Since the conception of the ASEAN I

Since the conception of the ASEAN Integrated Food Security (AIFS) Framework in 2008, ASEAN member states have taken steps to implement the components and strategic thrusts laid out in the AIFS Framework.

These actions can be seen as contributing to the development of a regional “commons” which is based on prioritizing the right of “all people, at all times, [to] have physical and economic access to sufficient, safe and nutritious food to meet their dietary needs and food preferences for an active and healthy life” (FAO 1996).

Although a wide range of conditions exist with regard to this right across the ASEAN member states, as a net-food importing country which imports 90% of its food from a limited number of sources, in this paper Singapore is presented as a case study for the increasing importance of taking a commons perspective on food supply and security. The paper is particularly concerned with actions to diversify food sources, increase local food production and promote food and agro-based industry, research, and development. In the context of a highly urbanized population with limited land and natural resources, the paper argues that those seeming disadvantages can serve to benefit both the local and wider community. Initially part of a design research project to discover, document, and test potential strategies to address Hong Kong’s situation as a net-food importing territory which relies on a limited number of sources -95% of its food is imported and 60% of that comes from Mainland China - this paper traces the recent history of food security policies and actions in Singapore with respect to increasing local production.

The paper examines several case studies that demonstrate the application of the AIFS framework, in particular the development of research, technology and community resources for urban agricultural production. The paper concludes with a reflection on Singapore’s role in providing for a food secure future for itself, and by extension, the entire region.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งแต่ความคิดของกรอบอาเซียนรวมอาหารปลอดภัย (AIFS) ในปี 2008 รัฐสมาชิกอาเซียนได้ดำเนินการขั้นตอนการดำเนินการคอมโพเนนต์และ thrusts กลยุทธ์วางในกรอบ AIFS การกระทำเหล่านี้อาจถือเป็นการสนับสนุนการพัฒนาภูมิภาค "คอมมอนส์" ซึ่งขึ้นอยู่กับการจัดระดับความสำคัญด้านขวาของ "ทุกคน ทุกครั้ง, [] เข้าทางกายภาพ และทางเศรษฐกิจให้เพียงพอ ปลอดภัย และมีคุณค่าทางโภชนาการอาหารการตอบสนองความต้องการอาหารสำหรับผู้ประสงค์ในชีวิตการงาน และสุขภาพ" (FAO 1996) Although a wide range of conditions exist with regard to this right across the ASEAN member states, as a net-food importing country which imports 90% of its food from a limited number of sources, in this paper Singapore is presented as a case study for the increasing importance of taking a commons perspective on food supply and security. The paper is particularly concerned with actions to diversify food sources, increase local food production and promote food and agro-based industry, research, and development. In the context of a highly urbanized population with limited land and natural resources, the paper argues that those seeming disadvantages can serve to benefit both the local and wider community. Initially part of a design research project to discover, document, and test potential strategies to address Hong Kong’s situation as a net-food importing territory which relies on a limited number of sources -95% of its food is imported and 60% of that comes from Mainland China - this paper traces the recent history of food security policies and actions in Singapore with respect to increasing local production. The paper examines several case studies that demonstrate the application of the AIFS framework, in particular the development of research, technology and community resources for urban agricultural production. The paper concludes with a reflection on Singapore’s role in providing for a food secure future for itself, and by extension, the entire region.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่ความคิดของอาเซียนแบบบูรณาการความมั่นคงด้านอาหาร (AIFS) ในปี 2008 ประเทศสมาชิกอาเซียนมีการดำเนินการตามขั้นตอนที่จะใช้ชิ้นส่วนและจังหวะเชิงกลยุทธ์ออกมาวางในกรอบแนวคิด AIFS. การกระทำเหล่านี้สามารถมองเห็นเป็นที่เอื้อต่อการพัฒนาของภูมิภาค " คอมมอนส์ "ซึ่งจะขึ้นอยู่กับลำดับความสำคัญด้านขวาของ" ทุกคนตลอดเวลา [ไป] มีการเข้าถึงทางกายภาพและทางเศรษฐกิจให้เพียงพออาหารที่ปลอดภัยและมีคุณค่าทางโภชนาการเพื่อตอบสนองความต้องการอาหารของพวกเขาและการตั้งค่าอาหารสำหรับชีวิตที่ใช้งานและมีสุขภาพดี "(เอฟเอโอ 1996). แม้ว่าหลากหลายของเงื่อนไขที่มีอยู่เกี่ยวกับการตรงข้ามกับประเทศสมาชิกอาเซียนนี้เป็นประเทศที่นำเข้าสุทธิอาหารที่นำเข้า 90% ของอาหารที่มาจากจำนวนที่ จำกัด ของแหล่งที่มาในกระดาษสิงคโปร์นี้จะนำเสนอเป็น กรณีศึกษาสำคัญที่เพิ่มขึ้นของการใช้มุมมองที่สาธารณะในการจัดหาอาหารและการรักษาความปลอดภัย กระดาษเป็นห่วงโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการกระทำที่จะกระจายแหล่งที่มาของอาหารเพิ่มการผลิตอาหารท้องถิ่นและส่งเสริมอุตสาหกรรมอาหารและเกษตรตามการวิจัยและการพัฒนา ในบริบทของประชากรสูงทำให้มีลักษณะที่มีที่ดิน จำกัด และทรัพยากรธรรมชาติกระดาษที่ระบุว่าข้อเสียที่เห็นผู้ที่สามารถให้บริการได้รับประโยชน์ทั้งในชุมชนท้องถิ่นและกว้าง ในขั้นต้นเป็นส่วนหนึ่งของโครงการวิจัยการออกแบบที่จะค้นพบเอกสารและทดสอบกลยุทธ์ที่มีศักยภาพที่จะแก้ไขสถานการณ์ของฮ่องกงเป็น net อาหารในดินแดนการนำเข้าซึ่งอาศัยในจำนวนที่ จำกัด ของแหล่ง -95% ของอาหารนำเข้าและ 60% ของที่มา จากจีนแผ่นดินใหญ่ - กระดาษนี้มีร่องรอยของประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาของนโยบายความมั่นคงด้านอาหารและการกระทำในสิงคโปร์ที่เกี่ยวกับการเพิ่มการผลิตในท้องถิ่น. กระดาษตรวจสอบหลายกรณีศึกษาที่แสดงให้เห็นการประยุกต์ใช้กรอบ AIFS โดยเฉพาะอย่างยิ่งการพัฒนาของเทคโนโลยีการวิจัยและชุมชน ทรัพยากรการผลิตทางการเกษตรในเมือง กระดาษที่จบลงด้วยการสะท้อนให้เห็นถึงบทบาทของสิงคโปร์ในการให้บริการสำหรับอาหารในอนาคตที่ปลอดภัยสำหรับตัวเองและโดยขยายทั้งภูมิภาค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งแต่ความคิดของอาเซียนด้านความปลอดภัยอาหารแบบบูรณาการ ( aifs ) กรอบในปี 2008 ประเทศสมาชิกอาเซียนได้ถ่ายขั้นตอนการใช้ส่วนประกอบและ thrusts เชิงกลยุทธ์ออกมาวางใน aifs กรอบ

การกระทำเหล่านี้สามารถมองเห็นเป็นเอื้อต่อการพัฒนาของภูมิภาค " คอมมอนส์ " ซึ่งจะขึ้นอยู่กับความสำคัญของ " คนทั้งหมด ตลอดเวลา[ ] มีการเข้าถึงทางกายภาพและเศรษฐกิจเพียงพอ ปลอดภัย และลดอาหารเพื่อตอบสนองความต้องการอาหารของพวกเขาและความต้องการอาหารสำหรับใช้งานและมีสุขภาพดีชีวิต " ( FAO 1996 ) .

ถึงแม้ว่าช่วงกว้างของเงื่อนไขที่มีอยู่เกี่ยวกับนี้ตรงข้ามกับประเทศสมาชิกอาเซียน เป็นประเทศผู้นำเข้าอาหารสุทธิซึ่งนำเข้า 90 % ของอาหารจากจำนวน จำกัด ของแหล่งที่มาในสิงคโปร์ กระดาษนี้นำเสนอเป็นกรณีศึกษาเพื่อเพิ่มความสำคัญของการมุมมองที่คอมมอนส์ในการจัดหาอาหารและความปลอดภัย กระดาษที่เป็นกังวลกับการกระทำที่จะกระจายแหล่งอาหารเพิ่มการผลิตอาหารในท้องถิ่น และส่งเสริมอุตสาหกรรมอาหารและเกษตร จากการวิจัย และการพัฒนาในบริบทของประชากร urbanized สูงพร้อมที่ดิน จำกัด และทรัพยากร ธรรมชาติ กระดาษระบุว่าผู้ที่สามารถใช้ประโยชน์ข้อเสียทั้งท้องถิ่นและชุมชนที่กว้างขึ้น . ในส่วนของการออกแบบโครงการวิจัยกับการค้นพบเอกสารและแบบทดสอบศักยภาพกลยุทธ์ที่อยู่สถานการณ์ของฮ่องกงเป็นดินแดน ซึ่งต้องอาศัยการนำเข้าอาหารสุทธิจำนวนจำกัดแหล่งที่มา - 95% ของอาหารนำเข้า และ 60% ของที่มาจากจีนแผ่นดินใหญ่ - กระดาษนี้ร่องรอยประวัติศาสตร์ของนโยบายความมั่นคงทางอาหารและการกระทำในสิงคโปร์ด้วยการเพิ่มผลผลิตในท้องถิ่น

กระดาษตรวจสอบหลายๆ กรณีศึกษาที่แสดงให้เห็นถึงการประยุกต์ใช้ aifs กรอบ โดยเฉพาะการพัฒนางานวิจัย เทคโนโลยี และทรัพยากรชุมชนเพื่อการผลิตทางการเกษตรในเมือง กระดาษได้ด้วย สะท้อนบทบาทของสิงคโปร์ในการให้บริการสำหรับอาหารปลอดภัยในอนาคตสำหรับตัวเองและโดยส่วนขยาย ภูมิภาคทั้งหมด