Fossils (from Classical Latin fossi

Fossils (from Classical Latin fossilis; literally, "obtained by digging")[1] are the preserved remains or traces of animals, plants, and other organisms from the remote past. The totality of fossils, both discovered and undiscovered, and their placement in fossiliferous (fossil-containing) rock formations and sedimentary layers (strata) is known as the fossil record.

The study of fossils across geological time, how they were formed, and the evolutionary relationships between taxa (phylogeny) are some of the most important functions of the science of paleontology. Such a preserved specimen is called a "fossil" if it is older than some minimum age, most often the arbitrary date of 10,000 years.[2] Hence, fossils range in age from the youngest at the start of the Holocene Epoch to the oldest, chemical fossils from the Archaean Eon, up to 3.48 billion years old,[3][4][5] or even older, 4.1 billion years old, according to a 2015 study.[6][7] The observation that certain fossils were associated with certain rock strata led early geologists to recognize a geological timescale in the 19th century. The development of radiometric dating techniques in the early 20th century allowed geologists to determine the numerical or "absolute" age of the various strata and thereby the included fossils.

Like extant organisms, fossils vary in size from microscopic, even single bacterial cells[8] one micrometer in diameter, to gigantic, such as dinosaurs and trees many meters long and weighing many tons. A fossil normally preserves only a portion of the deceased organism, usually that portion that was partially mineralized during life, such as the bones and teeth of vertebrates, or the chitinous or calcareous exoskeletons of invertebrates. Fossils may also consist of the marks left behind by the organism while it was alive, such as animal tracks or feces (coprolites). These types of fossil are called trace fossils (or ichnofossils), as opposed to body fossils. Finally, past life leaves some markers that cannot be seen but can be detected in the form of biochemical signals; these are known as chemofossils or biosignatures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซากดึกดำบรรพ์ (จากละตินคลาสสิก fossilis อักษร, "รับขุด") [1] ยังคงรักษาหรือร่องรอยของสัตว์ พืช และสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ มาไกล ผลของซากดึกดำบรรพ์ ทั้งสองค้นพบ และไม่เคยค้นพบ และการวางตำแหน่งของ fossiliferous (ประกอบด้วยซากดึกดำบรรพ์) หินและตะกอนชั้น (ชั้น) เป็นที่รู้จักกันเป็นคอร์ดฟอสการศึกษาซากดึกดำบรรพ์ในเวลาธรณีวิทยา วิธีเกิดขึ้น และความสัมพันธ์เชิงวิวัฒนาการระหว่าง taxa (phylogeny) ได้บางฟังก์ชันสำคัญของศาสตร์บรรพชีวินวิทยา ดังกล่าวเป็นตัวอย่างรักษาจะเรียกว่า "ซากดึกดำบรรพ์" ถ้าเป็นรุ่นเก่ากว่าบางอายุขั้นต่ำ ส่วนใหญ่มักจะกำหนดวัน 10000 ปี [2] ดังนั้น ในช่วงซากดึกดำบรรพ์ในยุคจากลูกที่จุดเริ่มต้นของยุค Holocene ไปซากดึกดำบรรพ์ที่เก่าแก่ สารเคมีจากอินเตอร์ Eon Archaean ถึง 3.48 ล้านปี, [3] [4] [5] หรือแม้แต่รุ่นเก่า 4.1 พันล้านปี ตามการศึกษา 2015 [6] [7] ที่สังเกตซากดึกดำบรรพ์บางที่ถูกเชื่อมโยงกับบางธรณีช่วงชั้นนำหินรู้จักสเกลธรณีวิทยาในศตวรรษที่ 19 การพัฒนาเทคนิคนับในช่วงศตวรรษที่ 20 ได้นักธรณีวิทยากำหนดอายุเป็นตัวเลข หรือ "สัมบูรณ์" ชั้นต่าง ๆ และทำซากดึกดำบรรพ์รวมเช่นสิ่งมีชีวิตยัง ซากดึกดำบรรพ์ในขนาดจากไมโครมิเตอร์หนึ่งกล้องจุลทรรศน์ เดียวแม้แบคทีเรียเซลล์ [8] ในเส้นผ่าศูนย์กลาง ขนาดใหญ่ เช่นไดโนเสาร์และต้นไม้หลายเมตรยาว และน้ำหนักหลายตันแตกต่างกันไป ซากดึกดำบรรพ์การรักษาเฉพาะส่วนของสิ่งมีชีวิตผู้ ส่วนที่ถูก mineralized บางส่วนในชีวิต เช่นกระดูกและฟันของ vertebrates หรือ exoskeletons chitinous หรือปูนของ invertebrates มักจะปกติ ซากดึกดำบรรพ์ยังอาจประกอบด้วยเครื่องหมายทิ้ง โดยสิ่งมีชีวิตในขณะมีชีวิตอยู่ เช่นติดตามสัตว์หรืออุจจาระ (coprolites) ชนิดของซากดึกดำบรรพ์เหล่านี้จะเรียกว่าติดตามซากดึกดำบรรพ์ (หรือ ichnofossils), ตรงข้ามกับซากดึกดำบรรพ์ของร่างกาย ในที่สุด อดีตทิ้งเครื่องหมายบางอย่างที่ไม่สามารถมองเห็นได้ แต่สามารถตรวจพบได้ในรูปแบบของสัญญาณชีวเคมี เหล่านี้จะเรียกว่า chemofossils หรือ biosignatures

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟอสซิล (จาก fossilis ละตินคลาสสิก; ตัวอักษร "ที่ได้จากการขุด") [1] เป็นยังคงเก็บรักษาไว้หรือร่องรอยของสัตว์พืชและสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ที่ผ่านมาจากระยะไกล จำนวนทั้งสิ้นของฟอสซิลทั้งการค้นพบและยังไม่ได้เปิดและตำแหน่งของพวกเขาใน fossiliferous (ฟอสซิลที่มี) หินและชั้นตะกอน (ชั้น) เป็นที่รู้จักกันบันทึกฟอสซิล. การศึกษาฟอสซิลข้ามเวลาทางธรณีวิทยาวิธีที่พวกเขากำลังก่อตัวขึ้นและ ความสัมพันธ์ระหว่างวิวัฒนาการแท็กซ่า (เชื้อชาติ) คือบางส่วนของฟังก์ชั่นที่สำคัญที่สุดของวิทยาศาสตร์ของซากดึกดำบรรพ์ เช่นตัวอย่างที่เก็บรักษาไว้ที่เรียกว่า "ฟอสซิล" ถ้ามันเป็นรุ่นเก่ากว่าบางอายุขั้นต่ำที่ส่วนใหญ่มักจะวันโดยพลการของ 10,000 ปี. [2] ดังนั้นฟอสซิลในช่วงอายุจากที่อายุน้อยที่สุดที่เริ่มต้นของยุคโฮโลซีนเก่าแก่ที่สุดที่ ฟอสซิลเคมีจาก Archaean กัปถึง 3480000000 ปี [3] [4] [5] หรือแม้กระทั่งที่มีอายุมากกว่า 4.1 พันล้านปีเก่าตาม 2015 การศึกษา. [6] [7] สังเกตว่าฟอสซิลบางอย่าง มีความสัมพันธ์กับร็อคชั้นนำนักธรณีวิทยาบางอย่างก่อนที่จะรับรู้ระยะเวลาทางธรณีวิทยาในศตวรรษที่ 19 การพัฒนาเทคนิคเดทดาวเทียมที่บันทึกในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ที่ได้รับอนุญาตธรณีวิทยาในการกำหนดตัวเลขหรือ "แน่นอน" อายุของชั้นต่างๆและจึงฟอสซิลรวม. เช่นเดียวกับสิ่งมีชีวิตที่ยังหลงเหลืออยู่ฟอสซิลขนาดแตกต่างกันจากกล้องจุลทรรศน์แม้เซลล์แบคทีเรียเดียว [8] หนึ่งไมโครเมตรเส้นผ่าศูนย์กลางขนาดใหญ่ไปเช่นไดโนเสาร์และต้นไม้หลายเมตรยาวและชั่งน้ำหนักหลายตัน ฟอสซิลรักษาตามปกติเพียงบางส่วนของสิ่งมีชีวิตผู้ตายมักจะเป็นส่วนหนึ่งที่เป็นแร่ธาตุบางส่วนในช่วงชีวิตเช่นกระดูกและฟันของสัตว์มีกระดูกสันหลังหรือ chitinous หรือปูนเปลือกของสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง ฟอสซิลยังอาจประกอบด้วยเครื่องหมายทิ้งโดยสิ่งมีชีวิตในขณะที่มันยังมีชีวิตอยู่เช่นแทร็คสัตว์หรือมูล (coprolites) ประเภทนี้จะเรียกว่าฟอสซิลซากฟอสซิล (หรือ ichnofossils) เมื่อเทียบกับฟอสซิลร่างกาย สุดท้ายชีวิตที่ผ่านมาออกจากตัวบ่งชี้บางอย่างที่ไม่สามารถมองเห็นได้ แต่สามารถตรวจพบได้ในรูปแบบของสัญญาณทางชีวเคมี; เหล่านี้เป็นที่รู้จักกัน chemofossils หรือ biosignatures