Avant-garde theorist and architect

Avant-garde theorist and architect Bernard Tschumi is equally well known for his writing and his practice. Architecture and Disjunction, which brings together Tschumi's essays from 1975 to 1990, is a lucid and provocative analysis of many of the key issues that have engaged architectural discourse over the past two decades -- from deconstructive theory to recent concerns with the notions of event and program. The essays develop different themes in contemporary theory as they relate to the actual making of architecture, attempting to realign the discipline with a new world culture characterized by both discontinuity and heterogeneity. Included are a number of seminal essays that incited broad attention when they first appeared in magazines and journals, as well as more recent and topical texts.

Tschumi's discourse has always been considered radical and disturbing. He opposes modernist ideology and postmodern nostalgia since both impose restrictive criteria on what may be deemed "legitimate" cultural conditions. He argues for focusing on our immediate cultural situation, which is distinguished by a new postindustrial "unhomeliness" reflected in the ad hoc erection of buildings with multipurpose programs. The condition of New York and the chaos of Tokyo are thus perceived as legitimate urban forms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักทฤษฎีที่เปรี้ยวจี๊ดและสถาปนิก Tschumi เบอร์นาร์ดได้เท่าเทียมกันรู้จักกันดีสำหรับการเขียนของเขาและการปฏิบัติของเขา สถาปัตยกรรมและ Disjunction ซึ่งรวบรวมเรียงความของ Tschumi จาก 1975 เพื่อ 1990 เป็นการวิเคราะห์ที่ชัดเจน และเร้าใจของปัญหาสำคัญที่มีส่วนร่วมวาทกรรมสถาปัตยกรรมมากกว่าสองทศวรรษ - จากทฤษฎี deconstructive ล่าความกังวลกับความเข้าใจเหตุการณ์และโปรแกรม มากมาย บทความการพัฒนาธีมต่าง ๆ ในทฤษฎีร่วมสมัยเกี่ยวข้องกับการทำจริงของสถาปัตยกรรม พยายามปรับวินัย มีลักษณะไม่ต่อเนื่องและ heterogeneity วัฒนธรรมโลกใหม่ ห้องมีจำนวนเรียงความบรรลุที่ incited สิ่งสนใจเมื่อพวกเขาปรากฏตัวครั้งแรกในนิตยสารและสมุดรายวัน เป็นข้อเพิ่มเติมล่าสุด และเฉพาะวาทกรรมของ Tschumi ได้เสมอถือว่ารุนแรง และรบกวนการ เขามัดอุดมการณ์สมัยใหม่และหลังสมัยใหม่ความคิดถึงเนื่องจากทั้งสองกำหนดเงื่อนไขเข้มงวดในสิ่งที่อาจจะถือว่าเงื่อนไขทางวัฒนธรรมที่ "กฎหมาย" เขา argues สำหรับเน้นเราทันทีวัฒนธรรมสถานการณ์ ซึ่งโดดเด่น ด้วยความใหม่ postindustrial "unhomeliness" ในการก่อสร้างอาคารด้วยโปรแกรมเอนกประสงค์กิจ สภาพของนิวยอร์กและความวุ่นวายของโตเกียวจึงรู้เป็นรูปแบบเมืองที่ถูกต้องตามกฎหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เปรี้ยวจี๊ดทฤษฎีและสถาปนิกเบอร์นาร์ดชูมีเป็นที่รู้จักกันดีพอ ๆ กันสำหรับการเขียนและการปฏิบัติของเขา สถาปัตยกรรมศาสตร์และการหย่าซึ่งเป็นการรวมตัวกันเขียนเรียงความ Tschumi ของ 1975-1990, คือการวิเคราะห์ที่ชัดเจนและเร้าใจของหลายประเด็นสำคัญที่ได้มีส่วนร่วมวาทกรรมสถาปัตยกรรมที่ผ่านมาสองทศวรรษที่ผ่านมา - จากทฤษฎี deconstructive ความกังวลที่ผ่านมากับความคิดของการจัดงานและ โครงการ เรียงความพัฒนารูปแบบที่แตกต่างกันในทางทฤษฎีร่วมสมัยที่เกี่ยวข้องกับการทำจริงของสถาปัตยกรรมความพยายามที่จะปรับเปลี่ยนระเบียบวินัยที่มีวัฒนธรรมโลกใหม่โดดเด่นด้วยทั้งต่อเนื่องและหลากหลาย รวมเป็นจำนวนของการเขียนเรียงความน้ำเชื้อที่เข้าฝันให้ความสนใจในวงกว้างเมื่อพวกเขาปรากฏตัวครั้งแรกในนิตยสารและวารสารเช่นเดียวกับตำราที่ผ่านมาและเฉพาะมากขึ้น. วาทกรรม Tschumi ได้เสมอถือว่ารุนแรงและรบกวน เขาต่อต้านอุดมการณ์และความคิดถึงสมัยหลังสมัยใหม่เนื่องจากทั้งสองกำหนดเกณฑ์ที่เข้มงวดเกี่ยวกับสิ่งที่อาจจะถือว่า "ถูกต้องตามกฎหมาย" เงื่อนไขทางวัฒนธรรม เขาระบุว่าสำหรับสถานการณ์ที่มุ่งเน้นไปที่วัฒนธรรมของเราได้ทันทีซึ่งมีความโดดเด่นโดยใหม่ postindustrial "unhomeliness" สะท้อนให้เห็นในการแข็งตัวเฉพาะกิจของอาคารกับโปรแกรมอเนกประสงค์ สภาพของนิวยอร์กและความวุ่นวายของกรุงโตเกียวมีการรับรู้จึงเป็นรูปแบบที่ถูกต้องตามกฎหมายในเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทฤษฎีเปรี้ยวจี๊ดและสถาปนิกเบอร์นาร์ด ชูมิเป็นอย่างเท่าเทียมกันที่รู้จักกันดีสำหรับการเขียนและการปฏิบัติของเขา สถาปัตยกรรมและการตัดขาด ซึ่งพากันชูมีเป็นบทความจาก 2518 ถึงปี 1990 คือ การวิเคราะห์ที่ชัดเจนและเร้าใจของหลายประเด็นที่สำคัญที่ได้มีส่วนร่วมทางวาทกรรมที่ผ่านมาสองทศวรรษที่ผ่านมา -- จากทฤษฎีขนาดความกังวลล่าสุดกับความคิดของโปรแกรมเหตุการณ์และ บทความพัฒนารูปแบบที่แตกต่างกัน ในทฤษฎีร่วมสมัยเช่นที่พวกเขาเกี่ยวข้องกับการสร้างที่แท้จริงของสถาปัตยกรรม พยายามปรับวินัยกับโลกใหม่ที่โดดเด่นด้วยความสามารถ ทั้งวัฒนธรรมและ . รวมเป็นจำนวนของอสุจิเรียงความที่กระตุ้นความสนใจในวงกว้างเมื่อพวกเขาปรากฏตัวครั้งแรกในนิตยสารและวารสารรวมทั้งล่าสุดหัวข้อและข้อความชูมีเป็นวาทกรรมได้เสมอถือว่ารุนแรงและรบกวน เขาต่อต้านแนวคิดสมัยใหม่และหลังสมัยใหม่ ขอบอกตั้งแต่กำหนดเกณฑ์ที่เข้มงวดในสิ่งที่อาจจะถือว่า " ถูกต้องตามกฎหมาย " เงื่อนไขทางวัฒนธรรม . เขาแย้งเพื่อเน้นสถานการณ์ทางวัฒนธรรมของเราทันที ซึ่งมีความโดดเด่นด้วยใหม่ postindustrial " unhomeliness " สะท้อนให้เห็นในแบบเฉพาะกิจการของอาคารที่มีโปรแกรมอเนกประสงค์ สภาพของนิวยอร์กและความวุ่นวายของโตเกียว จึงมีการรับรู้เป็นรูปแบบเมืองที่ถูกต้องตามกฎหมาย