It has previously been found that f

It has previously been found that focusing on these individuals’ daily functioning,
through interviews and sensitive standardised evaluation tools, may
shed light on their unique performance characteristics and pave the way
towards an earlier diagnosis and more focused clinical intervention (e.g.,
Kirby et al., 2010; Roffman, 2002). Although there is a wide body of knowledge
regarding time management and time use employing various questionnaires
and time diaries (e.g., Feather & Bond, 1983; George, Dixon,
Stansal, Gelb, & Pheri, 2008), there is a need for a standardised tool focusing
on the individual’s perception of his/her organisational abilities related to
daily task performance. Such a questionnaire should cover the construct of
“perceived ability to organise daily tasks and their execution on time” in a
similar manner to that of “perceived control of time” (Macan, Shahani,
Dipboye, & Phillips, 1990). However, perceived ability of organisation of
time would be measured through individuals’ rating of their own ability to
organise their time in relation to actual concrete daily performance and not
to their time control in general. Such a tool may raise individuals’ self-awareness about whether or not they “feel in control” (Macan et al.,
1990) over organising their time as a first step towards improving daily performance
in time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนหน้านี้ถูกพบที่เน้นของบุคคลเหล่านี้ทำงานทุกวันผ่านการสัมภาษณ์และเครื่องมือประเมินแบบสำคัญ อาจหลั่งน้ำตาแสงในลักษณะเฉพาะประสิทธิภาพของพวกเขา และไต่การวินิจฉัยก่อนและอื่น ๆ เน้นการแทรกแซงทางคลินิก (เช่นเคอร์บี้ et al., 2010 Roffman, 2002) มีองค์ความรู้หลากหลายเกี่ยวกับเวลาในการ จัดการและเวลาใช้ใช้แบบสอบถามต่าง ๆและเวลาไดอารีส์ (เช่น นก & พันธบัตร 1983 จอร์จ นดิกซันStansal, Gelb, & Pheri, 2008), มีความจำเป็นสำหรับเครื่องมือแบบเน้นในการรับรู้ของบุคคลของเขา/เธอสามารถ organisational ที่เกี่ยวข้องกับปฏิบัติงานประจำวัน แบบสอบถามควรครอบคลุมโครงสร้างของ"การรับรู้ความสามารถในการจัดงานประจำวันและการดำเนินการของเวลา" ในการลักษณะคล้ายกับการ "รับรู้ควบคุมเวลา" (Macan, ShahaniDipboye และไขควง 1990) อย่างไรก็ตาม การรับรู้ความสามารถขององค์กรของเวลาจะวัดผ่านประเมินของบุคคลของตนเองความสามารถในการจัดเวลาเกี่ยวกับประสิทธิภาพวันคอนกรีตจริง และไม่ระยะเวลาการควบคุมทั่วไป เครื่องมืออาจยก self-awareness ของบุคคลเกี่ยวกับหรือไม่ก็ "ความรู้สึกในการควบคุม" (Macan et al.,ปี 1990) มากกว่าซึ่งเวลาเป็นขั้นตอนแรกสู่การปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานทุกวันในเวลานั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันได้รับก่อนหน้านี้พบว่ามุ่งเน้นไปที่การทำงานของบุคคลเหล่านี้ในชีวิตประจำวันผ่านการสัมภาษณ์และที่สำคัญเครื่องมือการประเมินผลมาตรฐานอาจหลั่งน้ำตาแสงในลักษณะการปฏิบัติงานที่ไม่ซ้ำกันของพวกเขาและปูทางไปสู่การวินิจฉัยก่อนหน้านี้และการแทรกแซงทางคลินิกที่มุ่งเน้นมากขึ้น(เช่นเคอร์บี้เอตอัล2010; Roffman, 2002) ถึงแม้จะมีลำตัวกว้างของความรู้เกี่ยวกับการจัดการเวลาและการใช้เวลาการจ้างแบบสอบถามต่างๆและสมุดบันทึกเวลา(เช่นขนนกและบอนด์ 1983; จอร์จดิกซันStansal, Gelb และ Pheri 2008) มีความจำเป็นในการได้มาตรฐาน เครื่องมือที่มุ่งเน้นไปที่การรับรู้ของแต่ละบุคคลของ/ ความสามารถขององค์กรของตนที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติงานในชีวิตประจำวัน แบบสอบถามดังกล่าวควรจะครอบคลุมการสร้างของ"ความสามารถในการรับรู้ในการจัดงานในชีวิตประจำวันและการดำเนินการของพวกเขาในเวลา" ในลักษณะที่คล้ายกับว่า"การควบคุมการรับรู้ของเวลา" (Macan, Shahani, Dipboye และฟิลลิป, 1990) แต่ความสามารถในการรับรู้ขององค์กรของเวลาที่จะได้รับการวัดคะแนนผ่านบุคคลของความสามารถของตนเองในการจัดเวลาของพวกเขาในความสัมพันธ์กับผลการดำเนินงานที่เกิดขึ้นจริงในชีวิตประจำวันที่เป็นรูปธรรมและไม่ควบคุมเวลาของพวกเขาโดยทั่วไป เครื่องมือดังกล่าวอาจก่อให้เกิดความตระหนักในตนเองของประชาชนหรือไม่เกี่ยวกับพวกเขา "รู้สึกในการควบคุม" (Macan et al., 1990) ในช่วงเวลาของพวกเขาจัดเป็นขั้นตอนแรกของการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานในชีวิตประจำวันในเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จะได้รับก่อนหน้านี้พบว่าเน้นบุคคลเหล่านี้ทุกวัน ทำงาน
ผ่านการสัมภาษณ์และเครื่องมือประเมินมาตรฐานที่อ่อนไหว อาจ
หลั่งแสงในลักษณะงานเฉพาะของตนเอง และปูทางสู่การวินิจฉัยก่อนหน้านี้
เน้นการแทรกแซงทางคลินิก ( เช่น
Kirby et al . , 2010 ; roffman , 2002 ) แม้จะมีร่างกายที่กว้างของความรู้
เกี่ยวกับการจัดการเวลาและเวลาที่ใช้ในการต่าง ๆและไดอารี่
เวลา ( เช่น ขนนก&พันธบัตร , 1983 ; จอร์จดิกสัน stansal สีเหลือง&
, , pheri , 2008 ) , ต้องมีมาตรฐานเครื่องมือในการรับรู้ของแต่ละคนเน้น
ของเขา / เธอในระดับความสามารถที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติงานทุกวัน
. เช่นแบบสอบถามควรครอบคลุมสร้าง
" การรับรู้ความสามารถในการจัดระเบียบงานทุกวัน และการดำเนินการของพวกเขาในเวลา " ในลักษณะที่คล้ายกับที่ของ
" การรับรู้การควบคุมของเวลา " ( มะกัน shahani dipboye
, , , & Phillips , 1990 ) อย่างไรก็ตาม การรับรู้ความสามารถขององค์กรของ
เวลาจะวัดจากคะแนนความสามารถของบุคคลของพวกเขาเอง

จัดเวลาของพวกเขาในความสัมพันธ์ที่แท้จริงและไม่
งานคอนกรีตทุกวันควบคุมเวลาของพวกเขาในทั่วไป เช่นเครื่องมืออาจเพิ่มความตระหนักในตนเองของบุคคลเกี่ยวกับหรือไม่พวกเขารู้สึกในการควบคุม " ( มะกัน et al . ,
1990 ) มากกว่าการจัดเวลาของพวกเขาเป็นขั้นตอนแรกสู่การปรับปรุง
การแสดงทุกวันในเวลา