The solution seems simple. Change t

The solution seems simple. Change the rules, so that all the costs and benefits society cares about are taken into account in the economic decision making. Charge for the destruction of biodiversity or the degradation of water quality. Reward good stewardship and contributions to local community. The exact solutions are local matters. They will be different for soybeans than for corn, and different for codfish than for tuna. The knowledge of people living and working in these systems will be central to the design of policies that allow these systems meet their environmental and social goals.
But, even before we come to implement specific policies, there are challenges to overcome. For those commodities sold into global markets it is not a simple matter to change the rules to take social and environmental goals into account. If a pollution tax raises the price of corn in the US, multinational grain buyers -- caught up in their own competitive dynamics -- will feel themselves forced to buy from other producers, in places that do not account for environmental degradation. As long as the buyers are intent on buying the cheapest commodity, growers in one region cannot afford to improve the rules of their systems unless growers in other regions take a similar step. This sets up the system for what some have called a "race to the bottom", with no one able to improve the system rules on their own and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แก้ปัญหาดูเหมือนง่าย เปลี่ยนกฎ ที่ใส่ใจในสังคมต้นทุนและประโยชน์ทั้งหมดจะนำมาพิจารณาในการตัดสินใจทางเศรษฐกิจ ค่าธรรมเนียมสำหรับการทำลายความหลากหลายทางชีวภาพการย่อยสลายของคุณภาพน้ำ รางวัลดีดูแลและจัดสรรให้ชุมชนท้องถิ่น แก้ปัญหาแน่นอนเป็นเรื่องท้องถิ่น พวกเขาจะแตกต่างกันสำหรับถั่วเหลืองมากกว่าสำหรับข้าวโพด และแตกต่างกันสำหรับ codfish กว่าทูน่า ความรู้ของผู้คนที่อาศัยอยู่ และทำงานในระบบเหล่านี้จะเป็นศูนย์กลางการออกแบบของนโยบายที่ทำให้ระบบเหล่านี้ตอบสนองของสังคม และสิ่งแวดล้อมเป้าหมายการ
แต่ก่อนที่เรามาใช้นโยบายเฉพาะ มีความท้าทายให้เอาชนะ สำหรับสินค้าที่ขายในตลาดโลก มันไม่ได้เรื่องเรื่องการเปลี่ยนแปลงกฎการคำนึงถึงเป้าหมายทางสังคม และสิ่งแวดล้อม ถ้าภาษีมลพิษเพิ่มราคาข้าวโพดในสหรัฐอเมริกา ซื้อข้าวข้ามชาติ -หาง dynamics ตนแข่งขัน - จะรู้สึกตัวเองถูกบังคับให้ซื้อจากผู้ผลิตอื่น ในสถานที่ไม่บัญชีสำหรับย่อยสลายสิ่งแวดล้อม ตราบใดที่ผู้ซื้อมีเจตนาในการซื้อสินค้าที่ถูกที่สุด เกษตรกรในภูมิภาคหนึ่งไม่สามารถจะปรับปรุงกฎของระบบของพวกเขาเว้นแต่เกษตรกรในภูมิภาคอื่นมีขั้นตอนคล้ายคลึงกัน นี้ตั้งค่าระบบสำหรับบางสิ่งได้เรียก "แข่งไปด้านล่าง" ด้วยไม่มีใครสามารถที่จะปรับปรุงกฎระบบของตนเอง และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โซลูชั่นที่ดูเหมือนง่าย เปลี่ยนกฎ ดังนั้นต้นทุนทั้งหมด และประโยชน์ที่สังคมสนใจจะนำมาพิจารณาในการตัดสินใจทางเศรษฐกิจทำ ค่าใช้จ่ายสำหรับการทำลายความหลากหลายทางชีวภาพ หรือการลดลงของน้ำ รางวัลการดูแลที่ดีและผลงานให้กับชุมชน โซลูชั่นแน่นอนเรื่องท้องถิ่น พวกเขาจะแตกต่างกันสำหรับถั่วเหลืองกว่าข้าวโพดและแตกต่างกันสำหรับปลาคอดกว่าทูน่า ความรู้ของผู้คนที่อาศัยและทำงานอยู่ในระบบเหล่านี้จะเป็นศูนย์กลางในการออกแบบนโยบายที่อนุญาตให้ระบบเหล่านี้ตอบสนองเป้าหมายด้านสิ่งแวดล้อมและสังคมของพวกเขา .
แต่แม้กระทั่งก่อนที่เราจะมาใช้นโยบายที่เฉพาะเจาะจง มีความท้าทายที่จะเอาชนะสำหรับสินค้าที่ขายในตลาดทั่วโลก มันไม่ได้เป็นเรื่องง่ายที่จะเปลี่ยนกฎที่จะใช้เป้าหมายทางสังคมและสิ่งแวดล้อมเข้าไปในบัญชี ถ้าเป็นมลพิษ ภาษีทำให้ราคาข้าวโพดในสหรัฐฯ ซึ่งเมล็ดข้าวผู้ซื้อ -- จับในพลวัตของตนเองแข่งขัน -- จะรู้สึกว่าตัวเองถูกบังคับให้ซื้อจากผู้ผลิตอื่น ๆในสถานที่ที่ไม่บัญชีสำหรับความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อมตราบเท่าที่ผู้ซื้อมีความตั้งใจในการซื้อสินค้าราคาถูก เกษตรกรในภูมิภาคหนึ่งไม่สามารถปรับปรุงกฎของระบบ ถ้าปลูกในภูมิภาคอื่น ๆ ใช้ขั้นตอนที่คล้ายคลึงกัน นี้ติดตั้งระบบสำหรับสิ่งที่บางคนเรียกว่า " การแข่งไปที่ด้านล่าง " , ไม่มีใครสามารถที่จะปรับปรุงระบบกฎของตัวเองและ