Mrs Bucket smiled at the old man, t

Mrs Bucket smiled at the old man, then she turned to her husband and said,
'How about you, dear? Don't you think you ought to go?'
'Well . . .' Mr Bucket said, pausing to think about it, 'no . . . I'm not so sure that I
should.'
'But you must.'
'There's no must about it, my dear,' Mr Bucket said gently. 'Mind you, I'd love to
go. It'll be tremendously exciting. But on the other hand . . . I believe that the person
who really deserves to go most of all is Grandpa Joe himself. He seems to know more
about it than we do. Provided, of course, that he feels well enough . . .'
'Yippeeeeee!' shouted Grandpa Joe, seizing Charlie by the hands and dancing
round the room.
'He certainly seems well enough,' Mrs Bucket said, laughing. 'Yes . . . perhaps
you're right after all. Perhaps Grandpa Joe should be the one to go with him. I
certainly can't go myself and leave the other three old people all alone in bed for a
whole day.'
'Hallelujah!' yelled Grandpa Joe. 'Praise the Lord!'
At that point, there came a loud knock on the front door. Mr Bucket went to open
it, and the next moment, swarms of newspapermen and photographers were
pouring into the house. They had tracked down the finder of the fifth Golden Ticket,
and now they all wanted to get the full story for the front pages of the morning
papers. For several hours, there was complete pandemonium in the little house, and
it must have been nearly midnight before Mr Bucket was able to get rid of them so
that Charlie could go to bed.
13 The Big Day Arrives
The sun was shining brightly on the morning of the big day, but the ground was
still white with snow and the air was very cold.
Outside the gates of Wonka's factory, enormous crowds of people had gathered
to watch the five lucky ticket holders going in. The excitement was tremendous. It
was just before ten o'clock. The crowds were pushing and shouting, and policemen
with arms linked were trying to hold them back from the gates.
Right beside the gates, in a small group that was carefully shielded from the
crowds by the police, stood the five famous children, together with the grown-ups
who had come with them.
The tall bony figure of Grandpa Joe could be seen standing quietly among them,
and beside him, holding tightly on to his hand, was little Charlie Bucket himself.
All the children, except Charlie, had both their mothers and fathers with them,
and it was a good thing that they had, otherwise the whole party might have got out
of hand. They were so eager to get going that their parents were having to hold them
back by force to prevent them from climbing over the gates. 'Be patient!' cried the
fathers. 'Be still! It's not time yet! It's not ten o'clock!'
Behind him, Charlie Bucket could hear the shouts of the people in the crowd as
they pushed and fought to get a glimpse of the famous children.
'There's Violet Beauregarde!' he heard someone shouting. 'That's her all right! I
can remember her face from the newspapers!'
'And you know what?' somebody else shouted back. 'She's still chewing that
dreadful old piece of gum she's had for three months! You look at her jaws! They're
still working on it!'
'Who's the big fat boy?'
'That's Augustus Gloop!'
'So it is!'
'Enormous, isn't he!'
'Fantastic!'
'Who's the kid with a picture of The Lone Ranger stencilled on his windcheater?'
'That's Mike Teavee! He's the television fiend!'
'He must be crazy! Look at all those toy pistols he's got hanging all over him!'
'The one I want to see is Veruca Salt!' shouted another voice in the crowd. 'She's
the girl whose father bought up half a million chocolate bars and then made the
workers in his peanut factory unwrap every one of them until they found a Golden
Ticket! He gives her anything she wants! Absolutely anything! She only has to start
screaming for it and she gets it!'
'Dreadful, isn't it?'
'Shocking, I call it!'
'Which do you think is her?'
'That one! Over there on the left! The little girl in the silver mink coat!'
'Which one is Charlie Bucket?'
'Charlie Bucket? He must be that skinny little shrimp standing beside the old
fellow who looks like a skeleton. Very close to us. Just there! See him?'
'Why hasn't he got a coat on in this cold weather?'
'Don't ask me. Maybe he can't afford to buy one.'
'Goodness me! He must be freezing!'
Charlie, standing only a few paces away from the speaker, gave Grandpa Joe's
hand a squeeze, and the old man looked down at Charlie and smiled.
Somewhere in the distance, a church clock began striking ten.
Very slowly, with a loud creaking of rusty hinges, the great iron gates of the
factory began to swing open.
The crowd became suddenly silent. The children stopped jumping about. All
eyes were fixed upon the gates.
'There he is!' somebody shouted, 'That's him!'
And so it was!
14 Mr Willy Wonka
Mr Wonka was standing all alone just inside the open gates of the factory.
And what an extraordinary little man he was!
He had a black top hat on his head.
He wore a tail coat made of a beautiful plum-coloured velvet.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลุ่มนางยิ้มที่ชาย แล้วเธอหันไปสามีของเธอ และกล่าว ว่า' คุณ รักหรือไม่ ไม่คุณคิดว่า คุณควรไปหรือไม่ '' ดี... กัน ' กล่าวว่า กลุ่มนาย หยุดคิดเกี่ยวกับมัน, ' ไม่... ผมไม่แน่ใจเพื่อที่ฉันควร '"แต่คุณต้อง''ไม่มีไม่ต้องเกี่ยวกับมัน ยาหยี กลุ่มนายกล่าวเบา ๆ ' คุณ ฉันรักไป มันจะได้อย่างน่าตื่นเต้น แต่ในทางกลับกัน... ผมเชื่อว่าการที่บุคคลที่สมควรทุกไปเป็นปู่โจเอง ดูเหมือนท่านจะทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้มากกว่าที่เราทำ ให้ แน่นอน ที่เขารู้สึกดีพอ.. .''Yippeeeeee ' ตะโกนปู่โจ ปฏิบัติการยึดสถานชาตามมือ และเต้นรำรอบห้อง'แน่นอนดูพอดี กลุ่มนางกล่าว หัวเราะ "ใช่...บางทีคุณขวาจากนั้น บางทีปู่โจควรจะได้ไปกับเขา ฉันแน่นอนได้ไม่ไปเอง และปล่อยให้อีก 3 คนอยู่คนเดียวเตียงเก่าทั้งวัน ''อัลเลลูยา ' yelled ปู่โจ 'สรรเสริญพระเจ้า'ที่จุด มีเสียงเคาะดังประตูหน้า กลุ่มนายไปเปิดมัน และช่วงเวลาถัดไป เข้าไป swarms newspapermen และช่างภาพได้เทลงในบ้าน มีติดตามลงหาตั๋วห้าทองและตอนนี้ พวกเขาทั้งหมดต้องการรับเรื่องราวเต็มหน้าตอนเช้าเอกสาร เวลาหลายชั่วโมง มีสมบูรณ์ต่อในบ้านเล็กน้อย และมันต้องได้เกือบเที่ยงคืนก่อนกลุ่มนายได้กำจัดของพวกเขาดังนั้นชาร์ลีที่อาจไปนอน13 วันที่ยิ่งใหญ่มาถึงดวงอาทิตย์ส่องแสงสดใสในตอนเช้าของวันที่ยิ่งใหญ่ แต่พื้นดินยัง ขาว ด้วยหิมะและอากาศไม่เย็นมากนอกประตูโรงงานของ Wonka รวบรวมชุมชนขนาดใหญ่ดูไปในผู้ถือบัตรโชคดีห้า ที่นี่ถูกมาก มันได้ก่อน 10 โมง ฝูงชนก็ผลักดัน และ shouting และตำรวจในพื้นที่มีแผ่นดินเชื่อมโยงพยายามรั้งพวกเขาจากประตูขวาข้างประตู ในกลุ่มขนาดเล็กที่ถูกป้องกันอย่างรอบคอบจากการฝูงชนตำรวจ ยืนเด็กมีชื่อเสียงห้า ร่วมแสนที่มากับพวกเขาสามารถเห็นตัวเลขสูง bony ของปู่โจยืนอยู่เงียบ ๆ ในหมู่พวกเขาและอยู่ข้างเขา จับแน่นเพื่อมือของเขา เป็นกลุ่ม ชาร์ลีน้อยเองเด็ก ๆ ยกเว้นชาร์ลี มีทั้งของมารดาและบิดานั้นและมันเป็นสิ่งดีที่พวกเขา หรือ บุคคลทั้งหมดอาจมีออกมือ พวกเขาจึงอยากได้รับไปให้พ่อได้ต้องเก็บพวกเขากลับมาบังคับให้พวกเขาปีนเขาผ่านประตู 'อด ' ร้องบิดา ' จะยังคง ก็เวลายังไม่ ไม่สิบโมง!'หลังเขา ชาร์ลีกลุ่มสามารถได้ยินการตะโกนในฝูงชนเป็นชนพวกเขาผลักดัน และสู้เพื่อลอบของเด็กมีชื่อเสียง'มีม่วง Beauregarde ' เขาได้ยินคนตะโกน ' ที่ถูกเธอ ฉันสามารถจดจำใบหน้าของเธอจากหนังสือพิมพ์!''และคุณรู้หรือไม่' คนอื่นตะโกนกลับ ' เธอยังเคี้ยวที่หมากฝรั่ง dreadful ชิ้นเก่าเธอมีสามเดือน คุณตาก็ของเธอ พวกเขากำลังยัง ทำได้!''ใครเป็นเด็กอ้วนใหญ่'"นั่นเป็น Augustus Gloop ''จึง''มหาศาล ไม่เขา''สวย''ใครเป็นเด็กรูปของ Ranger โลนที่ stencilled บน windcheater ของเขา"' เป็นไมค์ Teavee เขาเป็นมารนี่!'' ต้องบ้า ดูทั้งหมดเหล่านั้นของเล่นสินค้าที่ต้องเขาได้ได้ลอยผ่านเขา!''อยากดูคือ เกลือ Veruca ' ตะโกนเสียงอื่นในฝูงชน ' เธอหญิงสาวพ่อซื้อครึ่งเป็นล้านช็อกโกแลตแท่งขึ้น และจากนั้น ทำการผู้ปฏิบัติงานในโรงงานของเขาถั่วลิสงไม่ตัดทุกครั้งจนกระทั่งพวกเขาพบทองเป็นตั๋วเครื่องบิน เขาให้เธอสิ่งที่เธอต้องการ แน่นอนอะไร เธอได้เริ่มต้นกรีดร้องให้ และเธอได้!''Dreadful ไม่ได้หรือไม่''ตกตะลึง ฉันเรียก''ที่คุณคิดคือเธอ"' ที่หนึ่ง วิวทางด้านซ้าย สาวน้อยในเสื้อคลุม mink เงิน!''ซึ่งเป็นกลุ่ม ชาร์ลี'' กลุ่มชาร์ลี เขาต้องยืนกุ้งน้อยที่ผอมข้างเก่าคนที่มีลักษณะเหมือนโครงกระดูก สวยเรา มีเพียง ดูเขา? "'ทำไมไม่เขามีเสื้อบนนี้อากาศเย็น'' ไม่ต้องถามฉัน บางทีเขาไม่สามารถจะซื้อได้ '' ความดีของฉัน เขาต้องแช่แข็ง!'ปู่โจให้ชาร์ลี ยืนเพียงไม่กี่ก้าวจากลำโพงมือบีบมี และคนมองลงไปที่ชาร์ลี และยิ้มบางแห่งในระยะห่าง นาฬิกาคริสตจักรเริ่มโดดเด่นสิบช้ามาก มีความดัง creaking ของ hinges สนิม มหาราชเหล็กประตูโรงงานเริ่มเปิดสวิงฝูงชนก็เงียบทันที เด็กหยุดกระโดดเกี่ยวกับ ทั้งหมดตาได้ถาวรตามประตู'เขามี ' ใครสักคนตะโกน 'คือเขา 'และไป14 นาย Willy Wonkaนาย Wonka ยืนอยู่คนเดียวเพียงภายในประตูเปิดโรงงานและสิ่งพิเศษคนน้อยเขาเขามีหมวกด้านบนสีดำบนศีรษะของเขาเขาสวมเสื้อหางทำจากกำมะหยี่สีพลัมสวยงาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นางถังยิ้มให้ชายชราจากนั้นเธอหันไปสามีของเธอและพูดว่า
'วิธีการเกี่ยวกับคุณที่รัก? คุณไม่คิดว่าคุณควรจะไป?
'' ดี . . ' นายถังกล่าวว่าหยุดที่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ 'ไม่ . . ผมไม่แน่ใจว่าผมควร. '' แต่คุณต้อง. '' ต้องมีเกี่ยวกับมันไม่เป็นที่รักของฉัน 'นายถังกล่าวเบา ๆ 'ใจคุณฉันชอบที่จะไป มันจะเป็นที่น่าตื่นเต้นอย่างมาก แต่ในทางกลับกัน . . . ผมเชื่อว่าคนที่จริงๆสมควรที่จะไปมากที่สุดของทั้งหมดคือคุณปู่โจตัวเอง ดูเหมือนว่าเขาจะทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้กว่าที่เราทำ ให้แน่นอนว่าเขารู้สึกดีพอ . . '' Yippeeeeee! ตะโกนปู่โจคว้าชาร์ลีด้วยมือและเต้นรำรอบห้อง. 'เขาแน่นอนดูเหมือนว่าดีพอ' นางถังกล่าวว่าหัวเราะ 'ใช่ . . . บางทีคุณขวาหลังจากทั้งหมด บางทีคุณปู่โจควรจะเป็นหนึ่งที่จะไปกับเขา ฉันแน่นอนไม่สามารถไปออกจากตัวเองและคนอื่นอีกสามคนเฒ่าคนแก่คนเดียวในเตียงสำหรับทั้งวัน. '' ฮาเลลูยา! ปู่โจตะโกน 'สรรเสริญพระเจ้า!' ณ จุดที่มีมาเคาะประตูดังด้านหน้า นายถังไปเปิดมันและช่วงเวลาถัดไปฝูง newspapermen และช่างภาพที่ถูกเทลงในบ้าน พวกเขาติดตามลงค้นหาของห้าบัตรทองที่และตอนนี้พวกเขาทั้งหมดอยากจะได้รับเรื่องเต็มสำหรับหน้าด้านหน้าของเช้าเอกสาร เป็นเวลาหลายชั่วโมงมีผีที่สมบูรณ์ในบ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ และจะต้องได้รับเกือบเที่ยงคืนก่อนที่นายถังก็สามารถที่จะได้รับการกำจัดของพวกเขาเพื่อที่ชาร์ลีจะไปนอน. 13 บิ๊กวันมาถึงดวงอาทิตย์ส่องแสงสดใสบนตอนเช้าของวันที่ยิ่งใหญ่ แต่พื้นดินเป็นสีขาวยังคงมีหิมะตกและอากาศหนาวมาก. นอกประตูโรงงานของวองก้าฝูงชนมหาศาลของคนที่มารวมตัวกันเพื่อชมผู้ถือบัตรที่โชคดีไปในห้า. ความตื่นเต้นเป็นอย่างมาก มันเป็นเพียงแค่ก่อนที่ 10:00 ฝูงชนได้ผลักดันและตะโกนและตำรวจที่มีแขนเชื่อมโยงกำลังพยายามที่จะถือพวกเขากลับมาจากประตู. ขวาข้างประตูในกลุ่มเล็ก ๆ ที่ได้รับการป้องกันอย่างระมัดระวังจากฝูงชนโดยเจ้าหน้าที่ตำรวจยืนห้าเด็กที่มีชื่อเสียงร่วมกับผู้ใหญ่ที่มากับพวกเขา. ร่างผอมสูงของคุณปู่โจอาจจะเห็นยืนอยู่อย่างเงียบ ๆ ในหมู่พวกเขาและข้างเขาถือไว้แน่นในมือของเขาน้อยชาร์ลีBucket ตัวเอง. เด็กทุกคนยกเว้นชาร์ลีมี ทั้งมารดาและบรรพบุรุษของพวกเขากับพวกเขาและมันก็เป็นสิ่งที่ดีที่พวกเขาได้มิฉะนั้นบุคคลทั้งหมดอาจจะได้ออกจากมือ เพื่อให้พวกเขามีความกระตือรือร้นที่จะได้รับไปว่าพ่อแม่ของพวกเขาถูกต้องถือพวกเขากลับมามีผลบังคับใช้เพื่อป้องกันไม่ให้ปีนข้ามประตู 'เป็นผู้ป่วย! ร้องไห้บรรพบุรุษ 'นิ่งดูดาย! มันไม่ได้เป็นเวลา ๆ ! มันไม่ได้ 10:00! 'ด้านหลังของเขาชาร์ลีถังสามารถได้ยินเสียงตะโกนของผู้คนในฝูงชนขณะที่พวกเขาผลักดันและต่อสู้เพื่อให้ได้เหลือบของเด็กที่มีชื่อเสียง.' มีไวโอเล็ตโบรีการ์ดเป็น! เขาได้ยินเสียงคนตะโกน 'นั่นคือทั้งหมดของเธอที่ถูกต้อง! ฉันสามารถจำใบหน้าของเธอจากหนังสือพิมพ์! '' และคุณรู้อะไร? คนอื่นตะโกนกลับ เธอยังคงเคี้ยวที่ชิ้นเก่าที่น่ากลัวของเหงือกเธอมีเวลาสามเดือน! คุณมองไปที่ปากของเธอ! พวกเขากำลังยังคงทำงานกับมัน! '' ใครเป็นเด็กไขมันใหญ่ '' นั่นคือออกัสตั Gloop! '' ดังนั้นมันเป็น! '' มหาศาลไม่ได้เขา! '' Fantastic! '' ใครเป็นเด็กที่มีภาพของการ เดอะโลนเรนเจอร์ stencilled ใน windcheater ของเขา? '' นั่นคือไมค์ Teavee! เขาเป็นอสูรโทรทัศน์! '' เขาจะต้องบ้า! ดูทุกคนปืนของเล่นที่เขาได้แขวนอยู่ทั่วทุกมุมเขา! '' หนึ่งที่ฉันต้องการที่จะเห็นคือเวรูก้าซอล! ตะโกนเสียงอีกเสียงหนึ่งในฝูงชน 'เธอเป็นหญิงสาวที่มีพ่อซื้อครึ่งล้านบาร์ช็อคโกแลตแล้วทำให้คนงานในโรงงานถั่วลิสงแกะของเขาหนึ่งของพวกเขาทุกจนกว่าพวกเขาจะพบโกลเด้นตั๋ว! เขาให้เธอสิ่งที่เธอต้องการ! แน่นอนอะไร! เธอเพียง แต่มีการเริ่มต้นกรีดร้องสำหรับมันและเธอได้รับมัน! '' น่ากลัว, ไม่ได้หรือไม่ '' ตกตะลึงผมเรียกมันว่า '' ซึ่งทำคุณคิดว่าเป็นของเธอ? '' ที่หนึ่ง! มีมากกว่าด้านซ้าย! สาวน้อยในเสื้อขนมิงค์เงิน! '' เป็นที่หนึ่งที่ชาร์ลีถัง '' ชาร์ลี Bucket? เขาจะต้องเป็นที่ยืนกุ้งเล็ก ๆ น้อย ๆ ผอมข้างเก่าเพื่อนที่ดูเหมือนโครงกระดูก ใกล้ชิดกับเรา เพียงแค่มี! ดูเขา? '' ทำไมยังไม่ได้ที่เขาได้รับเสื้อในสภาพอากาศหนาวเย็นนี้หรือไม่? '' อย่าถามฉัน บางทีเขาอาจจะไม่สามารถที่จะซื้อ. '' ดีฉัน! เขาจะต้องได้รับการแช่แข็ง! 'ชาร์ลีที่ยืนอยู่เพียงไม่กี่ก้าวออกจากลำโพงให้คุณปู่ของโจมือบีบและชายชรามองลงไปที่ชาร์ลีและยิ้ม. ที่ไหนสักแห่งในระยะทาง, นาฬิกาคริสตจักรเริ่มโดดเด่นสิบ. ช้ามาก มีดังลั่นดังเอี๊ยดของบานพับสนิมที่ประตูเหล็กที่ดีของโรงงานเริ่มที่จะแกว่งเปิด. ฝูงชนกลายเป็นเงียบอย่างกระทันหัน เด็กหยุดเกี่ยวกับการกระโดด ทุกสายตาจับจ้องอยู่บนประตู. 'มีเขาเป็น! ใครบางคนตะโกนว่า 'นั่นเขา!' และมันก็เป็น! 14 นายวิลลี่วองก้านายวองก้ายืนอยู่คนเดียวเพียงภายในประตูเปิดของโรงงาน. และสิ่งที่คนส่วนน้อยที่ไม่ธรรมดาเขาเป็น! เขามีหมวกสีดำบนศีรษะของเขา . เขาสวมเสื้อหางทำจากกำมะหยี่พลัมสีที่สวยงาม