Native American Hoop Dance was, and

Native American Hoop Dance was, and is a form of storytelling dance incorporating anywhere from one to 30 hoops as props . These props are used to create both static and dynamic shapes, or formations, representing various animals, symbols, and storytelling elements. The dance is generally performed by a solo dancer with many hoops.
Before it was known and recognized as the common colourful plastic toy (sometimes with water inside the actual hoop), it used to be made of dried up willow, rattan, grapevines, or stiff grasses. Even though the has existed for thousands of years, it is often misunderstood as being invented in the 1950s.[2]
According to author Charles Panati, there was a 'craze' of using wooden and metal hoops in 14th century England. He reports that doctors treated patients suffering from pain and dislocated backs due to hooping - and heart failure was even attributed to it.[3] Panati also says that the name 'hula' came from the Hawaiian dance in the 18th century, due to the similar hip movements.[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเต้นรำพื้นเมืองอเมริกันเป็นห่วงและเป็นรูปแบบของการเต้นที่ผสมผสานการเล่าเรื่องที่ใดก็ได้จากหนึ่งถึง 30 ห่วงเป็นอุปกรณ์ประกอบฉาก อุปกรณ์เหล่านี้จะถูกนำมาใช้เพื่อสร้างรูปทรงทั้งแบบคงที่และแบบไดนามิกหรือการก่อตัวเป็นตัวแทนของสัตว์ต่างๆสัญลักษณ์และองค์ประกอบการเล่าเรื่อง เต้นรำจะดำเนินการโดยทั่วไปนักเต้นเดี่ยวกับห่วงมาก.
ก่อนที่มันจะเป็นที่รู้จักและจำได้ว่าเป็นของเล่นพลาสติกทั่วไปที่มีสีสัน (บางครั้งด้วยน้ำภายในห่วงจริง) มันใช้ในการจะทำจากวิลโลว์แห้งขึ้นหวายงามหรือหญ้าแข็ง แม้ว่าจะมีอยู่เป็นพัน ๆ ปีก็มักถูกเข้าใจผิดว่าเป็นผู้คิดค้นในปี 1950. [2]
ตามที่ผู้เขียนชาร์ลส์ panati,มี 'ความนิยม' ของการใช้ห่วงไม้และโลหะในศตวรรษที่ 14 อังกฤษ เขารายงานว่าแพทย์ได้รับการรักษาผู้ป่วยที่ทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวดและเคล็ดหลังเนื่องจาก hooping -. และหัวใจล้มเหลวเป็นผลมาแม้จะมัน [3] panati ยังบอกว่า 'ฮูลาชื่อมาจากการเต้นฮาวายในศตวรรษที่ 18 เนื่องจาก การเคลื่อนไหวของสะโพกที่คล้ายกัน. [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เต้นห่วงอเมริกันพื้นเมือง และเป็นรูปแบบของ storytelling เต้นทุก 1 ห่วง 30 เป็นอุปกรณ์ อุปกรณ์เหล่านี้จะใช้ในการสร้างแบบไดนามิก และแบบคงรูปร่าง หรือก่อตัว แสดงสัตว์ต่าง ๆ สัญลักษณ์ และองค์ประกอบ storytelling โดยทั่วไปดำเนินการเต้นรำ โดยนักเต้นเดี่ยวกับห่วงมาก
ก่อนที่จะได้รู้จักกัน และเป็นของเล่นพลาสติกสีสันทั่วไป (บางครั้งมีน้ำในห่วงจริง), จะใช้ทำแห้งค่าวิลโลว์ หวาย grapevines หรือหญ้าแข็ง แม้ว่าการหยั่งพัน ๆ ปี มันเป็นบ่อย misunderstood เป็นถูกคิดค้นในช่วงทศวรรษ 1950[2]
ตามผู้เขียนชาร์ลส์ Panati มี 'ความนิยม' ของการใช้ไม้ และโลหะห่วงในอังกฤษศตวรรษที่ 14 เขารายงานว่า แพทย์รักษาผู้ป่วยที่ทุกข์ทรมานจากอาการปวด และ dislocated หลังจาก hooping - และหัวใจล้มเหลวถูกบันทึกแม้จะ[3] Panati กล่าวว่า ชื่อ 'ฮูลา' มาจากเต้นฮาวายในศตวรรษที่ 18 เนื่องจากย้ายสะโพกคล้าย[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชาวอเมริกันเต้นแร้งเต้นกาการเต้นรำพื้นเมืองและเป็นรูปแบบของการเต้นรำนิยายหรือนิทานประกอบด้วยทุกที่จากที่หนึ่งไปยัง 30 ลอดห่วงที่เล่นละคร อุปกรณ์เหล่านี้จะใช้เพื่อสร้างรูปทรงแบบคงที่และแบบไดนามิกหรือเป็นการวางรูปแบบของสัตว์ต่างๆสัญลักษณ์และส่วนประกอบเล่าเรื่องราวเสริมทักษะทั้งสอง การเต้นรำที่จะดำเนินการโดยนักเต้น solo ,ลอดห่วงจำนวนมากพร้อมด้วยโดยทั่วไปแล้ว.
ก่อนที่จะได้รับการยอมรับและเป็นที่รู้จักกันในชื่อว่าเป็นของเล่นพลาสติกที่เต็มไปด้วยสีสันโดยทั่วไป(บางครั้งด้วยน้ำ ภายใน ห่วงจริง)มีการใช้ทำให้แห้งได้หลิวหวาย grapevines หรือหญ้าแข็ง แม้จะมีอยู่เป็นเวลาหลายพันปีเป็นความเข้าใจผิดว่าเป็นผู้ประดิษฐ์คิดค้นขึ้นมาในช่วงทศวรรษที่ 1950 s .[ 2 ]
ตามเพื่อไปยังสนามบิน Charles panati ผู้เขียนมักมี'อังกฤษ'คลั่งไคล้ในการใช้ลอดห่วงโลหะและที่ทำจากไม้ในศตวรรษที่ 14 เขารายงานว่าแพทย์ได้รับการปฏิบัติให้ผู้ป่วยได้รับความทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวดและซ้นหลังเนื่องจาก hooping - และอยู่ในใจกลางล้มเหลวก็มีผลสืบเนื่องจากการได้[ 3 ] panati กล่าวด้วยว่าการเต้นระบำแบบฮาวายที่ชื่อ''มาจากการเต้นรำตามแบบฮาวายในศตวรรษที่ 18 ซึ่งเป็นผลมาจากความทันสมัยความเคลื่อนไหว.[ 3 ]