he subjunctive is a special, relati

he subjunctive is a special, relatively rare verb form in English.
We use subjunctives mainly when talking about events that are not certain to happen. For example, we use the subjunctive when talking about events that somebody:
The use of the subjunctive as above is more common in American English than in English, where should + infinitive is often used:



The following is a mini-tutorial on the use of the Subjunctive. After you have studied the tutorial, complete the associated exercises. If you already know how to use this verb form, you can skip the explanation and go directly to the exercises.

FORM
Use the simple form of the verb. The simple form is the infinitive without the "to." The simple form of the verb "to go" is "go." The Subjunctive is only noticeable in certain forms and tenses.
USE
The Subjunctive is used to emphasize urgency or importance. It is used after certain expressions (see below).

The Subjunctive is only noticeable in certain forms and tenses. In the examples below, the Subjunctive is not noticeable in the you-form of the verb, but it is noticeable in the he-form of the verb.




The subjunctive is a special kind of present tense, using an infinitive that has no –s in the third person singular. It is often used when talking about something that somebody must do.

I insist (that) your friend leave this house at once.

The subjunctive is a formal construction. It is more commonly used in American English than in British English, and more often in the written form than in the spoken form. It was used much more frequently in old English, but many of these forms have now disappeared in modern English.
Other verbs that are commonly used with the subjunctive are: advise, ask, beg, decide, decree, desire, dictate, insist, intend, move, order, petition, propose, recommend, request, require, resolve, suggest, urge, and vote.






grammar : of or relating to the verb form that is used to express suggestions, wishes, uncertainty, possibility, etc.






Full Definition of SUBJUNCTIVE

: of, relating to, or constituting a verb form or set of verb forms that represents a denoted act or state not as fact but as contingent or possible or viewed emotionally (as with doubt or desire)
See subjunctive defined for English-language learners »
See subjunctive defined for kids »





subjunctive noun
the subjunctive : the form that a verb or sentence has when it is expressing a suggestion, wish, uncertainty, possibility, etc.

: a subjunctive verb or sentence





The Subjunctive Mood
A verb is in the subjunctive mood when it expresses a condition which is doubtful or not factual. It is most often found in a clause beginning with the word if. It is also found in clauses following a verb that expresses a doubt, a wish, regret, request, demand, or proposal.

These are verbs typically followed by clauses that take the subjunctive:





Subjunctive is rather insignificant in modern English. Most likely you might come across this form in American English, and most probably in formal texts.

Form
In most cases, subjunctive and indicative forms of a verb are the same. So often you would not notice whether a verb is used in subjunctive or indicative mood. The only indicator for subjunctive is that no ‘s’ is added in 3rd person singular and that the verb ‘be’ remains ‘be’ for all forms in present tense and becomes ‘were’ for all forms in past tense.

Use
Subjunctive is used in some fixed phrases (formulaic subjunctive).

God save the Queen!
Long live the King!
Thy will be done.
Be that as it may.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเสริมเป็นพิเศษในรูปแบบกริยาที่ค่อนข้างหายากในภาษาอังกฤษ.
เราใช้ subjunctives ส่วนใหญ่เมื่อพูดคุยเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ไม่ได้เป็นบางอย่างที่จะเกิดขึ้น ตัวอย่างเช่นเราจะใช้เสริมเมื่อพูดถึงเหตุการณ์ที่คน
ใช้เสริมดังกล่าวเป็นเรื่องปกติมากขึ้นในภาษาอังกฤษอเมริกันกว่าในภาษาอังกฤษที่ควร infinitive มักจะถูกนำมาใช้:



ต่อไปนี้เป็นมินิการสอนเกี่ยวกับการใช้เสริม หลังจากที่คุณได้เรียนกวดวิชาที่สมบูรณ์แบบการออกกำลังกายที่เกี่ยวข้อง ถ้าคุณรู้อยู่แล้วว่าวิธีการใช้แบบฟอร์มคำกริยานี้คุณสามารถข้ามคำอธิบายและตรงไปออกกำลังกาย.


รูปแบบที่ใช้รูปแบบของคำกริยา รูปแบบที่เรียบง่ายโดยไม่ต้อง infinitive "เพื่อ". รูปแบบของคำกริยา "เพื่อไป" เป็น "ไป"ผนวกเข้าเป็นที่สังเกตเห็นได้เฉพาะในบางรูปแบบและกาล.

ใช้เสริมจะใช้ในการเน้นความสำคัญเร่งด่วนหรือ. มันจะถูกใช้หลังจากการแสดงออกบางอย่าง (ดูด้านล่าง).

เสริมเป็นที่สังเกตเห็นได้เฉพาะในบางรูปแบบและกาล. ใน ตัวอย่างด้านล่างแสดงการสมมุติสถานการณ์ที่ไม่เห็นได้ชัดในคุณรูปแบบของคำกริยา แต่ก็เป็นที่เห็นได้ชัดในเขาแบบของคำกริยา.




ผนวกเข้าเป็นชนิดพิเศษของปัจจุบันกาลใช้ infinitive ที่มีไม่มีในบุคคลที่สามเอกพจน์ มันก็มักจะใช้เมื่อพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่ใครบางคนต้องทำ.

ฉันยืนยัน (ที่) เพื่อนของคุณออกจากบ้านนี้ในครั้งเดียว

เสริมคือการก่อสร้างอย่างเป็นทางการ มันถูกใช้กันอย่างแพร่หลายในภาษาอังกฤษอเมริกันกว่าในภาษาอังกฤษอังกฤษ,และอื่น ๆ มักจะอยู่ในรูปแบบที่เขียนในรูปแบบกว่าพูด มันถูกใช้มากขึ้นบ่อยในภาษาอังกฤษเก่า แต่ส่วนมากของรูปแบบเหล่านี้ได้หายไปตอนนี้ในภาษาอังกฤษคำกริยา
อื่น ๆ ที่ทันสมัย​​ที่ใช้โดยทั่วไปกับเสริมเป็น. ให้คำแนะนำขอให้ขอให้ตัดสินใจพระราชกฤษฎีกาปรารถนากำหนด, ยืนยัน ตั้งใจย้ายคำสั่งคำร้องเสนอขอแนะนำให้ขอต้องแก้ไขแนะนำกระตุ้นและออกเสียงลงคะแนน.






ไวยากรณ์: จากหรือเกี่ยวข้องกับรูปแบบคำกริยาที่ใช้ในการแสดงคำแนะนำความปรารถนาความไม่แน่นอนเป็นไปได้อื่น ๆ






ความละเอียดเต็มรูปแบบของการเสริม

: ของที่เกี่ยวข้องกับการหรือประกอบ รูปแบบคำกริยาหรือชุดของรูปแบบคำกริยาที่แสดงถึงการกระทำดังกล่าวของรัฐหรือไม่เป็นความจริง แต่เป็นความบังเอิญหรือเป็นไปได้หรือดูอารมณ์ (เช่นเดียวกับข้อสงสัยหรือความปรารถนา)
เห็นเสริมที่กำหนดไว้สำหรับผู้เรียนภาษาอังกฤษภาษา»
เห็นเสริมที่กำหนดไว้สำหรับเด็ก»






เสริมนามเสริม: รูปแบบที่คำกริยาหรือประโยคที่มีเมื่อมีการแสดงข้อเสนอแนะที่ต้องการความไม่แน่นอนเป็นไปได้อื่น ๆ .

: คำกริยาเสริมหรือประโยค






อารมณ์เสริมกริยาอยู่ในอารมณ์เสริมเมื่อมันเป็นการแสดงออกถึงสภาพที่เป็นที่น่าสงสัยหรือไม่จริงมันเป็นส่วนใหญ่มักจะพบในประโยคที่ขึ้นต้นด้วยคำว่า ก็ยังพบว่าในส่วนของคำสั่งดังต่อไปนี้คำกริยาที่แสดงออกถึงความสงสัยอยากเสียใจขอความต้องการหรือข้อเสนอ

เหล่านี้เป็นคำกริยาตามปกติโดยส่วนของคำสั่งที่ใช้แสดงการสมมุติสถานการณ์.





เสริมค่อนข้างสำคัญ ในภาษาอังกฤษที่ทันสมัย ส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่คุณอาจจะเจอรูปแบบนี้ในภาษาอังกฤษอเมริกันและส่วนใหญ่น่าจะเป็นในตำราอย่างเป็นทางการ.


รูปแบบในกรณีส่วนใหญ่เสริมและรูปแบบของคำกริยาที่บ่งบอกถึงเหมือนกัน ดังนั้นบ่อยครั้งที่คุณจะได้แจ้งให้ทราบว่าคำกริยาที่ใช้ในการเสริมอารมณ์หรือแสดงให้เห็นถึงตัวบ่งชี้สำหรับการเสริมคือว่าไม่มี 's' จะถูกเพิ่มในคนที่ 3 เอกพจน์และคำกริยาที่ 'ถูก' ยังคง 'ถูก' สำหรับทุกรูปแบบในปัจจุบันกาลและจะกลายเป็น 'คน' สำหรับทุกรูปแบบในอดีต.


ใช้ เสริมใช้ในบางวลีถาวร (เสริม formulaic).

พระเจ้าบันทึกราชินี
ยาวกษัตริย์ทรงพระเจริญ
เจ้าจะทำ.
เป็นไปได้ว่ามันอาจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขา subjunctive เป็นแบบกริยาพิเศษ ค่อนข้างหายากในอังกฤษ
เราใช้ subjunctives ส่วนใหญ่เมื่อพูดถึงเหตุการณ์ที่ไม่แน่นอนเกิดขึ้น ตัวอย่าง เราใช้ subjunctive เมื่อพูดถึงเหตุการณ์ที่คน:
subjunctive เป็นข้างต้นใช้อยู่ทั่วไปในอังกฤษมากกว่าในอังกฤษ ควร infinitive มักใช้:


ต่อไปนี้เป็นการสอนมินิการใช้ Subjunctive หลังจากที่คุณได้ศึกษาบทเรียน ทำแบบฝึกหัดเกี่ยวข้อง ถ้าคุณรู้วิธีการใช้แบบฟอร์มนี้กริยาอยู่แล้ว คุณสามารถข้ามการอธิบาย และตรงไปยังการออกกำลังกายได้

แบบฟอร์ม
ใช้แบบอย่างของกริยาได้ แบบง่าย ๆ เป็น infinitive ไม่มีการ "ให้" แบบอย่างของกริยา "ไป" เป็น "ไป" Subjunctive เห็นได้ชัดในบางแบบฟอร์มกกาลเท่า
ใช้
Subjunctive ถูกใช้เพื่อเน้นความสำคัญหรือเร่งด่วน ใช้หลังบางนิพจน์ (ดูด้านล่าง) .

Subjunctive เห็นได้ชัดในบางแบบฟอร์มและกาลเท่านั้น ในตัวอย่างด้านล่าง Subjunctive ไม่อย่างเห็นได้ชัดในคุณกริยา แต่ก็เห็นได้ชัดในแบบเขาของกริยา


Subjunctive เป็นชนิดพิเศษของปัจจุบันกาล ใช้ infinitive ที่มี –s ไม่มีบุคคลที่สามเอกพจน์ มันมักจะใช้เมื่อพูดถึงสิ่งที่คนต้อง do.

ผมยืนยัน (ว่า) เพื่อนออกจากบ้านครั้ง

Subjunctive จะก่อสร้างอย่างเป็นทางการ มากกว่าปกติใช้ในอังกฤษกว่าในภาษาอังกฤษแบบอังกฤษ และอื่น ๆ มักจะเขียนแบบมากกว่าในแบบที่พูด มันถูกใช้บ่อยมากในภาษาอังกฤษโบราณ แต่ตอนนี้ของแบบฟอร์มเหล่านี้ได้หายไปในภาษาอังกฤษสมัยใหม่.
คำกริยาอื่น ๆ ที่ใช้กับ subjunctive มี: แนะนำ ถาม วอน ตัดสินใจ นิยม ปรารถนา บอก ยืนยัน ตั้งใจ ย้าย ใบสั่ง ชื่อ เสนอ แนะนำ ขอ ต้อง แก้ไข แนะนำ กระตุ้นให้ และคะแนน





ไวยากรณ์: ของ หรือเกี่ยวข้องกับแบบฟอร์มคำกริยาที่ใช้ตามคำแนะนำด่วน ความปรารถนา ความไม่แน่นอน ความเป็นไปได้ เป็นต้น


เต็มนิยาม SUBJUNCTIVE

: ของ เกี่ยวกับ พ.ศ.2542 กริยาฟอร์มหรือชุดรูปแบบของกริยาที่แสดงเป็น denoted ดำเนิน หรือรัฐไม่ เป็นความจริง แต่ เป็นกองหรือเป็นไปได้ หรือดูได้อารมณ์ (เช่นเดียวกับข้อสงสัยหรือต้องการ) <อารมณ์ subjunctive >
ดู subjunctive กำหนดสำหรับผู้เรียนภาษาอังกฤษ»
subjunctive ดูกำหนดสำหรับเด็ก»


นาม subjunctive
subjunctive: ฟอร์มที่กริยาหรือประโยคได้เมื่อแสดงเป็นแนะนำ ต้องการ ความไม่แน่นอน ความเป็นไปได้ ฯลฯ

: subjunctive กริยาหรือประโยค


อารมณ์ Subjunctive
กริยาอยู่ในอารมณ์ subjunctive เมื่อมันแสดงเงื่อนไขซึ่งเป็นหนี้สงสัยสูญ หรือไม่จริง มักพบในอนุประโยคเริ่มต้นด้วยคำว่าถ้า นอกจากนี้ยังพบในประโยคต่อไปนี้เป็นคำกริยาที่แสดงสงสัย เป็นต้อง ริเกร็ต ร้องขอ ความต้องการ หรือข้อเสนอการ

ได้แก่คำกริยาที่มักจะตาม ด้วยประโยคที่ใช้ใน subjunctive:


Subjunctive เป็นสำคัญแต่ในภาษาอังกฤษสมัยใหม่ มักคุณอาจเจอแบบฟอร์มนี้ในอังกฤษ และที่ ในทางข้อความ

แบบฟอร์ม
ใหญ่ subjunctive และตัวชี้ให้เห็นรูปแบบของกริยากัน บ่อยคุณจะไม่สังเกตว่า กริยาที่ใช้ใน subjunctive หรืออารมณ์ตัวชี้ให้เห็น ตัวบ่งชี้เฉพาะสำหรับ subjunctive ว่าของไม่มี ' เพิ่มใน 3 บุคคล singular และ กริยา 'สามารถ' อยู่ 'เป็น' สำหรับทุกรูปแบบในปัจจุบันกาล และกลายเป็น 'ถูก' สำหรับแบบฟอร์มทั้งหมดในอดีตกาล

ใช้
Subjunctive ใช้ในวลีถาวร (formulaic subjunctive)

พระเซฟเดอะควีน!
ทรงพระเจริญ!
พระองค์จะทำ
ให้ว่ามันอาจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

???



:ของหรือเกี่ยวข้องกับคำว่ารูปแบบที่ใช้ในการแสดงคำแนะนำ,ความปรารถนา,ความไม่แน่นอน,ความเป็นไปได้และอื่นๆเป็นต้น






เต็มคำนิยามของไปหาแม่ของ เจ้า

:ของเกี่ยวข้องกับ,หรือเป็นแนวที่คำว่ารูปแบบหรือตั้งค่าของคำว่ารูปแบบที่เป็นการกระทำที่มีผู้อุทิศให้หรือไม่เป็นความจริงแต่เป็นการก่อ ภาระ ผูกพันหรือเป็นไปได้หรือดูได้อารมณ์(เหมือนกับข้อสงสัยหรือความปรารถนา)ที่ไปหาแม่ของเจ้าอารมณ์>