When I was fifteen, sixteen, when I

When I was fifteen, sixteen, when I really started to start to design,
I definitely wanted to become a designer. It was almost impossible because the dream was so big. I didn't see any chance because I was living in a little town; I was studying. And when I finally broke away from school and became a designer, I thought,

"Well, now I may have a
little bit of a chance,"

Because all I really wanted to do is design and not only play design, But compose design. At that time, in Germany, in '69-'70, they had already design- studios. So, I would take my car, would go to a designstudio and design maybe 30 minutes. I think I had about seven, eight designs. I would partially sleep in the car because I didn't want to drive home and that help me for about almost two years to survive in the beginning.. I wanted to do a design with the design of the '50s, the design of the '60s, of the '70s and then have a design of the future. And I said, "Wait a second...I know the designtools, why don't I use the designtools which is the design of the future?" And I didn't have any idea what to do, but I knew I needed a design so we put a design on the design which then was synched to the design modular. I knew that it could be a design of the future but I didn't realise how much the impact it would be.

My name is Timon van der Hijden, but everybody calls me Timon.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อผม fifteen, sixteen เมื่อผมเริ่มเพื่อเริ่มต้นการออกแบบ,
แน่นอนอยากจะเป็น นักออกแบบ มันเป็นเกือบเป็นไปไม่ได้เพราะความฝันเลย ฉันไม่เห็นโอกาสใด ๆ เนื่องจากผมอยู่ในเมืองเล็กน้อย เรียน และ เมื่อฉันยากจนจากโรงเรียนในที่สุด และกลายเป็น นักออกแบบ คิด,

"ดี ขณะนี้อาจมีการ
หน่อยโอกาส, "

เพราะสิ่งที่ผมอยากจะทำคือออกแบบ และไม่เพียงแต่ เล่นออกแบบ แต่เขียนออกแบบ ในขณะนั้น เยอรมนี ใน ' 69-'70 พวกเขามีแล้วสตูดิโอออกแบบ ดังนั้น ฉันจะใช้รถของฉัน จะไป designstudio และออกแบบบางที 30 นาที ผมคิดว่า ผมออกประมาณ 7, 8 ฉันบางส่วนจะนอนในรถ เพราะไม่อยากไปบ้านที่ช่วยฉันเกี่ยวกับเกือบสองปีเพื่อความอยู่รอดในการเริ่มต้น... อยากจะทำการออกแบบ ด้วยการออกแบบของผสม การออกแบบของ ' ยุค 60s ของการ ' 70s และจากนั้น มีการออกแบบในอนาคต ผม ว่า "รอตัวที่สอง...ฉันรู้ designtools ทำไมไม่ใช้ designtools ซึ่งเป็นการออกแบบในอนาคตหรือไม่"และไม่มีความคิดใด ๆ สิ่งที่ต้องทำ แต่ฉันรู้ว่า ฉันต้องการออกแบบเพื่อให้เราวางแบบบนแบบที่แล้ว คือ synched ไปมอดุลาร์ออกแบบ ผมรู้ว่า มันอาจจะออกแบบในอนาคต แต่ฉันไม่ได้รู้มากว่าผลกระทบมันจะ

ชื่อของฉันคือ ชัยชนะ van der Hijden แต่ทุกคนเรียกผมชัยชนะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อผมอายุสิบห้าสิบหกเมื่อผมเริ่มที่จะเริ่มต้นการออกแบบ
แน่นอนผมต้องการเป็นดีไซเนอร์ มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย เพราะฝัน มันใหญ่มาก ฉันไม่เห็นใด ๆโอกาส เพราะผมอยู่ในเมืองเล็กๆ ผมก็เรียน และเมื่อในที่สุดผมก็ยากจนออกไปจากโรงเรียน และกลายมาเป็นดีไซเนอร์ ที่คิด

" ตอนนี้ฉันอาจจะมีโอกาส
นิดหน่อย

"เพราะทั้งหมดที่ฉันต้องการจะทำคือการออกแบบและไม่เพียง แต่เล่น ออกแบบ เขียนแบบ ในตอนนั้น ในเยอรมัน ใน ' 69 - '70 พวกเขาได้ออกแบบสตูดิโอ ดังนั้น ผมจะรับรถ ต้องไป designstudio และการออกแบบอาจจะ 30 นาที ฉันคิดว่าฉันมีประมาณ 7 , การออกแบบฉันต้องการบางส่วนนอนในรถเพราะไม่อยากขับรถกลับบ้าน และนั่นช่วยให้ผมประมาณเกือบสองปี เพื่อความอยู่รอดในการเริ่มต้น . . . . . . . ผมต้องการการออกแบบที่มีการออกแบบ ' 50s , การออกแบบของ ' 60s ของ ' 70s และมีการออกแบบในอนาคต และฉันก็พูดว่า " เดี๋ยว . . . ฉันรู้ designtools ทำไมผมไม่ใช้ designtools ซึ่งเป็นการออกแบบของอนาคต" ผมไม่ได้มีความคิดจะทำอะไร แต่ผมรู้ว่าผมต้องการการออกแบบ ดังนั้นเราจึงออกแบบในการออกแบบซึ่งแล้วก็มาซิงค์กับการออกแบบโมดูลาร์ . ฉันรู้ว่ามันอาจจะออกแบบแห่งอนาคต แต่ผมไม่ตระหนักเท่าใดผลกระทบก็จะ

ผมชื่อ Timon ฟาน เดอร์ hijden แต่ทุกคนเรียกฉันว่า Timon .