The relevance of personal character

The relevance of personal characteristics for predicting
communication preferences seems to be limited, given that
we achieved a maximum explanation of variance of only
19%, despite considering many sociodemographic, medical,
pain-related, and psychologic variables. Therefore, physicians
will generally have to gain an idea of the patient’s
expectations in the respective treatment situation. The results
of our study show that, for older patients, a higher preference
for a personal communication style and a lower preference
for effective, open, and participatory communication can
be expected; however, the size of this effect is rather small,
and most patients aged over 70 years rate open and patientcentered
communication positively.
Providers must consider the fact that those with known
psychologic risk factors (eg, fear avoidance beliefs), extroverted
patients, and patients who are very self-confident in
their interaction with the physician demand the communicative
behavior measured with the KOPRA questionnaire to
a greater extent, ie, they prefer a physician who simultaneously
uses patient-centered and open communication, is
emotionally supportive, and occasionally discusses personal
circumstances with the patient

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสำคัญของลักษณะส่วนบุคคลสำหรับการคาดการณ์กำหนดลักษณะการสื่อสารดูเหมือนจะจำกัด ระบุว่าเราได้รับคำอธิบายที่สูงสุดของผลต่างของเท่านั้น19% แม้ มีการพิจารณาหลาย sociodemographic แพทย์ตัวแปรที่เกี่ยวข้อง กับความเจ็บปวด และ psychologic จึง แพทย์โดยทั่วไปจะต้องได้รับความคิดของผู้ป่วยความคาดหวังในการรักษาที่เกี่ยวข้อง ผลลัพธ์การศึกษาของเราแสดงว่า ผู้ป่วยเก่า ความสูงลักษณะการสื่อสารและความสนใจลดลงการมีประสิทธิภาพ สามารถสื่อสารเปิด และการมีส่วนร่วมคาดหวัง อย่างไรก็ตาม ขนาดของผลกระทบนี้จะค่อนข้างเล็กและผู้ป่วยส่วนใหญ่อายุกว่า 70 ปีอัตราเปิดและ patientcenteredการสื่อสารเชิงบวกผู้ให้บริการต้องพิจารณาข้อเท็จจริงว่าผู้เป็นที่รู้จักpsychologic ปัจจัยเสี่ยง (เช่น กลัวหลีกเลี่ยงความเชื่อ), extrovertedผู้ป่วย และผู้ป่วยที่เป็นตัวของตัวเองมากในการติดต่อกับแพทย์ที่ต้องการสื่อสารพฤติกรรมที่วัด ด้วยแบบสอบถาม KOPRA ให้ขอบเขตที่มากขึ้น ie พวกเขาต้องการแพทย์ที่พร้อมกันใช้สื่อสารผู้ป่วยแปลก และเปิด เป็นอารมณ์สนับสนุน และบางครั้งอธิบายส่วนบุคคลสถานการณ์กับผู้ป่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเกี่ยวข้องของลักษณะส่วนบุคคลในการทำนาย
ค่าการสื่อสารดูเหมือนว่าจะถูก จำกัด ให้ที่
เราประสบความสำเร็จสูงสุดของคำอธิบายความแปรปรวนเพียง
19% แม้จะมีการพิจารณาหลายที่ยาวนานทางการแพทย์
ที่เกี่ยวข้องกับความเจ็บปวดและตัวแปร psychologic ดังนั้นแพทย์
โดยทั่วไปจะต้องได้รับความคิดของผู้ป่วย
ความคาดหวังในการรักษาสถานการณ์ที่เกี่ยวข้อง ผล
ของการแสดงการศึกษาของเราว่าสำหรับผู้ป่วยสูงอายุ, การตั้งค่าที่สูงขึ้น
สำหรับรูปแบบการสื่อสารส่วนบุคคลและการตั้งค่าที่ต่ำกว่า
ที่มีประสิทธิภาพสำหรับการเปิดและการสื่อสารแบบมีส่วนร่วมสามารถ
จะคาดหวัง; แต่ขนาดของผลกระทบนี้จะมีขนาดเล็กค่อนข้าง
และผู้ป่วยส่วนใหญ่อายุกว่า 70 ปีที่ผ่านมาอัตราการเปิดและ patientcentered
การสื่อสารเชิงบวก.
ผู้ให้บริการจะต้องพิจารณาข้อเท็จจริงที่ว่าผู้ที่มีความรู้จัก
ปัจจัยเสี่ยง psychologic (เช่นกลัวความเชื่อหลีกเลี่ยง) extroverted
ผู้ป่วยและผู้ป่วย ที่มีความมั่นใจตัวเองใน
การมีปฏิสัมพันธ์กับแพทย์ที่มีความต้องการการสื่อสาร
พฤติกรรมวัดที่มีแบบสอบถาม KOPRA ไป
ในระดับสูงคือพวกเขาต้องการที่แพทย์ที่พร้อมกัน
ใช้การสื่อสารที่ผู้ป่วยเป็นศูนย์กลางและเปิดกว้างคือ
การสนับสนุนทางด้านอารมณ์และบางครั้งกล่าวถึงส่วนบุคคล
สถานการณ์กับผู้ป่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์ของลักษณะส่วนบุคคล เพื่อทำนาย
ลักษณะการสื่อสารที่ดูเหมือนว่าจะ จำกัด ระบุว่า
เราได้สูงสุดคำอธิบายของความแปรปรวน
19 % เท่านั้น แม้จะมีการพิจารณาหลายอุตสาหกรรมทางการแพทย์
ความเจ็บปวดที่เกี่ยวข้องกับตัวแปร psychologic . ดังนั้น แพทย์
โดยทั่วไปจะต้องได้รับความคิดของความคาดหวังของผู้ป่วย ในสถานการณ์การรักษา
เกี่ยวข้องผลการศึกษาพบว่า
สำหรับผู้ป่วยสูงอายุ สูงกว่าค่า
สำหรับการสื่อสารส่วนตัวสไตล์และราคาโดนใจ
ที่มีประสิทธิภาพ , เปิด , และการสื่อสารแบบมีส่วนร่วมสามารถ
ที่คาด อย่างไรก็ตาม ขนาดของผลมีขนาดค่อนข้างเล็ก และส่วนใหญ่ผู้ป่วย
อายุ 70 ปีอัตราการเปิดและ patientcentered
การสื่อสารทางบวก
ผู้ให้บริการจะต้องพิจารณาข้อเท็จจริงที่ว่า ผู้ที่มีปัจจัยเสี่ยง psychologic รู้จัก
( เช่นความกลัวบดบังความเชื่อ ) , extroverted
ผู้ป่วยและผู้ป่วยที่ทะนงตัวมากในการโต้ตอบกับหมอ

วัดความต้องการพฤติกรรมการสื่อสารกับ โคปรา 3
ขอบเขตมากขึ้นเช่นที่พวกเขาชอบหมอที่พร้อมกัน
ใช้ บูรณาการและการสื่อสารเปิดคือ
อารมณ์เกื้อกูล และ บางครั้ง กล่าวถึงสถานการณ์ส่วนบุคคล
กับคนไข้