AbstractBACKGROUND AND AIM:Until re

Abstract
BACKGROUND AND AIM:
Until recently, very few intervention studies have investigated the effects of whole-grain cereals on postprandial glucose, insulin and lipid metabolism, and the existing studies have provided mixed results. The objective of this study was to evaluate the effects of a 12-week intervention with either a whole-grain-based or a refined cereal-based diet on postprandial glucose, insulin and lipid metabolism in individuals with metabolic syndrome.
METHODS AND RESULTS:
Sixty-one men and women age range 40-65 years, with the metabolic syndrome were recruited to participate in this study using a parallel group design. After a 4-week run-in period, participants were randomly assigned to a 12-week diet based on whole-grain products (whole-grain group) or refined cereal products (control group). Blood samples were taken at the beginning and end of the intervention, both fasting and 3 h after a lunch, to measure biochemical parameters. Generalized linear model (GLM) was used for between-group comparisons. Overall, 26 participants in the control group and 28 in the whole-grain group completed the dietary intervention. Drop-outs (five in the control and two in the whole-grain group) did not affect randomization. After 12 weeks, postprandial insulin and triglyceride responses (evaluated as average change 2 and 3 h after the meal, respectively) decreased by 29% and 43%, respectively, in the whole-grain group compared to the run-in period. Postprandial insulin and triglyceride responses were significantly lower at the end of the intervention in the whole-grain group compared to the control group (p = 0.04 and p = 0.05; respectively) whereas there was no change in postprandial response of glucose and other parameters evaluated.
CONCLUSIONS:
A twelve week whole-grain cereal-based diet, compared to refined cereals, reduced postprandial insulin and triglycerides responses. This finding may have implications for type 2 diabetes risk and cardiovascular disease.
Copyright © 2014 Elsevier B.V. All rights reserved

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลังที่เป็นนามธรรมและเป้าหมาย :

จนเมื่อเร็ว ๆนี้การศึกษาการแทรกแซงน้อยมาก ได้ศึกษาผลของธัญพืชเต็มเมล็ดกลูโคสหลังอาหารอินซูลิน และการเผาผลาญไขมัน และการศึกษาที่มีอยู่ได้ให้ผลผสมการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการแทรกแซง 12 สัปดาห์ด้วยเมล็ดพืชหรืออาหารจากธัญพืชกลั่นจากกลูโคสหลังรับประทานอาหารอินซูลินและไขมันเผาผลาญในบุคคลที่มีภาวะเมตาบอลิกซินโดรม .
วิธีการและผลลัพธ์ :
หกสิบหนึ่ง ชาย และ หญิง อายุ 40-65 ช่วงปีกับซินโดรมสลายได้คัดเลือกเข้าร่วมในการศึกษาครั้งนี้ใช้แบบกลุ่มคู่ขนาน หลังจากวิ่งในช่วง 4 สัปดาห์ ผู้เข้าร่วมโครงการมีวัตถุประสงค์เพื่อ 12 สัปดาห์อาหารจากผลิตภัณฑ์ข้าวทั้งหมด ( รวม 2 เม็ด ) หรือการกลั่นธัญพืชผลิตภัณฑ์ ( กลุ่มควบคุม ) ตัวอย่างเลือดที่ถ่ายที่จุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของการแทรกแซง ทั้งอดอาหาร และ 3 ชั่วโมง หลังมื้อเที่ยงวัดพารามิเตอร์ทางชีวเคมี ตัวแบบเชิงเส้นทั่วไป ( glm ) ใช้เมื่อเปรียบเทียบระหว่างกลุ่ม รวม 26 คน ในกลุ่มควบคุม และ 28 ในกลุ่มธัญพืชทั้งหมดเสร็จ เบต้าแคโรทีน มือตกหล่น ( ห้าในการควบคุมและสองในกลุ่มธัญพืชทั้งหมด ) ไม่มีผลต่อการสุ่ม . หลังจาก 12 สัปดาห์อินซูลินหลังอาหารและไตรกลีเซอไรด์ ( ประเมินโดยการเปลี่ยนแปลง 2 และ 3 ชั่วโมงหลังอาหาร ตามลำดับ ) ลดลงร้อยละ 29 และ 43 ตามลำดับ ในกลุ่มธัญพืชทั้งหมดเมื่อเทียบกับวิ่งในรอบระยะเวลา หลังอาหารอินซูลินและไตรกลีเซอไรด์ตอบสนองอย่างมีนัยสำคัญลดลงในตอนท้ายของการแทรกแซงในกลุ่มทั้งเมล็ด เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม ( P = 0.04 และ p = 0.05 ;ตามลำดับ ) แต่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในการตอบสนองหลังอาหารของกลูโคสและพารามิเตอร์อื่น ๆประเมิน สรุป :

สัปดาห์ 12 ทั้งเมล็ดพืชอาหารพื้นฐาน เทียบกับการกลั่นธัญพืชลดไตรกลีเซอไรด์หลังอาหารอินซูลิน และการตอบสนอง การค้นพบนี้อาจจะมีผลกระทบต่อความเสี่ยงเบาหวานชนิดที่ 2 และโรคหัวใจ
ลิขสิทธิ์© 2014 นอกจากนี้บริษัทสงวนสิทธิทั้งหมด