Chapter 104: A Great Wind Arises, T

Chapter 104: A Great Wind Arises, The Roc Spreads its Wings

As he looked down at the six men who trembled in fear like cicadas during winter, Meng Hao for the first time experienced the strength and respect shown to powerful experts in the Cultivation world. It would be more accurate to say respect and fear. Two years ago, these men had been willing to attack him even though he was of the ninth level of Qi Condensation. But now, each and every one of them was shaking in his boots.

“I want you to tell me everything you know about this place,” said Meng Hao coolly. “If you hide anything from me….” He let his words trail off as his gaze swept over them. They trembled as they saw the remnants of the red glow emanating from his eye.

The glow was filled with a Demonic air, and when they saw it, their pupils shrank reflexively. The sight seemed to have been branded onto their spirits. Their expressions changed; they looked terrified to the extreme and would clearly not hide anything from Meng Hao. They told him everything, even taking out the village’s ancient records and giving them to Meng Hao. They showed him maps, ancestral poison recipes… everything.

Several days later, Meng Hao left the valley region, respectfully sent off by the six Cultivators. His bearing was calm and his face expressionless as he sat cross-legged on an enormous green leaf, which transformed into a multicolored beam and shot toward the Southern Domain.

After he left, the six Cultivators relaxed a bit. As for the man who had died, they had long since chosen to forget that. They did not have the slightest shred of a desire to seek vengeance. They simply gazed off in the direction Meng Hao had taken and hoped he would never return.

A few more days passed. It was late at night in the deep valley; there, in a region impossible to see, was the mouth of an ancient cave. Everything was calm.

Within the cave was a red rope, as well as several spirits who looked like seven- or eight-year-old children, squatting there, about twenty-five hundred meters into the cave. Occasionally they would let out a howl or two.

The rope went down into a hole that seemed endless. It stretched down into the earth, deeper and deeper. Soon, a woman’s head could be seen, pierced by the rope. Her face was pure white, her eyes open, gazing frustratedly at the darkness.

Past the head, the hole continued to stretch down, along with the red rope.

Thirty thousand meters, three hundred thousand meters, one million five hundred thousand meters…. There, it began to smell like the sea. In fact, at this point, seawater could be seen. The rope sank into the seawater, continuing on, seemingly without end.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 104: ลมเกิดดี Roc สเปรปีกของมันขณะที่เขามองลงไปที่คนหกที่ trembled ในความกลัวเช่น cicadas ในช่วงฤดูหนาว เฮาเมงครั้งแรกประสบการณ์ความแข็งแรงและความเคารพแสดงให้ผู้เชี่ยวชาญที่มีประสิทธิภาพในโลกของการเพาะปลูก มันจะถูกต้องมากขึ้นจะบอกว่า เคารพและกลัว สองปีที่ผ่านมา ผู้ชายเหล่านี้ได้รับเต็มใจที่จะโจมตีเขาแม้ว่าเขาเป็นระดับเก้าของ Qi ควบแน่น แต่ตอนนี้ ทุกหนึ่งของพวกเขาถูกเขย่าในรองเท้าของเขา"ผมต้องการบอกทุกอย่างที่คุณรู้เกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้ กล่าวว่า เฮาเมงเฉย "ถ้าคุณซ่อนอะไรจากฉันนี้... " เขาให้คำพูดของเขาเส้นทางออกเป็นสายตาของเขากวาดเหนือพวกเขา พวกเขา trembled พวกเขาเห็นเศษของแสงสีแดงออกมาจากตาของเขาแสงเต็มไป ด้วยอากาศปีศาจ และเมื่อพวกเขาเห็นมัน นักเรียนของพวกเขาหด reflexively สายตาดูเหมือนจะได้รับตราลงในวิญญาณของพวกเขา ท่าเปลี่ยนแปลง พวกเขามองกลัวไปมาก และจะชัดเจนไม่ซ่อนอะไรจากเฮาเมง พวกเขาบอกเขาทุกอย่าง แม้กระทั่งการออกบันทึกโบราณของหมู่บ้าน และให้เฮาเมง พวกเขาแสดงให้เขาเห็นแผนที่ สูตรยาพิษของบรรพบุรุษ...ทุกอย่างหลายวันต่อมา เมงเฮาซ้ายภาควัลเลย์ กราบส่งปิดเครื่องพรวนดินหก ปืนของเขาเป็นความสงบและใบหน้าของเขา expressionless เป็นเขานั่งไขว่ห้างบนมีขนาดใหญ่ใบสีเขียว ซึ่งกลายเป็นลำหลากสี และยิงไปทางใต้โดเมนหลังจากที่เขาซ้าย เครื่องพรวนดินหกผ่อนคลายบิต สำหรับคนที่เสียชีวิต พวกเขานานตั้งแต่ทรงเลือกลืม พวกเขาไม่ได้ฉีกน้อยที่สุดของความปรารถนาที่จะแสวงหาแก้แค้น พวกเขาเพียงแค่จ้องออกในทิศทางที่เมงเฮานำ และหวังว่า เขาจะไม่กลับมากี่วันผ่านไป มันเป็นปลายเวลากลางคืนในหุบเขาลึก ในเขตที่เป็นไปไม่ได้ ดู ได้ปากถ้ำมีโบราณ ทุกอย่างก็สงบภายในถ้ำมีเชือกสีแดง เป็นสุราหลายที่ดูเหมือนเด็กเจ็ด หรือแปดปี นั่งยองมี ประมาณยี่สิบ - ห้าร้อยเมตรเป็นถ้ำ บางครั้งพวกเขาจะให้ออกการหอนหรือสองเชือกลงไปในหลุมที่ดูเหมือนไม่รู้จบ มันยืดลงไปในดิน ลึก และลึก เร็ว ๆ นี้ หัวของผู้หญิงอาจจะเห็น ถูกแทง โดยเชือก ใบหน้าของเธอขาว ดวงตาของเธอ เปิด เฝ้ามองความมืด frustratedlyผ่านหัว หลุมยังคงยืดลง พร้อมเชือกแดงพันสามสิบเมตร สามร้อยพันเมตร เมตรหนึ่งล้านห้าแสน... มี มันเริ่มกลิ่นเหมือนทะเล ในความเป็นจริง ที่จุดนี้ น้ำทะเลสามารถมองเห็น เชือกจมลงไปในน้ำทะเล ต่อเนื่อง ดูเหมือนจะไม่จบไม่สิ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 104: ลมเกิดขึ้นร็อค Spreads ปีกของมันในขณะที่เขามองลงไปที่หกคนที่กลัวจนตัวสั่นด้วยความกลัวเช่นจักจั่นในช่วงฤดูหนาวเม้งเฮาเป็นครั้งแรกที่มีประสบการณ์มีความแข็งแรงและความเคารพแสดงให้เห็นถึงผู้เชี่ยวชาญที่มีประสิทธิภาพในโลกการเพาะปลูก มันจะมีความถูกต้องมากกว่าที่จะพูดความเคารพและความกลัว สองปีที่ผ่านมาคนเหล่านี้ได้รับการยินดีที่จะโจมตีเขาแม้เขาจะเป็นของระดับที่เก้าของฉีควบแน่น แต่ตอนนี้แต่ละคนและทุกหนึ่งของพวกเขาก็สั่นในรองเท้าของเขา. "ผมอยากให้คุณบอกฉันทุกอย่างที่คุณรู้เกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้" เม้งเฮากล่าวว่าเฉย "หากคุณซ่อนอะไรจากฉัน ... ." เขาปล่อยให้คำพูดของเขาออกมาเป็นทางสายตาของเขากวาดเหนือพวกเขา พวกเขากลัวจนตัวสั่นขณะที่พวกเขาเห็นเศษของการเรืองแสงสีแดงเล็ดลอดออกมาจากตาของเขา. เรืองแสงก็เต็มไปด้วยอากาศปีศาจและเมื่อพวกเขาเห็นมันนักเรียนของพวกเขาลดลงโดยอัตโนมัติ สายตาที่ดูเหมือนจะได้รับตราเข้าสู่วิญญาณของพวกเขา การแสดงออกของพวกเขาเปลี่ยนไป พวกเขาดูกลัวไปมากและจะชัดเจนไม่ได้ซ่อนอะไรจากเม้งเฮา พวกเขาบอกเขาทุกอย่างแม้กระทั่งการออกบันทึกโบราณของหมู่บ้านและให้พวกเขาที่จะเม้งเฮา พวกเขาแสดงให้เห็นแผนที่เขาสูตรพิษบรรพบุรุษ ... ทุกสิ่ง. หลายวันต่อมาเม้งเฮาซ้ายภูมิภาคหุบเขาส่งกราบปิดโดยหกพรวน แบริ่งของเขาคือความสงบและอารมณ์ใบหน้าของเขาขณะที่เขานั่งไขว่ห้างอยู่บนใบสีเขียวขนาดมหึมาซึ่งกลายเป็นลำแสงหลากสีและยิงไปทางภาคใต้โดเมน. หลังจากที่เขาออกหกพรวนผ่อนคลายบิต ในฐานะที่เป็นคนที่เสียชีวิตที่พวกเขาได้รับการแต่งตั้งยาวตั้งแต่ที่จะลืมว่า พวกเขาไม่ได้มีฉีกน้อยที่สุดของความปรารถนาที่จะแสวงหาการแก้แค้น พวกเขาเพียงแค่จ้องมองออกไปในทิศทางที่เม้งเฮาได้รับและหวังว่าเขาจะไม่กลับมา. อีกไม่กี่วันผ่านไป มันก็สายในเวลากลางคืนในหุบเขาลึก มีในภูมิภาคที่เป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นเป็นปากถ้ำโบราณ ทุกอย่างคือความสงบ. ภายในถ้ำเป็นเชือกสีแดงเช่นเดียวกับหลายวิญญาณที่ดูเหมือนเด็กเจ็ดหรือแปดปีนั่งยองมีประมาณ 20-500 เมตรเข้าไปในถ้ำ บางครั้งพวกเขาก็จะให้ออกเห่าหอนหรือสอง. เชือกลงไปในหลุมที่ดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด มันยืดลงไปในแผ่นดินลึกและลึก เร็ว ๆ นี้หัวของผู้หญิงคนหนึ่งอาจจะเห็น, แทงด้วยเชือก ใบหน้าของเธอเป็นสีขาวบริสุทธิ์ดวงตาของเธอเปิดจ้อง frustratedly ในความมืด. ที่ผ่านมาหัวหลุมยังคงยืดลงพร้อมด้วยเชือกสีแดง. สามหมื่นเมตรสามแสนเมตร 1,500,000 เมตร ... ที่นั่นก็เริ่มที่จะกลิ่นเหมือนน้ำทะเล ในความเป็นจริงที่จุดนี้น้ำทะเลอาจจะเห็น เชือกจมลงไปในน้ำทะเลอย่างต่อเนื่องดูเหมือนจะไม่จบไม่สิ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 1 : พายุใหญ่เกิดขึ้น ร็อคกระจายปีกของมันขณะที่เขาก้มลงมองหกคนก็กลัวเหมือน จั๊กจั่น ในหน้าหนาว เมิ่งฮ่าวครั้งแรกที่มีความแข็งแรงและเคารพเป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีประสิทธิภาพในโลกของการเพาะปลูก มันจะถูกต้องมากขึ้นที่จะพูดด้วยความเคารพและยำเกรง เมื่อสองปีที่แล้ว คนเหล่านี้ได้รับการเต็มใจที่จะโจมตีเขา ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นระดับ 9 ของฉีการควบแน่น แต่ตอนนี้ แต่ละคนและทุกหนึ่งของพวกเขาสั่นในรองเท้าของเขา" ฉันต้องการให้คุณบอกฉันทุกอย่างที่คุณรู้เกี่ยวกับสถานที่นี้ , " กล่าวว่า เมิ่งฮ่าวอย่างใจเย็น " ถ้าเธอซ่อนอะไรจากฉัน . . . . . . . " เขาให้คำพูดของเขาเส้นทางออก สายตาของเขากวาดเหนือพวกเขา พวกเขาก็เป็นพวกเขาเห็นเศษของสีแดงเรืองรองฉายออกมาจากดวงตาของเขาเรืองแสงเต็มไปด้วยอากาศปีศาจ และเมื่อเขาเห็นนักเรียนของเขาหดตัว reflexively . สายตาดูเหมือนจะได้รับตราลงบนจิตใจของตนเอง สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไป พวกเขามอง กลัวมาก และจะชัดเจนไม่ปิดบัง เมิ่งฮ่าว พวกเขาบอกเขาทุกอย่าง แม้กระทั่งการออกบันทึกโบราณของหมู่บ้าน และให้ เมิ่งฮ่าว พวกเขาแสดงแผนที่ เค้ก . . . . . . . ทุกอย่างพิษของบรรพบุรุษหลายวันต่อมา เมิ่งฮ่าวออกจากหุบเขาภูมิภาค น้อมส่งโดยหก cultivators . แบริ่งของเขาก็สงบ และใบหน้าไร้อารมณ์เขานั่งไขว้ขาอยู่บนใบสีเขียวขนาดใหญ่ ซึ่งแปรสภาพเป็นลำแสงหลากสีและยิงต่อ โดเมน ภาคใต้หลังจากที่เขาซ้าย , หก cultivators ผ่อนคลายสักหน่อย สำหรับผู้ที่เสียชีวิต พวกเขามีความยาวตั้งแต่เลือกที่จะลืมมัน พวกเขาไม่ได้มีหลักฐานเพียงเล็กน้อยของความปรารถนาที่จะแสวงหาการแก้แค้น พวกเขาเพียงแค่จ้องมองออกไปในทิศทาง เมิ่งฮ่าวได้และหวังว่าเขาจะไม่กลับมาอีกหลายวันผ่านไป ดึกแล้วในหุบเขาลึก มี ใน ภูมิภาค เป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นเป็นปากเป็นถ้ำโบราณ ทุกอย่างก็สงบภายในถ้ำเป็นเชือกสีแดงเช่นเดียวกับหลายวิญญาณที่ดูเหมือนเจ็ดหรือแปดปีเก่าเด็กนั่งมีประมาณยี่สิบห้าเมตร เข้าไปในถ้ำ บางครั้งพวกเขาจะปล่อยออกมาเป็นเสียงหอนหรือสองเชือกลงไปในหลุมที่ดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด มันยืดลงไปในดิน ลึก และลึก แล้วหัวของผู้หญิง อาจจะเห็น แทงด้วยเชือก ใบหน้าของเธอสีขาวบริสุทธิ์ ดวงตาเปิด จ้อง frustratedly ที่ความมืดอดีตหัว รูยังคงยืดลงมาพร้อมกับเชือกสีแดงสามแสนสามหมื่นเมตร เมตร เมตร . . . . . . . หนึ่งล้านห้าแสนบาท ที่นั่น มันเริ่มมีกลิ่นเหมือนทะเล ในความเป็นจริง ณจุดนี้ น้ำทะเลจะถูกพบเห็น เชือกจมลงไปในน้ำทะเล ต่อไปที่ดูเหมือนไม่มีสิ้นสุด