Freddy knew exactly where that was.

Freddy knew exactly where that was. He didn’t even bother for the two to continue explaining as he ran towards the office. He flipped up the cameras and immediately looked at his brother’s camera.


“What’s got you in a fuse?” teased Goldie’s voice as Freddy slammed down the cameras.


“You need to take me to the forest right now!” demanded Freddy as his brother tilted his head.


“Why-”


“DON’T EVEN DARE PLAY GAMES WITH ME RIGHT NOW!” snapped Freddy as his eyes matched Goldie’s black sockets. Goldie smirked as he shook his head.


“Sorry… Can’t help myself,” giggled Goldie as the two were engulfed in a black void. Soon they found themselves in the forest, the warehouse within clear view.


Freddy was about to run off when Goldie caught his arm.


“Hold up,” Goldie pulled out a sheet of paper with some words written on them. “I have a feeling you’re going to need this.”


Freddy snatched the paper and quickly skimmed through the words, his eyes narrowed a bit.


“Why would I-”


“Don’t worry… You’ll see soon,” smiled Goldie as he disappeared. Freddy gripped the paper as he ran off towards the building.


His heart dropped at the sight.


(Y/n) was standing on the rooftop of the 5 story building, dangerously near the edge. Freddy began to panic as he quickened his pace.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Freddy รู้ตรงที่คำ นอกจากนี้เขายังไม่รบกวนสำหรับสองต้องอธิบายกับเขาวิ่งไปทางสำนักงาน เขาพลิกขึ้นกล้อง และดูกล้องของน้องทันที "อะไรมีคุณในชนวน" teased เสียงของปลาทองเป็น Freddy ถาโถมลงกล้อง "คุณต้องพาฉันไปป่าขณะนี้" แค่ Freddy เป็นน้องยืดหัวของเขา "ทำไม-" "ไม่ได้กล้าเล่นเกมกับผมขณะนี้" จัดชิด Freddy เป็นตาของเขาจับคู่ปลั๊กสีดำของปลาทอง ปลาทอง smirked เป็นเขาจับหัวของเขา "ขอ... ไม่สามารถช่วยตัวเอง กระดี๊กระด๊าไปปลาทองเป็นสองขณะถูกโมฆะดำ เร็ว ๆ นี้ พวกเขาพบตัวเองในป่า คลังสินค้าภายในมุมมองที่ชัดเจน Freddy จะ ใช้ปิดเมื่อปลาทองติดแขนของเขาได้ "ค้างค่า ปลาทองดึงกระดาษ ด้วยคำบางคำที่เขียนนั้น "ฉันมีความรู้สึกที่คุณจะใช้" Freddy กระชากกระดาษ และเอาอย่างรวดเร็วผ่านคำ ตาจำกัดบิต "ทำไมฉัน-" "ไม่ต้องกังวล... คุณจะเห็นทันที ยิ้มปลาทองหายไป Freddy gripped กระดาษเขาวิ่งออกไปทางอาคาร หัวใจหล่นที่สายตา (Y/n) ยืนบนดาดฟ้าชั้น 5 อาคาร เลิฟใกล้ขอบ Freddy เริ่มหวาดกลัวเขา quickened ก้าวของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เฟร็ดดี้รู้ว่าที่นั่นคือ เขาไม่ได้รำคาญสำหรับสองเพื่อดำเนินการต่อการอธิบายในขณะที่เขาวิ่งไปที่สำนักงาน เขาพลิกกล้องและทันทีที่มองมาที่กล้องพี่ชายของเขา. "สิ่งที่มีคุณอยู่ในฟิวส์?" แกล้งเสียงโกลดี้เป็นเฟรดดี้กระแทกลงกล้อง. "คุณจำเป็นต้องพาฉันไปที่ป่าในขณะนี้!" เรียกร้องเฟร็ดดี้เป็นน้องชายของเขา เอียงศีรษะของเขา. "Why-" "อย่าแม้แต่จะกล้าเล่นเกมกับฉันตอนนี้!" ตะคอกเฟร็ดดี้เป็นตาของเขาตรงกับซ็อกเก็ตสีดำของโกลดี้ โกลดี้ smirked ในขณะที่เขาส่ายหัว. "ขอโทษ ... ไม่สามารถช่วยตัวเอง" หัวเราะคิกคักโกลดี้ขณะที่ทั้งสองถูกปกคลุมไปในช่องว่างสีดำ ไม่ช้าพวกเขาพบว่าตัวเองอยู่ในป่าคลังสินค้าภายในมุมมองที่ชัดเจน. เฟร็ดดี้กำลังจะวิ่งหนีเมื่อโกลดี้จับแขนของเขา. "จับขึ้น" โกลดี้ดึงออกมาจากแผ่นกระดาษที่มีคำบางคำที่เขียนเกี่ยวกับพวกเขา "ผมมีความรู้สึกที่คุณกำลังจะต้องนี้." เฟร็ดดี้คว้ากระดาษได้อย่างรวดเร็วและไขมันต่ำผ่านคำว่าตาของเขาลดลงเล็กน้อย. "ทำไมจะ I-" "ไม่ต้องกังวล ... คุณจะเห็นเร็ว ๆ นี้" ยิ้มโกลดี้ในขณะที่เขาหายไป เฟร็ดดี้จับกระดาษขณะที่เขาวิ่งออกไปทางอาคาร. หัวใจของเขาลดลงที่เห็น. (Y / N) กำลังยืนอยู่บนดาดฟ้าของอาคารชั้น 5, อันตรายใกล้ขอบ เฟร็ดดี้เริ่มที่จะหวาดกลัวในขณะที่เขาเร่งฝีเท้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เฟรดดี้ก็รู้แน่แล้วว่า มันทำให้ เขาไม่แม้แต่สำหรับสองที่จะอธิบายต่อ เขาวิ่งไปที่สำนักงาน เขาพลิกขึ้นกล้องและทันที มองกล้องของน้องชาย


" อะไรทำให้คุณในฟิวส์ " ล้อเสียงโกลดี้ก็เป็นเฟร็ดดี้กระแทกลงกล้อง


" คุณต้องพาผมเข้าป่า เดี๋ยวนี้ ! " เรียกร้องเฟรดดี้เป็นพี่ชาย

เอียงหัว" ทำไม - - "

" ไม่กล้าเล่นเกมกับฉันเดี๋ยวนี้ " เฟรดดี้ตาของเขาตรงกัน โกลดี้ ถ่ายเป็นสีดำ ซ็อกเก็ต โกลดี้แสยะยิ้ม เขาส่ายหน้า


" ขอโทษ . . . . . . . ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ " หัวเราะคิกคักโกลดี้เป็นสองถูก engulfed ในช่องว่างสีดำ ไม่นานพวกเขาพบว่าตัวเองอยู่ในป่า โกดัง มองเห็นชัดเจน


เฟรดดี้ กำลังจะวิ่งออกไปเมื่อโกลดี้จับแขนของเขา


" เดี๋ยวก่อน " โกลดี้หยิบกระดาษออกมาด้วยคำที่เขียนบนพวกเขา " ผมรู้สึกว่าคุณจะต้องนี้ "


เฟรดดี้แย่งกระดาษอย่างรวดเร็วและ Share ผ่านคำพูด สายตาของเขาลดลงนิดหน่อย


" ทำไมฉัน "

" ไม่ต้องห่วง . . . . . . . คุณจะได้เห็นในไม่ช้า " ยิ้มโกลดี้ที่เขาหายตัวไป เฟรดดี้ กำกระดาษที่เขาวิ่งออกไปทางตึก

.หัวใจหล่นที่สายตา


( y / n ) กำลังยืนอยู่บนดาดฟ้าของตึก 5 เรื่อง อันตรายใกล้ขอบ เฟรดดี้เริ่มตื่นตระหนกเขา quickened ก้าวของเขา