The spread of resistant bacteria an

The spread of resistant bacteria and resistance genes depends on different factors but the major pressure is
Fig. 3. Long-term impacts of a 7 day clindamycin administration on the human faecal microbiome. Faecal samples were collected before antibiotic administration (day 0), on the last day of antibiotic administration (day 7), 2 weeks after cessation of treatment (day 21), subsequently every 3 months for 1 year post-administration, and 18 months and 2 years postadministration. (a) Correspondence analysis (COA) plots of T-RFLP fingerprints over time from one subject exposed to clindamycin, showing shifts in the dominant members of the bacterial community (i) and the Bacteroides community (ii). (b) Normalized relative gene abundance of three specific erm genes compared with day 0. Representatives of one clindamycinexposed subject (i) and one non-exposed subject (ii) are shown. (c) Bacteroides isolates from one clindamycin-exposed subject that were clonally typed using Rep-PCR. Bars with hatched lines represent clones susceptible to clindamycin and bars with solid lines represent resistant clones. This figure is adapted from a previous paper (Jernberg et al., 2007).
C. Jernberg and others
3220 Microbiology 156

antibiotic usage. Additional factors include the ability of resistant strains to colonize the gut, their relative fitness, mutation rates and efficiencies of horizontal transfer of resistance genes. Under the selective pressure of an antibiotic, a bacterium that acquires a resistance gene is often conferred with a benefit. When this selective pressure is no longer present, the resistant strain could have a lower fitness compared with its susceptible counterpart. However, this less competitive clone might compensate for this loss of fitness by acquiring compensatory mutations. The review by Andersson & Hughes (2010) discusses the fitness costs and mechanisms by which the bacterium can reduce these costs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การแพร่กระจายของแบคทีเรียทนและยีนต้านทานขึ้นอยู่กับปัจจัย แต่เป็นความดันที่สำคัญรูป 3 ผลกระทบระยะยาวการบริหาร clindamycin 7 วันบน microbiome faecal มนุษย์ ตัวอย่าง faecal ถูกเก็บรวบรวมก่อนการบริหารยาปฏิชีวนะ (วันที่ 0), วันสุดท้ายของการบริหารยาปฏิชีวนะ (วันที่ 7), 2 สัปดาห์หลังจากหยุดการรักษา (วัน 21), ต่อมาทุก 3 เดือน ดูแลหลัง 1 ปี และ 18 เดือน และ 2 ปี postadministration (ยัง) ผืนโต้ตอบการวิเคราะห์ (COA) ของลายนิ้วมือ T RFLP เวลาจากตัวสัมผัสกับ clindamycin แสดงกะในสมาชิกหลักของชุมชนแบคทีเรีย (i) และชุมชน Bacteroides (ii) (ข) ตามปกติยีนญาติมากมายเมื่อเทียบกับวัน 0 ยีนกีดเฉพาะสาม (Ii) มีแสดงแทนของชื่อเรื่อง clindamycinexposed หนึ่ง (i) และไม่เปิดเผยตัว (ค) Bacteroides แยกจากสัมผัส clindamycin เรื่องหนึ่งที่ clonally ถูกพิมพ์โดยใช้ตัวแทน-PCR บาร์ มีเส้นขีดแสดงควบคู่กับ clindamycin และบาร์โคลน ด้วยเส้นทึบแสดงถึงกันโคลน รูปนี้ถูกดัดแปลงจากกระดาษก่อนหน้า (Jernberg et al. 2007)C. Jernberg และอื่น ๆจุลชีววิทยา 3220 156ดาวน์โหลดจาก www.microbiologyresearch.org IP: 202.44.225.102 บน: พฤหัสบดี 28 ตุลาคม 2015 11:59:39การใช้ยาปฏิชีวนะ ปัจจัยเพิ่มเติมรวมถึงความสามารถของสายพันธุ์กันไปตั้งรกรากในลำไส้ ของญาติออกกำลังกาย อัตราการกลายพันธุ์ และประสิทธิภาพโอนแนวนอนของยีนต้านทาน ภายใต้ความดันงานของยาปฏิชีวนะ แบคทีเรียที่ควบรวมยีนต้านทานมักเกล้าฯ กับประโยชน์ เมื่อแรงดันเลือกไม่มีอยู่ สายพันธุ์ทนอาจออกกำลังกายต่ำกว่าเมื่อเทียบกับคู่ของทรู อย่างไรก็ตาม นี้โคลนแข่งขันน้อยอาจชดเชยสำหรับนี้สูญเสียการออกกำลังกาย โดยการซื้อพันธุ์ชดเชย รีวิวโดยนายเกียรติคุณชาติประเสริฐฮิวจ์ส (2010) กล่าวถึงค่าใช้จ่ายในการออกกำลังกายและกลไกที่แบคทีเรียสามารถลดต้นทุนเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแพร่กระจายของเชื้อแบคทีเรียที่ทนและยีนต้านทานขึ้นอยู่กับปัจจัยที่แตกต่างกัน แต่ความดันที่สำคัญคือ
รูป 3. ผลกระทบระยะยาวของการบริหาร clindamycin 7 วันใน microbiome อุจจาระของมนุษย์ ตัวอย่างอุจจาระที่ถูกเก็บรวบรวมก่อนที่จะบริหารยาปฏิชีวนะ (วันที่ 0) ในวันสุดท้ายของการบริหารยาปฏิชีวนะ (วันที่ 7) 2 สัปดาห์หลังจากการหยุดชะงักของการรักษา (วันที่ 21) ต่อมาทุก 3 เดือนเป็นเวลา 1 ปีหลังการบริหารและ 18 เดือนและ 2 ปีที่ postadministration (ก) การวิเคราะห์สารบรรณ (COA) แปลงลายนิ้วมือ T-RFLP เมื่อเวลาผ่านไปจากเรื่องใดเรื่องหนึ่งสัมผัสกับ clindamycin แสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงในสมาชิกที่โดดเด่นของชุมชนแบคทีเรีย (i) และชุมชน Bacteroides (ii) (ข) ความอุดมสมบูรณ์ปกติของยีนที่สัมพันธ์กันของสามยีน ERM เฉพาะเมื่อเทียบกับวัน 0. ผู้แทนราษฎรของเรื่องหนึ่ง clindamycinexposed (i) และเป็นหนึ่งในเรื่องที่ไม่ถูกเปิดเผย (ii) จะแสดง (ค) Bacteroides แยกจากวัตถุ clindamycin สัมผัสหนึ่งที่ถูกพิมพ์ clonally โดยใช้ตัวแทน-PCR บาร์ที่มีเส้นฟักแทนโคลนไวต่อการ clindamycin และบาร์ที่มีเส้นทึบแทนโคลนทน ตัวเลขนี้จะดัดแปลงมาจากกระดาษก่อนหน้า (Jernberg et al., 2007).
ซี Jernberg และอื่น ๆ
3220 วิทยา 156
ดาวน์โหลดจาก www.microbiologyresearch.org โดย IP: 202.44.225.102 เมื่อ: Thu, 28 มกราคม 2016 11:59:39
การใช้ยาปฏิชีวนะ ปัจจัยอื่น ๆ รวมถึงความสามารถของสายพันธุ์ที่ทนต่อการตั้งรกรากลำไส้, การออกกำลังกายของพวกเขาเทียบอัตราการกลายพันธุ์และมีประสิทธิภาพของการถ่ายโอนในแนวนอนของยีนต้านทาน ภายใต้ความดันเลือกของยาปฏิชีวนะแบคทีเรียที่ได้มาต้านทานยีนมักจะปรึกษากับผลประโยชน์ เมื่อความดันเลือกนี้ไม่เป็นปัจจุบัน, สายพันธุ์ทนอาจมีการออกกำลังกายลดลงเมื่อเทียบกับคู่ของมันอ่อนแอ แต่นี้โคลนแข่งขันน้อยอาจจะชดเชยการสูญเสียของการออกกำลังกายนี้โดยการซื้อการกลายพันธุ์ชดเชย การตรวจสอบโดยแอนเดอและฮิวจ์ส (2010) กล่าวถึงค่าใช้จ่ายในการออกกำลังกายและกลไกโดยที่แบคทีเรียสามารถลดค่าใช้จ่ายเหล่านี้