Although paraquat and diquat have s

Although paraquat and diquat have similar chemical, physical, and herbicidal properties, only paraquat has been shown to damage the lung. According to Sharp et al. (1972), diquat concentrations in lung and muscle were much lower than the levels attained with equal 20 mg/kg body weight iv doses of paraquat. Table 4 shows the distribution of both in the main internal organs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าพาราควอตและไดควอตจะมีคุณสมบัติทางเคมี กายภาพ และกำจัดวัชพืชคล้ายกัน แต่มีเพียงพาราควอตเท่านั้นที่แสดงให้เห็นว่าทำลายปอดได้ ตามที่ Sharp และคณะ (1972) ความเข้มข้นของไดควอตในปอดและกล้ามเนื้อต่ำกว่าระดับที่ได้รับอย่างมากเมื่อได้รับพาราควอตในขนาด 4 เท่ากับ 20 มก./กก. ของน้ำหนักตัว ตารางที่ 4 แสดงการกระจายของทั้งสองอวัยวะภายในหลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าพาราควอตและดิควอตจะมีคุณสมบัติทางเคมี กายภาพ และเคมีใกล้เคียงกัน
และคุณสมบัติในการกำจัดวัชพืช,เฉพาะพาราควอตที่พิสูจน์แล้วว่าเป็นอันตราย
ปอด จากข้อมูลของ Sharp et al. (1972) ความเข้มข้นของพาราควอต
ระดับในปอดและกล้ามเนื้อต่ำกว่ามาก
ปริมาณพาราควอต iv เท่ากับ 20 มิลลิกรัมต่อน้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม ตารางที่ 4 แสดง
การกระจายตัวของทั้งสองในอวัยวะภายในหลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าพาราควอตและศัตรูพืชมีความคล้ายคลึงกันทางเคมีและทางกายภาพ,
และคุณสมบัติการกําจัดวัชพืช, เพียง paraquat พิสูจน์แล้วว่าเป็นอันตราย
ปอด. ตามSharp et al. ( 1972 )ความเข้มข้นของหญ้าศัตรูเร็ว
ปริมาณในปอดและกล้ามเนื้อต่ํากว่า
ปริมาณพาราควานที่ฉีดเข้าเส้นเลือดดําเท่ากับ20มิลลิกรัมต่อกิโลกรัมน้ําหนักตัว ตารางที่4แสดง
การกระจายตัวของทั้งสองในอวัยวะภายในหลัก