“Hence, be it the empty fort strate

“Hence, be it the empty fort strategy, or praying for the eastern wind, they are just artistic imaginations of the writers. This is not called history.” Zhang Ye’s words seemed to vaguely beat down on Ma Hengyuan, Teacher Xu and Editor Xu. He then said, “What if we use artistic works such as ‘Romance of the Three Kingdoms’ or plays of the Three Kingdoms as a basis to understand history? If we used the plot of these artistic works as lectures, or used them to analyze these historical figures, then it would be making things too trivial. Even the real image of the historical figure is something you don’t understand, so what can you analyze?”

Ma Hengyuan and company nearly cursed out!

Zhang Ye! Do you have no end to that? Who are you trying to beat upon?

Teacher Xu immediately stood up and shouted loudly, “What a load of crap! How can a young kid like yourself know any history!?”

The audience was startled. What’s wrong with you? Have you gone mad?

Hu Fei was also angered, “Stop the camera!” This scene was definitely not suitable for broadcasting.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ด้วยเหตุนี้ มันกลยุทธ์ป้อมว่าง หรือสวดมนต์สำหรับลมตะวันออก พวกเขาเป็นเพียงศิลปะจินตนาการของนักเขียนที่ ไม่เรียกว่าประวัติศาสตร์นั้น" จางเย่ของคำดูเหมือนรางตีลง บน Ma เฮงหยวน ครู Xu Editor Xu แล้วเขากล่าวว่า, "ถ้าเราใช้ศิลปะเช่น 'โรแมนติกของสามก๊ก' หรือเล่นสามก๊กเป็นพื้นฐานในการเข้าใจประวัติศาสตร์ ถ้าเราใช้พล็อตของศิลปะเหล่านี้เป็นการบรรยาย หรือนำไปวิเคราะห์ตัวเลขเหล่านี้ประวัติศาสตร์ แล้วมันจะทำให้สิ่งที่น่ารำคาญเกินไป แม้แต่ภาพจริงของรูปประวัติศาสตร์คือสิ่งที่คุณไม่เข้าใจ เพื่อ อะไรสามารถคุณวิเคราะห์บริษัทเฮงหยวน ma และเกือบซวยออกจางเย่ มีที่จบไหม คุณกำลังพยายามที่จะชนะเมื่อครูซูลุกขึ้นยืนทันที และตะโกนเสียงดัง "สิ่งที่เป็นภาระของอึ สามารถเด็กหนุ่มเหมือนตัวเองรู้ประวัติใด ๆ ?"ผู้ชมตกใจไป ถูกต้องกับคุณหรือไม่ มีคุณไปบ้าหูเฟยก็โกรธ Stop กล้อง" ฉากนี้แน่นอนไม่ได้เหมาะสำหรับออกอากาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นกลยุทธ์ปิดเมืองหรืออาขยานสำหรับลมตะวันออกที่พวกเขาจะจินตนาการเพียงแค่ศิลปะของนักเขียน นี้ไม่ได้เรียกว่าประวัติศาสตร์. "คำจางเยดูเหมือนจะตีลงบนราง Ma Hengyuan ครูเสี่ยวเสี่ยวและบรรณาธิการ จากนั้นเขาก็กล่าวว่า "เกิดอะไรขึ้นถ้าเราใช้งานศิลปะเช่น 'สามก๊ก' หรือบทละครของสามก๊กเป็นพื้นฐานที่จะเข้าใจประวัติศาสตร์? ถ้าเราใช้พล็อตของงานศิลปะเหล่านี้เช่นการบรรยายหรือใช้พวกเขาในการวิเคราะห์ตัวเลขทางประวัติศาสตร์เหล่านี้แล้วมันจะทำสิ่งที่น่ารำคาญมากเกินไป แม้ภาพที่แท้จริงของประวัติศาสตร์ร่างเป็นสิ่งที่คุณไม่เข้าใจดังนั้นสิ่งที่คุณสามารถวิเคราะห์? "

Ma Hengyuan และ บริษัท เกือบสาปแช่งออก!

จางเย! คุณมีปลายที่ไม่? ใครที่คุณพยายามที่จะชนะเมื่อ?

ครูเสี่ยวทันทีลุกขึ้นยืนและตะโกนเสียงดังว่า "สิ่งที่โหลดของอึ! วิธีเด็กหนุ่มสาวเช่นคุณสามารถทราบประวัติใด ๆ !? "

ผู้ชมก็ต้องสะดุ้ง มีอะไรผิดปกติกับคุณ? มีคุณไปบ้า?

Hu Fei ยังโกรธ "หยุดกล้อง!" ฉากนี้เป็นมั่นเหมาะไม่เหมาะสำหรับการกระจายเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ดังนั้น การเป็นยุทธศาสตร์ป้อมว่างเปล่า หรือภาวนาให้ลมตะวันออก พวกเขาเป็นเพียงศิลปะ จินตนาการของนักเขียน อย่างนี้ไม่เรียกว่าประวัติศาสตร์ " จาง " คำพูดดูเหมือนจะเลือนลางลง มาเต้น hengyuan อาจารย์ซอและบรรณาธิการ Xu จากนั้นเขาก็กล่าวว่า " ถ้าเราใช้ทำงานศิลปะเช่น " สามก๊ก " หรือเล่นในสามก๊กเป็นพื้นฐานที่จะเข้าใจประวัติศาสตร์ ถ้าเราใช้เรื่องงาน ศิลปะเหล่านี้เช่น การบรรยาย หรือการใช้เพื่อวิเคราะห์ตัวเลขทางประวัติศาสตร์เหล่านี้แล้ว ก็จะทำให้อะไรๆ ก็ไม่สำคัญ แม้จริงรูปภาพของประวัติศาสตร์เป็นสิ่งที่คุณไม่เข้าใจ ดังนั้นสิ่งที่คุณสามารถวิเคราะห์ "บริษัทมา hengyuan และเกือบซวย !จาง เย ! คุณไม่มีสิ้นสุดครับ ที่คุณพยายามที่จะชนะเมื่อ ?อาจารย์ซูทันที ลุกขึ้นยืนแล้วตะโกนดังๆว่า " อะไรที่ไร้สาระ ! ทำไมเด็กหนุ่มเหมือนตัวเองรู้ประวัติศาสตร์ ? "ผู้ฟังถึงกับสะดุ้ง เกิดอะไรขึ้นกับคุณ ? คุณบ้าไปแล้วเหรอ ?หูเฟยก็โกรธ " หยุดกล้อง " ฉากนี้เป็นมั่นเหมาะไม่เหมาะสำหรับการกระจายเสียง