The second part of the present stud

The second part of the present study shows a clear association between more self determined types of motivation and the
amount of walking as well as moderate and vigorous intensity PA in patients with schizophrenia.Interestingly,the association with autonomous regulation was the strongest for the amount of walking,which is perhaps the stepping stone towards more intense physical activities.Notably,it might be that intrinsic motivation alone is not enough to sustain
long-term regular engagement in PA(Mullan and Markland,1997; Edmunds etal.,2006). Maintaining a physically active lifestyle especially requires a high degree of effort among patients with schizophrenia who are confronted with significant mental and physical health barriers. (Vancampfort etal.,2012d). There fore,understanding and fully endorsing the personal value of PA may be equally important for these patients as being physically active for enjoyment.Since health care providers typically focus on PA and exercise in terms of health-related out comes rather than in terms of the intrinsic
satisfactions, the primary source of self-determined motivation among patients may be derived from personally valuing of these outcomes (Daley and Duda,2006). In other words,it might have been the case that the more physically active participants with schizophrenia were more able to identify them selves with questions in the BREQ-2 related to the benefits of PA(“I value the benefits of physical activity”) because this is how PA is promoted to them.These patients might well find PA to be intrinsically enjoyable,but an equally important source of self-determined motivation comes from the outcomes that may be obtained from participation in PA.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนสองของการศึกษาแสดงการเชื่อมโยงที่ชัดเจนระหว่างเพิ่มเติมด้วยตนเองกำหนดประเภทของแรงจูงใจ และการ จำนวนคนเดินเช่นกันเป็นปานกลาง และแข็งแรงเข้ม PA ในผู้ป่วยโรคจิตเภท เรื่องน่าสนใจ ความสัมพันธ์กับการควบคุมตนเองได้แข็งแกร่งสำหรับเดิน ซึ่งอาจเป็นหินก้าวไปสู่กิจกรรมทางกายภาพที่รุนแรงมากขึ้น ยวด อาจเป็นว่า แรงจูงใจแท้จริงเพียงอย่างเดียวไม่เพียงพอที่จะรักษา ระยะยาวปกติหมั้นในป่า (Mullan และมาร์คแลนด์ 1997 เอดมุนด์ etal., 2006) รักษาไลฟ์สไตล์การใช้งานร่างกายโดยเฉพาะอย่างยิ่งต้องการระดับสูงของความพยายามในหมู่ผู้ป่วยจิตเภทที่เผชิญกับอุปสรรคสำคัญสุขภาพกาย และใจ (Vancampfort etal., 2012d) บกพร่อง ความเข้าใจ และเต็มสลักค่า PA ส่วนบุคคลอาจมีความสำคัญเท่าเทียมกันสำหรับผู้ป่วยเหล่านี้เป็นสมาธิเพื่อความเพลิดเพลิน เนื่องจากผู้ให้บริการสุขภาพโดยทั่วไปเน้น PA และออกกำลังกายในแง่ของสุขภาพออกมามากกว่าใน แง่แท้จริง satisfactions, the primary source of self-determined motivation among patients may be derived from personally valuing of these outcomes (Daley and Duda,2006). In other words,it might have been the case that the more physically active participants with schizophrenia were more able to identify them selves with questions in the BREQ-2 related to the benefits of PA(“I value the benefits of physical activity”) because this is how PA is promoted to them.These patients might well find PA to be intrinsically enjoyable,but an equally important source of self-determined motivation comes from the outcomes that may be obtained from participation in PA.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนที่สองของการศึกษานี้แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่ชัดเจนระหว่างตนเองกำหนดประเภทของแรงจูงใจและ
จำนวนของการเดินเช่นเดียวกับความรุนแรงปานกลางและแข็งแรง PA ในผู้ป่วยที่มี schizophrenia.Interestingly การเชื่อมโยงกับการควบคุมตนเองเป็นที่แข็งแกร่งสำหรับจำนวนเงินของ เดินซึ่งอาจจะเป็นหินก้าวไปสู่ความรุนแรงมากขึ้นทางกายภาพ activities.Notably ก็อาจเป็นไปได้ว่าแรงจูงใจภายในเพียงอย่างเดียวไม่เพียงพอที่จะรักษา
หมั้นปกติในระยะยาว PA (Mullan และมาร์คแลนด์, 1997;. Edmunds Etal 2006) การรักษาชีวิตเคลื่อนไหวร่างกายโดยเฉพาะอย่างยิ่งต้องมีระดับสูงของความพยายามในผู้ป่วยที่มีอาการจิตเภทที่กำลังเผชิญหน้ากับจิตใจและร่างกายปัญหาและอุปสรรคที่สำคัญต่อสุขภาพ (Vancampfort etal. 2012d) ก่อนมีความเข้าใจอย่างเต็มที่และรับรองค่าส่วนบุคคลของป่าอาจมีความสำคัญเท่าเทียมกันสำหรับผู้ป่วยเหล่านี้เป็นงานทางร่างกายสำหรับผู้ให้บริการดูแลสุขภาพ enjoyment.Since มักจะมุ่งเน้นไปที่ PA และการออกกำลังกายในแง่ของการที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพออกมามากกว่าในแง่ของ แท้จริง
ความพึงพอใจของแหล่งที่มาหลักของแรงจูงใจพิจารณาตัวเองของผู้ป่วยอาจจะมาจากบุคคลคุณค่าของผลเหล่านี้ (เลย์และ Duda 2006) ในคำอื่น ๆ มันอาจจะเป็นกรณีที่ผู้เข้าร่วมการเคลื่อนไหวร่างกายมากขึ้นมีอาการจิตเภทได้มากขึ้นสามารถที่จะระบุตัวพวกเขาที่มีคำถามใน BREQ-2 ที่เกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ของป่า ( "ผมให้ความสำคัญกับประโยชน์ของการออกกำลังกาย") เพราะ นี้เป็นวิธีที่ PA คือการส่งเสริมให้กับผู้ป่วย them.These ดีอาจพบ PA จะสนุกยิ่ง แต่เป็นแหล่งสำคัญเท่าเทียมกันของแรงจูงใจพิจารณาตัวเองมาจากผลที่อาจจะได้รับจากการเข้าร่วมใน PA

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนที่สองของการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นชัดเจน ความสัมพันธ์ระหว่างตนเองและมุ่งมั่นมากขึ้นประเภทของแรงจูงใจจํานวนของการเดินเช่นเดียวกับความเข้มปานกลาง และเข้มแข็ง โดยในผู้ป่วยจิตเภท น่าสนใจ ร่วมกับการควบคุมอิสระแค่ไหนสำหรับจำนวนของการเดิน ซึ่งอาจจะเป็นหินก้าวสู่กิจกรรมทางกายภาพที่รุนแรงมากขึ้น โดยเฉพาะ มันอาจเป็นแรงจูงใจภายในเพียงอย่างเดียวไม่เพียงพอที่จะรักษางานปกติในระยะยาวในป่า ( มัลเลิ่น และ มาร์คแลนด์ , 1997 ; Edmunds คณะ . , 2006 ) การรักษาวิถีชีวิตที่ใช้งานจริง โดยเฉพาะต้องใช้ระดับสูงของความพยายามในผู้ป่วยจิตเภทที่กำลังเผชิญหน้ากับปัญหาสุขภาพจิตและทางกายภาพที่สำคัญ ( vancampfort คณะ . 2012d ) ดังนั้น ความเข้าใจ และพร้อมสนับสนุนค่าส่วนบุคคลของ PA อาจจะสำคัญเท่า ผู้ป่วยเหล่านี้มีการใช้งานจริงเพื่อความเพลิดเพลิน ตั้งแต่การดูแลสุขภาพโดยทั่วไปมุ่งเน้นไปที่ป่าและการออกกำลังกายในแง่ของสุขภาพออกมามากกว่าในแง่ของภายในความพึงพอใจ , แหล่งที่มาหลักของตนเอง กำหนดแรงจูงใจของผู้ป่วยอาจจะมาจากตัวตนคุณค่าของผลลัพธ์เหล่านี้ ( และ Daley ดูดา , 2006 ) ในคำอื่น ๆมันอาจจะเป็นกรณีที่ผู้เข้าร่วมมากขึ้น เคลื่อนไหวร่างกาย ทำให้มีความสามารถมากขึ้นเพื่อระบุตัวพวกเขาด้วยคำถามใน breq-2 เกี่ยวกับประโยชน์ของป่า ( " ฉันคุณค่าประโยชน์ของกิจกรรมทางกายภาพ " ) เพราะนี่คือวิธีที่ป้าจะส่งเสริมให้ ผู้ป่วยเหล่านี้อาจจะพบ ปา อยู่ภายใน สนุกสนาน แต่ที่สำคัญ แหล่งที่มาของตนเองอย่างมุ่งมั่น แรงจูงใจมาจากผลที่อาจจะได้รับจากการมีส่วนร่วมใน .