The peak in plasma doxorubicin conc

The peak in plasma doxorubicin concentration occurred at ∼20 minutes for all groups, with near return to baseline after 3 hours (Fig. 1A ). The level of doxorubicin when administered through the DEB was low at all time points (0.009-0.05 μmol/L). More importantly, peak plasma concentration of doxorubicin was significantly lower when administered with the DEB than intra-arterially without the DEB (82% reduction). The difference in plasma doxorubicin concentration between the DEB and the IA groups was statistically significant at 20, 40, and 60 minutes (P = 0.015, 0.037, and 0.035, respectively). Note that the peak plasma concentration of doxorubicin with the DEB was also lower than that of conventional TACE but did not reach statistical significance. The pharmacokinetic profile of doxorubicinol in all the control groups (IA alone, IA + GS, and TACE) mirrored that of doxorubicin (Fig. 1B), with an initial sharp increase followed by a decline over time. This indicates rapid degradation of doxorubicin and doxorubicinol because both compounds are actively metabolized in the systemic circulation. In contrast, the pharmacokinetic profile in the DEB group was vastly different with a steady increase in doxorubicinol concentration over the time studied. This steady increase in doxorubicinol combined with a decrease in plasma doxorubicin levels as uniquely shown in the DEB group supports the theory of continuous drug elution over time from the microspheres delivered to the tumor. As doxorubicin is released from the microspheres within the tumor, it is slowly degraded into doxorubicinol, which is then released systemically. This, therefore, explains the steady increase in plasma doxorubicinol levels over time (Fig. 1A and B). These results, therefore, support the slow drug release properties of the DEB within the tumor and confirm the theoretical benefit of a reduced systemic exposure to chemotherapy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สูงสุดในความเข้มข้นของ doxorubicin พลาสม่าที่เกิดขึ้นในนาที ∼20 สำหรับกลุ่มทั้งหมด กับกลับมาใกล้กับพื้นฐานหลังจาก 3 ชั่วโมง (รูปที่ 1A) ระดับของ doxorubicin เมื่อยาผ่าน DEB ได้ต่ำในทุกเวลา (0.009-0.05 ไมโครโมล/ลิตร) สำคัญ ช่วงความเข้มข้นของพลาสม่าของ doxorubicin คือนัยสำคัญต่ำที่สุดเมื่อยากับ DEB กว่า intra-arterially ไม่มี DEB (ลด 82%) แตกต่างกันในความเข้มข้นของ doxorubicin พลา DEB กลุ่ม IA มีนัยสำคัญทางสถิติที่ 20, 40 และ 60 นาที (P = 0.015, 0.037, 0.035 และตามลำดับ) หมายเหตุว่า สูงสุดพลาสม่าความเข้มข้นของ doxorubicin กับ DEB ยังต่ำกว่าของ TACE ทั่วไป แต่ไม่ถึงนัยสำคัญทางสถิติ ถึงรายละเอียดของ doxorubicinol ในกลุ่มควบคุมทั้งหมด (เดียว IA, IA + GS และ TACE) มิเรอร์ของ doxorubicin (รูป 1B), กับการเริ่มต้นเพิ่มมากขึ้นตาม ด้วยลดลงเมื่อเวลาผ่านไป บ่งชี้ย่อยสลายอย่างรวดเร็วของ doxorubicin และ doxorubicinol เนื่องจากสารทั้งสองมีการเผาผลาญอย่างแข็งขันในการไหลเวียนของระบบ ตรงกันข้าม ค่าทางเภสัชจลนศาสตร์ใน DEB กลุ่มแตกต่างกันอย่างมากมายกับการเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในความเข้มข้น doxorubicinol ช่วงเวลาที่ศึกษาได้ นี้เพิ่มขึ้นใน doxorubicinol ร่วมกับการลดลงของระดับ doxorubicin พลาสมาตามโดยเฉพาะการสนับสนุนกลุ่ม DEB ทฤษฎีชะยาเสพติดอย่างต่อเนื่องตลอดเวลาจาก microspheres ส่งไปยังเนื้องอก เช่น doxorubicin จะถูกปล่อยจาก microspheres ภายในเนื้องอก ได้ค่อย ๆ เสื่อมโทรมลงใน doxorubicinol ซึ่งถูกปล่อยออกแล้ว systemically นี้ จึง อธิบายการเพิ่มขึ้นในระดับ doxorubicinol พลาตลอดเวลา (รูป 1A และ B) ผลลัพธ์เหล่านี้ ดังนั้น สนับสนุนคุณสมบัติปล่อยยาช้าของ DEB ภายในเนื้องอก และยืนยันผลประโยชน์ทฤษฎีการลดระบบกับแสงเคมีบำบัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดสูงสุดในความเข้มข้นในพลาสมา doxorubicin ที่เกิดขึ้นใน ~20 นาทีเพื่อให้ทุกกลุ่มที่มีผลตอบแทนใกล้กับพื้นฐานหลังจาก 3 ชั่วโมง (รูป. 1A) ระดับของ doxorubicin เมื่อผู้ผ่าน DEB อยู่ในระดับต่ำในทุกจุดเวลา (0.009-0.05 ไมโครโมล / ลิตร) ที่สำคัญกว่าความเข้มข้นในพลาสมาสูงสุดของ doxorubicin ลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อผู้ที่มี DEB กว่าภายใน arterially โดยไม่ต้อง DEB (ลด 82%) ความแตกต่างในความเข้มข้นในพลาสมา doxorubicin ระหว่าง DEB และกลุ่ม IA เป็นนัยสำคัญทางสถิติที่ 20, 40, และ 60 นาที (p = 0.015, 0.037 และ 0.035 ตามลำดับ) โปรดทราบว่าพลาสม่าเข้มข้นสูงสุดของ doxorubicin กับ DEB ก็ยังต่ำกว่าที่ของ TACE ธรรมดา แต่ไม่ถึงนัยสำคัญทางสถิติ รายละเอียดทางเภสัชจลนศาสตร์ของ doxorubicinol ในทุกกลุ่มควบคุม (IA คนเดียว IA + GS และ TACE) สะท้อนว่า doxorubicin (รูปที่ 1B.) ด้วยการเพิ่มความคมชัดเริ่มต้นตามด้วยการลดลงเมื่อเวลาผ่านไป นี้บ่งชี้ย่อยสลายอย่างรวดเร็วของ doxorubicin และ doxorubicinol เพราะสารทั้งสองจะถูกเผาผลาญอย่างแข็งขันในการไหลเวียนของระบบ ในทางตรงกันข้ามรายละเอียดทางเภสัชจลนศาสตร์ในกลุ่ม DEB เป็นอย่างมากมายแตกต่างกับการเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในความเข้มข้น doxorubicinol ในช่วงเวลาที่ศึกษา นี้เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องใน doxorubicinol รวมกับการลดลงของระดับ doxorubicin พลาสม่าแสดงให้เห็นว่าไม่ซ้ำกันในกลุ่ม DEB สนับสนุนทฤษฎีของการชะยาเสพติดอย่างต่อเนื่องในช่วงเวลาจาก microspheres ส่งมอบให้กับเนื้องอก ในฐานะที่เป็น doxorubicin จะถูกปล่อยออกจาก microspheres ภายในเนื้องอกก็จะสลายตัวช้าลงใน doxorubicinol ซึ่งถูกปล่อยออกมาแล้วมีระบบ นี้จึงอธิบายการเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในระดับพลาสมา doxorubicinol เมื่อเวลาผ่านไป (รูป. 1A และ B) ผลลัพธ์เหล่านี้จึงสนับสนุนคุณสมบัติการปลดปล่อยตัวยาช้าของ DEB ภายในเนื้องอกและยืนยันประโยชน์ของทฤษฎีรับอย่างเป็นระบบลดลงไปรักษาด้วยเคมีบำบัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สูงสุดในพลาสมา doxorubicin สมาธิเกิดขึ้นที่∼ 20 นาที ทุกกลุ่ม ใกล้กลับฐานหลังจาก 3 ชั่วโมง ( รูปที่ 1A ) ระดับของ doxorubicin เมื่อทดสอบผ่านเด็บ ต่ำ ณ จุดเวลา ( 0.009-0.05 μ mol / L ) ที่สำคัญคือ ความเข้มข้นสูงสุดในพลาสมาของดอกโซรูบิซินลดลงเมื่อใช้กับเด็บกว่าภายใน arterially โดยไม่เด็บ ( ลดลง 82% ) ความแตกต่างระหว่างความเข้มข้นในพลาสมา doxorubicin เด็บและ IA กลุ่มอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 20 , 40 และ 60 นาที ( p = 0.007 , 0.005 , 0.035 , ตามลำดับ ) หมายเหตุที่ความเข้มข้นสูงสุดในพลาสมาของดอกโซรูบิซินกับเด็บยังต่ำกว่าของ tace ธรรมดา แต่ไม่ถึงนัยสำคัญทางสถิติ โปรไฟล์ของ doxorubicinol ยาในกลุ่มควบคุม ( IA คนเดียว , IA + GS , และ tace ) มิเรอร์ของดอกโซรูบิซิน ( รูปที่ 1A ) โดยเริ่มเพิ่มมากขึ้นตามการลดลงเมื่อเวลาผ่านไป นี้บ่งชี้ว่า จะลดลงอย่างรวดเร็ว และ doxorubicinol doxorubicin เพราะสารทั้งสองมีงานเผาผลาญในการไหลเวียนระบบ ในทางตรงกันข้าม , เภสัชจลนศาสตร์ของยาในกลุ่มเด็บคืออย่างมากมายที่แตกต่างกับเพิ่มขึ้นคงที่ใน doxorubicinol สมาธิในช่วงเวลาที่ศึกษา นี้มั่นคงเพิ่มขึ้นใน doxorubicinol รวมกับการลดลงในระดับที่แสดงในพลาสมา doxorubicin เฉพาะกลุ่มเด็บสนับสนุนทฤษฎีของสารประกอบยาต่อเนื่องตลอดเวลาจากไมโครสเฟียร์ในเนื้องอก เป็นดอกโซรูบิซินออกมาจากไมโครสเฟียร์ภายในเนื้องอก มันค่อยๆสลายไป doxorubicinol , ซึ่งถูกปล่อยออกแล้วรู้ . นี้จึงอธิบายเพิ่ม steady ในระดับ doxorubicinol พลาสมาตลอดเวลา ( รูปที่ 1A และ B ) ผลลัพธ์เหล่านี้จึงสนับสนุนคุณสมบัติการปลดปล่อยตัวยาช้าๆของเด็บภายในเนื้องอก และยืนยันผลประโยชน์เชิงทฤษฎีของระบบลดลงการรักษาเคมีบำบัด