IRs also try to collect content and

IRs also try to collect content and some amount of descriptive information either through direct deposit by the author(s) or by an intermediary (including librarians). The depositor is expected to have the right to deposit or to have negotiated the right to deposit the content, although we have found that in practice it is often the repository managers who are doing this work. Typically, materials in IRs do not go through the normal library or archives acquisitions routes; and unlike traditional library materials, they usually do not receive full cataloging. However, IRs do generally have policies in place that define who can deposit, what may be deposited, what metadata is required, etc. (Markey, Rieh, St. Jean, Kim, &
Yakel, 2007, pp. 46–47). IRs typically do not have any formal peer review or editorial process for deposited items; the researcher’s institutional or organizational affiliation is usually considered the de facto authentication for deposit. In addition, many, but not all, repositories make some level of commitment to the long-term preservation of and persistent access to the material contained within them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

IRs ยังพยายามรวบรวมเนื้อหาและข้อมูลอธิบายบางจำนวนฝากทางตรงไม่ว่าจะ โดยการ author(s) หรือตัวกลาง (รวม librarians) คาดว่าผู้ฝากเงินที่มีสิทธิฝาก หรือได้เจรจาสิทธิฝากเนื้อหา แม้ว่าเราพบว่า ในทางปฏิบัติ ก็มักจะเป็นผู้จัดการเก็บข้อมูลที่กำลังทำนี้ทำงาน โดยปกติ ใน IRs ไม่ผ่านปกติไลบรารีหรือคลังเก็บซื้อเส้นทาง และแตกต่างจากสารสนเทศแบบดั้งเดิม พวกเขามักจะไม่ได้รับจัดแค็ตตาล็อกเต็ม อย่างไรก็ตาม IRs มีนโยบายในสถานที่ที่กำหนดโดยทั่วไปเป็นอะไร metadata ที่สามารถฝาก สิ่งอาจฝาก ต้องการ เป็นต้น (Markey, Rieh, St. Jean คิม &Yakel, 2007 นำ 46 – 47) IRs โดยทั่วไปไม่มีตรวจทานทางเพียร์หรือรายการนำฝาก บรรณาธิการกระบวน ของนักวิจัยสังกัดสถาบัน หรือองค์กรมักจะถือว่ารับรองเงินฝากที่เดิม นอกจากนี้ repositories มาก แต่ไม่ทั้ง หมด ทำให้บางระดับถึงวัสดุที่อยู่ภายในออกแบบและมุ่งมั่นที่จะรักษาระยะยาวของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรมสรรพากรยังพยายามที่จะรวบรวมเนื้อหาและจำนวนเงินบางส่วนของข้อมูลอธิบายทั้งผ่านเงินฝากโดยตรงโดยผู้เขียน (s) หรือตัวกลาง (รวมถึงบรรณารักษ์) ผู้ฝากเงินที่คาดว่าจะมีสิทธิที่จะฝากเงินหรือมีการเจรจาที่เหมาะสมที่จะฝากเนื้อหาแม้ว่าเราได้พบว่าในทางปฏิบัติก็มักจะเป็นผู้จัดการพื้นที่เก็บข้อมูลที่กำลังทำผลงานชิ้นนี้ โดยปกติวัสดุที่กรมสรรพากรไม่ผ่านห้องสมุดปกติหรือคลังข้อมูลเส้นทางการเข้าซื้อกิจการ; และแตกต่างจากวัสดุห้องสมุดแบบดั้งเดิมพวกเขามักจะไม่ได้รับรายการเต็มรูปแบบ อย่างไรก็ตามกรมสรรพากรไม่โดยทั่วไปมีนโยบายในสถานที่ที่กำหนดผู้ที่สามารถฝากสิ่งที่อาจจะฝากสิ่งที่เมตาดาต้าที่ถูกต้อง ฯลฯ (ลูชิ, Rieh, St. Jean, คิมและ
Yakel, 2007, pp. 46-47) กรมสรรพากรมักจะไม่ได้มีการทบทวนอย่างเป็นทางการใด ๆ หรือกระบวนการบรรณาธิการสำหรับรายการฝาก; นักวิจัยสังกัดสถาบันหรือองค์กรที่ได้รับการพิจารณาโดยปกติการตรวจสอบพฤตินัยสำหรับการฝากเงิน นอกจากนี้จำนวนมาก แต่ไม่ได้ทั้งหมดที่เก็บทำให้บางระดับของความมุ่งมั่นที่จะรักษาระยะยาวและการเข้าถึงถาวรกับวัสดุที่มีอยู่ภายในพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

IRS ยังพยายามรวบรวมเนื้อหาและปริมาณของข้อมูล ผ่านเงินฝากโดยตรง โดยผู้เขียน ( s ) หรือโดยคนกลาง ( รวมถึงบรรณารักษ์ ) ผู้ฝากเงินคาดว่ามีสิทธิที่จะฝากหรือมีสิทธิที่จะฝากเนื้อหาเจรจา แต่เราพบว่า ในการปฏิบัติมันมักจะเก็บข้อมูลผู้จัดการที่กำลังทำงาน โดยทั่วไปแล้ววัสดุใน IRS ไม่ได้ผ่านห้องสมุดปกติหรือจดหมายเหตุการเส้นทาง และแตกต่างจากวัสดุห้องสมุดแบบดั้งเดิม พวกเขามักจะไม่ได้รับเต็มรายการ . อย่างไรก็ตาม , IRS โดยทั่วไปมีนโยบายในสถานที่ที่กำหนดซึ่งสามารถฝากเงิน แล้วอาจจะฝากอะไร ข้อมูลถูกต้อง ฯลฯ ( มาร์กี้ , rieh St . Jean , คิม &
yakel , 2007 , pp . 46 และ 47 )IRS โดยทั่วไปไม่สามารถตรวจสอบใด ๆที่เป็นทางการหรือบทบรรณาธิการกระบวนการฝากรายการ ของนักวิจัยสถาบันหรือองค์กรต้นสังกัดมักจะพิจารณาพฤตินัย Authentication สำหรับเงินฝาก นอกจากนี้ , หลาย , แต่ไม่ทั้งหมด , ที่เก็บให้บางระดับของความมุ่งมั่นที่จะรักษาระยะยาวและถาวรเข้าถึงวัสดุที่อยู่ภายในพวกเขา