In the canteen, he was served with

In the canteen, he was served with delicious looking meat and bread that could not have been eaten by a single person, and which he had never seen before in his time since coming underground. In the instant that he say it, he knew that he was salivating.

But he should bring this home. Share this this everyone. With Yuu-chan, Akane and everyone.

“I wonder if everyone will be happy.”

Imagining the children’s smiles, a small smile appeared on Mika’s tired face.

For the time being I should keep this secret from Yuu-chan. If I said it, he would definitely say that we must escape from here together.

However, if Yuu-chan remains here, I don’t want to see him getting his blood sucked by vampires. I don’t want to think about Yuu-chan like that.

I want Yuu-chan to be as always, smiling strongly, saying stupid things like defeating the vampires.

If not.

If Yuu-chan doesn’t say those things or smile,

“If it comes to that, I’ll have to do my best.”

Smiling, Mika picked up some fruits for the children, and left Ferid’s residence.

On his way to the building where everyone slept, he found Yuu-chan waiting outside. Arms folded, back against the wall, he looked strangely worried. Had he been waiting there all this time?

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในโรงอาหารของเขาก็ถูกเสิร์ฟพร้อมกับเนื้อมองอร่อยและขนมปังที่ไม่ได้รับการกินโดยคนเพียงคนเดียวและที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนในเวลาที่เขามาตั้งแต่ใต้ดิน ในทันทีที่เขาพูดว่าเขารู้ว่าเขากำลังน้ำลายไหล. แต่เขาควรจะนำมาที่บ้านนี้ แชร์สิ่งนี้ทุกคนนี้ ด้วย Yuu จังอากาเนะและทุกคน. "ฉันสงสัยว่าทุกคนจะมีความสุข." จินตนาการรอยยิ้มของเด็กมีรอยยิ้มเล็ก ๆ ที่ปรากฏบนใบหน้าของมิกะเหนื่อย. ในขณะที่ฉันควรจะเก็บความลับนี้จาก Yuu จัง ถ้าฉันบอกว่ามันแน่นอนเขาจะบอกว่าเราจะต้องหลบหนีออกจากที่นี่ด้วยกัน. แต่ถ้า Yuu จังยังคงอยู่ที่นี่ผมไม่ต้องการที่จะเห็นเขาได้รับการดูดเลือดของเขาโดยแวมไพร์ ฉันไม่ต้องการที่จะคิดเกี่ยวกับ Yuu จังเช่นนั้น. ฉันต้องการ Yuu จังจะเป็นเช่นเคยยิ้มอย่างยิ่งว่าสิ่งที่โง่เหมือนเอาชนะแวมไพร์. ถ้าไม่ได้. หาก Yuu จังไม่ได้บอกว่าสิ่งเหล่านั้นหรือยิ้ม , "ถ้ามันมาถึงว่าฉันจะต้องทำดีที่สุดของฉัน." ยิ้ม Mika หยิบผลไม้บางอย่างสำหรับเด็กและทิ้งที่อยู่อาศัย Ferid ของ. ในทางของเขาไปยังอาคารที่ทุกคนนอนหลับเขาพบ Yuu จังรอ ด้านนอก แขนพับหลังกับผนังเขามองกังวลแปลก เขาได้รับการรอที่นั่นตลอดเวลานี้?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในโรงอาหาร เขาเสิร์ฟกับเนื้อขนมปังที่น่ากินและอาจไม่ได้กินคนเดียว และที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนในเวลาตั้งแต่มาจากใต้ดิน ในพริบตาที่เขาพูด เขารู้ว่าเขากำลังจะสร้างแต่เค้าจะเอากลับบ้าน แบ่งปันเรื่องนี้กับทุกคน กับยูชาน อากาเนะ และทุกคน" ผมสงสัยว่า ถ้าทุกคนจะได้มีความสุข "นึกถึงรอยยิ้มของลูก รอยยิ้มเล็กๆปรากฏบนใบหน้าอ่อนล้าของมิกะสำหรับช่วงเวลาที่ฉันต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับจากยูชาน ถ้าผมพูด เขาก็จะบอกว่า เราต้องหนีไปจากที่นี่ด้วยกันอย่างไรก็ตาม ถ้ายูชานอยู่ที่นี่ ฉันไม่ต้องการเห็นเขาโดนเลือดของเขาดูดโดยแวมไพร์ ฉันไม่อยากคิดถึงยูจังชอบฉันต้องการให้ยูจังเป็นเสมอ ยิ้มขอว่าสิ่งที่โง่ชอบเอาชนะแวมไพร์ถ้าไม่ถ้ายูจังไม่พูดสิ่งเหล่านั้น หรือยิ้ม" ถ้ามันเป็นอย่างนั้น ผมจะต้องทำให้ดีที่สุด "ยิ้ม มิกะหยิบผลไม้ลูกแล้ว ferid ของที่อยู่อาศัยในทางของเขาไปยังอาคารที่ทุกคนนอนหลับ เขาพบยูจังรออยู่ข้างนอก แขนพับ หลังพิงกำแพง เขาดูแปลก ๆ เป็นห่วง เขารออยู่ที่นั่นเลยเหรอ