Becker, Miers, Nutting, Dietrich, a

Becker, Miers, Nutting, Dietrich, and Wagner (1972) studied the
dimensions of tomato cells and found values between 400 μm×600 μm
and 600 μm×1000 μm. Thus, it is to be expected that the control juice,
with particle diameters ranging between ~100 μm and ~1000 μm,
would be constituted of some whole cells and their fragments, obtained
during processing of the tomato pulp. As explained by Augusto et al.
(2012b), the homogenization process disrupts the remaining cells and
breaks their fragments into small suspended particles. It is to be expected
that the smaller fragmentswould be less susceptible to being broken during
processing when compared to the bigger ones or even to the whole
cells, which explains the observed effect of PH on the suspended particle
disruption behavior, which was further confirmed by the microstructure
analyses.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เบกเกอร์ Miers, Nutting ทริชและวากเนอร์ (1972)
การศึกษาขนาดของเซลล์มะเขือเทศและพบว่าค่าระหว่าง400 ไมโครเมตร× 600
ไมโครเมตรและ600 ไมโครเมตร× 1000 ไมโครเมตร ดังนั้นจึงเป็นที่คาดหวังว่าน้ำผลไม้การควบคุมที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางของอนุภาคระหว่าง ~ 100 ไมโครเมตรและ ~ 1000 ไมโครเมตรจะได้รับการบัญญัติของเซลล์ทั้งบางและเศษของพวกเขาได้รับในระหว่างการประมวลผลของเยื่อมะเขือเทศ ตามที่อธิบายไว้โดยออกัส et al. (2012b) กระบวนการทำให้เป็นเนื้อเดียวกันรบกวนเซลล์ที่เหลืออยู่และแบ่งชิ้นส่วนของพวกเขาเป็นอนุภาคแขวนลอยขนาดเล็ก มันเป็นที่คาดหวังว่า fragmentswould มีขนาดเล็กน้อยไวต่อการถูกทำลายในระหว่างการประมวลผลเมื่อเทียบกับคนที่ใหญ่กว่าหรือแม้กระทั่งการทั้งเซลล์ซึ่งจะอธิบายผลการสังเกตของพีเอชในอนุภาคระงับพฤติกรรมการหยุดชะงักซึ่งได้รับการยืนยันต่อไปโดยจุลภาควิเคราะห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เบกเกอร์ , Miers Nutting Dietrich , และ Wagner ( 1972 ) ศึกษา
ขนาดของเซลล์ มะเขือเทศ และพบว่าค่าระหว่าง 400 μ m × 600 μ M
และ 600 μ m × 1000 μเมตร ดังนั้นจึงเป็นที่คาดหวังว่าน้ำผลไม้ควบคุมอนุภาคที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางตั้งแต่ระหว่าง
~ 100 ~ μ M 1000 μ M ,
จะ constituted ของทั้งเซลล์และชิ้นส่วนของพวกเขาได้รับ
ในระหว่างการประมวลผลของมะเขือเทศเละตามที่อธิบายไว้โดย Augusto et al .
( 2012b ) , กระบวนการโฮโมจีไนเซชั่นรบกวนเซลล์ที่เหลืออยู่และ
แบ่งเศษของพวกเขาในอนุภาคฝุ่นขนาดเล็ก . มันเป็นการคาดหวัง
ที่ fragmentswould เป็นเล็กน้อยไวต่อถูกทำลายในระหว่าง
การประมวลผลเมื่อเทียบกับ ตัวใหญ่ หรือแม้แต่เซลล์ทั้งหมด
ซึ่งอธิบายถึงสังเกตผลของ pH ต่ออนุภาคแขวนลอย
พฤติกรรมการหยุดชะงัก ซึ่งได้ยืนยันเพิ่มเติมโดยการวิเคราะห์โครงสร้างจุลภาค
.