Very limited information is availab

Very limited information is available on the relationship between dietary selenium (Se) and plant protein (PP)
sources in carnivorous marine aquaculture species. Therefore, this study employed a 2 × 3 experimental layout
to investigate the effects of lupin meal (LM) protein inclusion levels (0, 25 and 75%) and organic selenium
(OS) levels (0 or 2 g kg−1) on the growth, physiology and histopathology of juvenile barramundi (Lates
calcarifer). The experimental diets (LM0, LM0+OS, LM25, LM25+OS, LM75 and LM75+OS) were formulated on an
isonitrogenous (48.8% crude protein) and isocalorific (20.6 MJ kg−1 gross energy) basis. In the 60-day feeding
experiment, final weight (FW), specific growth rate (SGR) and weight gain (WG) were improved by the
supplementation of Se in LM-based diets. Fish fed diets containing Se had higher FW, SGR and WG compared
with those fed diets lacking Se supplementation (P b 0.05). Both LM inclusion levels and Se supplementation
levels affected the apparent digestibility coefficient of protein (ADC-P). Meanwhile, survival and the thermal
growth coefficient (TGC) were not significantly different among all dietary treatments. The inclusion of a high
LM level resulted in decreased glutathione peroxidase (GPx) activities, but this effect was not observed when
Se was supplemented in the diets. Furthermore, there was a linear relationship between muscle Se level and
Se concentration of the experimental diets. Se-induced myopathy was observed in skeletal muscles of fish fed
LM diets without Se supplementation. In addition, structural alteration was found in the liver; however, the
kidney, spleen and intestine were histologically normal. Overall, these results suggest that high LM diets
supplemented with organic selenium can enhance growth, physiological and histological performances of
juvenile barramundi.
Statement of relevance: While plant-based feed sources such as lupin meal have the potential to reduce the
reliance on unsustainable wild fishmeal in aquaculture, such products may reduce the feed availability of
selenium, an essential element for aquatic animals. We believe that the findings of this study are relevant to
the general field of commercial aquaculture

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีข้อมูลที่จำกัดมากเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างอาหารซีลีเนียม (Se) และโปรตีนจากพืช (PP)แหล่งที่มาในพันธุ์กินสัตว์น้ำทางทะเล ดังนั้น นี้ศึกษาลูกจ้างรูปแบบทดลอง 2 × 3การตรวจสอบผลกระทบของ lupin รวมโปรตีนอาหาร (LM) ระดับ (0, 25 และ 75%) และซีลีเนียมอินทรีย์(OS) ระดับ (kg−1 0 หรือ 2 กรัม) เจริญเติบโต สรีรวิทยา และจุลพยาธิวิทยาของปลากะพงขาวเยาวชน (ปลากะพงcalcarifer) มีสูตรอาหารทดลอง (LM0, LM0 + OS, LM25, LM25 + OS, LM75 และ LM75 + OS) ตามisonitrogenous (48.8% โปรตีน) และ isocalorific (20.6 MJ kg−1 รวมพลังงาน) พื้นฐาน ใน 60 วันการให้อาหารทดลอง สุดท้ายน้ำหนัก (FW), เจริญเติบโตเฉพาะอัตรา(แสดงสรุป) และน้ำหนัก (WG) ถูกพัฒนาขึ้นโดยการเสริมของ Se ในจาก LM ปลาที่เลี้ยงด้วยอาหารที่ประกอบด้วย Se มี FW ที่สูงกว่า แสดงสรุป และ WG เมื่อเทียบผู้ที่เลี้ยงอาหารขาดเสริม Se (P b 0.05) ระดับรวม LM และเสริม Seระดับผลกระทบค่าสัมประสิทธิ์ชัดเจนย่อยโปรตีน (ADC-P) ในขณะเดียวกัน การอยู่รอด และความร้อนเจริญเติบโตของค่าสัมประสิทธิ์ (สถาน) ไม่ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการรักษาอาหารทั้งหมด รวมของสูงLM ระดับส่งผลให้กิจกรรมฮอส (GPx) กลูตาไธโอนลดลง แต่ผลนี้ไม่ได้ปฏิบัติเมื่อSe คือเสริมในอาหาร นอกจากนี้ มีความสัมพันธ์เชิงเส้นระหว่างกล้ามเนื้อระดับ Se และSe ที่ความเข้มข้นของสูตรอาหารทดลอง พบว่า เกิด Se ผงาดในกล้ามเนื้อโครงร่างของปลาเลี้ยงอาหาร LM โดยไม่ต้องเสริม Se นอกจากนี้ พบการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างในตับ อย่างไรก็ตาม การไต ม้าม และลำไส้เป็นปกติ histologically โดยรวม ผลลัพธ์เหล่านี้แนะนำที่ความละเอียดสูงอาหาร LMเสริมด้วยซีลีเนียมอินทรีย์สามารถเพิ่มการเจริญเติบโต แสดงเนื้อเยื่อวิทยา และสรีรวิทยาของปลากะพงขาวเยาวชนคำสั่งที่เกี่ยวข้อง: ในขณะที่แหล่งอาหารจากพืชเช่นอาหารแซนมีศักยภาพที่จะลดการพึ่งพาไม่ยั่งยืนป่าป่นในสัตว์น้ำ ผลิตภัณฑ์ดังกล่าวอาจลดพร้อมอาหารซีลีเนียม องค์ประกอบสำคัญสำหรับสัตว์น้ำ เราเชื่อว่า ผลของการศึกษานี้เกี่ยวข้องกับด้านการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเชิงพาณิชย์ทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อมูลที่ จำกัด มากที่มีอยู่ในความสัมพันธ์ระหว่างอาหารซีลีเนียม (SE) และโปรตีนจากพืช (PP) สำหรับ
แหล่งที่มาในการกินเนื้อเป็นอาหารทะเลเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำสายพันธุ์ ดังนั้นการศึกษานี้การจ้างงานรูปแบบการทดลอง 2 × 3
เพื่อศึกษาผลของอาหารของหมาป่า (LM) ระดับโปรตีนรวม (0, 25 และ 75%) และซีลีเนียมอินทรีย์
(OS) ระดับ (0 หรือ 2 กรัมต่อกิโลกรัม-1) ใน การเจริญเติบโตทางสรีรวิทยาและพยาธิสภาพของปลา Barramundi (Lates
calcarifer) อาหารทดลอง (LM0, LM0 + OS, LM25, LM25 + OS, LM75 และ LM75 + OS) เป็นสูตรใน
พลังงานใกล้เคียงกัน (โปรตีน 48.8%) และ isocalorific (20.6 กก. MJ-1 พลังงานขั้นต้น) พื้นฐาน ในการให้อาหาร 60 วัน
ทดลองน้ำหนักสุดท้าย (FW) อัตราการเจริญเติบโตที่เฉพาะเจาะจง (SGR) และน้ำหนัก (WG) ได้รับการปรับปรุงโดย
การเสริม Se ในอาหาร LM-based ปลาที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มี Se มีสูง FW, SGR และ WG เมื่อเทียบ
กับที่ได้รับอาหารเสริมที่ขาดความ Se (P B 0.05) ทั้งในระดับ LM การรวมและการเสริม Se
ระดับได้รับผลกระทบค่าสัมประสิทธิ์การย่อยของโปรตีนที่เห็นได้ชัด (ADC-P) ในขณะที่มีชีวิตอยู่รอดและความร้อน
ค่าสัมประสิทธิ์การเจริญเติบโต (TGC) ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในหมู่สูตรอาหารทั้งหมด รวมของสูง
ระดับ LM ผลในการลดลงกลูตาไธโอน peroxidase (GPx) กิจกรรม แต่ผลกระทบนี้ไม่ได้สังเกตเมื่อ
Se ก็ตบท้ายในอาหาร นอกจากนี้ยังมีความสัมพันธ์เชิงเส้นตรงระหว่างกล้ามเนื้อระดับ Se และ
ความเข้มข้นของ Se ของอาหารทดลอง ผงาด SE-induced พบว่าในกล้ามเนื้อโครงร่างของปลาที่เลี้ยงด้วย
อาหาร LM โดยไม่ต้อง Se เสริม นอกจากนี้การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างที่พบในตับ; อย่างไรก็ตาม
ไตม้ามและลำไส้เป็นปกติการตรวจชิ้นเนื้อ โดยรวม, ผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าอาหาร LM สูง
เสริมด้วยซีลีเนียมอินทรีย์สามารถส่งเสริมการเจริญเติบโตทางสรีรวิทยาและการแสดงทางเนื้อเยื่อของ
ปลา Barramundi.
งบความสัมพันธ์กัน: ขณะที่แหล่งข่าวฟีดจากพืชเช่นอาหารหมาป่ามีศักยภาพที่จะลด
การพึ่งพาปลาป่นป่าที่ไม่ยั่งยืน ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำผลิตภัณฑ์ดังกล่าวอาจลดความพร้อมของฟีด
ซีลีเนียมเป็นแร่ธาตุที่จำเป็นสำหรับสัตว์น้ำ เราเชื่อว่าผลการศึกษาครั้งนี้มีความเกี่ยวข้องกับ
เขตข้อมูลทั่วไปของการเพาะเลี้ยงในเชิงพาณิชย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อมูลที่ จำกัด มาก พร้อมใช้งานบนความสัมพันธ์ระหว่างอาหาร ซีลีเนียม ( Se ) และโปรตีนพืช ( PP )ในแหล่งเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำทะเล ชนิดกินเนื้อ ดังนั้น การศึกษาครั้งนี้ใช้รูปแบบ 2 × 3 การทดลองเพื่อศึกษาผลของลูปิน ( LM ) รวมอาหารระดับโปรตีน ( 0 , 25 และ 75 % ) และสารซีลีเนียม( OS ) ระดับ ( 0 หรือ 1 กรัมต่อกิโลกรัม− 1 ) ต่อการเจริญเติบโต , สรีรวิทยาและพยาธิวิทยาของเยาวชน ปลากะพงขาว ( Latesใน ) อาหารทดลอง ( lm0 lm0 + , OS , lm25 lm25 + OS , และ , lm75 lm75 + OS ) มีสูตรในตัวเลี้ยงด้วย ( 48.8 % โปรตีน ) และ isocalorific ( 20.6 เมกกะจูลต่อกิโลกรัม− 1 ( พลังงาน ) พื้นฐาน ใน 60 วัน ให้อาหารการทดลองน้ำหนักสุดท้าย ( FW ) อัตราการเจริญเติบโตจำเพาะ ( SGR ) และน้ำหนัก ( WG ) ได้รับการปรับปรุงโดยการเสริมเซใน LM ตามสูตรอาหาร ปลาที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มีความเร็วสูงกว่า FW อื่น WG , และเปรียบเทียบกับบรรดาอาหารขาดเซเสริม ( P B ตามลำดับ ทั้งโดยรวมและการเสริมระดับเซระดับที่ได้รับผลกระทบชัดเจนสัมประสิทธิ์การย่อยได้ของโปรตีน ( adc-p ) ขณะเดียวกัน ความอยู่รอด และความร้อนค่าสัมประสิทธิ์การเติบโต ( TGC ) ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติในการรักษาอาหาร รวมสูงระดับอิมมีผลทำให้กลูตาไธโอนเปอร์ออกซิเดส ( GPX ) กิจกรรม แต่ผลนี้ไม่ได้สังเกตเมื่อเซถูกเสริมในอาหาร นอกจากนี้ มีความสัมพันธ์เชิงเส้นระหว่างกล้ามเนื้อ เซ ระดับ และเซ ความเข้มข้นของอาหารทดลอง เซเกิดความผิดปกติของเซลล์กล้ามเนื้อพบในกระดูกของปลาที่เลี้ยงกล้ามเนื้อฉันอาหารโดยไม่เซ ผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร นอกจากนี้ การเปลี่ยนแปลงเชิงโครงสร้างที่พบในตับ อย่างไรก็ตามไต ม้าม และลำไส้ มีภาพปกติ โดยผลการวิจัยนี้ชี้ให้เห็นว่าอาหารสูงโดยการเสริมซีลีเนียมอินทรีย์สามารถเพิ่มการเจริญเติบโตทางสรีรวิทยา และการแสดงผลของและปลา .งบ , ในขณะที่อาหารจากพืช เช่น ลูปิน แหล่งอาหารที่มีศักยภาพที่จะลดการพึ่งพาป่าและปลาป่นในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ผลิตภัณฑ์ดังกล่าวอาจลดอาหาร ความพร้อมของซีลีเนียมเป็นธาตุที่จำเป็นสำหรับสัตว์น้ำ เราเชื่อว่า การศึกษานี้จะเกี่ยวข้องกับข้อมูลทั่วไปของการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเชิงพาณิชย์