of government in the 1936 manual, a cautious note is struck, because "it can be disastrous when the people do not know how to use their rights' 95 Therefore the manual called for the training of 96 citizens. Evident in both texts is a particular concern to emphasize that democracy does not mean equality in economic terms, but only in political and legal

terms; after all, "[ijn every milieu there must be seniors (phuya) and juniors noi, commanders and commanded'.97 The manuals are useful in capturing the popular presentation of democ- racy by the state to the people a formal presentation of quite liberal forms of democracy. As yet, the highlighting of the monarchy and Buddhism as the basis for democracy is not present, neither is there any extended repre- on that seeks a moral constitution of citizen in terms of the Thainess'. However, in noting the absence of capable citizens the embryonic theme of citizen know-how is clearly present. In short, these early contain "thin' ideological notions of citizenship, a series of citizen depictions as a form of oratory appeal. As members of the nation-state, citizens had a duty to participate, through voting, in the administration of the count this was what was meant by democracy. The thick elaboration of contempo discourse where citizenship would be deeply entwined with rary mythologized history and culture was awaiting official representation Democra subjection, as the dual movement of hegemony and government, remained, as yet, an undeveloped project at this early stage The texts discussed are official representations of the new form of political legitimacy. Outside of official circles, intellectuals also took part in naming the new system, defining its elements and its connections with the Thai past and the modern future. Separate Thai-language studies of these intellectual currents by Nakharin Mektraiarit and riangsa. Chetphathanuan suggest a period of significant articulation of conservative and liberal renderings of democracy. These studies present a detailed picture of monarchical entrenchment into the discourse of democracy. Royalism was initially submerged and struggled for space under the post-revolu tionary fervour of the period, but gradually emerged into the mainstream in the post-war period, becoming officially promoted under Sarit. A significant theme in both studies is the permanent state of debate surrounding democracy among elites. The broad significance of both studies is to highlight the attempt by traditionalists to relegitimize the monarchy by rethinking and propagating select aspects of traditional Thai kingship. Such relegitimization included appeals to the notions of the father king' (pho khun) as upholding Buddhism in the Sukhothai period (thammaracha) seen as the dominant principle of kingship before its supposed corruption into divine kingship (thewada) under the Brahmanical influence of Khmer thought in the Ayutthaya period. Furthermore, the traditionalists suggested that the king governed with the people's consent as long as he ruled according to Buddhist precepts (aneknikonsomosansamuti). These ideas had reemerged during the reign of Chulalongkorn, and would be used by the royalists in the aftermath of the revolution to argue that the ancient form of Siamese government was already democratic 99 Nakharin demonstrates how this idea of kingship was drawn on by Sarit to eschew the formal election of political leadership; instead Sarit rooted political legitimacy in notions of patriarchal

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คู่มือประชาชน การต่อสู้อย่างต่อเนื่องเพื่อแสดงสัญลักษณ์ความเพียงพอความชอบธรรมของระบอบใหม่ แม้มีผลไม่แน่นอนของการปฏิวัติ ของบริบทที่หนึ่งควรพิจารณาการออกคู่มือสำหรับประชาชนโดยกรมภายในค.ศ. 1936 ได้ เอกสารฉบับนี้มุ่งให้คนมีความเข้าใจเกี่ยวกับระบอบการปกครองใหม่และเรียกร้องให้ชอบธรรมทางการเมืองดังต่อไปนี้แสดงโดยย่อคู่มือรุ่นสอง หนึ่งที่ออกในค.ศ. 1936 ครั้งเมื่อภัยคุกคาม­ยู่ยังคง แม้ว่าจะลดลง 2 คู่มือปรับปรุง ออกในค.ศ. 1948 ปรากฏเมื่อ royalis ที่มีอิทธิพลต่ออีกเป็นความรู้สึก ในวาทกรรมสาธารณะ ทั้ง ในวงการเมือง พันได้กระจายไปยังจังหวัดในการเทศนาของเจ้าหน้าที่ท้องถิ่น notables literate เป็นสิ่งพิมพ์ทาง พวกเขามี orthodoxy สถานะของเวลา ในคู่มือแรก สยามกล่าวได้ว่า ไม่เป็นเป็นสมบูรณาญาสิทธิราชย์แต่ระบบประชาธิปไตย ซึ่งอธิบายว่า เป็น "รัฐบาล ของประชาชน และ โดยประชาชน [phonlameuang] rawing ดังนั้นบน แต่ reworking เทียบภาวะของชาติที่เผยแพร่ โดยวชิราวุธ ประเทศจะระบุเป็น" ครอบครัวใหญ่ ' อ่าน 81 จะบอกว่า ความปลอดภัยของประเทศอยู่ในจิตใจของแต่ละบุคคล ในฉบับปรับปรุง เผยแพร่ปีต่อมา เหตุผลสำหรับคู่มือได้รับ: ในทุกประเทศที่มีรัฐบาลตามรัฐธรรมนูญประชาธิปไตยที่ประชาชนมีหน้าที่ศึกษา และรู้สิทธิและหน้าที่เพื่อให้สามารถทำหน้าที่เป็นพลเมืองที่ดีของพวกเขา 82 คู่มือ ทราบอ่าน ถูกจึงเผยแพร่ไปช่วย zens ซิตี้เป็น "ผู้รักชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ และรัฐธรรมนูญ ' 83 ในเรื่องข้างต้น รุ่น 1936 และ 1948 จะคล้ายกันมาก อย่างไรก็ตาม กะสำคัญในเสียงปรากฏอยู่ในการสนทนาพร้อมกันบนความแตกต่างระหว่างความคิดของประเทศ อาณาเขตอธิปไตยปกครอง โดยรัฐ และประเทศ (สนทนากลุ่มบุคคลทั่วไป origins.84 แรกคู่มืออธิบายต้นกำเนิดของรัฐ (บางนา) เป็นการยึดต้องการอำนาจอธิปไตยคนรวบรวมกัน ในมันเป็นหน้าที่ของประเทศปกป้องสิทธิและเสรีภาพของประชาชน และ การปรับปรุงดังกล่าว ings รวบรวม สวัสดิการและสถานะของคนในการอ่านด้วยตนเอง 1948 ที่ขณะนี้ทราบ ภายใต้โอหัวข้อเดียวกัน "ประเทศ ที่มีต้องถูกควบคุม และของผู้ว่าราชการ และผู้ว่าราชการต้องมีความสามารถในการดัน governed ตามบอกซึ่งสอดคล้องกับประเพณีและ law.s6 ในการควบคุมประเทศพัน ครอบครัว มีความจำเป็นสำหรับพลังงานที่ 'ศักดิ์สิทธิ์' ซึ่งสามารถป้องกันผู้ที่ มีอำนาจน้อยคนที่จะเป็นอันตรายต่อคน อำนาจอธิปไตย และกับ รัฐบาลสามารถดูแลการดำรงชีวิตของประชาชน (dulae thuksuk) ในคู่มือทั้ง สถานะของพลเมืองจะต่างกับของทาส ขณะที่ชีวิตของทาสอยู่ในมือของหลัก พลเมืองมีสิทธิเต็ม itth) และหน้าที่ (nathi ทาส ผู้อ่านจะทราบ ไปกับความรักโดยธรรมชาติของเสรีภาพ และดังนั้น ss ธรรมชาติสิทธิไว้ว่ามีถึงเสรีภาพและความเท่าเทียมกันทางการเมือง และกฎหมายนั้น อย่างไรก็ตาม มีสิทธิ์จำกัดเท่าที่ไม่ละเมิดในใจ rights.s9 เสรีภาพจะถูกจำกัด โดยกฎหมาย สำหรับเสรีภาพหมายถึง การ "จะทำอะไรโดยไม่ต้อง infringing กฎหมายของแผ่นดิน ' รวม 90 สิทธิมีเสรีภาพและการเคลื่อนไหว ใช้อาชีพหรืออาศัยกฎหมายใด ๆ หรือ การตั้งค่าการเชื่อมโยงเหล่านี้มีทั้งหมดส่วนหนึ่งและพัสดุของการนำเสนอเมจแบบทั่วไปของประชาธิปไตยเป็นระบบที่ปกป้องบุคคลในหน้าที่ของพลเมือง คู่มือ 1948 แสดงควบคุมเจริญเติบโตของ istrative admin ขอ โดยที่ระบบราชการมากกว่าประชากร นอกจากหน้าที่ที่ระบุไว้ในคู่มือ 1936 (หมีและการป้องกันประเทศ การจ่ายภาษี การลงคะแนนเสียง respecting กฎหมาย และแสวงหาการประชาชน 92 ตอนนี้ว่าการรายงานศึกษา deat และ worki เกิด และแต่ง งาน รายงานการสร้างกิจกรรม และมีส่วนร่วมในการปฏิบัติหน้าที่ต่าง ๆ ที่เชื่อมโยงประชาชนกับรัฐ สัญชาติจึงกลายเป็น เรื่องของ selfreportage กับ state.93 ไกลสนทนาเกี่ยวกับประชาธิปไตย และอำนาจอธิปไตยคล้ายในคู่มือทั้งสอง ในขณะที่อำนาจอธิปไตยถูกมองว่าเป็นมาจากบุคคล คนใช้อำนาจอธิปไตยโดยอ้อม ลงคะแนนเสียงเลือกตั้งแทนที่จะควบคุมสาขาสามของรัฐบาล ซึ่ง ในแฟชั่นเสรี จะถูกเก็บไว้แยกต่างหากเพื่อทำหน้าที่เป็นเครื่องกัน 94 ขณะอธิบายประชาธิปไตยเป็นรูปแบบรัฐบาลคู่มือ 1936 หมายเหตุระมัดระวังจะหลง เนื่องจาก "จะได้ร้ายเมื่อคนรู้วิธีการใช้ดังนั้น เรียกคู่มือสำหรับการฝึกอบรมประชาชน 96 95 ของสิทธิ ในทั้งสองข้อความจะต้องคำนึงถึงเฉพาะเพื่อเน้นว่า ประชาธิปไตยไม่ได้หมายความ ความเสมอภาคในทางเศรษฐกิจ แต่เฉพาะ ในทางการเมือง และกฎหมายterms; after all, "[ijn every milieu there must be seniors (phuya) and juniors noi, commanders and commanded'.97 The manuals are useful in capturing the popular presentation of democ- racy by the state to the people a formal presentation of quite liberal forms of democracy. As yet, the highlighting of the monarchy and Buddhism as the basis for democracy is not present, neither is there any extended repre- on that seeks a moral constitution of citizen in terms of the Thainess'. However, in noting the absence of capable citizens the embryonic theme of citizen know-how is clearly present. In short, these early contain "thin' ideological notions of citizenship, a series of citizen depictions as a form of oratory appeal. As members of the nation-state, citizens had a duty to participate, through voting, in the administration of the count this was what was meant by democracy. The thick elaboration of contempo discourse where citizenship would be deeply entwined with rary mythologized history and culture was awaiting official representation Democra subjection, as the dual movement of hegemony and government, remained, as yet, an undeveloped project at this early stage The texts discussed are official representations of the new form of political legitimacy. Outside of official circles, intellectuals also took part in naming the new system, defining its elements and its connections with the Thai past and the modern future. Separate Thai-language studies of these intellectual currents by Nakharin Mektraiarit and riangsa. Chetphathanuan suggest a period of significant articulation of conservative and liberal renderings of democracy. These studies present a detailed picture of monarchical entrenchment into the discourse of democracy. Royalism was initially submerged and struggled for space under the post-revolu tionary fervour of the period, but gradually emerged into the mainstream in the post-war period, becoming officially promoted under Sarit. A significant theme in both studies is the permanent state of debate surrounding democracy among elites. The broad significance of both studies is to highlight the attempt by traditionalists to relegitimize the monarchy by rethinking and propagating select aspects of traditional Thai kingship. Such relegitimization included appeals to the notions of the father king' (pho khun) as upholding Buddhism in the Sukhothai period (thammaracha) seen as the dominant principle of kingship before its supposed corruption into divine kingship (thewada) under the Brahmanical influence of Khmer thought in the Ayutthaya period. Furthermore, the traditionalists suggested that the king governed with the people's consent as long as he ruled according to Buddhist precepts (aneknikonsomosansamuti). These ideas had reemerged during the reign of Chulalongkorn, and would be used by the royalists in the aftermath of the revolution to argue that the ancient form of Siamese government was already democratic 99 Nakharin demonstrates how this idea of kingship was drawn on by Sarit to eschew the formal election of political leadership; instead Sarit rooted political legitimacy in notions of patriarchal

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คู่มือประชาชนการต่อสู้อย่างต่อเนื่องสำหรับการแสดงผลเป็นสัญลักษณ์ที่เพียงพอของความชอบธรรมระบอบการปกครองใหม่แม้จะมีผลที่ไม่แน่นอนของการปฏิวัติเป็นบริบทที่ควรพิจารณาการออกคู่มือสำหรับประชาชนโดยกระทรวงมหาดไทยในปี 1936 นี้ สิ่งพิมพ์ที่มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ผู้ที่มีความเข้าใจในระบอบการปกครองใหม่และการเรียกร้องเพื่อความชอบธรรมทางการเมืองการแสดงออกสั้น ๆ ของทั้งสองรุ่นของคู่มือดังต่อไปนี้ หนึ่งที่ออกในปี 1936 ในช่วงเวลาที่ภัยคุกคามที่สนับสนุนพระมหากษัตริย์ยังคงอยู่แม้ว่าจะลดลงที่สองคู่มือการแก้ไขที่ออกในปี 1948 ปรากฏขึ้นเมื่ออิทธิพล royalis อีกครั้งถูกรู้สึกทั้งในวาทกรรมของประชาชนและในวงการการเมือง พันถูกกระจายไปยังจังหวัดสำหรับการสั่งสอนของเจ้าหน้าที่และสั่งสมความรู้ท้องถิ่น ในฐานะที่เป็นสิ่งพิมพ์อย่างเป็นทางการของพวกเขานำเสนอดั้งเดิมของรัฐของเวลา ในคู่มือแรกสยามบอกว่าจะไม่เป็นระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ แต่ระบอบประชาธิปไตยซึ่งจะอธิบายว่าเป็น "รัฐบาลของประชาชนและโดยประชาชน [phonlameuang] ดังนั้น rawing แต่ reworking, อุปมาครอบครัวของ ประเทศขยายพันธุ์โดยการวชิราวุธ, ประเทศอธิบายว่า "หนึ่งในผู้อ่าน family'.81 ใหญ่จะบอกว่าการรักษาความปลอดภัยของประเทศที่อยู่ในความคิดของแต่ละคน ในฉบับแก้ไขที่ตีพิมพ์ในปีต่อมา, เหตุผลสำหรับคู่มือการใช้งานจะได้รับ: ในประเทศที่มีรัฐบาลให้สอดคล้องกับการปกครองระบอบประชาธิปไตยตามรัฐธรรมนูญที่ประชาชนมีหน้าที่ที่จะต้องศึกษาและรับรู้ถึงสิทธิของพวกเขาและการปฏิบัติหน้าที่เพื่อที่จะสามารถที่จะทำหน้าที่เป็นทุก ประชาชนที่ดี 82 คู่มือผู้อ่านจะได้รับแจ้งถูกตีพิมพ์จึงช่วย Zens ซิตี้จะเป็น "คนที่รักชาติศาสนาพระมหากษัตริย์และรัฐธรรมนูญ '83 ในเรื่องของข้างต้นปี 1936 และ 1948 รุ่นที่คล้ายกันมาก. อย่างไรก็ตาม การเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในน้ำเสียงที่ปรากฏอยู่ในการสนทนาแบบขนานบนความแตกต่างระหว่างความคิดของประเทศที่เป็นดินแดนจักรพรรดิปกครองโดยรัฐและประเทศ (สนทนากลุ่มของคนทั่วไป origins.84 คู่มือแรกที่มาของรัฐ (รัษฎา ) อธิบายว่าอยู่บนพื้นฐานของความจำเป็นในการใช้พลังงานอธิปไตยเมื่อมีคนรวมตัวกัน. เช่นในการรวบรวมคำามันเป็นหน้าที่ของประเทศในการปกป้องสิทธิและเสรีภาพของผู้คนและการปรับปรุงสวัสดิการและสถานะของผู้คนใน 1948 ผู้อ่านคู่มือการจะได้รับแจ้งในขณะนี้ภายใต้หัวข้อเดียวกัน o "ประเทศที่จะต้องมีหน่วยงานและผู้ว่าราชการและว่าราชการจะต้องมีความสามารถที่จะบังคับให้ปกครองที่จะปฏิบัติตามคำสั่งซึ่งสอดคล้องกับประเพณีและ law.s6 ในการควบคุมที่ ประเทศนับพันของครอบครัวมีความจำเป็นสำหรับการใช้พลังงานที่เป็น 'ศักดิ์สิทธิ์' ซึ่งสามารถปกป้องผู้ที่มีพลังงานน้อยจากผู้ที่จะเป็นอันตรายต่อคน อำนาจดังกล่าวเป็นอธิปไตยและกับรัฐบาลสามารถดูแลการทำมาหากินของผู้คน (dulae thuksuk) ในคู่มือทั้งสถานะของพลเมืองที่มีความแตกต่างกับที่ของทาส ในขณะที่ชีวิตของทาสที่อยู่ในมือของเจ้านายที่เป็นพลเมืองที่มีสิทธิ itth) และหน้าที่ (นที. ทาสผู้อ่านจะได้รับแจ้งไปกับความรักโดยธรรมชาติของเสรีภาพและเป็นธรรมชาติทำให้สิทธิของเอสเอสจะถูกกำหนดเป็นเข้าถึงมี เพื่อความเท่าเทียมกันทางการเมืองและทางกฎหมายและเสรีภาพ. แต่จะถูก จำกัด สิทธิที่จะไม่ละเมิดเสรีภาพของผู้อื่น rights.s9 คือการถูก จำกัด โดยกฎหมายเพื่อเสรีภาพหมายถึงความ "สามารถที่จะทำอะไรโดยไม่ละเมิดกฎหมายสิทธิ land'.90 รวมถึงมีเสรีภาพในการเคลื่อนไหวและการแสดงออกที่จะใช้เวลาถึงการประกอบอาชีพใด ๆ หรือถิ่นที่อยู่ตามกฎหมายหรือการตั้งค่าการเชื่อมโยงเหล่านี้ล้วนเป็นส่วนหนึ่งและพัสดุของการนำเสนอทั่วไปของระบอบประชาธิปไตยเป็นระบบปกป้องบุคคลในแง่ของการปฏิบัติหน้าที่ของประชาชนที่คู่มือ1948 สะท้อนให้เห็นถึงผู้ดูแลระบบที่เพิ่มขึ้นการควบคุม istrative ตามหาระบบราชการมากกว่าประชากร. นอกจากจะทำหน้าที่ที่ระบุไว้ในคู่มือการ 1936 (ความรักชาติและป้องกันประเทศการชำระภาษีการลงคะแนนเคารพกฎหมายและกำลังมองหา 92 ประชาชนที่คาดว่าในขณะนี้ เพื่อรายงานการศึกษา deat และเกิด worki แต่งงานและรายงานกิจกรรมการสร้างและมีส่วนร่วมในการปฏิบัติหน้าที่ต่างๆที่เชื่อมโยงกับประชาชนกับรัฐ พลเมืองจึงกลายเป็นเรื่องของการ selfreportage กับ state.93 ที่ห่างไกลการอภิปรายเกี่ยวกับประชาธิปไตยและอำนาจอธิปไตยจะค่อนข้างคล้ายกันในคู่มือทั้ง ในขณะที่อำนาจอธิปไตยถูกมองว่ามาจากคนคนที่มีการใช้อำนาจอธิปไตยของพวกเขาทางอ้อมในการออกเสียงลงคะแนนในการเลือกตั้งผู้แทนผู้ที่จะควบคุมทั้งสามสาขาของรัฐบาลซึ่งในแฟชั่นเสรีนิยมจะถูกเก็บแยกไว้ต่างหากเพื่อที่จะทำหน้าที่เป็น ตรวจสอบในแต่ละอื่น ๆ 94 ในขณะที่ประชาธิปไตยอธิบายว่าเป็นฟอร์มที่ดีที่สุดของรัฐบาลในการใช้ 1936 บันทึกความระมัดระวังจะหลงเพราะ "มันจะหายนะเมื่อคนไม่ทราบวิธีการใช้สิทธิของพวกเขา '95 ดังนั้นคู่มือการเรียก . การฝึกอบรม 96 ประชาชนเห็นในตำราทั้งเป็นกังวลโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะเน้นว่าประชาธิปไตยไม่ได้หมายความว่าเท่าเทียมกันในแง่เศรษฐกิจ แต่ในทางการเมืองและทางกฎหมายแง่หลังจากทั้งหมด"[IJN สภาพแวดล้อมที่มีทุกคนจะต้องผู้สูงอายุ (phuya) และ รุ่นน้องน้อยผู้บัญชาการและ commanded'.97 คู่มือที่มีประโยชน์ในการจับภาพการนำเสนอที่เป็นที่นิยมของชีวิตชีวา democ- โดยรัฐกับคนที่นำเสนออย่างเป็นทางการของรูปแบบเสรีนิยมประชาธิปไตยค่อนข้าง เป็นยังเน้นของสถาบันพระมหากษัตริย์และพุทธศาสนาเป็นพื้นฐานในการปกครองระบอบประชาธิปไตยที่ไม่เป็นปัจจุบันไม่มีผู้ใดแลนโทรศัพท์ขยายบนที่พยายามรัฐธรรมนูญคุณธรรมของประชาชนในแง่ของความเป็นไทยที่ อย่างไรก็ตามในกรณีที่ไม่มีการสังเกตของประชาชนที่มีความสามารถในรูปแบบของตัวอ่อนของพลเมืองความรู้ที่มีอยู่ได้อย่างชัดเจน ในระยะสั้นเหล่านี้ในช่วงต้นมี "บาง 'ความคิดอุดมการณ์ของการเป็นพลเมืองชุดที่เด่นชัดของประชาชนเป็นรูปแบบของการอุทธรณ์คำปราศรัยเป็น. ในฐานะที่เป็นสมาชิกของรัฐชาติประชาชนมีหน้าที่ที่จะต้องมีส่วนร่วมผ่านการออกเสียงลงคะแนนในการบริหารงานของการนับที่ นี่คือสิ่งที่มีความหมายโดยระบอบประชาธิปไตย. โดยรายละเอียดหนาของวาทกรรมร่วมสมัยที่เป็นพลเมืองที่จะได้รับการโอบลึกที่มีประวัติ Rary mythologized และวัฒนธรรมกำลังรอการเป็นตัวแทนอย่างเป็นทางการของการครอบงำ Democra ขณะที่การเคลื่อนไหวของคู่ของอำนาจและรัฐบาลยังคงเป็นยังเป็นโครงการที่ได้รับการพัฒนา ในขั้นต้นนี้ข้อความที่กล่าวถึงเป็นตัวแทนอย่างเป็นทางการของรูปแบบใหม่ของความชอบธรรมทางการเมือง. นอกวงการอย่างเป็นทางการปัญญาชนยังมามีส่วนร่วมในการตั้งชื่อระบบใหม่การกำหนดองค์ประกอบและการเชื่อมต่อกับที่ผ่านมาไทยและอนาคตที่ทันสมัย. เฉพาะกิจไทย การศึกษาไปต่างประเทศของกระแสทางปัญญาเหล่านี้โดยนครินทร์ Mektraiarit และ riangsa. Chetphathanuan แนะนำระยะเวลาของข้อที่สำคัญของเค้าอนุรักษ์นิยมและเสรีนิยมประชาธิปไตย การศึกษาเหล่านี้นำเสนอรายละเอียดของภาพตั้งมั่นกษัตริย์ลงในวาทกรรมของประชาธิปไตย ลัทธิสนับสนุนเจ้าจมอยู่ในขั้นต้นและพยายามพื้นที่ภายใต้การโพสต์ revolu ร้อน tionary งวด แต่ค่อยๆโผล่ออกมาเป็นหลักในช่วงหลังสงครามกลายเป็นเลื่อนตำแหน่งอย่างเป็นทางการภายใต้สฤษดิ์ ชุดรูปแบบที่สำคัญในการศึกษาทั้งสองเป็นรัฐถาวรของการอภิปรายรอบประชาธิปไตยในหมู่ชนชั้นสูง ความสำคัญของการศึกษาในวงกว้างทั้งสองคือการเน้นความพยายามที่จะ traditionalists relegitimize สถาบันพระมหากษัตริย์โดยการทบทวนและการขยายพันธุ์ด้านที่เลือกของพระมหากษัตริย์ไทยแบบดั้งเดิม relegitimization ดังกล่าวรวมถึงการดึงดูดความสนใจไปที่ความคิดของกษัตริย์พ่อ (พ่อขุน) ในขณะที่การส่งเสริมพระพุทธศาสนาในสมัยสุโขทัย (ธรรมราชา) มองว่าเป็นหลักการที่โดดเด่นของกษัตริย์ก่อนที่ความเสียหายที่ควรเข้ามาในรัชสมัยของพระเจ้า (thewada) ภายใต้อิทธิพลของพราหมณ์เขมรคิด ในสมัยกรุงศรีอยุธยา นอกจากนี้ traditionalists ชี้ให้เห็นว่าพระมหากษัตริย์ปกครองด้วยความยินยอมของผู้คนตราบใดที่เขาปกครองตามศีลของชาวพุทธ (aneknikonsomosansamuti) ความคิดเหล่านี้ได้โผล่ขึ้นมาในรัชสมัยของจุฬาลงกรณ์และจะนำมาใช้โดยซาร์ในผลพวงของการปฏิวัติที่จะยืนยันว่ารูปแบบโบราณของรัฐบาลไทยที่มีอยู่แล้วในระบอบประชาธิปไตย 99 นครินทร์แสดงให้เห็นถึงวิธีคิดของกษัตริย์นี้ถูกดึงโดยสฤษดิ์ที่จะหลบหนี การเลือกตั้งอย่างเป็นทางการของการเป็นผู้นำทางการเมือง แทนสฤษดิ์ที่ฝังรากความชอบธรรมทางการเมืองในความคิดของปรมาจารย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คู่มือประชาชน

การต่อสู้อย่างต่อเนื่องเพื่อมีสัญลักษณ์การแสดงผลของระบอบการปกครองใหม่คือความถูกต้อง แม้ผลที่ไม่แน่นอนของการปฏิวัติ เป็นบริบทที่ควรพิจารณาการออกคู่มือสำหรับประชาชนโดยกรมมหาดไทยในปี 1936 .สิ่งพิมพ์นี้มุ่งให้ผู้ที่มีความเข้าใจในระบอบการปกครองใหม่และการเรียกร้องทางการเมืองความชอบธรรมนิทรรศการสั้นของรุ่นที่สองของตนเอง ดังนี้ หนึ่งที่ออกในปี 1936 ในเวลาเมื่อฝ่ายนิยมกษัตริย์คุกคามอยู่ แม้จะลดลง 2 , แก้ไขคู่มือออกในปี 1948 ,ปรากฏเมื่อ royalis อิทธิพลอีกครั้ง ถูก รู้สึก ทั้งในวาทกรรมสาธารณะและการเมือง หลายพันถูกกระจายไปยังต่างจังหวัดเพื่อสั่งสอนของเจ้าหน้าที่และสั่งสมความรู้ท้องถิ่น . เป็นสิ่งพิมพ์อย่างเป็นทางการของพวกเขาปัจจุบันสภาพดั้งเดิมของเวลา ในคู่มือแรก สยาม กล่าวว่า จะไม่เป็นระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ แต่ระบบของประชาธิปไตยซึ่งหมายถึง " การปกครองของประชาชน และโดยประชาชน [ phonlameuang ] ดังนั้น ระวิง แต่ reworking , อุปมาครอบครัวของประเทศไป โดยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ประเทศที่อธิบายเป็น " หนึ่งครอบครัวใหญ่ และผู้อ่านจะบอกว่า ความมั่นคงของชาติ อยู่ในจิตใจของแต่ละคน ในฉบับปรับปรุง , ตีพิมพ์ในปีต่อมา เหตุผลในคู่มือมีให้ :ในทุกประเทศที่มีรัฐบาลตามรัฐธรรมนูญประชาธิปไตยประชาชนมีหน้าที่ศึกษาและรู้สิทธิและหน้าที่ของตนเองเพื่อที่จะสามารถทำหน้าที่เป็นพลเมืองดี . 82 คู่มือ ผู้อ่านจะทราบ จึงได้ประกาศให้ความช่วยเหลือซิตี้เซน เป็น " ผู้รัก ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ และรัฐธรรมนูญ 83
ในเรื่องข้างต้น2479 2491 รุ่น คล้ายกันมาก อย่างไรก็ตาม การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในโทนที่ปรากฏในการสนทนาแบบขนานบนความแตกต่างระหว่างความคิดของประเทศอธิปไตย ดินแดนที่ปกครองโดยรัฐและประเทศ ( แชทการจัดกลุ่มของประชาชนที่มาร่วมกัน84 คู่มือแรกกำเนิดของรัฐ ( rattha ) อธิบายว่า การยึดความต้องการอำนาจอธิปไตย เมื่อทุกคนมารวมตัวกัน ในรวบรวม ings เป็นหน้าที่ของประเทศเพื่อปกป้องสิทธิและเสรีภาพของประชาชน และเพื่อพัฒนาสวัสดิการและสถานภาพของบุคคลใน 1948 คู่มือผู้อ่านจะทราบภายใต้เดียวกันไป O " ประเทศที่ต้องมีการควบคุมและผู้ว่าการและผู้ว่าการต้องมีความสามารถในการบังคับควบคุมให้เป็นไปตามสั่งการซึ่งสอดคล้องกับทั้งประเพณีและ law.s6 ควบคุมประเทศของหลายพันครอบครัวต้องมีอำนาจที่ ' ศักดิ์สิทธิ์ ' ซึ่งสามารถปกป้องผู้ที่มีอำนาจเล็ก ๆน้อย ๆจากคนที่จะทำร้าย คน เช่นอำนาจอธิปไตยและกับรัฐบาลจะดูแลความเป็นอยู่ของประชาชน ( dulae thuksuk ) ในคู่มือทั้ง สถานะของพลเมืองถูกขัดด้วยของที่เป็นทาส ในขณะที่ชีวิตของทาสอยู่ในมือของอาจารย์ ประชาชนมีสิทธิ itth เต็ม ) และหน้าที่ ( นาที . ความเป็นทาส , ผู้อ่านจะทราบ ไปกับความรักที่แท้จริงของเสรีภาพแล้วจึงผิดธรรมชาติ SS สิทธิ เช่น มีการเข้าถึงความเสมอภาคทางการเมืองและกฎหมาย และเสรีภาพ อย่างไรก็ตาม สิทธิจะถูก จำกัด ไม่ให้ละเมิดผู้อื่น rights.s9 เสรีภาพจะถูก จำกัด โดยกฎหมาย เสรีภาพหมายถึงการ " สามารถที่จะทำทุกอย่างโดยไม่ละเมิดกฎหมายของแผ่นดิน ' 90 สิทธิรวมมีเสรีภาพในการเคลื่อนไหวและการแสดงออกรับทุกอาชีพทางกฎหมาย หรือที่อยู่อาศัย หรือการตั้งสมาคมเหล่านี้ทั้งหมดเป็นส่วนหนึ่งและพัสดุของการนำเสนอแบบประชาธิปไตยเป็นระบบการปกป้องบุคคล
ในแง่ของประชาชนในการปฏิบัติหน้าที่ 1948 สะท้อนการเติบโต istrative คู่มือผู้ดูแลระบบการควบคุมขอโดยระบบราชการมากกว่าประชากร