When we rise in the morning and lis

When we rise in the morning and listen to the radio or read the newspaper, we are confronted with the same sad news: violence, crime, wars, and disasters. I cannot recall a single day without a report of something terrible happening somewhere. Even in these modern times it is clear that one's precious life is not safe. No former generation has had to experience so much bad news as we face today; this constant awareness of fear and tension should make any sensitive and compassionate person question seriously the progress of our modern world.

It is ironic that the more serious problems emanate from the more industrially advanced societies. Science and technology have worked wonders in many fields, but the basic human problems remain. There is unprecedented literacy, yet this universal education does not seem to have fostered goodness, but only mental restlessness and discontent instead. There is no doubt about the increase in our material progress and technology, but somehow this is not sufficient as we have not yet succeeded in bringing about peace and happiness or in overcoming suffering.

We can only conclude that there must be something seriously wrong with our progress and development, and if we do not check it in time there could be disastrous consequences for the future of humanity. I am not at all against science and technology - they have contributed immensely to the overall experience of humankind; to our material comfort and well-being and to our greater understanding of the world we live in. But if we give too much emphasis to science and technology we are in danger of losing touch with those aspects of human knowledge and understanding that aspire towards honesty and altruism.

Science and technology, though capable of creating immeasurable material comfort, cannot replace the age-old spiritual and humanitarian values that have largely shaped world civilization, in all its national forms, as we know it today. No one can deny the unprecedented material benefit of science and technology, but our basic human problems remain; we are still faced with the same, if not more, suffering, fear, and tension. Thus it is only logical to try to strike a balance between material developments on the one hand and the development of spiritual, human values on the other. In order to bring about this great adjustment, we need to revive our humanitarian values.

I am sure that many people share my concern about the present worldwide moral crisis and will join in my appeal to all humanitarians and religious practitioners who also share this concern to help make our societies more compassionate, just, and equitable. I do not speak as a Buddhist or even as a Tibetan. Nor do I speak as an expert on international politics (though I unavoidably comment on these matters). Rather, I speak simply as a human being, as an upholder of the humanitarian values that are the bedrock not only of Mahayana Buddhism but of all the great world religions. From this perspective I share with you my personal outlook - that:

Universal humanitarianism is essential to solve global problems;
Compassion is the pillar of world peace;
All world religions are already for world peace in this way, as are all humanitarians of whatever ideology;
Each individual has a universal responsibility to shape institutions to serve human needs.
Solving Human Problems through Transforming Human Attitudes

Of the many problems we face today, some are natural calamities and must be accepted and faced with equanimity. Others, however, are of our own making, created by misunderstanding, and can be corrected. One such type arises from the conflict of ideologies, political or religious, when people fight each other for petty ends, losing sight of the basic humanity that binds us all together as a single human family. We must remember that the different religions, ideologies, and political systems of the world are meant for human beings to achieve happiness. We must not lose sight of this fundamental goal and at no time should we place means above ends; the supremacy of humanity over matter and ideology must always be maintained.

By far the greatest single danger facing humankind - in fact, all living beings on our planet - is the threat of nuclear destruction. I need not elaborate on this danger, but I would like to appeal to all the leaders of the nuclear powers who literally hold the future of the world in their hands, to the scientists and technicians who continue to create these awesome weapons of destruction, and to all the people at large who are in a position to influence their leaders: I appeal to them to exercise their sanity and begin to work at dismantling and destroying all nuclear weapons. We know that in the event of a nuclear war there will be no victors because there will be no survivors! Is it not frightening just to contemplate such inhuman and heartless destruction? And, is it not logical that we should remove the cause for our own destruction when we know the cause and have both the time and the means to do so? Often we cannot overcome our problems because we either do not know the cause or, if we understand it, do not have the means to remove it. This is not the case with the nuclear threat.

Whether they belong to more evolved species like humans or to simpler ones such as animals, all beings primarily seek peace, comfort, and security. Life is as dear to the mute animal as it is to any human being; even the simplest insect strives for protection from dangers that threaten its life. Just as each one of us wants to live and does not wish to die, so it is with all other creatures in the universe, though their power to effect this is a different matter.

Broadly speaking there are two types of happiness and suffering, mental and physical, and of the two, I believe that mental suffering and happiness are the more acute. Hence, I stress the training of the mind to endure suffering and attain a more lasting state of happiness. However, I also have a more general and concrete idea of happiness: a combination of inner peace, economic development, and, above all, world peace. To achieve such goals I feel it is necessary to develop a sense of universal responsibility, a deep concern for all irrespective of creed, colour, sex, or nationality.

The premise behind this idea of universal responsibility is the simple fact that, in general terms, all others' desires are the same as mine. Every being wants happiness and does not want suffering. If we, as intelligent human beings, do not accept this fact, there will be more and more suffering on this planet. If we adopt a self-centred approach to life and constantly try to use others for our own self-interest, we may gain temporary benefits, but in the long run we will not succeed in achieving even personal happiness, and world peace will be completely out of the question.

In their quest for happiness, humans have used different methods, which all too often have been cruel and repellent. Behaving in ways utterly unbecoming to their status as humans, they inflict suffering upon fellow humans and other living beings for their own selfish gains. In the end, such shortsighted actions bring suffering to oneself as well as to others. To be born a human being is a rare event in itself, and it is wise to use this opportunity as effectively and skillfully as possible. We must have the proper perspective that of the universal life process, so that the happiness or glory of one person or group is not sought at the expense of others.

All this calls for a new approach to global problems. The world is becoming smaller and smaller - and more and more interdependent - as a result of rapid technological advances and international trade as well as increasing trans-national relations. We now depend very much on each other. In ancient times problems were mostly family-size, and they were naturally tackled at the family level, but the situation has changed. Today we are so interdependent, so closely interconnected with each other, that without a sense of universal responsibility, a feeling of universal brotherhood and sisterhood, and an understanding and belief that we really are part of one big human family, we cannot hope to overcome the dangers to our very existence - let alone bring about peace and happiness.

One nation's problems can no longer be satisfactorily solved by itself alone; too much depends on the interest, attitude, and cooperation of other nations. A universal humanitarian approach to world problems seems the only sound basis for world peace. What does this mean? We begin from the recognition mentioned previously that all beings cherish happiness and do not want suffering. It then becomes both morally wrong and pragmatically unwise to pursue only one's own happiness oblivious to the feelings and aspirations of all others who surround us as members of the same human family. The wiser course is to think of others also when pursuing our own happiness. This will lead to what I call 'wise self-interest', which hopefully will transform itself into 'compromised self-interest', or better still, 'mutual interest'.

Although the increasing interdependence among nations might be expected to generate more sympathetic cooperation, it is difficult to achieve a spirit of genuine cooperation as long as people remain indifferent to the feelings and happiness of others. When people are motivated mostly by greed and jealousy, it is not possible for them to live in harmony. A spiritual approach may not solve all the political problems that have been caused by the existing self-centered approach, but in the long run it will overcome the very basis of the problems that we face today.

On the other hand, if humankind continues to approach its problems considering only temporary expediency, future generations will have to face tremendous difficulties. The global population is increasing, and our resources are being rapidly d

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเราเพิ่มขึ้นในตอนเช้า และฟังวิทยุ หรืออ่านหนังสือพิมพ์ เรากำลังเผชิญกับข่าวเศร้าเหมือนกัน: ความรุนแรง อาชญากรรม สงคราม และภัยพิบัติ ฉันไม่สามารถเรียกคืนแต่ละวันโดยไม่ต้องรายงานสิ่งที่น่ากลัวเกิดขึ้นที่ใดที่หนึ่ง แม้ในยุคนี้เป็นที่ชัดเจน ว่ามีค่าชีวิตไม่ปลอดภัย รุ่นเดิมไม่ได้มีประสบการณ์ข่าวร้ายมากเป็นเราหน้าวันนี้ ความรู้นี้คงที่ของความกลัวและความตึงเครียดควรทำทุกคนมีความละเอียดอ่อน และสังเวชถามความคืบหน้าของโลกสมัยใหม่ของเราอย่างจริงจัง มันเป็นเรื่องที่ปัญหารุนแรงมากขึ้น emanate จากสังคมขั้นสูงเพิ่มเติม industrially วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีทำงานสิ่งมหัศจรรย์ในหลายสาขา แต่ยังคงมีปัญหาพื้นฐานมนุษย์ มีวัดเป็นประวัติการณ์ ได้ศึกษาสากลนี้ดูเหมือนไม่มีเด็ก ๆ ความดี แต่อาการทางจิตใจเท่านั้น และไม่พอใจแทน มีข้อสงสัยเกี่ยวกับการเพิ่มขึ้นในระหว่างวัสดุและเทคโนโลยีของเรา แต่อย่างใด ไม่เพียงพอเท่าที่เรามีไม่ได้ประสบความสำเร็จ ในการนำสันติภาพและความสุข หรือทุกข์ทรมานมากเพียงใด เราเพียงสามารถสรุปว่า ต้องมีบางอย่างผิดปกติ ด้วยความก้าวหน้าและพัฒนาอย่างจริงจัง และถ้าเราไม่เลือกเวลา อาจมีผลกระทบอย่างรุนแรงในอนาคตของมนุษยชาติ ผมไม่เทียบกับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี - พวกเขามีส่วนร่วมอย่างกว้างขวางกับประสบการณ์โดยรวมของมนุษยชาติ วัสดุความสะดวกสบายและสุขภาพของเรา และของเราเข้าใจโลกเราอาศัยอยู่ใน แต่ถ้าเราให้ความสำคัญมากกับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี เรามีอันตรายในการสูญเสียสัมผัสกับด้านที่มนุษย์รู้และเข้าใจที่ aspire ซื่อสัตย์และ altruism วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี สร้างนี่สบายวัสดุ แม้ว่าไม่สามารถแทนค่าโปรดลองอีกด้านมนุษยธรรม และจิตวิญญาณที่มีรูปร่างใหญ่อารยธรรมโลก ในทั้งหมดของชาติ เป็นเรารู้ว่าวันนี้ ไม่มีใครสามารถปฏิเสธประโยชน์วัสดุเป็นประวัติการณ์ของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี แต่ปัญหาของมนุษย์พื้นฐาน ยังคง เรายังคงประสบกับเหมือนกัน ถ้า ไม่มาก ทุกข์ กลัว และความตึงเครียด ดังนั้น จึงเป็นเพียงตรรกะที่จะพยายามสร้างความสมดุลระหว่างการพัฒนาวัสดุคงและการพัฒนาของจิตวิญญาณ มนุษย์ค่าอื่น ๆ เพื่อนำมาปรับปรุงนี้ดี เราต้องฟื้นคุณค่าด้านมนุษยธรรม ฉันแน่ใจว่า หลายคนใช้ร่วมกันของฉันกังวลเกี่ยวกับวิกฤติทางศีลธรรมทั่วโลกปัจจุบัน และจะเข้าร่วมในการอุทธรณ์ผู้ศาสนาใครกันนี้ที่เกี่ยวข้องเพื่อช่วยให้สังคมของเรามากขึ้นอย่างทันท่วงที เพียง และเป็นธรรม และคนทั้งหมด ฉันไม่พูด เป็นพุทธ หรือแม้แต่ทิเบต ไม่ทำฉันพูดเป็นผู้เชี่ยวชาญในการเมืองระหว่างประเทศ (ว่าฉันคิดในเรื่องเหล่านี้ล้วน) แทนที่จะ ฉันพูดก็เป็นมนุษย์ เป็นการ upholder ค่าด้านมนุษยธรรมที่หินไม่เพียงแต่พุทธ ศาสนามหายาน แต่ ของศาสนาโลกดีทั้งหมด จากมุมมองนี้ผมร่วมกับคุณ outlook ส่วนบุคคลของฉัน - ที่:Humanitarianism สากลเป็นสิ่งสำคัญเพื่อแก้ปัญหาโลกเมตตาเป็นเสาหลักของสันติภาพศาสนาของโลกทั้งหมดมีอยู่สำหรับสันติภาพด้วยวิธีนี้ เป็นคนทั้งหมดของอุดมการณ์ใดแต่ละคนมีความรับผิดชอบสากลกับสถาบันรูปทรงเพื่อตอบสนองความต้องการมนุษย์แก้ปัญหาเปลี่ยนทัศนคติมนุษย์มนุษย์ปัญหามากมายที่เราเผชิญวันนี้ บางเป็นธรรมชาติ calamities และต้องยอมรับ และประสบกับ equanimity อื่น ๆ อย่างไรก็ตาม จะทำของเราเอง สร้าง โดยเข้าใจผิด และสามารถแก้ไข ชนิดหนึ่งดังกล่าวเกิดขึ้นจากความขัดแย้งเพื่อเผยแพร่อุดมการณ์ ทางการเมือง หรือศาสนา เมื่อคนต่อสู้แต่ละอื่น ๆ สำหรับปลาย petty สูญเสียสายตาของมนุษย์พื้นฐานที่ binds เราทั้งหมดเข้าด้วยกันเป็นครอบครัวคนเดียว เราต้องจำหมายว่า ศาสนาอื่น เพื่อเผยแพร่อุดมการณ์ และระบบการเมืองของโลกสำหรับมนุษย์เพื่อให้บรรลุความสุข เราต้องไม่สูญเสียสายตา ของเป้าหมายนี้พื้นฐาน และไม่มีเวลาเราควรทำวิธีข้างต้นสิ้นสุด จะต้องรักษามไหศวรรย์ของมนุษยชาติเรื่องและอุดมการณ์ โดยไกลอันตรายเดียวมากที่สุดหันหน้าเข้าหามวลมนุษย์ - ในความเป็นจริง สิ่งมีชีวิตอยู่ทั้งหมดบนโลกของเรา - ได้ภัยคุกคามนิวเคลียร์ทำลาย ฉันไม่จำเป็นต้องอธิบายในนี้อันตราย แต่อยากดึงดูด ให้ผู้นำทั้งหมดของอำนาจนิวเคลียร์ที่เก็บอนาคตโลกในมือของพวกเขา นักวิทยาศาสตร์และช่างเทคนิคที่ทำการสร้างการทำลายอาวุธเหล่านี้น่ากลัว อย่างแท้จริง และทุกคนมีขนาดใหญ่ที่อยู่ในฐานะที่จะมีอิทธิพลต่อผู้นำ : ผมดึงดูดเหล่านั้นในการออกกำลังกายสติของพวกเขา และเริ่มการทำงานในวัน และทำลายอาวุธนิวเคลียร์ทั้งหมด เราทราบว่า ในกรณีที่สงครามนิวเคลียร์ จะมีนวิคเตอร์ไม่ได้เนื่องจากจะมีผู้รอดชีวิตไม่ ไม่น่ากลัวจะคิดทำลาย inhuman และ heartless ดังกล่าวหรือไม่ ไม่ตรรกะที่เราควรเอาสาเหตุสำหรับทำลายเราเองเมื่อเราทราบสาเหตุ และมีเวลาและวิธีการทำงาน บ่อยครั้งเราไม่สามารถเอาชนะปัญหาของเราเนื่องจากเราไม่ทราบสาเหตุ หรือ ถ้าเราเข้าใจมัน ไม่ได้หมายความว่าเอา นี่ไม่ใช่กรณีที่ มีภัยคุกคามนิวเคลียร์ ไม่ว่าจะเป็นมากขึ้นมีพัฒนา พันธุ์เช่นมนุษย์ หรือการเรียบง่ายเช่นสัตว์ สิ่งมีชีวิตทั้งหมดเป็นหลักแสวงหาความสงบ สะดวกสบาย และความปลอดภัย ชีวิตจะเป็นที่รักสัตว์ปิดเสียงจะมีมนุษย์ แม้แต่แมลงที่ง่ายที่สุดมุ่งมั่นเพื่อปกป้องจากอันตรายที่คุกคามชีวิต เหมือนแต่ละคนของเราต้องอยู่ และไม่ต้องการตาย จึง มีสัตว์อื่น ๆ ทั้งหมดในจักรวาล แม้ว่าอำนาจลักษณะพิเศษนี้เป็นเรื่องที่แตกต่างกัน ทั่วไปพูดมีอยู่สองชนิดของความสุขและความทุกข์ จิตใจ และกายภาพ และสอง ฉันเชื่อว่าความทุกข์ทางจิตใจและความสุขเฉียบพลันมาก ดังนั้น ฉันความเครียดการฝึกจิตการทนทุกข์ และบรรลุสิ่งยั่งยืนกว่าความสุข อย่างไรก็ตาม ฉันยังมีความสุขมากขึ้นทั่วไป และคอนกรีต: การรวมกัน ของความสงบ สุข การพัฒนาเศรษฐกิจ ความ ทั้งหมด สันติภาพ เพื่อให้บรรลุเป้าหมายดังกล่าว ผมรู้สึกจำเป็นต้องพัฒนาความรู้สึกรับผิดชอบสากล กังวลลึกทั้งหมด แก่ลัทธิ สี เพศ เชื้อชาติ ภายหลังความคิดนี้ความรับผิดชอบสากลเป็นความจริงที่ เงื่อนไขทั่วไป ความต้องการทั้งหมดของคนอื่นเป็นเหมือนผม ทุกต้องความสุข และไม่ต้องทุกข์ ถ้าเรา เป็นอัจฉริยะมนุษย์ ไม่ยอมรับความจริง จะมีทุกข์มาก ขึ้นบนโลกนี้ ถ้าเรานำมาใช้เป็นแนวทางด้วยตนเองศูนย์กลางชีวิต และตลอดเวลาพยายามใช้คนของเราเอง self-interest เราอาจได้รับผลประโยชน์ชั่วคราว แต่ในระยะยาวเราจะไม่ประสบความสำเร็จในการบรรลุความสุขส่วนตัวแม้ และสันติภาพจะไม่หมดคำถาม ในการแสวงหาความสุข มนุษย์ได้ใช้วิธีแตกต่างกัน ซึ่งทั้งหมดบ่อยเกินไปได้รับโหดร้าย และยุง สังเกตวิธีโคตร unbecoming สถานะของพวกเขาเป็นมนุษย์ พวกเขาทำดาเมจบางทุกข์เพื่อนมนุษย์และสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ นั่งเล่นสำหรับกำไรของตนเองเห็นแก่ตัว ในสุด การดำเนินการดังกล่าว shortsighted นำทุกข์ตัวเองเป็นอย่างดีกับผู้อื่น เกิดเป็นมนุษย์เป็นงานยากในตัวเอง และก็ฉลาดที่จะใช้โอกาสนี้เป็นอย่างมีประสิทธิภาพ และรูปได้ เราต้องมีมุมมองเหมาะสมชีวิตสากลที่ดำเนินการ เพื่อให้ความสุขหรือเกียรติของบุคคลหรือกลุ่มหนึ่งจะไม่ขอค่าใช้จ่ายอื่น ๆ ทั้งหมดนี้เรียกสำหรับวิธีการปัญหาโลกใหม่ โลกจะกลายเป็นขนาดเล็ก และมีขนาด เล็ก - และ จัดมาก - เป็นผลมาจากความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีอย่างรวดเร็วและการค้าระหว่างประเทศ ตลอดจนเพิ่มความสัมพันธ์ของชาติ เราตอนนี้มากขึ้นอยู่กับแต่ละอื่น ๆ การ ในสมัยโบราณปัญหาทาสีขนาดครอบครัว และพวกเขาถูกธรรมชาติสำหรับระดับครอบครัว ได้มีการเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ วันนี้เราจะเปลี่ยนแปลงได้ง่ายกว่าดังนั้น ดังนั้นใกล้ชิดอินกัน ที่ไม่มีความรับผิดชอบสากล ความรู้สึกของพี่น้องสากล sisterhood และการเข้าใจ และเชื่อว่า เราจริง ๆ เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวมนุษย์ใหญ่ เราไม่หวังที่จะเอาชนะอันตรายการดำรงของเรา - ประสาที่นำสันติภาพและความสุข One nation's problems can no longer be satisfactorily solved by itself alone; too much depends on the interest, attitude, and cooperation of other nations. A universal humanitarian approach to world problems seems the only sound basis for world peace. What does this mean? We begin from the recognition mentioned previously that all beings cherish happiness and do not want suffering. It then becomes both morally wrong and pragmatically unwise to pursue only one's own happiness oblivious to the feelings and aspirations of all others who surround us as members of the same human family. The wiser course is to think of others also when pursuing our own happiness. This will lead to what I call 'wise self-interest', which hopefully will transform itself into 'compromised self-interest', or better still, 'mutual interest'. Although the increasing interdependence among nations might be expected to generate more sympathetic cooperation, it is difficult to achieve a spirit of genuine cooperation as long as people remain indifferent to the feelings and happiness of others. When people are motivated mostly by greed and jealousy, it is not possible for them to live in harmony. A spiritual approach may not solve all the political problems that have been caused by the existing self-centered approach, but in the long run it will overcome the very basis of the problems that we face today. On the other hand, if humankind continues to approach its problems considering only temporary expediency, future generations will have to face tremendous difficulties. The global population is increasing, and our resources are being rapidly d

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเราเพิ่มขึ้นในตอนเช้าและฟังวิทยุหรืออ่านหนังสือพิมพ์ที่เรากำลังเผชิญหน้ากับข่าวเศร้าเหมือนกัน: ความรุนแรงอาชญากรรมสงครามและภัยพิบัติ ฉันไม่สามารถจำวันเดียวโดยไม่มีรายงานสิ่งที่เกิดขึ้นที่ใดที่หนึ่งที่น่ากลัว แม้จะอยู่ในยุคปัจจุบันนี้ก็เป็นที่ชัดเจนว่าชีวิตมีค่าของคนไม่ปลอดภัย ไม่มียุคอดีตได้มีการสัมผัสกับข่าวร้ายให้มากที่สุดเท่าที่เราเผชิญในวันนี้; นี้การรับรู้อย่างต่อเนื่องของความกลัวและความตึงเครียดควรจะทำให้คำถามที่บุคคลใดบุคคลหนึ่งที่มีความสำคัญและความเห็นอกเห็นใจอย่างจริงจังความคืบหน้าของโลกสมัยใหม่ของเรา. มันเป็นเรื่องน่าขันที่ปัญหาที่รุนแรงมากขึ้นออกมาจากสังคมที่สูงขึ้นอุตสาหกรรม วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีได้ทำงานสิ่งมหัศจรรย์ในหลายสาขา แต่ปัญหาพื้นฐานของมนุษย์ยังคงอยู่ มีความรู้เป็นประวัติการณ์ แต่นี้การศึกษาสากลไม่ได้ดูเหมือนจะมีความดีเสริมสร้าง แต่ความร้อนรนจิตเท่านั้นและไม่พอใจแทน มีข้อสงสัยเกี่ยวกับการเพิ่มขึ้นของความคืบหน้าของวัสดุของเราและเทคโนโลยีที่ไม่เป็น แต่อย่างใดนี้ไม่เพียงพอในขณะที่เรายังไม่ได้ประสบความสำเร็จในการนำเกี่ยวกับความสงบและความสุขหรือความทุกข์ทรมานในการเอาชนะ. เราสามารถสรุปได้ว่าจะต้องมีอะไรบางอย่างที่ผิดอย่างจริงจังกับเรา ความคืบหน้าและการพัฒนาและถ้าเราไม่ได้ตรวจสอบในเวลาที่อาจมีผลกระทบร้ายแรงสำหรับอนาคตของมนุษยชาติ ผมไม่ได้เลยกับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี - พวกเขามีส่วนร่วมอย่างกว้างขวางเพื่อประสบการณ์โดยรวมของมนุษยชาติ; เพื่อความสะดวกสบายวัสดุของเราและเป็นอยู่ที่ดีและเพื่อความเข้าใจมากขึ้นของเราในโลกที่เราอาศัยอยู่. แต่ถ้าเราให้ความสำคัญมากเกินไปที่จะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีที่เราตกอยู่ในอันตรายของการสูญเสียการติดต่อกับด้านที่ความรู้ของมนุษย์และความเข้าใจที่ปรารถนาที่มีต่อความซื่อสัตย์สุจริต และเห็นแก่ตัว. วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี แต่ความสามารถในการสร้างความสะดวกสบายวัสดุมากมายไม่สามารถแทนที่อายุเก่าคุณค่าทางจิตวิญญาณและมนุษยธรรมที่มีอารยธรรมโลกที่มีรูปร่างใหญ่ในทุกรูปแบบแห่งชาติของตนในขณะที่เรารู้ว่าวันนี้ ไม่มีใครสามารถปฏิเสธผลประโยชน์วัสดุเป็นประวัติการณ์ของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี แต่ปัญหาพื้นฐานของมนุษย์ของเรายังคงอยู่; เราจะยังคงเผชิญกับเดียวกันถ้าไม่ได้มากขึ้นความทุกข์ความกลัวและความตึงเครียด ดังนั้นมันจึงเป็นเหตุผลเดียวที่จะพยายามที่จะสร้างสมดุลระหว่างการพัฒนาวัสดุบนมือข้างหนึ่งและการพัฒนาของจิตวิญญาณคุณค่าของมนุษย์ในที่อื่น ๆ เพื่อที่จะนำมาเกี่ยวกับการปรับตัวที่ดีนี้เราจำเป็นต้องฟื้นฟูค่ามนุษยธรรมของเรา. ผมแน่ใจว่าหลายคนแบ่งปันความกังวลของฉันเกี่ยวกับวิกฤตทางศีลธรรมในปัจจุบันทั่วโลกและจะเข้าร่วมในการอุทธรณ์ของฉันที่จะ humanitarians ทั้งหมดและผู้ปฏิบัติงานทางศาสนาที่ยังแบ่งปันความกังวลนี้ไป ช่วยให้สังคมของเราความเห็นอกเห็นใจมากขึ้นเพียงและเท่าเทียมกัน ผมไม่ได้พูดในฐานะที่เป็นชาวพุทธหรือแม้กระทั่งเป็นทิเบต หรือฉันจะพูดเป็นผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับการเมืองระหว่างประเทศ (แต่ผมหลีกเลี่ยงไม่ได้แสดงความคิดเห็นในเรื่องนี้) แต่ฉันพูดได้แค่ในฐานะความเป็นมนุษย์เป็นผู้สนับสนุนของค่าด้านมนุษยธรรมที่มีข้อเท็จจริงที่ไม่เพียง แต่ของพุทธศาสนามหายาน แต่ของทุกศาสนาโลกที่ดี จากมุมมองนี้ผมร่วมกับคุณมุมมองส่วนตัวของฉัน - ว่ามนุษยธรรมสากลเป็นสิ่งจำเป็นในการแก้ปัญหาโลกเมตตาเป็นเสาหลักของความสงบสุขโลก; ศาสนาโลกทั้งหมดที่มีอยู่แล้วเพื่อสันติภาพของโลกในลักษณะนี้เช่นเดียวกับ humanitarians ทั้งหมดของสิ่งที่อุดมการณ์; แต่ละคนมีความรับผิดชอบในการแต่งแต้มสถาบันที่จะตอบสนองความต้องการของมนุษย์. การแก้ไขปัญหาความมั่นคงของมนุษย์ผ่านการปฏิรูปมนุษย์ทัศนคติของปัญหามากมายที่เราเผชิญในวันนี้บางคนมีภัยพิบัติทางธรรมชาติและจะต้องได้รับการยอมรับและเผชิญหน้าด้วยความใจเย็น อื่น ๆ แต่มีการทำของเราเองที่สร้างขึ้นโดยความเข้าใจผิดและสามารถได้รับการแก้ไข หนึ่งในประเภทดังกล่าวเกิดขึ้นจากความขัดแย้งทางอุดมการณ์ทางการเมืองหรือศาสนาเมื่อมีคนต่อสู้กันสำหรับการสิ้นสุดอนุสูญเสียสายตาของมนุษย์ขั้นพื้นฐานที่ผูกเราทุกคนร่วมกันเป็นครอบครัวมนุษย์เดียว เราต้องจำไว้ว่าศาสนาที่แตกต่างกันเจตนารมณ์และระบบการเมืองของโลกที่มีความหมายสำหรับมนุษย์ที่จะบรรลุความสุข เราจะต้องไม่สูญเสียสายตาของเป้าหมายพื้นฐานนี้และไม่มีเวลาที่เราควรจะวางวิธีการดังกล่าวข้างต้นปลาย; ที่สุดของความเป็นมนุษย์มากกว่าเรื่องอุดมการณ์และจะต้องคงอยู่เสมอ. โดยไกลอันตรายเดียวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดหันหน้าไปทางมนุษย์ - ในความเป็นจริงสิ่งมีชีวิตทั้งหมดบนโลกของเรา - เป็นภัยคุกคามของการทำลายนิวเคลียร์ ผมไม่จำเป็นต้องทำอย่างละเอียดในอันตรายนี้ แต่ฉันต้องการที่จะอุทธรณ์ไปยังผู้นำของพลังนิวเคลียร์ที่แท้จริงถืออนาคตของโลกอยู่ในมือของพวกเขาเพื่อให้นักวิทยาศาสตร์และช่างเทคนิคที่ยังคงที่จะสร้างอาวุธที่น่ากลัวเหล่านี้ของการทำลายและ กับทุกคนที่มีขนาดใหญ่ที่อยู่ในฐานะที่จะมีอิทธิพลต่อผู้นำของพวกเขา: ผมอุทธรณ์ไปยังพวกเขาในการออกกำลังกายมีสุขภาพจิตดีของพวกเขาและเริ่มต้นการทำงานในการรื้อและทำลายอาวุธนิวเคลียร์ทั้งหมด เรารู้ว่าในกรณีที่มีสงครามนิวเคลียร์จะไม่มีผู้ชนะเพราะจะไม่มีผู้รอดชีวิต! มันไม่ได้เป็นเพียงที่น่ากลัวที่จะคิดทำลายมนุษย์และใจร้ายดังกล่าวหรือไม่ และมันไม่ได้เป็นตรรกะที่เราควรจะเอาสาเหตุสำหรับการทำลายของเราเองเมื่อเรารู้สาเหตุและมีทั้งเวลาและวิธีการที่จะทำเช่นนั้น? บ่อยครั้งที่เราไม่สามารถเอาชนะปัญหาของเราเพราะเราทั้งสองไม่ทราบสาเหตุหรือถ้าเราเข้าใจว่ามันไม่ได้มีวิธีการที่จะเอามันออกไป กรณีนี้ไม่ได้กับภัยคุกคามนิวเคลียร์. ไม่ว่าจะเป็นสายพันธุ์ที่พัฒนามากขึ้นเช่นเดียวกับมนุษย์หรือคนที่เรียบง่ายเช่นสัตว์, สิ่งมีชีวิตทั้งหมดส่วนใหญ่แสวงหาความสงบสุขและความสะดวกสบายและความปลอดภัย ชีวิตเป็นสิ่งที่เป็นที่รักของสัตว์ที่เป็นใบ้ก็คือการเป็นมนุษย์ใด ๆ แม้กระทั่งแมลงมุ่งมั่นที่ง่ายที่สุดสำหรับการป้องกันจากอันตรายที่คุกคามชีวิตของมัน เช่นเดียวกับที่เราทุกคนต้องการที่จะมีชีวิตอยู่และไม่ต้องการที่จะตายดังนั้นมันจึงเป็นสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ในจักรวาล แต่อำนาจของพวกเขาที่จะทำให้เกิดนี้เป็นเรื่องที่แตกต่างกัน. พูดกว้างมีสองประเภทของความสุขและความทุกข์ทรมานทางจิตใจ และทางกายภาพและสองผมเชื่อว่าความทุกข์ใจและความสุขเป็นเฉียบพลันมากขึ้น ดังนั้นผมเน้นการฝึกอบรมของจิตใจที่จะทนทุกข์ทรมานและบรรลุรัฐที่ยั่งยืนมากขึ้นของความสุข แต่ผมยังมีความคิดที่กว้างขึ้นและเป็นรูปธรรมของความสุข: การรวมกันของความสงบภายในการพัฒนาเศรษฐกิจและเหนือสิ่งอื่นใดสันติภาพของโลก เพื่อให้บรรลุเป้าหมายดังกล่าวผมรู้สึกว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็นในการพัฒนาความรับผิดชอบสากล, ความกังวลลึกทั้งหมดโดยไม่คำนึงถึงความเชื่อสีผิวเพศหรือสัญชาติ. สถานที่ตั้งที่อยู่เบื้องหลังความคิดนี้ของความรับผิดชอบสากลเป็นความจริงที่ว่าในแง่ทั่วไป ความปรารถนาที่คนอื่น ๆ ทั้งหมดเป็นเช่นเดียวกับเหมือง เป็นความสุขที่ทุกคนต้องการและไม่ต้องการความทุกข์ทรมาน ถ้าเราเป็นมนุษย์ฉลาด, ไม่ยอมรับความจริงนี้จะมีความทุกข์มากขึ้นบนโลกใบนี้ ถ้าเรานำวิธีการของตนเองเป็นศูนย์กลางในการดำรงชีวิตอย่างต่อเนื่องและพยายามที่จะใช้คนอื่น ๆ ของเราเองประโยชน์ของตนเองเราอาจได้รับประโยชน์ชั่วคราว แต่ในระยะยาวเราจะไม่ประสบความสำเร็จในการบรรลุแม้กระทั่งความสุขส่วนบุคคลและสันติภาพของโลกจะสมบูรณ์ ออกจากคำถาม. ในการแสวงหาของพวกเขาสำหรับความสุขที่มนุษย์ได้ใช้วิธีการที่แตกต่างกันซึ่งทั้งหมดก็มักจะได้รับความโหดร้ายและขับไล่ พฤติกรรมในรูปแบบที่ไม่เหมาะสมอย่างเต็มที่เพื่อให้สถานะของพวกเขาเป็นมนุษย์ที่พวกเขาสร้างความเจ็บปวดทุกข์ทรมานอยู่กับเพื่อนมนุษย์และสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ เพื่อผลประโยชน์ของตัวเองเห็นแก่ตัว ในท้ายที่สุดการกระทำสั้นดังกล่าวนำความทุกข์ทรมานให้กับตัวเองเช่นเดียวกับคนอื่น ๆ ที่ได้เกิดเป็นมนุษย์เป็นเหตุการณ์ที่หายากในตัวเองและก็ควรที่จะใช้โอกาสนี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพและความชำนาญที่เป็นไปได้ เราจะต้องมีมุมมองที่เหมาะสมของกระบวนการชีวิตสากลเพื่อให้มีความสุขหรือพระสิริของคนคนหนึ่งหรือกลุ่มที่ไม่ได้ขอค่าใช้จ่ายของคนอื่น ๆ . ทั้งหมดนี้เรียกว่าเป็นวิธีการใหม่ในการแก้ไขปัญหาระดับโลก โลกจะกลายเป็นขนาดเล็กและขนาดเล็ก - และอื่น ๆ และการพึ่งพาซึ่งกันและกันมากขึ้น - เป็นผลมาจากความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีที่รวดเร็วและการค้าระหว่างประเทศตลอดจนการเพิ่มความสัมพันธ์ข้ามชาติ ตอนนี้เราขึ้นอยู่มากในแต่ละอื่น ๆ ปัญหาในสมัยโบราณส่วนใหญ่เป็นครอบครัวขนาดใหญ่และพวกเขาก็จัดการตามธรรมชาติในระดับครอบครัว แต่สถานการณ์มีการเปลี่ยนแปลง วันนี้เรามีการพึ่งพาซึ่งกันและกันดังนั้นอย่างใกล้ชิดเชื่อมต่อกับแต่ละอื่น ๆ ว่าไม่มีความรับผิดชอบสากล, ความรู้สึกของความเป็นพี่น้องสากลและพี่น้องและความเข้าใจและความเชื่อที่ว่าเราเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวหนึ่งของมนุษย์ขนาดใหญ่เราไม่สามารถหวังที่จะเอาชนะ อันตรายมากต่อการดำรงอยู่ของเรา - ให้อยู่คนเดียวนำมาเกี่ยวกับความสงบสุขและความสุข. ปัญหาหนึ่งของประเทศไม่สามารถแก้ไขได้อย่างน่าพอใจด้วยตัวเองคนเดียว มากเกินไปขึ้นอยู่กับความสนใจทัศนคติและความร่วมมือของประเทศอื่น ๆ วิธีมนุษยธรรมสากลปัญหาโลกดูเหมือนว่าพื้นฐานเสียงเพียงเพื่อสันติภาพของโลก นี้หมายความว่าอย่างไร เราเริ่มต้นจากการรับรู้ดังกล่าวก่อนหน้านี้ว่ามนุษย์ทุกคนหวงแหนความสุขและไม่ต้องการความทุกข์ทรมาน จากนั้นก็จะกลายเป็นความผิดทั้งทางศีลธรรมและไม่ฉลาดในทางปฏิบัติที่จะไล่ตามความสุขของตัวเองเพียงคนเดียวของลบเลือนไปความรู้สึกและแรงบันดาลใจของคนอื่น ๆ ทุกคนที่ล้อมรอบเราในฐานะสมาชิกของครอบครัวมนุษย์เหมือนกัน แน่นอนฉลาดคือการคิดของคนอื่น ๆ เมื่อใฝ่หาความสุขของเราเอง นี้จะนำไปสู่สิ่งที่ผมเรียก 'ฉลาดประโยชน์ของตนเอง "ซึ่งหวังว่าจะแปลงตัวเองเป็น' ทำลายประโยชน์ของตนเอง 'หรือดีกว่ายังคง' ความสนใจร่วมกัน. แม้ว่าการพึ่งพาซึ่งกันและกันในหมู่ประชาชาติที่เพิ่มขึ้นอาจจะมีการคาดว่าจะสร้างความร่วมมือความเห็นอกเห็นใจ มันเป็นเรื่องยากที่จะบรรลุจิตวิญญาณของความร่วมมือของแท้ตราบใดที่คนยังคงไม่แยแสต่อความรู้สึกและความสุขของคนอื่น ๆ เมื่อคนมีแรงจูงใจโดยส่วนใหญ่ความโลภและความริษยามันเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะอยู่ในความสามัคคี วิธีการทางจิตวิญญาณที่ไม่อาจแก้ทุกปัญหาทางการเมืองที่มีสาเหตุมาจากวิธีการที่ตนเองเป็นศูนย์กลางที่มีอยู่ แต่ในระยะยาวก็จะเอาชนะพื้นฐานของปัญหาที่เราเผชิญในวันนี้. ในทางกลับกันถ้ามนุษย์ยังคง วิธีพิจารณาปัญหาเพียงเปรียบชั่วคราวหลานในอนาคตจะต้องเผชิญความยากลำบากอย่างมาก ประชากรโลกเพิ่มขึ้นและทรัพยากรของเราจะถูก d อย่างรวดเร็ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อเราลุกขึ้นในตอนเช้า และ ฟังวิทยุ หรืออ่านหนังสือพิมพ์ เราเผชิญกับข่าวเศร้าเดียวกัน : ภัยความรุนแรง อาชญากรรม สงคราม และ ผมไม่สามารถจำ วันเดียว โดยมีรายงานว่ามีเรื่องร้ายเกิดขึ้นที่ไหน แม้ในเวลาที่ทันสมัยเหล่านี้ก็เป็นที่ชัดเจนว่าชีวิตเรามีค่า มันไม่ปลอดภัย ไม่มีอดีตรุ่นมีประสบการณ์มากข่าวร้ายที่เราต้องเผชิญในวันนี้การรับรู้นี้คงที่ของความกลัวและความตึงเครียดจะทำให้ความไวและเห็นอกเห็นใจคนถามอย่างจริงจัง ความก้าวหน้าของโลกสมัยใหม่ของเรา

มันเป็นแดกดันว่า ปัญหาร้ายแรงมากขึ้น industrially ขั้นสูง emanate จากสังคม วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีได้ทำงานสิ่งมหัศจรรย์ในด้านต่างๆมากมาย แต่ปัญหาพื้นฐานของมนุษย์ที่ยังคงอยู่ มีความรู้เคยแต่การศึกษาสากลนี้ ไม่น่าจะมีการเติบโตดี แต่จิตใจกระสับกระส่ายและไม่พอใจแทน มีข้อสงสัยเกี่ยวกับการเพิ่มขึ้นในความก้าวหน้าทางวัตถุและเทคโนโลยีของเรา แต่นี้ไม่เพียงพอ ในขณะที่เรายังไม่ได้ประสบความสำเร็จในนำเกี่ยวกับสันติภาพและความสุขในการเอาชนะทุกข์ . . .

เราสามารถสรุปได้ว่าต้องมีบางอย่างผิดปกติกับความก้าวหน้าและการพัฒนาของเรา และถ้าเราไม่ตรวจสอบในเวลาที่อาจมีผลร้ายต่ออนาคตของมนุษยชาติ ผมไม่ได้ต่อต้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีของพวกเขามีส่วนอย่างมากกับประสบการณ์โดยรวมของมนุษยชาติ ;เพื่อความสะดวกสบายของเราและความเป็นอยู่ของเราวัสดุและความเข้าใจที่มากขึ้นของโลกที่เราอาศัยอยู่ แต่ถ้าเราให้ความสำคัญมากเกินไปกับวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และเราอยู่ในอันตรายของการสูญเสียการติดต่อกับพวกมนุษย์ ลักษณะของความรู้และความเข้าใจที่มีต่อความซื่อสัตย์ และความไม่เห็นแก่ตัว .

วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี แม้ว่าความสามารถในการสร้างความสะดวกสบายของวัสดุมากมายไม่สามารถแทนที่ค่าเก่าทางจิตวิญญาณและมนุษยธรรมที่รูปส่วนใหญ่อารยธรรมโลก ในรูปแบบแห่งชาติทั้งหมดที่เรารู้ว่ามันวันนี้ ไม่มีใครสามารถปฏิเสธประวัติการณ์วัสดุประโยชน์ของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี แต่ปัญหาพื้นฐานของมนุษย์ยังคงอยู่ เรายังคงต้องเผชิญกับเดียวกัน ถ้าไม่เพิ่มความทุกข์ ความกลัว และแรงดังนั้นมันเป็นตรรกะเดียวที่จะพยายามที่จะสร้างสมดุลระหว่างการพัฒนาวัสดุในมือข้างหนึ่งและการพัฒนาทางจิตวิญญาณ คุณค่าของมนุษย์ในอื่น ๆ เพื่อนำมาซึ่งการปรับตัวที่ดี เราต้องฟื้นฟูค่า

มนุษยธรรมของเราฉันแน่ใจว่าหลายคนแบ่งปันความกังวลของฉันเกี่ยวกับปัจจุบันทั่วโลกมีภาวะวิกฤตและจะเข้าร่วมในการอุทธรณ์เพื่อผู้มีมนุษยธรรมและผู้ปฏิบัติงานทางศาสนาซึ่งยังแบ่งปันความกังวลนี้จะช่วยทำให้สังคมของเราความเห็นอกเห็นใจมากกว่า และยุติธรรม ฉันไม่ได้พูดในฐานะชาวพุทธ หรือแม้แต่เป็นชาวธิเบตไม่ ฉันพูดในฐานะผู้เชี่ยวชาญด้านการเมืองระหว่างประเทศ ( แม้ว่าฉันได้แสดงความคิดเห็นในเรื่องเหล่านี้ ) ฉันพูดเพียงแค่ เป็นมนุษย์ เป็น upholder ของมนุษยธรรมค่าที่มีข้อเท็จจริงที่ไม่เพียง แต่ของมหายาน แต่ทั้งหมดของโลกศาสนา จากมุมมองนี้ฉันจะแบ่งปันกับคุณของฉันส่วนบุคคล Outlook - :

ผู้มีมนุษยธรรมสากลเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อแก้ปัญหาทั่วโลก ;
เมตตาเป็นเสาหลักของสันติภาพโลก ;
ทุกศาสนาโลกอยู่แล้ว สันติภาพของโลกในลักษณะนี้ เป็นทั้งผู้มีมนุษยธรรมที่อุดมการณ์ ;
แต่ละคนมีความรับผิดชอบสากลเพื่อรูปร่างต่างๆเพื่อตอบสนองความต้องการของมนุษย์ ในการแก้ปัญหาของมนุษย์ผ่าน

เปลี่ยนมนุษย์ทัศนคติของหลายปัญหาที่เราเผชิญอยู่ในวันนี้ มีภัยพิบัติทางธรรมชาติและต้องได้รับการยอมรับ และเผชิญกับอุเบกขา คนอื่น ๆ , อย่างไรก็ตาม , มีการทำของเราเอง ที่สร้างขึ้นโดยเข้าใจผิด และสามารถแก้ไขได้ ประเภทหนึ่งเช่นที่เกิดจากความขัดแย้งทางอุดมการณ์ การเมือง หรือศาสนา เมื่อคนต่อสู้กันปลายแคบการสูญเสียสายตาขั้นพื้นฐานของความเป็นมนุษย์ที่ผูกพันเราไว้ด้วยกัน เป็นมนุษย์เพียงคนเดียวในครอบครัว เราต้องจำไว้ว่า ต่างศาสนาอุดมการณ์และระบบการเมืองของโลกมีความหมายสำหรับมนุษย์เพื่อให้บรรลุความสุข เราต้องไม่สูญเสียสายตาของเป้าหมายพื้นฐานนี้และในเวลาที่ไม่มีเราควรจะวางข้างต้นหมายความว่าสิ้นสุดประมุขสูงสุดของมนุษยชาติกว่าเรื่องและอุดมการณ์ต้องเสมอจะรักษา

โดยไกลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเดียวอันตรายหันหน้าไปทางมนุษยชาติ -- ในความเป็นจริงทั้งหมดที่สิ่งมีชีวิตบนดาวเคราะห์ของเราคือการคุกคามของการทำลายนิวเคลียร์ ผมไม่ต้องสาธยายอันตรายนี้ แต่ฉันต้องการที่จะอุทธรณ์ไปยังบรรดาผู้นำของพลังงานนิวเคลียร์พลังที่แท้จริงถือในอนาคตของโลกในมือของพวกเขา