1. The traditional bottom-up viewTh

1. The traditional bottom-up view

The traditional bottom-up approach to reading was influenced by behaviorist psychology of the 1950s, which claimed learning was based upon “habit formation, brought about by the repeated association of a stimulus with a response” and language learning was characterized as a “response system that humans acquire through automatic conditioning processes,” where “some patterns of language are reinforced (rewarded) and others are not,” and “only those patterns reinforced by the community of language users will persist” (Omaggio 1993, 45-46). Behaviorism became the basis of the audio-lingual method, which sought to form second language “habits” through drilling, repetition, and error correction.

Today, the main method associated with the bottom-up approach to reading is known as phonics, which requires the learner to match letters with sounds in a defined sequence. According to this view, reading is a linear process by which readers decode a text word by word, linking the words into phrases and then sentences (Gray and Rogers, cited in Kucer 1987). According to Samuels and Kamil (1988: 25), the emphasis on behaviorism treated reading as a word-recognition response to the stimuli of the printed words, where “little attempt was made to explain what went on within the recesses of the mind that allowed the human to make sense of the printed page”. In other words, textual comprehension involves adding the meanings of words to get the meanings of clauses (Anderson 1994). These lower level skills are connected to the visual stimulus, or print, and are consequently concerned with recognizing and recalling.

Like the audio-lingual teaching method, phonics emphasizes on repetition and on drills using the sounds that make up words. Information is received and processed beginning with the smallest sound units, and proceeded to letter blends, words, phrases, and sentences. Thus, novice readers acquire a set of hierarchically ordered sub-skills that sequentially build toward comprehension ability. Having mastered these skills, readers are viewed as experts who comprehend what they read.

The bottom-up model describes information flow as a series of stages that transforms the input and passes it to the next stage without any feedback or possibility of later stages of the process influencing earlier stages (Stanovich, 1980). In other words, language is viewed as a code and the reader’s main task is to identify graphemes and convert them into phonemes. Consequently, readers are regarded as passive recipients of information in the text. Meaning resides in the text and the reader has to reproduce it.

The ESL and EFL textbooks influenced by this perspective include exercises that focus on literal comprehension and give little or no importance to the reader’s knowledge or experience with the subject matter, and the only interaction is with the basic building blocks of sounds and words. Most activities are based on recognition and recall of lexical and grammatical forms with an emphasis on the perceptual and decoding dimension.

This model of reading has almost always been under attack as being insufficient and defective for the main reason that it relies on the formal features of the language, mainly words and structure. Although it is possible to accept this rejection for the fact that there is over-reliance on structure in this view, it must be confessed that knowledge of linguistic features is also necessary for comprehension to take place. To counteract over-reliance on form in the traditional view of reading, the cognitive view was introduced.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1.มุมมองด้านล่างขึ้นดั้งเดิมวิธีล่างสายดั้งเดิมไปอ่านได้รับอิทธิพลจากจิตวิทยา behaviorist ของทศวรรษ 1950 ซึ่งอ้างว่า เรียนรู้ได้ตาม "นิสัยก่อ โดยสมาคมซ้ำตัวกระตุ้นกับการตอบสนอง" และเรียนรู้ภาษามีลักษณะเป็น "ตอบระบบที่มนุษย์ได้รับจากกระบวนการปรับอัตโนมัติ" ที่ "บางรูปแบบของภาษาที่เสริม (รางวัล) ไม่มี, " และ"รูปแบบเฉพาะที่เสริม โดยชุมชนผู้ใช้ภาษาจะคงอยู่" (Omaggio 1993, 45-46) Behaviorism กลายเป็น พื้นฐานของวิธี audio-lingual ที่พยายามที่จะฟอร์มสองภาษา "นิสัย" เจาะ ทำซ้ำ และการแก้ไขข้อผิดพลาดวันนี้ วิธีการหลักที่เกี่ยวข้องกับวิธีด้านล่างขึ้นไปอ่านเรียกว่าซึ่ง ซึ่งต้องเรียนให้ตรงกับตัวอักษรกับเสียงในลำดับที่กำหนด ผสม อ่านเป็นกระบวนการเชิงเส้นที่ผู้อ่านถอดรหัสข้อความคำโดยคำ เชื่อมโยงคำเป็นวลี และประโยค (สีเทาและโรเจอร์ส อ้างถึงใน Kucer 1987) ตาม Samuels Kamil (1988:25), เน้น behaviorism ถือว่าอ่านเป็นการตอบสนองต่อคำการรับรู้สิ่งเร้าคำพิมพ์ ที่ "เล็กน้อยพยายามอธิบายอะไรไปภายใน recesses ของจิตใจที่ยอมให้มนุษย์ทำความเข้าใจการพิมพ์" ในคำอื่น ๆ ข้อความทำความเข้าใจเกี่ยวข้องเพิ่มความหมายของคำได้ความหมายของประโยค (แอนเดอร์สันปี 1994) ทักษะระดับล่างเหล่านี้เชื่อมต่อกับกระตุ้นภาพ หรือพิมพ์ และดังนั้นเกี่ยวข้องกับการจดจำ และเรียกเช่นวิธีสอน audio-lingual ซึ่งเน้นทำซ้ำ และ การฝึกซ้อมการใช้เสียงที่ทำให้คำ ข้อมูลรับประมวลผลขึ้นต้น ด้วยหน่วยเล็กที่สุดเสียง และการผสมตัวอักษร คำ วลี ประโยค และครอบครัว ดังนั้น ผู้อ่านมือใหม่รับชุดทักษะย่อยสั่งชั้นที่สร้างต่อความสามารถในการทำความเข้าใจตามลำดับ อ่านไม่เข้าใจทักษะเหล่านี้ จะดูเป็นผู้เชี่ยวชาญที่เข้าใจสิ่งที่อ่านแบบล่างขึ้นอธิบายกระแสข้อมูลเป็นชุดของขั้นตอนที่แปลงอินพุต และส่งผ่านไประยะถัดไปโดยไม่มีความคิดเห็นใด ๆ หรือความเป็นไปได้ของขั้นตอนต่อไปของการชักระยะ (Stanovich, 1980) ในคำอื่น ๆ ดูภาษาเป็นรหัส และภารกิจหลักของผู้อ่านคือการ ระบุ graphemes และแปลงเป็น phonemes ดังนั้น อ่านจะถือว่าผู้รับข้อมูลในข้อความที่แฝง ความหมายอยู่ในข้อความ และผู้อ่านได้ทำซ้ำได้ตำรา ESL และ EFL ที่รับอิทธิพลจากนี้มุมมองรวมออกกำลังกายที่เน้นการทำความเข้าใจตามตัวอักษร และให้ความสำคัญน้อย หรือไม่มีความรู้หรือประสบการณ์ในเรื่องของผู้อ่าน และการโต้ตอบเท่านั้นคือการสร้างบล็อกพื้นฐานของเสียงและคำ กิจกรรมส่วนใหญ่อยู่กับการรับรู้และเรียกคืนฟอร์มเกี่ยวกับคำศัพท์ และไวยากรณ์ โดยเน้นมิติ perceptual และถอดรหัสรุ่นนี้อ่านเกือบตลอดเวลาแล้วภายใต้การโจมตีเป็นการบกพร่อง และไม่เพียงพอสำหรับเหตุผลหลักที่ว่า มันใช้ลักษณะการทำงานอย่างเป็นทางการของภาษา คำและโครงสร้างส่วนใหญ่ แม้ว่าการยอมรับการปฏิเสธนี้จริงว่า มีโครงสร้างในมุมมองนี้พึ่งเกิน มันต้องได้สารภาพว่า รู้ของภาษาศาสตร์ยังจำเป็นสำหรับการทำความเข้าใจให้เกิดขึ้น การถอนเกินพึ่งฟอร์มในมุมมองแบบดั้งเดิมอ่าน มุมมองการรับรู้ถูกนำมาใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . แบบต้องดู

วิธีการอ่านจากล่างขึ้นบน แบบดั้งเดิมได้รับอิทธิพลจาก behaviorist จิตวิทยาของปี 1950 ซึ่งอ้างว่าเรียนตาม " การสร้างนิสัย นำเกี่ยวกับ โดยย้ำความสัมพันธ์ของสิ่งเร้ากับการตอบสนอง " การเรียนรู้ภาษา และมีลักษณะเป็น " ระบบการตอบสนองที่มนุษย์ได้รับผ่านกระบวนการปรับอัตโนมัติ" ที่ " บางรูปแบบของภาษาถูกเสริมแรง ( รางวัล ) และคนอื่นไม่ได้ " และ " รูปแบบเหล่านั้นเท่านั้นที่เสริมโดยชุมชนของผู้ใช้ภาษาจะยังคง " ( omaggio 1993 45-46 ) และกลายเป็นพื้นฐานของวิธีการด้วยเสียงที่พยายามที่จะสร้างภาษาที่สอง " นิสัย " ที่ผ่านการเจาะ , การทำซ้ำ และการแก้ไขข้อผิดพลาด .

วันนี้หลักวิธีการที่เกี่ยวข้องกับวิธีการอ่านจากล่างขึ้นบน เรียกว่า การออกเสียง ซึ่งต้องเรียนให้ตรงกับตัวอักษรกับเสียงในการกำหนดลำดับ ตามมุมมองนี้ การอ่านเป็นกระบวนการเชิงเส้นซึ่งผู้อ่านถอดรหัสข้อความทีละคำ การเชื่อมโยงคำวลีและประโยค ( สีเทาและโรเจอร์ส , อ้างใน kucer 1987 ) ตามที่ ซามูเอล กับ คามิล ( 2531 : 25 )เน้นการอ่านเป็นคำและการรับรู้การตอบสนองต่อสิ่งเร้าของพิมพ์คำ ว่า " ความพยายามเล็ก ๆน้อย ๆทำเพื่ออธิบายสิ่งที่ไปในภายในส่วนลึกของจิตใจ ให้มนุษย์เพื่อให้ความรู้สึกของหน้าพิมพ์ " ในคำอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มความเข้าใจข้อความ ความหมายของคำ ที่จะเข้าใจความหมายของประโยค ( แอนเดอร์สัน 1994 )เหล่านี้ลดระดับทักษะที่เกี่ยวข้องกับการกระตุ้นภาพหรือพิมพ์ และจึงเกี่ยวข้องกับการรับรู้และนึกถึง

ชอบเสียงการสอนภาษา , การออกเสียงเน้นๆ และแบบฝึกทักษะการใช้เสียงที่ให้คำ ข้อมูลที่ได้รับและประมวลผลเริ่มต้นด้วยหน่วยเสียงที่เล็กที่สุด และก็จดหมายผสมคำ วลีและประโยค ดังนั้นผู้อ่านสามเณรได้รับชุดของทักษะความสามารถสร้างสาธารณูปการสั่งย่อยต่อความสามารถในความเข้าใจ มาสเตอร์มีทักษะเหล่านี้ ผู้อ่านจะดูเป็นผู้เชี่ยวชาญที่เข้าใจสิ่งที่พวกเขาอ่าน

ด้านล่างขึ้นโมเดลอธิบายการไหลของข้อมูลเป็นชุดของขั้นตอนที่แปลงใส่และผ่านการขั้นตอนต่อไปโดยไม่มีความคิดเห็นใด ๆหรือ ความเป็นไปได้หลังจากขั้นตอนของกระบวนการที่มีอิทธิพลต่อขั้นตอนก่อนหน้านี้ ( stanovich , 1980 ) ในคำอื่น ๆภาษาดูเป็นรหัส และภารกิจหลักของผู้อ่านจะระบุ graphemes และแปลงเป็นหน่วยเสียง . จากนั้นผู้อ่านจะถือว่าเป็นผู้รับสารในข้อความ ความหมายอยู่ในข้อความและผู้อ่านมีการทำซ้ำมัน .

หนังสือเรียนภาษาอังกฤษ ESL และอิทธิพลจากมุมมองนี้ รวมถึงแบบฝึกหัดที่เน้นความเข้าใจที่แท้จริง และให้น้อย หรือ ไม่มีความสำคัญกับผู้อ่าน ความรู้หรือประสบการณ์กับเรื่องและปฏิสัมพันธ์เฉพาะกับพื้นฐานการสร้างบล็อกของเสียงและคำพูด กิจกรรมส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับการรับรู้และการเรียกคืนรูปแบบศัพท์และไวยากรณ์โดยเน้นการรับรู้และการถอดรหัสมิติ

รุ่นนี้อ่านได้เกือบเสมอภายใต้การโจมตีที่ไม่เพียงพอ และบกพร่องด้วยเหตุผลหลักที่ต้องอาศัยคุณสมบัติอย่างเป็นทางการของภาษาส่วนใหญ่คำและโครงสร้าง แม้ว่าจะเป็นไปได้ที่จะยอมรับการปฏิเสธความจริงที่ว่ามีมากกว่าการพึ่งพาโครงสร้างในมุมมองนี้ ต้องยอมรับว่า ความรู้ คุณลักษณะภาษาเป็นเรื่องจำเป็น เพื่อความเข้าใจในการใช้สถานที่ เพื่อต่อต้านการพึ่งพามากกว่ารูปแบบในมุมมองแบบดั้งเดิมของการอ่านรีวิวการใช้ .