Because there was only one key on t

Because there was only one key on the flute you had to play with very complicated fingerings. These fingerings are called fork fingerings and the tones of these fork fingerings sounded not too good. There came extra holes and keys on the flute to get rid of the fork fingerings. Around 1775 the flute had four keys: d sharp (already existed), b flat key, g sharp key and f key.





Eventually more and more keys were added to the flute, but there still wasn't a good system for the keys. The very famous English flautist Charles Nicholson (1795-1837) introduced larger holes for the fingers and a larger hole for the mouth piece in order to get a better sound.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพราะมีเพียงคนเดียวที่สำคัญเกี่ยวกับขลุ่ยคุณต้องเล่นกับลูกปลาที่ซับซ้อนมาก ลูกปลาเหล่านี้เรียกว่าลูกปลาส้อมและเสียงของลูกปลาส้อมเหล่านี้ฟังดูไม่ดีมากเกินไป มีหลุมมาเป็นพิเศษและปุ่มบนขลุ่ยเพื่อกำจัดส้อมลูกปลา รอบ 1775 ขลุ่ยมีสี่ปุ่ม: d. คม (อยู่แล้ว) ขสำคัญแบนกรัมที่สำคัญที่คมชัดและฉสำคัญที่สุดมากขึ้นและปุ่มอื่นๆ ที่ถูกเพิ่มเข้าขลุ่ย แต่ยังคงไม่ได้เป็นระบบที่ดีสำหรับกุญแจ ขลุ่ยที่มีชื่อเสียงมากภาษาอังกฤษชาร์ลส์นิโคลสัน (1795-1837) แนะนำหลุมขนาดใหญ่สำหรับนิ้วมือและหลุมขนาดใหญ่สำหรับชิ้นส่วนปากในการสั่งซื้อเพื่อให้ได้เสียงที่ดีกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพราะมีเพียงหนึ่งที่สำคัญที่คุณต้องเล่นด้วยขลุ่ยซับซ้อนมาก fingerings . fingerings เหล่านี้เรียกว่า fingerings ส้อม และโทนของ fingerings ส้อมเหล่านี้ฟังดูไม่ค่อยดี มีหลุมพิเศษและปุ่มบนขลุ่ยเพื่อกำจัดส้อม fingerings . ประมาณ 1775 ขลุ่ยได้สี่ปุ่ม : D คม ( มีอยู่แล้ว ) , B G คีย์คีย์แบน คม และ คีย์ F .





ในที่สุดคีย์ก็เพิ่มมากขึ้นๆ แต่ก็ยังไม่ดี ระบบกุญแจ ที่มีชื่อเสียงมากภาษาอังกฤษฟลุต ชาร์ล นิโคลสัน ( 1795-1837 ) แนะนำขนาดใหญ่หลุมสำหรับนิ้วมือและหลุมขนาดใหญ่สำหรับชิ้นส่วนปากเพื่อที่จะได้รับดีกว่า

เสียง