ฉันคิดว่า ฉันเห็นด้วยกับแนวคิดของท่

ฉันคิดว่า ฉันเห็นด้วยกับแนวคิดของท่านดาไลลามะ แม้มีวิวัฒนาการทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเข้ามามีบทบาทอย่างมาก ทำให้เกิดสะดวกสบายต่างๆ แต่สิ่งเหล่านี้พัฒนาแค่เพียงรูปธรรมทางด้านวัตถุ ไม่ได้ช่วยพัฒนาภายใจจิตใจของมนุษย์เลย เพราะมนุษย์ยังไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าการที่เรายึดมั่นถือมั่นมันเป็นทุกข์จริง แม้จะมีระบบต่างๆ องค์ระหว่างประเทศเกิดขึ้น แต่จริงๆ ก็ยังมีผลประโยชน์มาเกี่ยวข้องเสมอ เมื่อความลุ่มหลง , ความโลภ และความโกรธ ครอบงำจิตใจของคุณ คุณจะไม่สามารถควบคุมจิตใจของคุณได้เลย ดังนั้นเราจะฝึกฝนจิตใจให้มีความแข็งแกร่งพอ ถ้าเรามีความกรุณา เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อกันด้วยใจที่บริสุทธิ์จริง ไม่มีสิ่งตอบแทนเข้ามาเจือปน โดยเริ่มจากคนใกล้ตัวคือครอบครัวไปสู่สังคมที่ยิ่งใหญ่ สันติภาพจะเกิดขึ้นบนโลก และมันไม่สำคัญเลยว่าศาสนาไหนนั้นดีที่สุด โดยการมาโต้เถียงกันในข้อแตกต่างเล็กๆน้อยๆ ในเรื่องความเชื่อ พิธีกรรม ฯลฯ ซึ่งไม่ช่วยเกิดประโยชน์แก่ด้านใดเลย เพราะทุกศาสนาบนโลกนี้ล้วนสอนให้เราเป็นคนดี มีหลักคำสอนที่ถูกต้องตามที่กฎบัญญัติไว้ ควรหันมาสนใจในเรื่องของการปฏิบัติดีกว่า เป็นธรรมดาทุกคนต้องการความสุข และไม่ต้องการความทุกข์ ความกรุณาจะทำให้เรามีความสุขมากกว่าคนที่ไม่มี แม้จะมีเงินจำนวนมากก็ไม่สามารถซื้อความกรุณาได้ นั่นคือ สันติภายในใจ เมื่อไม่กี่เดือนมานี้ ฉันได้อ่านบทความหนึ่งบนโลกอินเตอร์เน็ตที่เกี่ยวข้องกับท่านดาไลลามะ คือ วันหนึ่งหลังจากที่ท่านได้ออกมาจากที่คุมขัง และมาเยือนอินเดีย ท่านดาไลลามะ ได้มีโอกาสคุยกัน นักปราญ ท่านเล่าว่า ในช่วง 18 ปี ที่ถูกคุมขังมีบางช่วงของชีวิตที่ อันตรายมากๆ ท่านดาไลลามะ จึงถามว่า ทำไมเหรอทหารจีนจะทำร้ายท่านเหรอ นักปราญช์ บอก “ ไม่ใช่ แต่ เป็นอันตรายจากการที่จะหมดความกรุณากับชาวจีน ” ความทรมานที่ท่านได้รับ หลายครั้งที่เกือบทำให้ท่านแค้นเคือง ท่านบอกว่าการหมดความกรุณาต่อผู้คน คือ ความอันตราย เพียงแค่นึกตามว่า ในขณะที่เราต้องอยู่ในสถานการณ์อันบีบคั้น ถูกกระทำโดยไม่มีความผิด ถูกทรมานสารพัด เราต้องใช้ ใจที่ยิ่งใหญ่ มากแค่ไหน เพื่อที่จะให้อภัยคนเหล่านั้นที่กำลังกระทำต่อเรา และมองเค้าในอีกมุมที่เราควรเข้าใจ และสงสาร คงเพราะเหตุนี้เอง พระพุทธเจ้า จึงสอนว่า อภัยทาน คือ ทานสูงสุด เพราะมันทำยากมาก และอีกหนึ่งตัว เรื่องความยึดมั่นถือมั่น องค์ดาไลลามะบอกว่า “ อาตมามักบอกกับคนอื่นๆ ว่าเป็นพุทธ แต่อาตมาก็ไม่สนับสนุนให้คนยึดติดกับความเป็นพุทธ ” เมื่อเรายึดติด ทัศนะของเราก็เจือไปด้วยอคติ เราไม่สามารถมองเห็นความเป็นจริงได้ ถ้าเราเป็นพุทธที่ยึดติดเราก็ไม่สามารถมองเห็นความดี ของคริสตร์ อิสลาม ฮินดู ฯลฯ ได้ สุดท้าย ศาสนา​ไม่​ว่า​จะ​เป็น​ศาสนา​ใด ถ้า​เข้าใจ​และ​ปฏิบัติ​ถูกต้อง ย่อม​นำ​มา​ซึ่ง​ความ​สงบ​สุข​ทั้ง​ผู้​ปฏิบัติ​เอง​และ​คนใน​สังคม แต่​ถ้า​นับถือ​ศาสนา​อย่าง​ไม่​เข้าใจ และ​ปฏิบัติ​ผิดเพี้ยน​ ย่อม​ส่ง​ผล​ตรงกันข้าม เรามองด้วยความเป็นกลางไม่เจือ อคติเราจะเห็นความงดงามและคุณค่าในสิ่งนั้น และทุกสิ่งรอบตัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันคิดว่าฉันเห็นด้วยกับแนวคิดของท่านดาไลลามะแม้มีวิวัฒนาการทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเข้ามามีบทบาทอย่างมากทำให้เกิดสะดวกสบายต่าง ๆ แต่สิ่งเหล่านี้พัฒนาแค่เพียงรูปธรรมทางด้านวัตถุไม่ได้ช่วยพัฒนาภายใจจิตใจของมนุษย์เลยเพราะมนุษย์ยังไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าการที่เรายึดมั่นถือมั่นมันเป็นทุกข์จริงแม้จะมีระบบต่าง ๆ องค์ระหว่างประเทศเกิดขึ้นแต่จริง ๆ ก็ยังมีผลประโยชน์มาเกี่ยวข้องเสมอเมื่อความลุ่มหลง ความโลภและความโกรธครอบงำจิตใจของคุณคุณจะไม่สามารถควบคุมจิตใจของคุณได้เลยดังนั้นเราจะฝึกฝนจิตใจให้มีความแข็งแกร่งพอถ้าเรามีความกรุณาเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อกันด้วยใจที่บริสุทธิ์จริงไม่มีสิ่งตอบแทนเข้ามาเจือปนโดยเริ่มจากคนใกล้ตัวคือครอบครัวไปสู่สังคมที่ยิ่งใหญ่สันติภาพจะเกิดขึ้นบนโลกและมันไม่สำคัญเลยว่าศาสนาไหนนั้นดีที่สุดโดยการมาโต้เถียงกันในข้อแตกต่างเล็กๆน้อย ๆ ในเรื่องความเชื่อพิธีกรรมฯลฯ ซึ่งไม่ช่วยเกิดประโยชน์แก่ด้านใดเลยเพราะทุกศาสนาบนโลกนี้ล้วนสอนให้เราเป็นคนดีมีหลักคำสอนที่ถูกต้องตามที่กฎบัญญัติไว้ควรหันมาสนใจในเรื่องของการปฏิบัติดีกว่าเป็นธรรมดาทุกคนต้องการความสุขและไม่ต้องการความทุกข์ความกรุณาจะทำให้เรามีความสุขมากกว่าคนที่ไม่มีแม้จะมีเงินจำนวนมากก็ไม่สามารถซื้อความกรุณาได้นั่นคือสันติภายในใจเมื่อไม่กี่เดือนมานี้ฉันได้อ่านบทความหนึ่งบนโลกอินเตอร์เน็ตที่เกี่ยวข้องกับท่านดาไลลามะคือวันหนึ่งหลังจากที่ท่านได้ออกมาจากที่คุมขังและมาเยือนอินเดียท่านดาไลลามะได้มีโอกาสคุยกันนักปราญท่านเล่าว่าในช่วง 18 ปีที่ถูกคุมขังมีบางช่วงของชีวิตที่อันตรายมาก ๆ ท่านดาไลลามะจึงถามว่าทำไมเหรอทหารจีนจะทำร้ายท่านเหรอนักปราญช์บอก "ไม่ใช่แต่เป็นอันตรายจากการที่จะหมดความกรุณากับชาวจีน" ความทรมานที่ท่านได้รับหลายครั้งที่เกือบทำให้ท่านแค้นเคืองท่านบอกว่าการหมดความกรุณาต่อผู้คนคือความอันตรายเพียงแค่นึกตามว่าในขณะที่เราต้องอยู่ในสถานการณ์อันบีบคั้นถูกกระทำโดยไม่มีความผิดถูกทรมานสารพัดเราต้องใช้ใจที่ยิ่งใหญ่มากแค่ไหนเพื่อที่จะให้อภัยคนเหล่านั้นที่กำลังกระทำต่อเราและมองเค้าในอีกมุมที่เราควรเข้าใจและสงสารคงเพราะเหตุนี้เองพระพุทธเจ้าจึงสอนว่าอภัยทานคือทานสูงสุดเพราะมันทำยากมากและอีกหนึ่งตัวเรื่องความยึดมั่นถือมั่นองค์ดาไลลามะบอกว่า "อาตมามักบอกกับคนอื่น ๆ ว่าเป็นพุทธแต่อาตมาก็ไม่สนับสนุนให้คนยึดติดกับความเป็นพุทธ" เมื่อเรายึดติดทัศนะของเราก็เจือไปด้วยอคติเราไม่สามารถมองเห็นความเป็นจริงได้ถ้าเราเป็นพุทธที่ยึดติดเราก็ไม่สามารถมองเห็นความดีของคริสตร์อิสลามฮินดูฯลฯ ได้สุดท้ายศาสนาไม่ว่าจะเป็นศาสนาใดถ้าเข้าใจและปฏิบัติถูกต้องย่อมนำมาซึ่งการสงบสุขทั้งผู้ปฏิบัติเองและคนในสังคมแต่ถ้านับถือศาสนาเชิงแบบอย่างทางไม่เข้าใจและปฏิบัติผิดเพี้ยนย่อมส่งผลตรงกันข้ามเรามองด้วยความเป็นกลางไม่เจืออคติเราจะเห็นความงดงามและคุณค่าในสิ่งนั้นและทุกสิ่งรอบตัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันคิดว่า ทำให้เกิดสะดวกสบายต่างๆ แม้จะมีระบบต่างๆองค์ระหว่างประเทศเกิดขึ้น แต่จริงๆก็ยังมีผลประโยชน์มาเกี่ยวข้องเสมอเมื่อความลุ่มหลง, ความโลภและความโกรธครอบงำจิตใจของคุณ ถ้าเรามีความกรุณา ไม่มีสิ่งตอบแทนเ​​ข้ามาเจือปน สันติภาพจะเกิดขึ้นบนโลก ในเรื่องความเชื่อพิธีกรรม ฯลฯ เป็นธรรมดาทุกคนต้องการความสุขและไม่ต้องการความทุกข์ นั่นคือสันติภายในใจเมื่อไม่กี่เดือนมานี้ คือ และมาเยือนอินเดียท่านดาไลลามะได้มีโอกาสคุยกันนักปราญท่านเล่าว่าในช่วง 18 ปีที่ถูกคุมขังมีบางช่วงของชีวิตที่อันตรายมาก ๆ ท่านดาไลลามะจึงถามว่าทำไมเหรอทหารจีนจะทำร้าย ท่านเหรอนักปราญช์บอก "ไม่ใช่ แต่ "ความทรมานที่ท่านได้รับ ท่านบอกว่าการหมดความกรุณาต่อผู้คนคือความอันตรายเพียงแค่นึกตามว่า ถูกกระทำโดยไม่มีความผิดถูกทรมานสารพัดเราต้องใช้ใจที่ยิ่งใหญ่มากแค่ไหน และมองเค้าในอีกมุมที่เราควรเข้าใจและสงสารคงเพราะเหตุนี้เองพระพุทธเจ้าจึงสอนว่าอภัยทานคือทานสูงสุดเพราะมันทำยากมากและอีกหนึ่งตัวเรื่องความยึดมั่นถือมั่นองค์ดาไลลามะบอกว่า "อาตมามักบอก กับคนอื่น ๆ ว่าเป็นพุทธ "เมื่อเรายึดติดทัศนะของเราก็เจือไปด้วยอคติ ของคริสตร์อิสลามฮินดู ฯลฯ ได้สุดท้ายศาสนาไม่ว่าจะเป็นศาสนาใดถ้าเข้าใจและปฏิบัติถูกต้อง และปฏิบัติผิดเพี้ยนย่อมส่งผลตรงกันข้ามเรามองด้วยความเป็นกลางไม่เจือ และทุกสิ่งรอบตัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันคิดว่าฉันเห็นด้วยกับแนวคิดของท่านดาไลลามะแม้มีวิวัฒนาการทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเข้ามามีบทบาทอย่างมากทำให้เกิดสะดวกสบายต่างๆแต่สิ่งเหล่านี้พัฒนาแค่เพียงรูปธรรมทางด้านวัตถุเพราะมนุษย์ยังไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าการที่เรายึดมั่นถือมั่นมันเป็นทุกข์จริงแม้จะมีระบบต่างๆองค์ระหว่างประเทศเกิดขึ้นแต่จริงๆเมื่อความลุ่มหลงก็ยังมีผลประโยชน์มาเกี่ยวข้องเสมอ ,ความโลภและความโกรธครอบงำจิตใจของคุณคุณจะไม่สามารถควบคุมจิตใจของคุณได้เลยดังนั้นเราจะฝึกฝนจิตใจให้มีความแข็งแกร่งพอถ้าเรามีความกรุณาเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อกันด้วยใจที่บริสุทธิ์จริงโดยเริ่มจากคนใกล้ตัวคือครอบครัวไปสู่สังคมที่ยิ่งใหญ่สันติภาพจะเกิดขึ้นบนโลกและมันไม่สำคัญเลยว่าศาสนาไหนนั้นดีที่สุดโดยการมาโต้เถียงกันในข้อแตกต่างเล็กๆน้อยๆในเรื่องความเชื่อพิธีกรรมฯลฯเพราะทุกศาสนาบนโลกนี้ล้วนสอนให้เราเป็นคนดีมีหลักคำสอนที่ถูกต้องตามที่กฎบัญญัติไว้ควรหันมาสนใจในเรื่องของการปฏิบัติดีกว่าเป็นธรรมดาทุกคนต้องการความสุขและไม่ต้องการความทุกข์แม้จะมีเงินจำนวนมากก็ไม่สามารถซื้อความกรุณาได้นั่นคือสันติภายในใจเมื่อไม่กี่เดือนมานี้ฉันได้อ่านบทความหนึ่งบนโลกอินเตอร์เน็ตที่เกี่ยวข้องกับท่านดาไลลามะความและมาเยือนอินเดียท่านดาไลลามะได้มีโอกาสคุยกันนักปราญท่านเล่าว่า said studies 18 . ที่ถูกคุมขังมีบางช่วงของชีวิตที่อันตรายมากๆท่านดาไลลามะจึงถามว่าทำไมเหรอทหารจีนจะทำร้ายท่านเหรอนักปราญช์บอก " ไม่ใช่ A" ความทรมานที่ท่านได้รับหลายครั้งที่เกือบทำให้ท่านแค้นเคืองท่านบอกว่าการหมดความกรุณาต่อผู้คนความความอันตรายเพียงแค่นึกตามว่าในขณะที่เราต้องอยู่ในสถานการณ์อันบีบคั้นถูกกระทำโดยไม่มีความผิดเราต้องใช้ใจที่ยิ่งใหญ่มากแค่ไหนเพื่อที่จะให้อภัยคนเหล่านั้นที่กำลังกระทำต่อเราและมองเค้าในอีกมุมที่เราควรเข้าใจและสงสารคงเพราะเหตุนี้เองพระพุทธเจ้าจึงสอนว่าอภัยทานความทานสูงสุดเพราะมันทำยากมากเรื่องความยึดมั่นถือมั่นองค์ดาไลลามะบอกว่า " อาตมามักบอกกับคนอื่นๆว่าเป็นพุทธแต่อาตมาก็ไม่สนับสนุนให้คนยึดติดกับความเป็นพุทธ " เมื่อเรายึดติดทัศนะของเราก็เจือไปด้วยอคติถ้าเราเป็นพุทธที่ยึดติดเราก็ไม่สามารถมองเห็นความดีของคริสตร์อิสลามฮินดูฯลฯได้สุดท้ายศาสนา​ไม่​ว่า​จะ​เป็น​ศาสนา​ใดถ้า​เข้าใจ​และ​ปฏิบัติ​ถูกต้องแต่​ถ้า​นับถือ​ศาสนา​อย่าง​ไม่​เข้าใจและ​ปฏิบัติ​ผิดเพี้ยน​ย่อม​ส่ง​ผล​ตรงกันข้ามเรามองด้วยความเป็นกลางไม่เจืออคติเราจะเห็นความงดงามและคุณค่าในสิ่งนั้นและทุกสิ่งรอบตัว