Primary end point . The overall tre

Primary end point . The overall treatment comparison of A. paniculata with placebo yielded a P value of 0.0465. In all, 52 % of patients receiving A. paniculata (78 of 148) were in clinical response at week 8 as compared with 40% receiving placebo (30 of 75) ( P = 0.092; Table 2) . A dose response for A. paniculata was demonstrated. In all, 45% of patients receiving A. paniculata
1,200 m g daily (33 of 74) were in clinical response at week 8 as compared with 40 % receiving placebo (30 of 75) ( P = 0 .592). In all, 60% of patients receiving A. paniculata 1,800 mg daily (44 of 74) were in clinical response at week 8 as compared with 40% receiving placebo (30 of 75) ( P = 0.018). Th e results of logistic regression analysis using last observation carried forward methodology were similar ( Supplementary Table 1 online). The efficacy of A. paniculata was generally consistent among demographic and baseline disease characteristics (see subgroup logistic regression analyses in Supplementary Figure 1A ( A. paniculata vs. placebo), Supplementary Figure 1B ( A. paniculata 1,200 mg vs. placebo), and Supplementary Figure 1C ( A. paniculata 1,800 mg vs. placebo)). Th e following subgroups showed trends toward a greater A. paniculata response compared with placebo: Mayo Score < 6 points (primarily in the 1,200-mg group); endoscopy subscore < 2 points; CRP > 0 .8 m g/ d l; weight > 8 5 k g; patients from Europe (primarily in the 1,800-mg group); concomitant mesalamine use (primarily in the 1,800-mg group); disease duration > 5 years; white patients; patients aged 18 –4 5 years; and male patients. All subgroup comparisons in the pooled A. paniculata vs. placebo analysis showed distinct divergence with the exception of the baseline CRP subgroup. In the 1,200-mg vs. placebo subgroup analysis only the endoscopy subscore < 2 points ( P = 0.0241) and race ( P = 0.0780) subgroups were observed to be divergent. However, the 1,800mg vs. placebo subgroup analysis showed distinct divergence in all subgroups with the exception of the baseline CRP subgroup. Disease duration was not confounded within age group as there was little difference in disease duration across the age group categories.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดสิ้นสุดหลัก การเปรียบเทียบการรักษาโดยรวมโจรก.กับยาหลอกผลค่า P 0.0465 ในทุก 52% ของผู้ป่วยได้รับโจรก. (78 ของ 148) ได้ในการตอบสนองทางคลินิกที่สัปดาห์ที่ 8 เมื่อได้รับยาหลอก (30 75) 40% (P = 0.092 ตาราง 2) การตอบสนองยาสำหรับโจรก.ถูกแสดง ทั้งหมด 45% ของผู้ป่วยได้รับโจรก. ม. 1,200 กรัมทุกวัน (33 ของ 74) ได้ในการตอบสนองทางคลินิกที่สัปดาห์ที่ 8 เมื่อได้รับยาหลอก (30 75) 40% (P = 0 .592). ในทุก 60% ของผู้ป่วยได้รับโจรก. 1,800 มิลลิกรัมทุกวัน (44 ของ 74) ได้ในการตอบสนองทางคลินิกที่สัปดาห์ที่ 8 เมื่อได้รับยาหลอก (30 75) 40% (P = 0.018) Th e ผลการวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติกโดยใช้การสังเกตครั้งสุดท้ายยกวิธีคล้ายกัน (เสริมตาราง 1 ออนไลน์) ประสิทธิภาพของโจรตอบถูกโดยทั่วไปสอดคล้องกันระหว่างประชากร และลักษณะโรคพื้นฐาน (ดูการวิเคราะห์ถดถอยโลจิสติกกลุ่มย่อยในรูปเสริม 1A (A. โจรเปรียบเทียบกับยาหลอก), เสริมรูป 1B (A. โจร 1,200 มิลลิกรัมเทียบกับยาหลอก), และเสริมรูป 1C (A. โจร 1,800 มิลลิกรัมเทียบกับยาหลอก)) Th e ต่อกลุ่มแสดงให้เห็นแนวโน้มการตอบสนองโจรก.มากกว่าเมื่อเทียบกับยาหลอก: Mayo คะแนน < 6 จุด (ส่วนใหญ่ในกลุ่ม 1,200 มิลลิกรัม); ส่องกล้องย่อย < 2 คะแนน CRP > 0 ม.8 g / d l น้ำหนัก > 8 5 k g ผู้ป่วยจากยุโรป (ส่วนใหญ่ในกลุ่ม 1,800 มิลลิกรัม); mesalamine มั่นใจใช้ (ส่วนใหญ่ในกลุ่ม 1,800 มิลลิกรัม); ระยะเวลาโรค > 5 ปี ผู้ป่วยสีขาว ผู้ป่วยอายุ 18 5-4 ปี และผู้ป่วยชาย เปรียบเทียบกลุ่มย่อยทั้งหมดในทะลายโจรก. pooled เจอวิเคราะห์ยาหลอกพบว่า divergence แตกต่างยกเว้นกลุ่มย่อยพื้นฐาน CRP ในการ 1,200 มิลลิกรัมเทียบกับยาหลอกการวิเคราะห์กลุ่มย่อย เฉพาะส่องกล้อง subscore < 2 จุด (P = 0.0241) และการแข่งขัน (P = 0.0780) กลุ่มข้อสังเกตจะแตกต่างกัน อย่างไรก็ตาม มิลลิกรัม 1,800 เทียบกับยาหลอกการวิเคราะห์กลุ่มย่อยพบว่า divergence แตกต่างกันในกลุ่มทั้งหมดยกเว้นกลุ่มย่อย CRP พื้นฐาน ระยะเวลาของโรคไม่ถูก confounded ภายในกลุ่มอายุมีความแตกต่างเล็กน้อยในระยะเวลาของโรคประเภทกลุ่มอายุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดสิ้นสุดประถม การเปรียบเทียบการรักษาโดยรวมของฟ้าทะลายโจรกับยาหลอกให้ผลคุ้มค่า P ของ 0.0465 ในทุก 52% ของผู้ป่วยที่ได้รับฟ้าทะลายโจร (78 148) อยู่ในการตอบสนองทางคลินิกในสัปดาห์ที่ 8 เมื่อเทียบกับ 40% ได้รับยาหลอก (30 75) (p = 0.092; ตารางที่ 2) การตอบสนองยาสำหรับฟ้าทะลายโจรก็แสดงให้เห็น ในทุก 45% ของผู้ป่วยที่ได้รับฟ้าทะลายโจร
1,200 มิลลิกรัมต่อวัน (33 74) อยู่ในการตอบสนองทางคลินิกในสัปดาห์ที่ 8 เมื่อเทียบกับ 40% ได้รับยาหลอก (30 75) (p = 0.592 0) ในทุก 60% ของผู้ป่วยที่ได้รับฟ้าทะลายโจร 1,800 มิลลิกรัมต่อวัน (44 74) อยู่ในการตอบสนองทางคลินิกในสัปดาห์ที่ 8 เมื่อเทียบกับ 40% ได้รับยาหลอก (30 75) (p = 0.018) ผล E th ของการวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติกโดยใช้การสังเกตที่ผ่านมาดำเนินการไปข้างหน้าวิธีการมีความคล้ายคลึงกัน (ตารางที่ 1 เสริมออนไลน์) ประสิทธิภาพของฟ้าทะลายโจรเป็นปกติที่สอดคล้องกันในหมู่ลักษณะประชากรและโรคพื้นฐาน (ดูกลุ่มย่อยการถดถอยโลจิสติกการวิเคราะห์ในรูปเสริม 1A (ฟ้าทะลายโจรเทียบกับยาหลอก) เสริมรูปที่ 1B (ฟ้าทะลายโจร 1,200 มิลลิกรัมเทียบกับยาหลอก) และเสริม รูปที่ 1C (ฟ้าทะลายโจร 1,800 มิลลิกรัมเทียบกับยาหลอก)) TH E กลุ่มย่อยต่อไปนี้แสดงให้เห็นแนวโน้มไปสู่การตอบสนอง A. ฟ้าทะลายโจรมากขึ้นเมื่อเทียบกับยาหลอก: Mayo คะแนน <6 จุด (ส่วนใหญ่อยู่ในกลุ่ม 1,200 มิลลิกรัม); คะแนนย่อยส่องกล้อง <2 คะแนน; CRP> 0 0.8 mg / dL; น้ำหนัก> 8 5 กก; ผู้ป่วยจากยุโรป (ส่วนใหญ่อยู่ในกลุ่ม 1,800 มิลลิกรัม); ใช้ mesalamine ด้วยกัน (ส่วนใหญ่อยู่ในกลุ่ม 1,800 มิลลิกรัม); ระยะเวลาในการเกิดโรค> 5 ปี; ผู้ป่วยสีขาว; ผู้ป่วยที่มีอายุ 18 ปี -4 5 ปี; และผู้ป่วยชาย ทั้งหมดเปรียบเทียบกลุ่มย่อยในฟ้าทะลายโจรพูเทียบกับยาหลอกวิเคราะห์แสดงให้เห็นความแตกต่างที่แตกต่างกันมีข้อยกเว้นของกลุ่มย่อยพื้นฐานไร้สาระ ในมก. 1,200 เทียบกับยาหลอกวิเคราะห์กลุ่มย่อยเฉพาะการส่องกล้องคะแนนย่อย <2 จุด (p = 0.0241) และการแข่งขัน (p = 0.0780) กลุ่มย่อยถูกตั้งข้อสังเกตที่จะแตกต่าง อย่างไรก็ตาม 1,800mg เทียบกับยาหลอกกลุ่มย่อยวิเคราะห์แสดงให้เห็นความแตกต่างที่แตกต่างกันในกลุ่มย่อยทั้งหมดที่มีข้อยกเว้นของกลุ่มย่อยพื้นฐานไร้สาระ ระยะเวลาในการเกิดโรคไม่ได้สับสนในกลุ่มอายุที่มีความแตกต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ในระยะเวลาการเกิดโรคในประเภทกลุ่มอายุ