The texture of cooked rice is funda

The texture of cooked rice is fundamental to its acceptance and
was related to the gelatinization behaviour of its starch granule (Juliano,
1985). A number of distinct phases have been identified in the
gelatinization process (Chatakanonda, Varavinit, & Chinachoti,
2000; Gomi, Fukuoka, Mihori, & Watanabe, 1998) as a change from
suspension into sol, sol transition to gel, network destruction and
network strengthening (Hsu, Lu, & Huang, 2000). Differential scanning
calorimetry (DSC) (Russell, 1987; Slade & Levine, 1991) has provided
valuable insights into these order–disorder phenomena. Thus,
the gelatinization of rice flour occurred at temperatures from 73 to
86 C, with a corresponding enthalpy of 7–13 J g1 (Fan & Marks,
1999; Fan, Marks, Daniels, & Siebenmorgen, 1999; Fujita, Morita, &
Fujiyama, 1993; Lumdubwong & Seib, 2000; Ojeda, Tolaba, & Suarez,
2000) that was significantly affected by storage, a process that is
described as ageing. Thus, both enthalpies and temperatures of
gelatinization of rice flour were affected by rough rice cultivar, storage
temperature and storage duration.
Attempts to explain the changes in functionality associated
with storage have focused on the properties of rice components,
such as starch, protein, and lipids, and the interactions between
them during storage (Chrastil, 1994). The removal of protein from
rice granules caused small but consistent changes in starch gelatinization
(Marshall, Normand, & Goynes, 1990) as seen in a small
reduction in DSC gelatinization temperature and an increase in
enthalpy. Further evidence of the importance of protein in such
changes was provided by Teo, Abd, Cheah, Norziah, and Seow
(2000) who showed that addition of the rice storage protein,
oryzenin to isolated starch resulted in pasting behaviour that closely
resembled an aged flour. The authors concluded that ‘‘modifi-
cation of the protein component, rather than starch, was primarily
responsible for rheological changes associated with ageing of rice
flour.” More significantly, Chrastil and Zarins (1992) reported that
in both medium and long rice grains the number of disulfide
bridges increased during storage. During storage the lower molecular
mass peptides decreased and the higher molecular mass peptides
increased in both cultivars (Chrastil, 1990). These changes in
peptide subunit composition modified the starch–protein association
forces and thus altered their influence on pasting behaviour.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื้อสัมผัสของข้าวเป็นพื้นฐานของการยอมรับ และเกี่ยวข้องกับพฤติกรรม gelatinization ของของเม็ดแป้ง (Juliano1985) มีการระบุจำนวนระยะแตกต่างกันในการกระบวนการ gelatinization (Chatakanonda, Varavinit, & Chinachoti2000 Gomi ฟูกูโอกะ Mihori และ เบะ 1998) เป็นการเปลี่ยนแปลงจากระงับในโซล โซลเปลี่ยนเจ ทำลายเครือข่าย และเครือข่ายที่เข้มแข็ง (ซู Lu, & หวง 2000) แตกต่างกันที่แกนcalorimetry (DSC) (รัสเซล 1987 สแลด & Levine, 1991) ได้ให้ลึกปรากฏการณ์สั่ง – โรคเหล่านี้มีคุณค่า ดังนั้นgelatinization ของแป้งข้าวเกิดขึ้นที่อุณหภูมิจาก 73 การC 86 กับความร้อนแฝงที่สอดคล้องกันของ g1 J 7-13 (พัดลมและเครื่องหมายปี 1999 พัดลม เครื่องหมาย แดเนียล & Siebenmorgen, 1999 ฟูจิตะ โมริตะ และฟูจิยามา 1993 Lumdubwong และ Seib, 2000 Ojeda, Tolaba และซูอา เรส2000) ที่ถูกมากได้รับผลกระทบ โดยการเก็บข้อมูล กระบวนการที่อธิบายไว้เป็นดี ดังนั้น ทั้ง enthalpies และอุณหภูมิของgelatinization ของแป้งข้าวที่ได้รับผลกระทบ โดยข้าวหยาบ cultivar เก็บอุณหภูมิและการจัดเก็บระยะเวลาความพยายามที่จะอธิบายการเปลี่ยนแปลงในการทำงานที่เกี่ยวข้องมีเก็บได้มุ่งเน้นในคุณสมบัติของส่วนประกอบของข้าวเช่นแป้ง โปรตีน โครงการ และการโต้ตอบระหว่างพวกเขาระหว่างการเก็บรักษา (Chrastil, 1994) เอาโปรตีนจากทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ แต่สอดคล้อง gelatinization แป้งเม็ดข้าว(มาร์แชลล์ Normand, & Goynes, 1990) เห็นในขนาดเล็กลดอุณหภูมิ gelatinization DSC และการเพิ่มขึ้นความร้อนแฝง หลักฐานเพิ่มเติมในความสำคัญของโปรตีนเช่นเปลี่ยนแปลงให้ ทาง Teo, Abd เจีย Norziah, Seow(2000) ที่พบว่านอกจากนี้โปรตีนเก็บข้าวoryzenin การแยกแป้งให้วางพฤติกรรมที่ใกล้เคียงคล้ายกับแป้งมีอายุ ผู้เขียนสรุปที่ '' modifi -cation ของส่วนประกอบของโปรตีน มากกว่าแป้ง เป็นหลักรับผิดชอบการเปลี่ยนแปลง rheological ที่เกี่ยวข้องกับทางด้านอายุของข้าวแป้ง" รายงานที่มากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ Chrastil และ Zarins (1992)กลาง และยาวข้าว grains จำนวนไดซัลไฟด์สะพานเพิ่มขึ้นระหว่างการเก็บรักษา ระหว่างการเก็บรักษาต่ำกว่าในระดับโมเลกุลเปปไทด์โดยรวมลดลงและเปปมวลโมเลกุลสูงเพิ่มขึ้นในทั้งสองพันธุ์ (Chrastil, 1990) เปลี่ยนแปลงเหล่านี้ในองค์ประกอบย่อยเพปไทด์ปรับเปลี่ยนความสัมพันธ์แป้ง – โปรตีนกองกำลัง และอิทธิพลของพวกเขาวางพฤติกรรมการเปลี่ยนแปลงดัง นั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื้อสัมผัสของข้าวสุกเป็นพื้นฐานของการได้รับการยอมรับและ
เป็นที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการเกิดเจลของแป้งเม็ดมัน (Juliano,
1985) จำนวนของขั้นตอนที่แตกต่างกันได้รับการระบุใน
ขั้นตอนการเกิดเจล (Chatakanonda, Varavinit และ Chinachoti,
2000; Gomi ฟุกุโอกะ Mihori และวาตานาเบะ, 1998) ในขณะที่การเปลี่ยนแปลงจาก
การหยุดชะงักลงในโซลเปลี่ยนแปลงโซลเจล, ทำลายเครือข่ายและ
เครือข่าย เสริมสร้างความเข้มแข็ง (Hsu, Lu และ Huang, 2000) การสแกนที่แตกต่างกัน
(DSC) (รัสเซล 1987; เลดและ Levine, 1991) ได้ให้
ข้อมูลเชิงลึกที่มีคุณค่าในปรากฏการณ์เหล่านี้สั่งซื้อผิดปกติ ดังนั้น
การเกิดเจลของแป้งข้าวเจ้าที่เกิดขึ้นที่อุณหภูมิจาก 73 ไป
86 C กับเอนทัลปีที่สอดคล้องกันของ 7-13 J G1 (พัดลม & เครื่องหมาย,
1999; พัดลม, มาร์ค, แดเนียลส์และ Siebenmorgen 1999; ฟูจิโมริตะและ
Fujiyama 1993; Lumdubwong & Seib 2000; โอเจ Tolaba และซัวเรส,
2000) ที่ได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญโดยการจัดเก็บกระบวนการที่จะ
อธิบายว่าการเกิดริ้วรอย ดังนั้น enthalpies ทั้งสองและอุณหภูมิของ
การเกิดเจลของแป้งข้าวเจ้ารับผลกระทบจากพันธุ์ข้าวหยาบจัดเก็บ
อุณหภูมิและระยะเวลาการเก็บรักษา.
พยายามที่จะอธิบายการเปลี่ยนแปลงในการทำงานที่เกี่ยวข้อง
กับการจัดเก็บมีความสำคัญกับคุณสมบัติของส่วนประกอบข้าว
เช่นแป้งโปรตีนและ ไขมันและการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่าง
พวกเขาในระหว่างการจัดเก็บข้อมูล (Chrastil, 1994) การกำจัดของโปรตีนจาก
เม็ดข้าวทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ แต่ที่สอดคล้องกันในการเกิดเจลสตาร์ช
(มาร์แชลล์ปรกติและ Goynes, 1990) เท่าที่เห็นในขนาดเล็ก
ลดลงของอุณหภูมิการเกิดเจ DSC และการเพิ่มขึ้นของ
เอนทัล หลักฐานอื่น ๆ เพิ่มเติมถึงความสำคัญของโปรตีนในเช่น
การเปลี่ยนแปลงได้โดย Teo อับดุล, Cheah, Norziah และ Seow
(2000) ซึ่งแสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของการจัดเก็บข้อมูลที่มีโปรตีนข้าว,
แป้ง oryzenin จะแยกส่งผลให้พฤติกรรมที่วางอย่างใกล้ชิด
คล้ายแป้งอายุ . เขียนสรุปว่า '' modifi-
ไอออนบวกขององค์ประกอบโปรตีนมากกว่าแป้งเป็นหลัก
รับผิดชอบต่อการเปลี่ยนแปลงการไหลที่เกี่ยวข้องกับอายุของข้าว
แป้ง. "เพิ่มเติมอย่างมีนัยสำคัญและ Chrastil Zarins (1992) รายงานว่า
ทั้งขนาดกลางและเมล็ดข้าวยาว จำนวนของซัลไฟด์
สะพานเพิ่มขึ้นระหว่างการเก็บรักษา ระหว่างการเก็บรักษาที่ต่ำกว่าโมเลกุล
เปปไทด์มวลลดลงและเปปไทด์มวลโมเลกุลสูง
ที่เพิ่มขึ้นในทั้งสองพันธุ์ (Chrastil, 1990) การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ใน
องค์ประกอบ subunit เปปไทด์ที่แก้ไขสมาคมแป้งโปรตีน
กองกำลังและการเปลี่ยนแปลงจึงมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของพวกเขาในการวาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนื้อข้าวสุกคือพื้นฐานของ การยอมรับและ
มีความสัมพันธ์กับค่าความประพฤติของเม็ดแป้ง ( juliano
, 1985 ) หมายเลขของขั้นตอนที่แตกต่างกันได้รับการระบุในกระบวนการเจลาติไนเซชัน ( chatakanonda ทรัพย์
, ,
ชินะโชติ& , 2000 ; โกมิ ฟูกูโอกะ mihori &วาตานาเบะ , 1998 ) เป็นการเปลี่ยนแปลงจาก
ระงับในโซล โซลเปลี่ยนเจลทำลายเครือข่ายและเครือข่ายเสริมสร้าง (
Hsu , Lu , & Huang , 2000 ) ดิฟเฟอเรนเชียลสแกนนิง ( DSC )
( รัสเซล , 1987 ; สเลด& Levine , 1991 ) ได้ให้ข้อมูลเชิงลึกที่มีคุณค่าในการเหล่านี้เพื่อ
) ความผิดปกติของปรากฏการณ์ ดังนั้นค่าของแป้ง


เกิดขึ้นที่อุณหภูมิจาก 73 86 C ที่มีเอนทัลปีที่ 7 – 13 J G1 ( แฟน&เครื่องหมาย
2542 ; พัดลม , เครื่องหมาย , แดเนียล& siebenmorgen , 1999 ; ฟูจิตะ โมริตะ &
Fujiyama , 1993 ; lumdubwong &ซิบ , 2000 ; ojeda tolaba & Suarez ,
, , 2000 ) ที่มีผลต่อโดยกระเป๋า , กระบวนการที่
อธิบายเป็นริ้วรอย ดังนั้น ทั้ง enthalpies และอุณหภูมิแป้งสุกของข้าวแป้ง
ได้รับผลกระทบโดยคร่าวๆ ข้าวพันธุ์กระเป๋า

เก็บอุณหภูมิและระยะเวลาพยายามที่จะอธิบายการเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้องกับกระเป๋ามีฟังก์ชัน
เน้นคุณสมบัติของส่วนประกอบข้าว
เช่น แป้ง โปรตีน และไขมัน และการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่าง
พวกเขาในระหว่างการเก็บรักษา ( chrastil , 1994 ) การกำจัดโปรตีนจากเม็ดข้าวเกิดการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ

แต่ที่สอดคล้องกันในค่าแป้ง ( มาร์แชล นอร์แมนด์& goynes , 1990 ) เท่าที่เห็นในขนาดเล็ก
การลดอุณหภูมิแป้งสุก DSC และเพิ่มขึ้น
เอน . หลักฐานของความสําคัญของโปรตีนในการเปลี่ยนแปลงเช่น
โดย Teo , ABD เซียะ norziah , , , และเซียว
( 2000 ) ที่พบว่า นอกจากข้าวกระเป๋าโปรตีน
oryzenin เพื่อแยกแป้งมีผลในการวางพฤติกรรมอย่างใกล้ชิดว่ามีผู้สูงอายุ
คล้ายแป้ง ผู้เขียนสรุปได้ว่า ' 'modifi -
ในส่วนของโปรตีนมากกว่าแป้ง เป็นหลักรับผิดชอบในการเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลง

อายุของข้าวแป้ง " ขึ้นอย่างมาก และ chrastil zarins ( 1992 ) รายงานว่า
ทั้งขนาดกลาง และเมล็ดข้าวยาวจำนวนเพิ่มขึ้นได
สะพานระหว่างการเก็บรักษา ระหว่างกระเป๋าล่าง
มวลลดลง และโมเลกุลเปปไทด์เปปไทด์
สูงกว่ามวลโมเลกุลเพิ่มทั้ง 2 พันธุ์ ( chrastil , 2533 ) การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ในองค์ประกอบย่อย เปปไทด์แก้ไข

) และสมาคมโปรตีนแป้งบังคับดังนั้น อิทธิพลของการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม