gratitude – because it is associate

gratitude – because it is associated with appraising one’s own
positive outcomes as being due to the intentional, benevolent,
costly, valuable behavior of other people – might also cause
people to view their own lives as more secure, safe, and fulfilling.
In other words, gratitude may produce the sense that one is
surrounded by beneficent causal agents. As a result (we suspect),
gratitude may obviate the need for materialistic striving
as a way of coping with existential insecurity (Kasser, 2002).
A second cause for our suspicion that gratitude might reduce
materialism is an evolutionary analysis of gratitude and its
functions. Since Trivers (1971), evolutionary theorists have suspected
that gratitude functions as a signal and reinforcer of
strong, beneficial social connections. Humans experience gratitude
because this emotion helps us to know to whom we should
turn in future times of need and because it motivates us to treat
our benefactors with kindness in the future. In other words,
gratitude alerts us that there are people out there with our wellbeing
in mind and it motivates us to deepen our own reservoirs
of social capital through reciprocation. And indeed, the existing
research shows that grateful people do tend to reciprocate
favors (Tsang, in press) and that they tend to be more generous
and supportive of people in their lives (McCullough et al.,
2002). As a result, we suspect that grateful people do not simply
perceive more social support in their lives: We think they really
do have more social support. Because of these large reservoirs
of social support, grateful people may not be plagued by the
insecurity that materialistic striving is often intended to alleviate.
Thus, grateful people may spend less of their time striving
after wealth and material possessions and more of their time on
more meaningful pursuits, such as leading a life of purpose and
cultivating quality relationships.
In light of the negative associations between gratitude and
materialism (McCullough et al., 2002; Polak, 2005), examining
the association of gratitude as an acute affective experience with
actual materialistic behavior in the laboratory seems particularly
worthwhile at this time. Researchers conducting experimental
work along these lines might try to induce gratitude
using methods developed by McCraty et al. (1995), Watkins
et al. (2003), Jackson et al. (2001), or Dunn and Schweitzer

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความกตัญญู – เนื่องจากสัมพันธ์กับ appraising หนึ่งเองผลบวกเป็นเนื่องจากการตก กลายค่าใช้จ่าย มีลักษณะการทำงานของคนอื่น – อาจทำให้คนอื่นดูตัวเองอยู่มากทาง ปลอดภัย และตอบสนองในคำอื่น ๆ ความกตัญญูให้ความรู้สึกที่หนึ่งท่ามกลางตัวแทนสาเหตุ beneficent เป็นผล (เราสงสัย),ความกตัญญูอาจ obviate ต้องมุ่งมั่นที่เป็นรูปธรรมการเผชิญกับความไม่มั่นคง existential (Kasser, 2002)สาเหตุที่สองสำหรับความสงสัยของเราซึ่งอาจลดความกตัญญูนิยมวิภาษคือ การวิเคราะห์วิวัฒนาการของความกตัญญูและฟังก์ชัน มีสงสัย theorists วิวัฒนาการตั้งแต่ Trivers (1971),ว่า ความกตัญญูทำงานเป็นสัญญาณและ reinforcer ของแข็งแรง ประโยชน์สังคมการเชื่อมต่อ มนุษย์พบความกตัญญูเพราะอารมณ์นี้ช่วยให้เราทราบ ซึ่งเราควรเปิดในเวลาที่จำเป็นและเนื่อง จากได้แรงบันดาลใจเราในการรักษาของเรานอนด์ ด้วยความในอนาคต ในคำอื่น ๆความกตัญญูเตือนเราว่ามีคนออกมีสุขภาพที่ดีของเราในจิตใจและแรงบันดาลใจเราอย่างลึกซึ้งของเราเองระยะสั้นทุนทางสังคมผ่าน reciprocation และแน่นอน ที่มีอยู่จากการวิจัยพบว่า คนกตัญญูมักจะ สลับหอม (Tsang ในกด) และการที่พวกเขามักจะมีน้ำใจและสนับสนุนคนในชีวิตของพวกเขา (McCullough et al.,2002) . ดังนั้น เราสงสัยว่า ขอบคุณคนทำไม่เพียงสังเกตการสนับสนุนทางสังคมมากขึ้นในชีวิตของพวกเขา: เราคิดว่า พวกเขาจริง ๆมีการสนับสนุนทางสังคมมากขึ้น เนื่องจากอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่เหล่านี้การสนับสนุนทางสังคม คนขอบคุณอาจไม่สามารถเลือกโดยการความไม่มั่นคงกระเสือกกระสนเป็นรูปธรรมว่ามักใช้เพื่อบรรเทาดังนั้น คนขอบคุณอาจใช้ได้น้อยเวลาความมุ่งมั่นหลังจากทรัพย์สินมั่งคั่งและวัสดุและอื่น ๆ เวลาในชั้นมีความหมายเพิ่มเติม เช่นการนำชีวิตของวัตถุประสงค์ และเพาะปลูกความสัมพันธ์ของคุณภาพเมื่อความสัมพันธ์เชิงลบระหว่างความกตัญญู และนิยมวิภาษ (McCullough et al., 2002 ตรวจสอบ Polak, 2005),ความสัมพันธ์ของความกตัญญูเป็นประสบการณ์ผลเฉียบพลันด้วยดูลักษณะการทำงานเป็นรูปธรรมจริงในห้องปฏิบัติการโดยเฉพาะอย่างยิ่งคุ้มค่าในขณะนี้ นักวิจัยทำการทดลองทำงานตามรายการเหล่านี้อาจพยายามที่จะก่อให้เกิดความกตัญญูใช้วิธีพัฒนาโดย McCraty et al. (1995), เอมส์มิชชั้นal. ร้อยเอ็ด (2003), Jackson et al. (2001), หรือดันน์ และชแวแซร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความกตัญญู - เพราะมันเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการประเมินของตัวเองหนึ่ง
ผลบวกเป็นผลมาจากการเจตนาเมตตา
ค่าใช้จ่ายพฤติกรรมที่มีคุณค่าของคนอื่น - นอกจากนี้ยังอาจก่อให้เกิด
คนที่จะดูชีวิตของตัวเองของพวกเขาเป็นความปลอดภัยมากขึ้นปลอดภัยและการตอบสนอง.
ในคำอื่น ๆ ความกตัญญูอาจสร้างความรู้สึกที่หนึ่งคือการ
ล้อมรอบด้วยสาเหตุกุศล เป็นผลให้ (เราสงสัย)
ความกตัญญูอาจขจัดความจำเป็นในการมุ่งมั่นวัตถุนิยม
เป็นวิธีการรับมือกับความไม่มั่นคงอัตถิภาวนิยม (Kasser, 2002).
สาเหตุที่สองสำหรับความสงสัยของเราที่อาจลดความกตัญญู
วัตถุนิยมคือการวิเคราะห์วิวัฒนาการของความกตัญญูและของ
ฟังก์ชั่น . ตั้งแต่ Trivers (1971) นักทฤษฎีวิวัฒนาการได้สงสัย
ว่าฟังก์ชั่นความกตัญญูเป็นสัญญาณและ reinforcer ของ
ที่แข็งแกร่ง, การเชื่อมต่อสังคมที่เป็นประโยชน์ มนุษย์ได้สัมผัสกับความกตัญญู
เพราะอารมณ์ความรู้สึกนี้จะช่วยให้เรารู้ว่าผู้ที่เราควรจะ
เปิดในช่วงเวลาของความจำเป็นในอนาคตและเพราะมันกระตุ้นให้เราปฏิบัติต่อ
ผู้มีพระคุณของเราด้วยความเมตตาในอนาคต ในคำอื่น ๆ
ความกตัญญูแจ้งเตือนเราว่ามีคนออกมีที่มีสุขภาพที่ดีของเรา
ในใจและเป็นแรงบันดาลใจให้เราจะลึกมากขึ้นอ่างเก็บน้ำของเราเอง
ของทุนทางสังคมผ่านการตอบสนอง และแน่นอนที่มีอยู่
การวิจัยแสดงให้เห็นว่าคนขอบคุณจะมีแนวโน้มที่จะตอบสนอง
บุญ (Tsang, ในหนังสือพิมพ์) และพวกเขามีแนวโน้มที่จะใจกว้าง
และให้การสนับสนุนของผู้คนในชีวิตของพวกเขา (แม็กคัลล็อก et al.,
2002) เป็นผลให้เราสงสัยว่าคนขอบคุณไม่เพียงแค่
รับรู้การสนับสนุนทางสังคมมากขึ้นในชีวิตของพวกเขาเราคิดว่าพวกเขาจริงๆ
ไม่ได้รับการสนับสนุนทางสังคมมากขึ้น เนื่องจากอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่เหล่านี้
ได้รับการสนับสนุนทางสังคมของผู้คนขอบคุณอาจจะไม่ได้เกิดจาก
ความไม่มั่นคงที่มุ่งมั่นวัตถุนิยมมักจะมีจุดมุ่งหมายเพื่อบรรเทา.
ดังนั้นคนขอบคุณอาจจะใช้จ่ายน้อยลงเวลาของพวกเขามุ่งมั่น
หลังจากที่ความมั่งคั่งและทรัพย์สินที่เป็นวัตถุและอื่น ๆ ของเวลาของพวกเขาใน
มากขึ้น การแสวงหาความรู้ที่มีความหมายเช่นนำชีวิตของวัตถุประสงค์และ
การปลูกฝังความสัมพันธ์ที่มีคุณภาพ.
ในแง่ของความสัมพันธ์ทางลบกับความกตัญญูและความ
วัตถุนิยม (แม็กคัลล็อก et al, 2002;. Polak, 2005), การตรวจสอบ
ความเชื่อมโยงของความกตัญญูเป็นประสบการณ์อารมณ์รุนแรงกับ
ที่เกิดขึ้นจริง พฤติกรรมที่เป็นรูปธรรมในห้องปฏิบัติการโดยเฉพาะอย่างยิ่งดูเหมือนว่า
คุ้มค่าในเวลานี้ นักวิจัยดำเนินการทดลอง
การทำงานตามสายเหล่านี้อาจพยายามที่จะทำให้เกิดความกตัญญู
โดยใช้วิธีการพัฒนาโดย McCraty และคณะ (1995) วัตคินส์
และคณะ (2003) แจ็คสันและคณะ (2001) หรือดันน์และชไวเซอร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขอบคุณที เพราะมันเกี่ยวข้องกับการประเมินตนเอง
บวกผลลัพธ์เป็นเนื่องจากการจงใจใจดี
แพง พฤติกรรมที่มีคุณค่าของบุคคลอื่นและยังอาจก่อให้เกิด
คนเพื่อดูชีวิตของตนเองที่ปลอดภัยมากขึ้น , ปลอดภัย , และการตอบสนอง .
ในคำอื่น ๆ , ความกตัญญูอาจผลิตความรู้สึกที่หนึ่งคือ
ล้อมรอบด้วยซึ่งเป็นประโยชน์เชิงสาเหตุที่ตัวแทน ผล ( ที่เราสงสัย )
ขอบคุณอาจปัดเป่าความต้องการวัตถุนิยมกระเสือกกระสน
เป็นวิธีรับมือกับความไม่มั่นคง ( existential แคสเซอร์ , 2002 ) .
2 พิรุธของเราว่า ความกตัญญูอาจลด
วัตถุนิยม คือการวิเคราะห์วิวัฒนาการของความกตัญญูและการทำงานของมัน

ตั้งแต่ trivers ( 1971 ) นักทฤษฎีวิวัฒนาการสงสัย
ว่า ความกตัญญูเป็นหน้าที่ของสัญญาณและ reinforcer
แข็งแรงการเชื่อมต่อสังคมที่เป็นประโยชน์ มนุษย์ประสบการณ์ความกตัญญู
เพราะความรู้สึกนี้จะช่วยให้เรารู้ว่า การที่เราควรจะเปิดในเวลาอนาคต
ต้องการเพราะมันให้เราเลี้ยง
ผู้มีพระคุณของเรา ด้วย ความเมตตา ในอนาคต ในคำอื่น ๆ ,
ขอบคุณการแจ้งเตือนเราว่ามีคนออกมีที่มี
wellbeing ของเราในใจ และเป็นแรงผลักดันให้เราลึก
แหล่งของเราเองทุนทางสังคมผ่านตอบแทน . และแน่นอน , วิจัยที่มีอยู่
แสดงว่า ขอบคุณคนมักจะตอบสนอง
บุญ ( ซาง ในรูป ) และที่พวกเขามีแนวโน้มที่จะใจกว้างมากขึ้น
และสนับสนุนของผู้คนในชีวิตของพวกเขา ( ไทสัน
et al . , 2002 ) เป็นผลให้เราสงสัยว่า ขอบคุณคนไม่เพียงแค่
รับรู้การสนับสนุนทางสังคมมากขึ้นในชีวิตของพวกเขา : เราคิดว่าพวกเขาจริงๆ
มีการสนับสนุนทางสังคมมากขึ้น เพราะของเหล่านี้ขนาดใหญ่แหล่ง
ของการสนับสนุนทางสังคม มากคนอาจจะเกิดจาก
ความไม่ปลอดภัยที่วัตถุนิยมมุ่งมั่นมักจะมีวัตถุประสงค์เพื่อบรรเทา .
และขอบคุณคนอาจใช้จ่ายน้อยของเวลาของพวกเขากระเสือกกระสน
หลังจากความมั่งคั่งและวัสดุเงินทองและเวลาของพวกเขาบน
pursuits มีความหมายมากขึ้น เช่น นำชีวิตของ วัตถุประสงค์และ
การปลูกฝังความสัมพันธ์ที่มีคุณภาพ ในแง่ของสมาคม

ลบระหว่างความกตัญญูและวัตถุนิยม ( ไทสัน et al . , 2002 ; โพแล็ค , 2005 ) , ตรวจสอบ
สมาคมของความกตัญญูเป็นเฉียบพลันอารมณ์ประสบการณ์กับพฤติกรรมวัตถุนิยมจริงในห้องปฏิบัติการ ดูเหมือนโดยเฉพาะ
คุ้มค่าในเวลานี้ นักวิจัยทำการทดลอง
ทำงานตามบรรทัดเหล่านี้ อาจพยายามชักจูงความกตัญญู
โดยใช้วิธีการพัฒนาโดย mccraty et al . ( 1995 ) Watkins
et al . ( 2003 ) , แจ็คสัน et al . ( 2001 ) หรือ ดัน และ ชไวท์เซอร์