On October 31, 2000, Singapore Airl

On October 31, 2000, Singapore Airlines’ Flight SQ0006 crashed into construction equipment 11 seconds after take off and exploded into three pieces. The flight was bound for Los Angeles from Taipei’s Chiang Kai-Shek Airport. There were 159 passengers and 20 crew members on board the flight. The accidents caused 83 fatalities; there were 56 people injured and 40 people escaped unscathed. As it taxied down a closed runway, the aircraft hit a piece of construction equipment and exploded. This thesis uses qualitative methodology to study Singapore Airline’s handling of this crisis from a rhetorical perspective. The dynamic generic framework by Huxman and Bruce (1995) is used to examine the defense rhetoric that Singapore Airlines used to uncover the interactions between the situational (nature of crisis), substantive (posture of company) and stylistic (argument of company) rhetorical makers. There are three findings from this case study. Firstly, the recovery and learning phase of a crisis can be speeded up if investigations are conducted by a neutral party. Secondly, it is important for companies to have well-trained crisis response teams, such as the Buddy system used by Singapore Airlines, as it provides companies with additional critical resources needed to facilitate crisis management. Thirdly, if the relationship between the accused and the accuser needs to be preserved, the accused will likely be constrained to basing arguments on stasis of jurisdiction

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ 31 ตุลาคม 2000, เที่ยวบินสายการบิน sq0006 สิงคโปร์ 'ชนเข้ากับอุปกรณ์ก่อสร้าง 11 วินาทีหลังจากที่ถอดและระเบิดออกเป็นสามชิ้น เที่ยวบินที่มุ่งหน้า LOS ANGELES จากไทเปของเจียงไคเชกที่สนามบิน 159 มีผู้โดยสารและลูกเรือ 20 ในคณะกรรมการที่มีเที่ยวบิน อุบัติเหตุที่เกิด 83 เสียชีวิตนั้นมี 56 คนที่ได้รับบาดเจ็บและ 40 คนได้รับบาดเจ็บหนีตามที่แล่นลงรันเวย์ปิดอากาศยานตีชิ้นส่วนของอุปกรณ์การก่อสร้างและระเบิด วิทยานิพนธ์นี้จะใช้วิธีการเชิงคุณภาพในการศึกษาการจัดการของสายการบินสิงคโปร์ของว​​ิกฤตนี้จากมุมมองเชิงโวหารกรอบทั่วไปแบบไดนามิกโดย huxman และบรูซ (1995) ถูกนำมาใช้ในการตรวจสอบสำนวนการป้องกันที่สายการบินสิงคโปร์ที่ใช้ในการค้นพบการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างสถานการณ์ (ธรรมชาติของวิกฤต) เนื้อหาสาระ (ท่าของ บริษัท ) และโวหาร (อาร์กิวเมนต์ของ บริษัท ) ผู้ผลิตโวหาร . มีสามข้อค้นพบจากกรณีศึกษานี้ ประการแรกขั้นตอนการกู้คืนและการเรียนรู้ของวิกฤตสามารถ speeded up ถ้าการตรวจสอบจะดำเนินการโดยบุคคลที่เป็นกลาง ประการที่สองมันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับ บริษัท ที่จะมีการฝึกอบรมทีมงานการตอบสนองวิกฤตเช่นระบบบัดดี้ที่ใช้โดยสายการบินสิงคโปร์เป็น บริษัท ที่มีการให้ข้อมูลเพิ่มเติมที่สำคัญที่จำเป็นในการอำนวยความสะดวกในการจัดการวิกฤต ประการที่สามถ้าความสัมพันธ์ระหว่างจำเลยและโจทก์จะต้องมีการเก็บรักษาไว้ที่ถูกกล่าวหาว่าอาจจะถูกบังคับให้พิจารณาข้อโต้แย้งเกี่ยวกับการชะงักงันของเขตอำนาจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บน 31 ตุลาคม 2000, SQ0006 ของสิงคโปร์แอร์ไลน์เที่ยวบินชนเข้าอุปกรณ์ก่อสร้างได้ 10 วินาทีหลังจากนำออก และกระจายเป็นสามชิ้น เที่ยวบินถูกผูกในลอสแอนเจลิสจากไทเปสนามบินเจียงไคเชก มี 20 สมาชิกลูกเรือบนเที่ยวบินและผู้โดยสาร 159 อุบัติเหตุที่เกิดจากผู้ 83 มีบาดเจ็บ 56 คน และ 40 คนหนีปราศจากอันตราย เป็นมัน taxied ลงรันเวย์ปิด เครื่องบินตีอุปกรณ์ก่อสร้าง และขยาย วิทยานิพนธ์นี้ใช้วิธีการเชิงคุณภาพเพื่อศึกษาสิงคโปร์ของสายการบินการจัดการวิกฤตการณ์นี้จากมุมมอง rhetorical กรอบทั่วไปชั่วคราว โดย Huxman และบรูซ (1995) ใช้ในการตรวจสอบสำนวนการป้องกันที่ใช้เปิดการโต้ตอบระหว่างเมืองไทย (ธรรมชาติของวิกฤต), สายการบินสิงคโปร์ substantive (ท่าของบริษัท) และเป็นสำนวน (อาร์กิวเมนต์ของบริษัท) rhetorical ผู้ มีพบสามจากกรณีศึกษานี้ ประการแรก การกู้คืนและขั้นตอนการเรียนรู้ของวิกฤตสามารถจะ speeded ค่าถ้าสอบสวนจะดำเนินการ โดยบุคคลเป็นกลาง ประการที่สอง มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับบริษัทเพื่อให้ทีมตอบสนองวิกฤติฝึกฝน เช่นระบบ Buddy ใช้ โดยสายการบินสิงคโปร์ มีบริษัท มีทรัพยากรสำคัญเพิ่มเติมเพื่อช่วยในการจัดการวิกฤต ประการ ถ้าความสัมพันธ์ระหว่างผู้ถูกกล่าวหาและ accuser ที่ต้องเก็บรักษาไว้ การผู้ถูกกล่าวหาอาจจะจำกัดการอ้างอิงอาร์กิวเมนต์ในดีของอำนาจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บนวันที่ 31 ตุลาคม 2000 เที่ยวบินของ Singapore Airlines ตร 0006 ชนเข้ากับอุปกรณ์การก่อสร้าง 11 วินาทีหลังจากนั้นจะปิดและเหตุระเบิดเกิดขึ้นในสามชิ้น เที่ยวบินที่ถูกมัดอยู่สำหรับ Los Angeles จากเชียง kai-shek สนามบินของ Taipei มี 159 คนโดยสารและลูกเรือ 20 คนบนเที่ยวบินได้ เกิดอุบัติเหตุที่เกิดจาก 83 fatalities มี 56 คนได้รับบาดเจ็บสาหัสและ 40 คนหนีออกมาก่อกวนเป็นโรงแรมแสงอาทิตย์ใกล้ลับฟ้าอ้อยอิ่งลงไปปิดทางวิ่งขึ้นลงอากาศยานที่ตีชิ้นหนึ่งของอุปกรณ์การก่อสร้างและเหตุระเบิดเกิดขึ้น วิทยานิพนธ์นี้จะใช้วิธีการวิจัยเชิง คุณภาพ การศึกษาการจัดการของประเทศสิงคโปร์สายการบินของวิกฤตนี้จากมุมมองของสำนวนโวหารอันที่กรอบทั่วไปแบบไดนามิกโดย huxman และ Bruce ( 1995 )มีการใช้วาทศิลป์ในการตรวจสอบการป้องกันที่ Singapore Airlines ใช้ในการเปิดการติดต่อสื่อสารระหว่างเครื่องชงเป็นรูปธรรม(ท่าของบริษัท)และมีรสนิยม(อาร์กิวเมนต์ของบริษัทฯ)หนทางให้เห็นสถานการณ์ว่า(ธรรมชาติของ) มีสามพบจากกรณีศึกษานี้ ประการแรกการกู้คืนข้อมูลและขั้นตอนของการเรียนรู้ที่จะสามารถทำความเร็วได้สูงสุดหากการสอบสวนมีการดำเนินการโดยบุคคลที่เป็นกลาง ประการที่สองเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการมีทีมการตอบสนองวิกฤตรวมถึงการฝึกอบรมเช่นระบบบัดดี้ที่ใช้โดย Singapore Airlines ได้ให้บริษัทที่มีทรัพยากรที่มีความสำคัญเพิ่มเติมที่ต้องใช้ในการอำนวยความสะดวกด้านการบริหารจัดการ ประการที่สามหากความสัมพันธ์ระหว่างผู้ถูกกล่าวหาและผู้กล่าวหากำลังจะต้องได้รับการสงวนรักษาอย่างดีเยี่ยมที่ถูกกล่าวหาว่าจะเป็นอาร์กิวเมนต์จำกัดโดยสามารถอาศัยอยู่ในเขตอำนาจศาลมีผล