Laos has a tropical monsoon climate

Laos has a tropical monsoon climate, with a pronounced rainy season from May through October, a cool dry season from November through February, and a hot dry season in March and April. Generally, monsoons occur at the same time across the country, although that time may vary significantly from one year to the next. Rainfall also varies regionally, with the highest amounts-- 3,700 millimeters (145.7 in) annually—recorded on the Bolovens Plateau in Champasak Province. City rainfall stations have recorded that Savannakhét averages 1,440 millimeters (56.7 in) of rain annually; Vientiane receives about 1,700 millimeters (66.9 in), and Louangphrabang (Luang Prabang) receives about 1,360 millimeters (53.5 in). Rainfall is not always adequate for rice cultivation, however, and the relatively high average precipitation conceals years where rainfall may be only half or less of the norm, causing significant declines in rice yields. Such droughts often are regional, leaving production in other parts of the country unaffected. Temperatures range from highs around 40 °C (104 °F) along the Mekong in March and April to lows of 5 °C (41 °F) or less in the uplands of Xiangkhoang and Phôngsali in January.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลาวมีสภาพภูมิอากาศลมมรสุมเขตร้อนกับฤดูฝนชัดตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงเดือนตุลาคมเป็นฤดูแล้งเย็นจากเดือนพฤศจิกายนถึงเดือนกุมภาพันธ์และฤดูแล้งร้อนในเดือนมีนาคมและเมษายน โดยทั่วไปมรสุมเกิดขึ้นในเวลาเดียวกันทั่วประเทศแม้ว่าเวลานั้นอาจแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญจากหนึ่งปีถัดไป ปริมาณน้ำฝนที่ยังแตกต่างกันในระดับภูมิภาคท​​ี่มีจำนวนสูงสุด - 3,700 มิลลิเมตร (145.7 ใน) เป็นประจำทุกปีที่บันทึกบน bolovens ที่ราบสูงในจำปาศักดิ์ ปริมาณน้ำฝนที่สถานีเมืองที่ได้รับการบันทึกว่าค่าเฉลี่ยSavannakhét 1,440 มิลลิเมตร (56.7 ใน) ฝนเป็นประจำทุกปี; vientiane ได้รับประมาณ 1,700 มิลลิเมตร (66.9 ใน) และ Louangphrabang (หลวงพระบาง) ได้รับประมาณ 1,360 มิลลิเมตร (53.5 ใน) ปริมาณน้ำฝนที่ไม่เคยเพียงพอสำหรับการเพาะปลูกข้าว แต่และฝนเฉลี่ยที่ค่อนข้างสูงปกปิดปีที่ปริมาณน้ำฝนที่อาจจะเพียงครึ่งหนึ่งหรือน้อยกว่าบรรทัดฐานที่ก่อให้เกิดการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในผลผลิตข้าว ภัยแล้งดังกล่าวมักจะเป็นภูมิภาคท​​ี่ผลิตออกมาในส่วนอื่น ๆ ของประเทศได้รับผลกระทบอุณหภูมิในช่วงเสียงสูงประมาณ 40 ° C (104 ° F) พร้อม mekong ในเดือนมีนาคมและเมษายนที่ต่ำของ 5 ° C (41 ° F) หรือน้อยกว่าในที่สูงของแขวงเชียงขวางและแขวงพงสาลีในเดือนมกราคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลาวมีอากาศมรสุมเขตร้อน มีฝนออกเสียงพฤษภาคมจนถึงตุลาคม แห้งหนาวพฤศจิกายน-กุมภาพันธ์ และแล้งร้อนในเดือนมีนาคมและเมษายน ทั่วไป มรสุมเกิดพร้อมกันทั่วประเทศ ถึงแม้ว่าเวลานั้นอาจแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญจากปีหนึ่งไป แตกต่างกันปริมาณน้ำฝนยังไปภูมิภาค สูงสุดยอด-3700 มิลลิเมตร (145.7 ใน) ปี — บันทึกบนราบสูง Bolovens จังหวัดจำปาศักดิ์นั้น มีบันทึกสถานีปริมาณน้ำฝนของเมืองหาค่าว่า Savannakhét เฉลี่ย 1,440 มิลลิเมตร (56.7 ใน) ฝนปี เวียงจันทน์ได้รับประมาณ 1700 มิลลิเมตร (66.9 ใน), และ Louangphrabang (หลวงพระบาง) ได้รับประมาณ 1,360 มิลลิเมตร (53.5 ใน) ปริมาณน้ำฝนมักจะไม่เพียงพอสำหรับการเพาะปลูกข้าว อย่างไรก็ตาม และปีที่ฝนตกอาจจะเพียงครึ่งหนึ่ง หรือน้อยกว่าปกติ ทำให้ลดอัตราการสำคัญในผลผลิตข้าวของ conceals ฝนเฉลี่ยค่อนข้างสูง Droughts ดังกล่าวมักมีภูมิภาค ทิ้งผลกระทบการผลิตในส่วนอื่น ๆ ของประเทศ อุณหภูมิช่วงจากหน้าประมาณ 40 ° C (104 ° F) ตามแนวแม่น้ำโขงในเดือนมีนาคมและเมษายนแนว 5 ° C (41 ° F) หรือน้อยในชาย Xiangkhoang และ Phôngsali ในเดือนมกราคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเทศลาวมี สภาพ อากาศมรสุมเขตร้อนพร้อมด้วยช่วงฤดูฝนฤดูฝนตั้งแต่เดือน พฤษภาคม ไปจนถึงเดือนตุลาคมช่วงฤดูแล้งเย็นจากเดือนพฤศจิกายนไปจนถึงเดือน กุมภาพันธ์ และช่วงฤดูแล้งร้อนในช่วงเดือนมีนาคมและเมษายน โดยทั่วไปแล้วลมมรสุมเกิดขึ้นในช่วงเวลาเดียวกับที่อยู่ทั่วประเทศแม้ว่าเวลาที่อาจแตกต่างกันไปอย่างเห็นได้ชัดจากหนึ่งปีถัดไปที่ ปริมาณฝนยังจะแตกต่างกันไปตาม ภูมิภาค มีจำนวนสูงสุดที่ 3700 มิลลิเมตร( 145.7 ใน)ต่อปี - ที่บันทึกใน bolovens แพลโทศักดิ์ที่อยู่ในจังหวัด สถานีฝนตกชุกเมืองมีบันทึกไว้ว่าค่าเฉลี่ย savannakhét 1,440 มิลลิเมตร( 56.7 )มีฝนตกทุกปีเมืองเวียงจันทน์ได้รับเกี่ยวกับ 1,700 มิลลิเมตร( 66.9 )และ louangphrabang (หลวงพระบาง)ได้รับเกี่ยวกับ 1,360 มิลลิเมตร( 53.5 นิ้ว) ฝนตกไม่เพียงพอสำหรับการปลูกข้าวแต่ถึงอย่างไรก็ตามวิธีทำให้ตกตะกอนและโดยเฉลี่ยค่อนข้างสูงที่ปกปิดปีที่ฝนตกอาจเป็นเพียงครึ่งเดียวหรือน้อยกว่าของบรรทัดฐานที่ทำให้ปฏิเสธอย่างมีนัยสำคัญในอัตราผลตอบแทนข้าว ภัย แล้งดังกล่าวมักมีระดับ ภูมิภาค ออกจากการผลิตในส่วนพื้นที่อื่นๆของประเทศที่ไม่ได้รับผลกระทบช่วง อุณหภูมิ สูงจากประมาณ 40 ° C ( 104 ° F )ตามแนวแม่น้ำโขงในช่วงเดือนมีนาคมและเมษายนเพื่อขยับขึ้นเพราะต้องรอของ 5 ° C ( 41 ° F )หรือน้อยกว่าใน, Uplands ของ xiangkhoang และ phôngsali ในเดือนมกราคม.