Antimicrobial resistance is a natur

Antimicrobial resistance is a natural phenomenon: bacteria produce antimicrobial substances as part of their repertoire to compete in the struggle for colonisation, space and nutrients. Resistance therefore existed long before the introduction of antimicrobial drugs: the effect of using antimicrobials has been to accelerate AMR through classical selective pressure. That this has happened in both veterinary and human populations of bacteria is not disputed; the evidence for interconnection of AMR in these two populations is, however, inconclusive and is the subject of continuing political and scientific debate with contradictory evidence produced by both sides [8–10]. It does appear that antimicrobial use in animals increases AMR in animal bacteria and that treating people with antimicrobials increases AMR in human bacteria. However, current scientific evidence does not allow definitive assessment of whether reducing antimicrobial use in animals has reduced AMR in medical pathogens. The extent to which AMR in populations of animal bacteria threatens public health therefore remains uncertain. The evidence for resistance in animal bacteria acting as genetic reservoirs of resistance for transfer to bacteria of public health importance is also inconclusive. Even for zoonotic bacteria such as Salmonella typhimurium DT104, the links between animal and human bacterial populations have become less clear with the application of sophisticated molecular typing bacterial methods and population genetics adding new complexity to the AMR debate [11].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความต้านทานต่อยาต้านจุลชีพเป็นปรากฏการณ์ทางธรรมชาติ: แบคทีเรียที่ผลิตสารต้านจุลชีพเป็นส่วนหนึ่งของละครของพวกเขาในการแข่งขันในการต่อสู้สำหรับอาณานิคม พื้นที่ และสารอาหาร ความต้านทานดังนั้นอยู่นานก่อนหน้าการแนะนำของยาต้านจุลชีพ: ได้รับผลของการใช้ยาต้านจุลชีพเพื่อ เร่ง AMR ผ่านความดันเลือกคลาสสิก ไม่ได้แย้งว่า นี้เกิดขึ้นในประชากรทั้งสัตวแพทย์ และมนุษย์ของแบคทีเรีย หลักฐานสำหรับการเชื่อมต่อของ AMR ในประชากรเหล่านี้สอง คือ อย่างไรก็ตาม สรุปไม่ได้ และเป็นเรื่องของการดำเนินการอภิปรายทางการเมือง และวิทยาศาสตร์หลักฐานขัดแย้งโดยทั้งสองฝ่าย [8-10] มันปรากฏว่า การใช้ยาต้านจุลชีพในสัตว์เพิ่ม AMR ในสัตว์แบคทีเรีย และรักษาผู้ที่ มียาต้านจุลชีพเพิ่ม AMR ในมนุษย์แบคทีเรีย อย่างไรก็ตาม หลักฐานทางวิทยาศาสตร์ที่ปัจจุบันไม่อนุญาตให้การประเมินชัดเจนว่าลดการใช้ยาต้านจุลชีพในสัตว์มีลด AMR ในเชื้อโรคทางการแพทย์ ขอบเขตที่ AMR ในประชากรของแบคทีเรียสัตว์คุกคามสุขภาพของประชาชนดังนั้นจึงยังคงไม่แน่นอน หลักฐานสำหรับความต้านทานในสัตว์แบคทีเรียทำหน้าที่เป็นอ่างเก็บน้ำทางพันธุกรรมของความต้านทานสำหรับถ่ายโอนไปยังแบคทีเรียสำคัญสาธารณก็สรุปไม่ได้ สำหรับ zoonotic แบคทีเรียเช่น Salmonella typhimurium DT104 ความเชื่อมโยงระหว่างมนุษย์ และสัตว์ประชากรแบคทีเรียมีน้อยชัดเจน ด้วยการประยุกต์ใช้ซับซ้อนโมเลกุลพิมพ์วิธีที่แบคทีเรียและพันธุศาสตร์ประชากรเพิ่มความซับซ้อนใหม่อภิปราย AMR [11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดื้อยาเป็นปรากฏการณ์ธรรมชาติ: แบคทีเรียที่ผลิตสารต้านจุลชีพเป็นส่วนหนึ่งของละครของพวกเขาที่จะแข่งขันในการต่อสู้เพื่อการล่าอาณานิคมของพื้นที่และสารอาหาร ต้านทานจึงอยู่นานก่อนที่จะนำยาเสพติดยาต้านจุลชีพ: ผลของการใช้ยาต้านจุลชีพที่ได้รับในการเร่ง AMR ผ่านความดันเลือกคลาสสิก ที่ว่านี้ได้เกิดขึ้นทั้งในประชากรมนุษย์และสัตวแพทย์ของแบคทีเรียไม่ได้โต้แย้ง; หลักฐานสำหรับการเชื่อมต่อโครงข่ายของ AMR ในทั้งสองประชากรเป็น แต่สรุปไม่ได้และเป็นเรื่องของการอภิปรายทางการเมืองอย่างต่อเนื่องและวิทยาศาสตร์ที่มีหลักฐานที่ขัดแย้งผลิตโดยทั้งสองฝ่าย [8-10] มันจะปรากฏว่าการใช้ยาต้านจุลชีพในสัตว์เพิ่ม AMR แบคทีเรียสัตว์และรักษาผู้ที่มียาต้านจุลชีพเพิ่ม AMR แบคทีเรียมนุษย์ อย่างไรก็ตามหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ในปัจจุบันไม่อนุญาตให้มีการประเมินที่ชัดเจนว่าการลดการใช้ยาต้านจุลชีพในสัตว์ได้ลด AMR ในจุลชีพก่อโรคทางการแพทย์ ขอบเขตที่ AMR ในประชากรของแบคทีเรียสัตว์คุกคามสุขภาพของประชาชนจึงยังคงไม่แน่นอน หลักฐานต้านทานเชื้อแบคทีเรียในสัตว์ที่ทำหน้าที่เป็นอ่างเก็บน้ำทางพันธุกรรมของความต้านทานสำหรับการถ่ายโอนแบคทีเรียที่มีความสำคัญต่อสุขภาพของประชาชนนอกจากนี้ยังสรุปไม่ได้ แม้สำหรับเชื้อแบคทีเรียในสัตว์เช่น Salmonella typhimurium DT104, การเชื่อมโยงระหว่างสัตว์และประชากรแบคทีเรียมนุษย์ได้กลายเป็นที่ชัดเจนกับการประยุกต์ใช้ในการพิมพ์ในระดับโมเลกุลของเชื้อแบคทีเรียวิธีการที่ซับซ้อนและพันธุศาสตร์ประชากรเพิ่มความซับซ้อนใหม่เพื่อการอภิปราย AMR ม [11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต้านทานสารต้านจุลชีพเป็นปรากฏการณ์ทางธรรมชาติ : แบคทีเรียที่ผลิตสารยับยั้งเป็นส่วนหนึ่งของบทเพลงของพวกเขาที่จะแข่งขันในการต่อสู้กับอาณานิคมอวกาศ และรัง ความต้านทานจึงมีอยู่นานก่อนการแนะนำของยาต้นจุลชีพ : ผลของการใช้ยาต้านจุลชีพที่ถูกเร่งมิเตอร์ผ่านความกดดันแบบคลาสสิก เรื่องนี้เกิดขึ้นในประชากรทั้งสัตว์และมนุษย์ของแบคทีเรียไม่ได้โต้แย้ง ; หลักฐานสำหรับการเชื่อมต่อของ AMR ในทั้งสองกลุ่ม ซึ่งไม่มีผลสรุปที่แน่ชัด และวิชาวิทยาศาสตร์และการอภิปรายทางการเมืองอย่างต่อเนื่อง ด้วยหลักฐานที่ขัดแย้งที่ผลิตโดยทั้งสองข้าง [ 8 – 10 ] ก็ไม่ปรากฏว่าเพิ่มการใช้ในสัตว์ AMR ในแบคทีเรียสัตว์และรักษาผู้ที่มียาเพิ่ม AMR ในมนุษย์ แบคทีเรีย อย่างไรก็ตาม หลักฐานทางวิทยาศาสตร์ในปัจจุบันไม่อนุญาตให้มีการประเมินที่ชัดเจนว่าการใช้ยาในสัตว์ได้ลด AMR ในโรคทางการแพทย์ ขอบเขตที่ AMR ในประชากรของแบคทีเรียในสัตว์คุกคามสาธารณสุขจึงยังคงไม่แน่นอน หลักฐานสำหรับการต้านทานแบคทีเรียในสัตว์เป็นแหล่งพันธุกรรมของความต้านทานสำหรับการถ่ายโอนแบคทีเรียที่สำคัญด้านสาธารณสุข ยังไม่มีข้อสรุป แม้แต่แบคทีเรีย Salmonella Typhimurium dt104 จํานวนมาก เช่น การเชื่อมโยงระหว่างประชากรสัตว์ และมนุษย์ แบคทีเรียที่ชัดเจนน้อยกว่า ด้วยโปรแกรมที่ซับซ้อนและประชากรพันธุศาสตร์โมเลกุลทางวิธีการพิมพ์เพิ่มใหม่ที่ซับซ้อนเพื่อ AMR อภิปราย [ 11 ]