On June 18, 1899, King Chulalongkor

On June 18, 1899, King Chulalongkorn visited Ko Tao and left as evidence his monogram on a huge boulder at Jor Por Ror Bay next to Sairee Beach. This place is still worshipped today.[by whom?]

In 1933 the island started to be used as a political prison. In 1947 Khuang Abhaiwongse, prime minister at that time, pleaded and received a royal pardon for all prisoners on the island. Everybody was taken to the shore of Surat Thani and Ko Tao was abandoned again.

In the same year Khun Uaem and his brother Khun Oh reached Ko Tao from the neighbouring Ko Pha Ngan by trying out their traditional sail boat, for that time a quite long and dangerous journey. Even though the island was still under royal patronage, it did not stop these pioneers claiming themselves a good part of the land on today's Sairee Beach. Having brought their families over, they began to cultivate the excellent soil, forming the first generation of the present-day community. They lived a simple and tough life harvesting coconuts, fishing, and growing vegetables, which were also traded with Ko Pha Ngan. Despite the difficulties in reaching the island, the population grew steadily.

In the 1980s overseas travellers began to visit Ko Tao and quickly became a popular destination. As a consequence, bigger, faster and safer boats were used to allow easier access to Ko Tao. In the 1990s the island became known as a diving site.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บน 18 มิถุนายน ย่าน มหาจุฬาลงกรณ์เยี่ยมชมเกาะเต่า และเมื่อหลักฐาน monogram ของเขาบนหินขนาดใหญ่ที่หลังปอร.เบย์ติดกับหาดทรายรี สถานที่แห่งนี้ยังคงเคารพบูชาวันนี้ [โดยใคร]ในปี 1933 เกาะเริ่มต้นที่จะใช้เป็นคุกทางการเมือง ใน 1947 ควงอภัยวงศ์ นายกรัฐมนตรีที่เวลา pleaded และได้รับการตัดสินลงโทษสำหรับนักโทษทั้งหมดบนเกาะ ทุกคนถูกนำไปฝั่งสุราษฏร์ธานี และเกาะเต่ามีการยกเลิกอีกครั้งในปีเดียวกัน คุณ Uaem และน้องคุณ Oh แล้วเกาะเต่าจากเพื่อนเกาะพงัน โดยพยายามออกเรือเซลแบบดั้งเดิมของพวกเขา ในเวลานั้นการเดินทางค่อนข้างยาว และเป็นอันตราย แม้ว่าเกาะยังอยู่ภายใต้พระบรมราชูปถัมภ์ มันไม่ได้หยุดผู้บุกเบิกเหล่านี้อ้างว่า ส่วนดีของแผ่นดินบนหาดทรายรีวันนี้เอง มีนำมาครอบครัวของพวกเขา พวกเขาเริ่มปลูกดินดี ขึ้นรูปรุ่นแรกของเหตุการณ์ พวกเขาอาศัยอยู่มีชีวิตเรียบง่าย และยากเก็บเกี่ยวมะพร้าว ตกปลา และเติบโตผัก ที่โยนกยังกับเกาะพงัน แม้ มีความยากลำบากในการเข้าถึงเกาะ ประชากรที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในทศวรรษ 1980 นักท่องเที่ยวต่างประเทศเริ่มไปเกาะเต่า และกลายเป็นที่ นิยมอย่างรวดเร็ว ผล เรือใหญ่ รวดเร็ว และปลอดภัยถูกใช้ให้ง่ายขึ้นเข้าถึงเกาะเต่า ในปี 1990 เกาะกลายเป็นเรียกว่าเป็นเว็บไซต์ดำน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ 18 มิถุนายน 1899 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าไปเยือนเกาะเต่าและด้านซ้ายเป็นหลักฐานพระปรมาภิไธยย่อของเขาบนก้อนหินขนาดใหญ่ที่จปรอเบย์ถัดจากหาดทรายรี สถานที่แห่งนี้ยังคงบูชาในวันนี้. [ใคร?] ในปี ค.ศ. 1933 เกาะเริ่มต้นที่จะนำมาใช้เป็นที่คุมขังทางการเมือง ในปี 1947 ข่วง Abhaiwongse นายกรัฐมนตรีในเวลานั้นอ้อนวอนและได้รับการพระราชทานอภัยโทษสำหรับนักโทษทั้งหมดบนเกาะ ทุกคนถูกนำตัวไปชายฝั่งของจังหวัดสุราษฎร์ธานีและเกาะเต่าถูกทิ้งร้างอีกครั้ง. ในปีเดียวกันคุณ Uaem และพี่ชายของคุณโอ้ถึงเกาะเต่าจากเพื่อนบ้านเกาะพะงันโดยพยายามออกเรือแล่นเรือแบบดั้งเดิมของพวกเขาในช่วงเวลาที่ค่อนข้างยาว และการเดินทางที่อันตราย แม้ว่าเกาะยังอยู่ภายใต้พระบรมราชูปถัมภ์ก็ไม่ได้หยุดบุกเบิกเหล่านี้ที่อ้างว่าตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของที่ดินบนหาดทรายรีในวันนี้ ต้องนำครอบครัวของพวกเขามากกว่าที่พวกเขาเริ่มที่จะปลูกฝังดินที่ดีขึ้นรูปรุ่นแรกของชุมชนในปัจจุบัน พวกเขาอาศัยอยู่มะพร้าวเก็บเกี่ยวชีวิตที่เรียบง่ายและยากปลาและปลูกผักที่มีการซื้อขายยังมีเกาะพงัน แม้จะมีความยากลำบากในการเข้าถึงเกาะประชากรขึ้นเรื่อย ๆ . ในช่วงปี 1980 นักท่องเที่ยวต่างประเทศเริ่มที่จะเยี่ยมชมเกาะเต่าอย่างรวดเร็วและกลายเป็นปลายทางยอดนิยม เป็นผลให้มีขนาดใหญ่กว่าเรือได้เร็วขึ้นและปลอดภัยมากขึ้นถูกนำมาใช้เพื่อให้เข้าถึงง่ายต่อการเกาะเต่า ในปี 1990 ที่เกาะกลายเป็นที่รู้จักเป็นที่ดำน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อ 18 มิถุนายน 1899 จุฬาลงกรณ์เข้าชมเกาะเต่า และทิ้งหลักฐานพระปรมาภิไธยย่อของเขาบนหินขนาดใหญ่ที่จอปอรออ่าวถัดจากหาดทรายรี . สถานที่นี้เป็นที่เคารพบูชาในวันนี้ [ ใคร ? ]

ใน 1933 เกาะเริ่มถูกใช้เป็นคุกทางการเมือง . ในปี 1947 ควง อภัยวงศ์ นายกรัฐมนตรีในเวลานั้น อ้อนวอน และได้รับพระราชทานอภัยโทษให้นักโทษทั้งหมดบนเกาะทุกคนถูกพาตัวไปที่ชายฝั่งของเกาะเต่า สุราษฎร์ธานี และถูกทอดทิ้งอีกครั้ง

ในปีเดียวกัน คุณ uaem และน้องชายของเขา คุณ โอ ถึงเกาะเต่า อ. เกาะพะงัน จากประเทศเพื่อนบ้าน โดยการพยายามหาเรือล่องเรือแบบดั้งเดิมของพวกเขา เวลาที่ค่อนข้างยาวนาน และการเดินทางที่อันตราย แม้ว่าเกาะอยู่ในพระบรมราชูปถัมภ์มันไม่ได้หยุดผู้บุกเบิกเหล่านี้อ้างว่าตัวเองเป็นส่วนที่ดีของที่ดินบนหาดทรายรีวันนี้ ได้พาครอบครัวไป พวกเขาเริ่มที่จะปลูก ดินดีมาก เป็นรุ่นแรกของชุมชนในปัจจุบัน . พวกเขาอาศัยอยู่ตกปลาง่ายและเหนียวชีวิตเก็บเกี่ยวมะพร้าว และปลูกพืชผัก ซึ่งยังซื้อขายกับเกาะพะงัน .แม้จะมีความยากลำบากในการเข้าถึงเกาะ ประชากรเติบโตอย่างต่อเนื่อง

ในไฟต์ที่นักท่องเที่ยวต่างประเทศเริ่มที่จะเยี่ยมชมเกาะเต่า และอย่างรวดเร็วกลายเป็นปลายทางที่นิยม ผลที่ตามมา , ที่ใหญ่กว่า , เร็วกว่า และปลอดภัยกว่าเรือที่ใช้เพื่อให้เข้าถึงได้ง่ายขึ้นไปยังเกาะเต่า ในปี 1990 เกาะกลายเป็นที่รู้จักในฐานะเว็บไซต์
ดำน้ำ