The previous chapter mentioned the

The previous chapter mentioned the construction of the Pa Bong community in relations to the state’s revaluation of uplands into protected areas. This chapter illustrates how the state’s policies on uplands and natural resource management are not accepted but are constantly under negotiation by people and social movements. While the state claims rights over forestland based on a formal legal regime and exercises its power through development and conservation policies, social movements claim local rights to land based on other legitimacies. This chapter focuses on two main strategies appropriated by social movements for constructing localized meanings of land; i.e. the construction of local people’s identities, as “peasant” or “farmer”, and the construction of “community”. These strategies are explicated through the actions of social movements, such as the request of land allocation to small scale farmers, the demand for a community forest law, and community-based forest management.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทก่อนหน้านี้กล่าวถึงการก่อสร้างของชุมชนป่าบงในความสัมพันธ์ของรัฐประเมินของชายเข้าไปในพื้นที่ที่ได้รับการป้องกัน บทนี้แสดงให้เห็นว่านโยบายของรัฐในการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและชายไม่ยอมรับ แต่อยู่ตลอดเวลาภายใต้การเจรจาคนและเคลื่อนไหวทางสังคม ในขณะที่รัฐอ้างสิทธิเหนือ forestland ตามระบอบกฎหมายอย่างเป็นทางการ และกำลังผ่านนโยบายการพัฒนาและอนุรักษ์การออกกำลังกาย เคลื่อนไหวสังคมเรียกร้องสิทธิเฉพาะที่ดินตาม legitimacies อื่น ๆ บทนี้มุ่งเน้นสองกลยุทธ์หลักจัดสรร โดยการเคลื่อนไหวทางสังคมในการสร้างความหมายภาษาท้องถิ่นของแผ่นดิน เช่นการก่อสร้างของตัวตนของคนในท้องถิ่น "ชาวนา" หรือ "ชาวนา" และการก่อสร้าง "ชุมชน" กลยุทธ์เหล่านี้มี explicated ผ่านการดำเนินการเคลื่อนไหวของสังคม ของจัดสรรที่ดินให้เกษตรกรขนาดเล็ก ความต้องการสำหรับกฎหมายป่าชุมชน และการจัดการป่าชุมชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่แล้วกล่าวถึงการก่อสร้างของชุมชนป่าบงในความสัมพันธ์กับการตีราคาของรัฐของโกรกเข้าไปในพื้นที่ที่มีการป้องกัน ในบทนี้จะแสดงให้เห็นว่านโยบายของรัฐในพื้นที่สูงและการจัดการทรัพยากรธรรมชาติที่ยังไม่ได้รับการยอมรับ แต่มีอย่างต่อเนื่องภายใต้การเจรจาต่อรองโดยผู้คนและการเคลื่อนไหวทางสังคม ในขณะที่รัฐอ้างสิทธิเหนือป่าอยู่บนพื้นฐานของระบอบการปกครองตามกฎหมายอย่างเป็นทางการและการออกกำลังกายอำนาจของตนที่ผ่านการพัฒนาและนโยบายการอนุรักษ์การเคลื่อนไหวทางสังคมเรียกร้องสิทธิในท้องถิ่นเพื่อแผ่นดินขึ้นอยู่กับ legitimacies อื่น ๆ ในบทนี้จะมุ่งเน้นไปที่สองกลยุทธ์หลักที่เหมาะสมโดยการเคลื่อนไหวทางสังคมในการสร้างความหมายที่แปลเป็​​นภาษาท้องถิ่นของที่ดิน เช่นการก่อสร้างตัวตนของคนในท้องถิ่นที่เป็น "ชาวนา" หรือ "ชาวนา" และการก่อสร้างของ "ชุมชน" กลยุทธ์เหล่านี้จะเร้นลับผ่านการกระทำของขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคมเช่นการร้องขอจากการจัดสรรที่ดินให้กับเกษตรกรขนาดเล็กความต้องการใช้กฎหมายป่าชุมชนและการจัดการป่าชุมชนตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทก่อนหน้านี้ได้กล่าวถึงโครงสร้างของป่าบงชุมชนในความสัมพันธ์กับรัฐไม่โกรกในป้องกันพื้นที่ บทนี้แสดงให้เห็นถึงวิธีการของนโยบายรัฐในการจัดการทรัพยากรในธรรมชาติไม่ยอมรับ แต่อยู่ภายใต้การเจรจาต่อรองโดยคนและการเคลื่อนไหวทางสังคมในขณะที่รัฐอ้างสิทธิเหนือ forestland ตามระบอบการปกครองอย่างเป็นทางการตามกฎหมายและแบบฝึกหัดของพลังงานผ่านนโยบายการพัฒนาและการอนุรักษ์การเคลื่อนไหวเรียกร้องสิทธิในที่ดินตาม legitimacies ท้องถิ่นอื่น ๆ บทนี้จะเน้นที่หลักสองกลยุทธ์การจัดสรรโดยการเคลื่อนไหวทางสังคมเพื่อสร้างถิ่นความหมายของที่ดิน เช่น การสร้างอัตลักษณ์ของผู้คนในท้องถิ่นเป็น " ไพร่ " หรือ " ชาวนา " และสร้าง " ชุมชน " กลยุทธ์เหล่านี้จะ explicated ผ่านการกระทำของขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคม เช่น การขอจัดสรรที่ดินให้กับเกษตรกรขนาดเล็ก ความต้องการของชุมชนโดยชุมชน กฎหมายป่าไม้และการจัดการป่าไม้