Mothers’ experiences of parenting a

Mothers’ experiences of parenting a child with attention deficit
hyperactivity disorder
Aim. This paper is a report of a study to explore the perceptions and experiences of
mothers parenting a child with attention deficit hyperactivity disorder.
Background. Previous quantitative studies have focussed on parenting styles and
treatments, and highlight that attention deficit hyperactivity disorder has a negative
impact on family functioning. However, fewer researchers have explored maternal
experiences of parenting a child with this disorder. A narrative-based feminist
approach can provide greater insights into complex issues related to mothering a
child with this disorder.
Method. Data were collected in 2007 with a volunteer sample of 11 mothers of
children with attention deficit hyperactivity disorder via in-depth interviews.
Analysis was completed by listening for self-evaluative statements, paying attention
to meta-statements and by identifying both consistencies and incongruities within
participant’s narratives.
Findings. Dominant issues identified were: It’s been 10 years of being on edge: The
caring responsibility as overwhelming; If I had my time over again, I wouldn’t tell
the truth: Stigmatized, scrutinized and criticized; What have I done? What did I do?
How come I’ve got this child: Guilt and self-blame and He doesn’t stand a chance:
Mother as advocate.
Conclusion. Mothering a child with attention deficit hyperactivity disorder is
stressful and demanding, and mothers felt marginalized. Media portrayal of this
disorder contributes to confusion related to causes, diagnosis and treatment choices.
More education for healthcare professionals is needed to enable them to give
appropriate guidance and support to enhance outcomes for children and their
p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประสบการณ์ของมารดาของเด็กที่ มีความสนใจขาดดุลเป็นตัวหลักเข้าร่องเข้ารอยโรคจุดมุ่งหมาย เอกสารนี้เป็นรายงานการศึกษาการสำรวจการรับรู้และประสบการณ์ของแม่เด็กที่ มีสมาธิเป็นตัวหลักพื้นหลัง การศึกษาเชิงปริมาณก่อนหน้ามี focussed ในลักษณะการเป็นตัวหลัก และการรักษา และจุดเด่นที่ว่า สมาธิมีค่าเป็นลบผลกระทบในการทำงานครอบครัว อย่างไรก็ตาม นักวิจัยน้อยได้สำรวจแม่ประสบการณ์ของเด็กที่ มีโรคนี้เป็นตัวหลัก Feminist ที่ใช้เล่าเรื่องวิธีสามารถให้ปัญหาที่ซับซ้อนที่เกี่ยวข้องกับ mothering ลึกมากกว่าการเด็กกับโรคนี้วิธีการ มีการรวบรวมข้อมูลในปี 2007 ด้วยตัวอย่างอาสาสมัครของแม่ 11เด็กที่ มีสมาธิผ่านการสัมภาษณ์เชิงลึกวิเคราะห์เสร็จสมบูรณ์ โดยงบ self-evaluative ให้ความสนใจฟังคำ สั่ง meta และระบุ consistencies และ incongruities ภายในnarratives ของผู้เข้าร่วมผลการวิจัย ปัญหาหลักที่ระบุได้: แล้วอยู่บนขอบ 10 ปี:รับผิดชอบมุ่งครอบงำ ถ้า ผมมีเวลาอีก ฉันจะไม่บอกความจริง: Stigmatized, scrutinized และวิพากษ์ วิจารณ์ ฉันได้ทำอะไร ฉันไม่ได้ทำอะไรว่าฉันมีเด็ก: ความผิด และโทษตัวเอง และเขาไม่ยืนโอกาส:แม่เป็นทนายสรุป Mothering เด็กที่ มีสมาธิเป็นเครียด และความ ต้องการ และแม่รู้สึกว่ามีการ การวาดภาพสื่อนี้โรคจัดสรรไปสับสนกับสาเหตุ การวินิจฉัยและการรักษาทางเลือกศึกษาเพิ่มเติมสำหรับผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพที่จำเป็นสำหรับการเปิดใช้งานให้กำหนดคำแนะนำและสนับสนุนการเพิ่มผลสำหรับเด็ก และของพวกเขาp

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประสบการณ์มารดาของการอบรมเลี้ยงดูเด็กที่มีสมาธิสั้น
โรคสมาธิ
จุดมุ่งหมาย กระดาษนี้เป็นรายงานการศึกษาการสำรวจการรับรู้และประสบการณ์ของ
คุณแม่ที่เลี้ยงดูเด็กที่มีโรคสมาธิสมาธิ.
ประวัติความเป็นมา การศึกษาเชิงปริมาณก่อนหน้านี้ได้เน้นที่รูปแบบการอบรมเลี้ยงดูและ
การรักษาและเน้น hyperactivity โรคสมาธิสั้นที่มีเชิงลบ
ผลกระทบต่อการทำหน้าที่ของครอบครัว อย่างไรก็ตามนักวิจัยน้อยลงมีการสำรวจมารดา
ของประสบการณ์การเลี้ยงดูเด็กที่มีความผิดปกตินี้ เรียกร้องสิทธิสตรีเล่าเรื่องตาม
วิธีการที่สามารถให้ข้อมูลเชิงลึกมากขึ้นเป็นปัญหาที่ซับซ้อนที่เกี่ยวข้องกับแม่
เด็กที่มีความผิดปกตินี้.
วิธี เก็บรวบรวมข้อมูลในปี 2007 มีตัวอย่างอาสาสมัครจาก 11 แม่ของ
เด็กที่มีความผิดปกติสมาธิสั้นขาดดุลความสนใจผ่านการสัมภาษณ์เชิงลึก.
การวิเคราะห์เสร็จสมบูรณ์โดยการฟังสำหรับงบตนเองประเมินให้ความสนใจ
งบเมตาและโดยการระบุความสอดคล้องและ incongruities ภายใน
เรื่องเล่าของผู้เข้าร่วม.
ผลการวิจัย ประเด็นที่โดดเด่นระบุคือมันเป็น 10 ปีของการเป็นบนขอบ:
รับผิดชอบดูแลเป็นอย่างท่วมท้น; ถ้าผมมีเวลาของฉันอีกครั้งฉันจะไม่บอก
ความจริง: Stigmatized, พิจารณาและวิพากษ์วิจารณ์; ฉันทำอะไร ผมไม่ทำอะไร?
วิธีมาฉันมีนี้เด็ก: ความรู้สึกผิดและโทษตัวเองและเขาไม่ยืนโอกาส:
. แม่เป็นผู้สนับสนุน
ข้อสรุป แม่เด็กที่มีโรคสมาธิสมาธิคือ
ความตึงเครียดและความต้องการและคุณแม่รู้สึกว่าชายขอบ สื่อให้เห็นภาพนี้
ก่อให้เกิดความผิดปกติของความสับสนที่เกี่ยวข้องกับสาเหตุการวินิจฉัยและการรักษาทางเลือก.
การศึกษาอื่น ๆ สำหรับมืออาชีพด้านการดูแลสุขภาพเป็นสิ่งจำเป็นที่จะช่วยให้พวกเขาที่จะให้
คำแนะนำที่เหมาะสมและการสนับสนุนเพื่อเพิ่มผลสำหรับเด็กของพวกเขาและ
พี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประสบการณ์ของมารดาเลี้ยงดูเด็กที่มีความสนใจขาดดุล hyperactivity โรค

เล็ง รายงานนี้เป็นผลของการศึกษาเพื่อสำรวจการรับรู้และประสบการณ์ของมารดาเลี้ยงดู
เด็กที่มีสมาธิสั้น .
พื้นหลัง การศึกษาเชิงปริมาณก่อนหน้านี้ได้เน้นรูปแบบการอบรมเลี้ยงดูและ
, การรักษาและเน้นว่า สมาธิสั้นมีผลกระทบเชิงลบ
ต่อการทำหน้าที่ของครอบครัว อย่างไรก็ตาม นักวิจัยได้สำรวจจำนวนมารดา
ประสบการณ์เลี้ยงดูเด็กที่มีโรคนี้ เรื่องเล่าจากแนวคิดสตรีนิยม
สามารถให้ข้อมูลเชิงลึกในประเด็นที่ซับซ้อนมากขึ้นที่เกี่ยวข้องกับมารดาเป็น

เด็กกับโรคนี้ วิธีการเก็บรวบรวมข้อมูลใน 2007 กับอาสาสมัครจำนวน 11 มารดา
เด็กที่มีสมาธิสั้น ผ่านการสัมภาษณ์เชิงลึก การวิเคราะห์เสร็จสมบูรณ์โดย
ฟังเพื่อประเมินงบตนเองที่ให้ความสนใจ
เพื่อ Meta งบและโดยการระบุความสอดคล้องภายในและทั้งของผู้เข้าร่วมการ incongruities
.
ค่า เด่นประเด็นที่ระบุ :มันผ่านมา 10 ปีของการเป็นบนขอบ :
ดูแลรับผิดชอบเป็นอย่างดี ถ้าฉันมีเวลาของฉันอีกครั้ง ฉันก็ไม่บอก
ความจริง : stigmatized ตรวจสอบ , วิจารณ์ ; ฉันทำอะไร ? ฉันทำอะไร ?
ทำไมฉันมีเด็ก : ความผิดและโทษตนเองและเขาไม่ยืนโอกาส :

แม่ ที่สนับสนุน คือ แม่เด็กกับสมาธิสั้นคือ
เคร่งเครียด และเรียกร้อง และมารดารู้สึกชายขอบ . การวาดภาพสื่อของโรคนี้ก่อให้เกิดความสับสนที่เกี่ยวข้องกับ
สาเหตุ , การวินิจฉัยและการรักษา ตัวเลือก สำหรับผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ
การศึกษาเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้พวกเขาสามารถให้คำแนะนำที่เหมาะสมและการสนับสนุนเพื่อเพิ่ม

p และผลสำหรับเด็ก