I can remember waking up at Five o'

I can remember waking up at Five o'clock in the morning to catch an
early flight from Heathrow airport. I was so excited I forgot about
the daunting effort of getting up so early. My Mum, Dad, Brother,
grandparents and I set off on the long journey to the airport, then
Orlando Florida. I remember the white taxi van used to transport us to
the airport with its incredibly tiny seats, which made getting any
sleep impossible. Sitting next to my brother, who was in a very
irritable and annoying mood, made this slightly harder.

There had been a major accident on the motorway that held me in
suspense not knowing whether we would get there in time to catch the
flight. When we finally arrived at the airport my brother was ordered
to go and find a luggage trolley, which I remember he was very
unenthusiastic about doing.
The only part of checking in I can remember is when my Gran couldn't
understand...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามารถจำตื่นที่ห้าโมงเช้าจับผิด
บินจากท่าอากาศยานฮีทโธรว์ได้ ผมตื่นเต้นมากผมลืมเกี่ยวกับ
นี่ยุ่งยากของการเริ่มต้นดังนั้นการ พี่มัม พ่อ ,
ปู่ย่าตายายและกำหนดปิดการเดินทางไปสนามบิน นานแล้ว
ออร์แลนโดรัฐฟลอริดา ผมจำได้ว่า รถแท็กซี่สีขาวที่ใช้ในการขนส่งเรา
สนามบินจำนวนที่นั่งขนาดเล็กอย่างเหลือเชื่อ ซึ่งทำการใด ๆ
นอนไม่ นั่งถัดจากน้อง ที่อยู่ในตัวมาก
อารมณ์แปรปรวน และน่ารำคาญ ทำนี้ยากเล็กน้อย

มีได้รับอุบัติเหตุที่สำคัญบนถนนมอเตอร์เวย์ที่จัดขึ้นใน
ใจจดใจจ่อไม่รู้ว่า เราจะได้มีเวลาจับ
บิน เมื่อเรามาถึงที่สนามบินในที่สุด พี่สั่ง
ไป และหารถเข็นกระเป๋า ซึ่งผมจำได้ว่า เขาถูกมาก
unenthusiastic เกี่ยวกับการทำงาน
ส่วนเดียวของการตรวจสอบในฉันสามารถจำเป็นเมื่อไม่สามารถฉันแกรน
เข้าใจ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จำได้ว่าตื่นตอนตีห้า เพื่อจับเที่ยวบินจากสนามบินฮีทโธรว์
ก่อน . ฉันตื่นเต้นมากที่ฉันลืม
น่ากลัวความพยายามลุกขึ้นแต่เช้า แม่ พ่อ พี่ ปู่ ย่า ตา ยาย และแม่
ตั้งปิดในการเดินทางที่ยาวนานไปสนามบินแล้ว
ออร์แลนโดฟลอริด้า ผมจำได้ว่า แท็กซี่ รถตู้ สีขาว ใช้ในการขนส่งเรา

สนามบินกับของชิ้นเล็ก ๆที่นั่งซึ่งทำให้ได้
นอนเป็นไปไม่ได้ นั่งข้างๆพี่ชายของฉัน คนที่อยู่ในอารมณ์หงุดหงิดและน่ารำคาญมาก
ทำให้เรื่องนี้ยากขึ้นเล็กน้อย .

มีอุบัติเหตุบนมอเตอร์เวย์ ที่จัดขึ้นใน
ใจจดใจจ่อโดยที่ไม่รู้ว่าเราจะมีเวลาที่จะจับ
เที่ยวบิน เมื่อในที่สุดเราก็มาถึงที่สนามบิน พี่สั่ง
ไป และหาที่เก็บรถเข็นซึ่งฉันจำได้ว่าเขามาก
เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ เกี่ยวกับทำ
ส่วนเดียวของการตรวจสอบในที่จำได้ คือ เมื่อคุณยายไม่สามารถ
เข้าใจ . . . . . . .