Antibiotics are among the most comm

Antibiotics are among the most commonly used
compounds in livestock production. Tetracyclines (TCs),
including oxytetracycline (OTC), tetracycline (TTC), chlorotetracycline
(CTC) and doxycycline (DOC), are considered
the main antibiotics used. TCs are licensed for use in a wide
range of livestock species including chicken, and can be
administrated either orally or by injection. Reliable data on the
consumption of veterinary drugs in general, and of antibiotics
in particular, are not easy, especially in developing countries.
However some figures can be used to indicate the orders of
magnitude of the consumption of antibiotic agents(1). A lot
of antibiotics were used in veterinary medicine in the EU
countries and TCs were among the most frequently used (2,3).
Moreover, the largest amounts of antibiotics were sold in the
USA in 2007 and 2009 for use in food animals and the largest
classes were TCs(4,5). Accordingly, TC residues in edible
products can and do appear from both disease treatment and
nutritional uses, as well as foods derived from all livestock,
regardless of species, posing residue problems. Consequently,
the US Food and Drug Administration (FDA) announced
that it will request livestock producers, drug companies and
veterinarians to curb the use of antibiotics to promote growth
in food-producing animals(6).
The existence of TC residues in chicken products and
their transfer to consumers are the cause of some effects
such as bacterial resistance, allergic reactions, toxicity,
carcinogenic effects and disturbance of natural intestinal
micro-flora. Therefore, maximum residue limits (MRLs)
for TCs were recommended by many agencies. The joint
FAO/WHO Expert Committee on Food Additives(7) recommended
200 µg/kg and 600 µg/kg for chicken tissues and
liver, respectively, expressed as the sum of TCs. In addition,
the EU had set the MRLs of TCs to be 100 µg/kg and 300
µg/kg for chicken tissues and liver, respectively(8). However,
TC levels above the MRLs have been reported in chicken
products in many countries such as Mexico(9), Belgium(10),
Saudi Arabia(11), Bulgaria(12) and Egypt(13). Such residues in
the chicken meat may pose a potentially serious health threat
to the consumer.
Most foods of animal origin undergo further processing prior to consumption for the purpose of increasing palatability
and shelf life. The risk assessment of TC residues
should consider thermal (cooking) effects. The thermal death
time (TDT) method had been successfully used to determine
the kinetics of heat labile microorganisms, nutrients, and food
quality factors following a thermal process(14). With the TDT
method, the decimal reduction time (D-values: a heating time
that results in 90% destruction of quality factor concentration)
is useful for generating kinetic data suitable for use in
calculating the retention of nutrients and contaminants during
a thermal process(15,16).
The thermal stability of TC residues in animal food
products was considered by many researchers. Some of them
mentioned that TCs in animal tissues were more stable under
heat treatment and were not totally inactivated by cooking
conditions or heat processing(17-20). On the other hand, some
studies indicated that TCs in animal tissues were more sensitive
to heat treatment and were totally destroyed by treatment
at 100⁰C for 30 min or at higher temperature for shorter
times(20,21). On the contrary, Al-Ghamdi et al.(11) stated that
OTC increased on boiling, and Kuhne et al.(22) found that the
concentrations of TCs in heat-treated (100⁰C) meat and bone
meals were higher than those found before the heat treatment.
Therefore, this work was conducted to report the effects of
various ordinary cooking procedures (boiling, roasting and
microwaving) on TC residues (OTC, TTC, CTC and DOC)
in chicken meat and to determine the cooking time required
for each cooking procedure to make the cooked sample safer
for consumption.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยาปฏิชีวนะมีใช้ทั่วไปสารประกอบในการผลิตปศุสัตว์ Tetracyclines (TCs),รวมทั้งออกซิเตตราไซคลีน (OTC), เตตราไซคลีน (TTC), chlorotetracycline(CTC) และถือว่าเป็นไก่ (DOC),ยาหลักที่ใช้ TCs ได้รับใบอนุญาตสำหรับใช้ในกว้างของสัตว์สายพันธุ์รวมทั้งไก่ และสามารถadministrated วาจา หรือ โดยการฉีด ข้อมูลที่น่าเชื่อถือในการปริมาณ ของยาเสพติดสัตวแพทย์ทั่วไป และ ยาปฏิชีวนะโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ไม่ได้เรื่องง่าย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศกำลังพัฒนาอย่างไรก็ตาม บางตัวเลขใช้เพื่อระบุคำสั่งของขนาดของปริมาณการใช้ยาปฏิชีวนะ agents(1) เยอะแยะยาปฏิชีวนะใช้ในการแพทย์สัตวแพทย์ในสหภาพยุโรปประเทศและ TCs คนบ่อยที่สุดใช้ (2, 3)นอกจากนี้ ขายยอดเงินที่ใหญ่ที่สุดของยาปฏิชีวนะในการสหรัฐอเมริกาใน 2007 และ 2009 สำหรับใช้ในอาหารสัตว์และใหญ่ที่สุดเรียนได้ที่ TCs(4,5) ตกค้างตาม TC ในกินได้ผลิตภัณฑ์สามารถ และปรากฏจากทั้งรักษาโรค และใช้คุณค่าทางโภชนาการ เป็นอาหารที่มาจากปศุสัตว์ทั้งหมดโดยไม่คำนึงถึงสายพันธุ์ วางตัวปัญหาสารตกค้าง ดังนั้นเราอาหารและยา (FDA) ได้ประกาศที่นี้จะขอผลิตปศุสัตว์ บริษัทยา และสัตวแพทย์เพื่อลดการใช้ยาปฏิชีวนะเพื่อส่งเสริมการเจริญเติบโตanimals(6) การผลิตอาหารในการดำรงอยู่ของ TC ตกค้างในผลิตภัณฑ์ไก่ และการถ่ายโอนไปยังผู้บริโภคเป็นสาเหตุของผลบางต้านทานแบคทีเรีย แพ้ เป็น พิษผลกระทบที่ก่อมะเร็งและรบกวนธรรมชาติลำไส้ไมโครพืช ดังนั้น สูงสุดตกค้างจำกัด (MRLs)สำหรับ TCs ได้แนะนำ โดยหลายหน่วยงาน ข้อต่อFAO / กรรมการบน Additives(7) อาหารแนะนำ200 µg/kg และ 600 µg/kg สำหรับเนื้อเยื่อของไก่ และตับ ตามลำดับ แสดงเป็นผลรวมของ TCs นอกจากนี้สหภาพยุโรปได้กำหนด MRLs TCs จะ 100 µg/kg และ 300µg/kg สำหรับเนื้อเยื่อของไก่ และตับ respectively(8) อย่างไรก็ตามระดับ TC เหนือ MRLs ที่ถูกรายงานในไก่ผลิตภัณฑ์ในหลายประเทศเช่น Mexico(9), Belgium(10)ซา Arabia(11), Bulgaria(12) และ Egypt(13) ดังกล่าวตกค้างในเนื้อไก่อาจเป็นภัยคุกคามต่อสุขภาพรุนแรงไปยังผู้บริโภคอาหารของสัตว์ได้รับการประมวลผลเพิ่มเติม ก่อนการใช้เพื่อเพิ่มโภชนะและอายุ การประเมินความเสี่ยงตกค้าง TCควรพิจารณาผลกระทบของความร้อน (ทำอาหาร) ความตายความร้อน(TDT) วิธีได้รับการใช้ประสบความสำเร็จในการกำหนดจลนพลศาสตร์ของร้อน labile จุลินทรีย์ สารอาหาร และอาหารปัจจัยที่มีคุณภาพต่อการ process(14) ความร้อน ด้วยการ TDTวิธีการ เวลาลดทศนิยม (ค่า D: เวลาเครื่องทำความร้อนมีผลทำลายล้าง 90% ของความเข้มข้นของปัจจัยคุณภาพ)มีประโยชน์สำหรับการสร้างข้อมูลเหมาะสำหรับใช้ในการเคลื่อนไหวการเก็บรักษาสารอาหารและสิ่งปนเปื้อนในระหว่างการคำนวณprocess(15,16) ความร้อนความมั่นคงความร้อนของ TC ตกค้างในอาหารสัตว์ผลิตภัณฑ์ถูกพิจารณา โดยนักวิจัยหลายคน บางส่วนของพวกเขากล่าวว่า TCs ในเนื้อเยื่อสัตว์ได้มีเสถียรภาพมากขึ้นภายใต้รักษาความร้อน และถูกไม่ทั้งหมดยก โดยการปรุงอาหารเงื่อนไขหรือความร้อน processing(17-20) บนมืออื่น ๆ บางการศึกษาระบุว่า TCs ในเนื้อเยื่อสัตว์ที่มีความไวต่อรักษาความร้อน และถูกทำลายโดยสิ้นเชิง โดยการรักษา100⁰C 30 นาที หรือ ที่อุณหภูมิสูงกว่าสั้นtimes(20,21) ตรงกันข้าม Al Ghamdi et al.(11) ระบุไว้ที่OTC เพิ่มขึ้นบนเดือด และ Kuhne et al.(22) พบว่าการความเข้มข้นของ TCs ในกระดูกและเนื้อสัตว์ฆ่า (100⁰C)อาหารสูงกว่าที่พบก่อนรักษาความร้อนได้ดังนั้น ดำเนินงานนี้ในการรายงานผลของขั้นตอนทำอาหารสามัญต่าง ๆ (เดือด คั่ว และตกค้าง microwaving) บน TC (OTC, TTC, CTC และ DOC)ในเนื้อไก่ และ จะกำหนดเวลาทำอาหารต้องสำหรับแต่ละกระบวนการทำอาหารให้ปลอดภัยอย่างสุกสำหรับปริมาณการใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยาปฏิชีวนะอยู่ในหมู่ผู้ใช้กันมากที่สุด
สารในการผลิตปศุสัตว์ tetracyclines (TCS)
รวมทั้ง oxytetracycline (OTC) tetracycline (TTC) chlorotetracycline
(CTC) และโรคเกาต์ (DOC) ถือเป็น
ยาปฏิชีวนะที่หลักที่ใช้ TC ที่ได้รับอนุญาตสำหรับการใช้งานในกว้าง
ช่วงของสายพันธุ์ปศุสัตว์รวมทั้งไก่และสามารถ
ปกครองไม่ว่าด้วยวาจาหรือโดยการฉีด ข้อมูลที่น่าเชื่อถือใน
การบริโภคของยาเสพติดสัตวแพทย์ทั่วไปและยาปฏิชีวนะ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งจะไม่ง่ายโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศกำลังพัฒนา
อย่างไรก็ตามตัวเลขบางสามารถนำมาใช้เพื่อระบุคำสั่งของ
ขนาดของการบริโภคของตัวแทนยาปฏิชีวนะ (1) จำนวนมาก
ของยาปฏิชีวนะที่ใช้ในการสัตวแพทย์ในสหภาพยุโรป
ประเทศและ TC ที่อยู่ในกลุ่มที่ใช้บ่อยที่สุด (2,3)
นอกจากนี้จำนวนเงินที่ใหญ่ที่สุดของยาปฏิชีวนะที่ขายใน
สหรัฐอเมริกาในปี 2007 และ 2009 สำหรับใช้ในอาหารสัตว์ที่ใหญ่ที่สุดและ
เรียน TCs (4,5) ดังนั้นตกค้างใน TC กิน
ผลิตภัณฑ์และสามารถทำปรากฏออกมาจากทั้งการรักษาโรคและการ
โภชนาการการใช้งานเช่นเดียวกับอาหารที่ได้มาจากปศุสัตว์ทั้งหมด
โดยไม่คำนึงถึงชนิดวางตัวปัญหาสารตกค้าง ดังนั้น
สหรัฐอเมริกาอาหารและยา (FDA) ประกาศ
ว่าจะขอผลิตปศุสัตว์, บริษัท ยาเสพติดและ
สัตวแพทย์เพื่อลดการใช้ยาปฏิชีวนะในการส่งเสริมการเจริญเติบโต
ในสัตว์การผลิตอาหาร (6)
การดำรงอยู่ของสารตกค้างในผลิตภัณฑ์ TC ไก่และ
การถ่ายโอนของพวกเขาให้กับผู้บริโภคเป็นสาเหตุของผลกระทบบางอย่าง
เช่นความต้านทานเชื้อแบคทีเรียเกิดอาการแพ้พิษ,
การเกิดมะเร็งและการรบกวนของธรรมชาติในลำไส้
ไมโครฟลอร่า ดังนั้นข้อ จำกัด ตกค้างสูงสุด (MRLs)
สำหรับ TC ที่ได้รับการแนะนำจากหลายหน่วยงาน ร่วม
คณะกรรมการ FAO / WHO ผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับวัตถุเจือปนอาหาร (7) แนะนำ
200 ไมโครกรัม / กก. และ 600 ไมโครกรัม / กก. สำหรับไก่และเนื้อเยื่อ
ตับตามลำดับแสดงเป็นผลรวมของ TC ที่ นอกจากนี้
สหภาพยุโรปได้ตั้งค่า MRLs ของ TC ที่เป็น 100 ไมโครกรัม / กก. และ 300
ไมโครกรัม / กก. สำหรับไก่และเนื้อเยื่อตับตามลำดับ (8) อย่างไรก็ตาม
ระดับ TC ข้างต้น MRLs ที่ได้รับรายงานในไก่
สินค้าในหลายประเทศเช่น (9) เม็กซิโกเบลเยี่ยม (10),
ซาอุดิอารเบีย (11) บัลแกเรีย (12) และอียิปต์ (13) ตกค้างดังกล่าวใน
เนื้อไก่อาจเป็นภัยคุกคามต่อสุขภาพอย่างร้ายแรงที่อาจเกิดขึ้น
กับผู้บริโภค
อาหารส่วนใหญ่ที่ได้จากสัตว์กริยาต่อการประมวลผลก่อนที่จะมีการบริโภคเพื่อจุดประสงค์ของความอร่อยที่เพิ่มขึ้น
และอายุการเก็บรักษา การประเมินความเสี่ยงของสารตกค้าง TC
ควรพิจารณาความร้อน (ทำอาหาร) ผลกระทบ ความตายความร้อน
เวลา (TDT) วิธีการได้รับการใช้ประสบความสำเร็จในการกำหนด
จลนศาสตร์ของจุลินทรีย์ร้อน labile สารอาหารและอาหาร
ปัจจัยที่มีคุณภาพต่อไปนี้เป็นกระบวนการทางความร้อน (14) กับ TDT
วิธีการในเวลาลดทศนิยม (D-ค่า: ช่วงเวลาที่ความร้อน
ที่ส่งผลในการทำลาย 90% ของความเข้มข้นของปัจจัยคุณภาพ)
จะเป็นประโยชน์สำหรับการสร้างข้อมูลเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวเหมาะสำหรับใช้ใน
การคำนวณการเก็บรักษาของสารอาหารและสารปนเปื้อนในระหว่าง
กระบวนการความร้อน ( 15,16)
เสถียรภาพทางความร้อนของสารตกค้างในอาหาร TC สัตว์
ผลิตภัณฑ์ได้รับการพิจารณาโดยนักวิจัยหลายคน บางคน
บอกว่า TCs ในเนื้อเยื่อของสัตว์มีเสถียรภาพมากขึ้นภายใต้
การรักษาความร้อนและไม่ได้ใช้งานโดยการปรุงอาหารโดยสิ้นเชิง
เงื่อนไขหรือการประมวลผลความร้อน (17-20) ในทางกลับกันบาง
การศึกษาแสดงให้เห็นว่า TCs ในเนื้อเยื่อของสัตว์มีความสำคัญมากขึ้น
ในการรักษาความร้อนและถูกทำลายโดยสิ้นเชิงการรักษา
ที่100⁰Cเป็นเวลา 30 นาทีหรือที่อุณหภูมิที่สูงขึ้นสำหรับสั้น
ครั้ง (20,21) ในทางตรงกันข้าม Al-Ghamdi et al. (11) ระบุว่า
OTC ที่เพิ่มขึ้นในการต้มและ Kuhne et al. (22) พบว่า
ความเข้มข้นของ TC ที่ใช้ (100⁰C) เนื้อและกระดูกได้รับความร้อน
อาหารสูงกว่าที่พบ ก่อนที่จะรักษาความร้อน
ดังนั้นงานนี้ได้ดำเนินการในการรายงานผลกระทบของ
ขั้นตอนการทำอาหารต่างๆสามัญ (ต้มคั่วและ
ไมโครเวฟ) บนตกค้าง TC (OTC, TTC, CTC และ DOC)
ในเนื้อไก่และกำหนดเวลาการปรุงอาหารที่จำเป็น
สำหรับขั้นตอนการปรุงอาหารแต่ละที่จะทำให้ ตัวอย่างที่ปรุงสุกที่ปลอดภัย
สำหรับการบริโภค