second-language teaching methods in

second-language teaching methods into two broad categories: the synthetic approach and the analytic approach. As the name implies, the synthetic approach stresses the teaching of the grammatical, lexical, phonological, and functional units of the language step by step. This is a bottom-up method. the task of the learner is to put together-or synthesize-the discrete elements that make up the language. The more traditional language teaching methods which stress grammar instruction, fall into this category An extreene example of the synthetic approach is the grammar translation method favored up until the mid-1960s, in which students learned lists of vocabulary, verb paradigms, and grammatical rules. Learners translated passages from the target language into their native language. The teacher typically conducted class in the students' native language, focusing on the grammatical parsing of texts, and there was little or no contextualization of the language being taught. Reading passages were carefully constructed to contain only vocabulary and structures to which learners had already been exposed, and errors in translation were corrected on the spot. were tested on their mastery of rules, verb paradigms, and vocabulary. The students did not use the target language very much except in reading translated passages aloud.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการสอนสองทางหลัก ๆ สองภาษา: วิธีวิเคราะห์และวิธีสังเคราะห์ เป็นชื่อนัย วิธีสังเคราะห์เน้นการสอนภาษาขั้นหน่วยไวยากรณ์ จากคำใกล้เคียง โครงสร้างประโยค และการทำงาน นี่คือวิธีด้านล่าง งานของผู้เรียนคือการ ใส่กัน- หรือองค์ประกอบที่ไม่ต่อเนื่องการสังเคราะห์ที่ทำขึ้นเป็นภาษา ภาษาแบบดั้งเดิมที่สอนวิธีการที่เน้นการเรียนการสอนไวยากรณ์ ฤดูใบไม้ร่วงในประเภทนี้ตัวอย่าง extreene ของวิธีการสังเคราะห์เป็นวิธีการแปลไวยากรณ์จนถึงอัลเลน ในรายการซึ่งนักเรียนได้เรียนรู้คำศัพท์ คำกริยากรอบ และกฎไวยากรณ์ที่ชื่นชอบ เรียนแปลข้อความจากภาษาเป้าหมายเป็นภาษา ครูมักจะดำเนินการในภาษาของนักเรียน เน้นการแยกวิเคราะห์ไวยากรณ์ของข้อความ และมีอาณาน้อย หรือไม่มีการสอนภาษา อ่านตอนถูกระมัดระวังสร้างขึ้นประกอบด้วยคำศัพท์และโครงสร้างที่ผู้เรียนได้รับการสัมผัส และมีแก้ไขข้อผิดพลาดในการแปลในจุด รับการทดสอบบนของพวกเขาในวิชากฎ กรอบคำกริยา คำศัพท์ และ นักเรียนไม่ได้ใช้ภาษาเป้าหมายมากยกเว้นในตอนแปลอ่านออกเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาที่สองวิธีการสอนออกเป็นสองประเภทกว้าง: วิธีการสังเคราะห์และวิธีการวิเคราะห์ เป็นชื่อที่แสดงถึงวิธีการสังเคราะห์ที่เน้นการเรียนการสอนของไวยากรณ์คำศัพท์, เสียงและการทำงานของหน่วยขั้นตอนโดยขั้นตอนภาษา นี้เป็นวิธีการด้านล่างขึ้น งานของการเรียนคือการใส่กันหรือสังเคราะห์-องค์ประกอบที่ไม่ต่อเนื่องที่ทำขึ้นภาษา วิธีการเรียนการสอนภาษาแบบดั้งเดิมมากขึ้นซึ่งเน้นการเรียนการสอนไวยากรณ์ตกอยู่ในหมวดหมู่นี้ตัวอย่าง extreene ของวิธีการสังเคราะห์เป็นวิธีการแปลไวยากรณ์ที่ชื่นชอบจนถึงกลางทศวรรษที่ 1960 ซึ่งนักศึกษาได้เรียนรู้คำศัพท์รายชื่อของกระบวนทัศน์คำกริยาและกฎไวยากรณ์ เรียนทางเดินแปลจากภาษาเป้าหมายเป็นภาษาพื้นเมืองของพวกเขา ครูมักจะดำเนินการในชั้นเรียนภาษาพื้นเมืองของนักเรียนโดยมุ่งเน้นที่การแยกวิเคราะห์ไวยากรณ์จากตำราและมีน้อยหรือบริบทของภาษาที่ไม่ได้รับการสอน อ่านข้อความที่ถูกสร้างขึ้นอย่างรอบคอบเพื่อให้มีคำศัพท์เฉพาะและโครงสร้างที่ผู้เรียนได้รับการสัมผัสแล้วและข้อผิดพลาดในการแปลได้รับการแก้ไขในจุดที่ ได้รับการทดสอบเกี่ยวกับการเรียนรู้ของพวกเขาของกฎกระบวนทัศน์คำกริยาและคำศัพท์ นักเรียนที่ไม่ใช้ภาษาเป้าหมายมากยกเว้นในการอ่านข้อความที่แปลออกมาดัง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สองภาษาสอนวิธีการออกเป็นสองประเภทกว้าง : วิธีการสังเคราะห์ และวิธีการวิเคราะห์ เป็นชื่อนัย , วิธีการสังเคราะห์ เน้นการสอนของไวยากรณ์ ศัพท์ ระบบเสียง และการทำงานของหน่วยภาษาขั้นตอนโดยขั้นตอน นี้เป็นต้องวิธีการ งานของผู้เรียนคือการใส่กันแบบไม่ต่อเนื่องหรือสังเคราะห์องค์ประกอบที่ทำให้ภาษา แบบดั้งเดิมมากขึ้น ซึ่งวิธีการสอนภาษาเน้นสอนไวยากรณ์ ตกอยู่ในประเภทที่ extreene ตัวอย่างของวิธีการสังเคราะห์นี้เป็นวิธีการแปลไวยากรณ์โปรด จนถึงช่วงกลางทศวรรษที่ 1960 ซึ่งในรายการของนักเรียนที่เรียนคำศัพท์ กระบวนทัศน์ กริยา และกฎทางไวยากรณ์ ผู้เรียนแปลข้อความจากภาษาเป้าหมายเป็นภาษาพื้นเมืองของพวกเขา ครูมักจะดำเนินการในระดับภาษาของนักเรียน เน้นไวยากรณ์วจีวิภาคของข้อความ และมี contextualization น้อยหรือไม่มีเลยในภาษา การสอน หัวข้อที่อ่านถูกสร้างอย่างมีเฉพาะคำศัพท์และโครงสร้างที่ผู้เรียนได้รับการเปิดเผย และข้อผิดพลาดในการแปลและแก้ไขในจุดที่ เครื่องมือที่ใช้ในการเรียนรู้ของพวกเขาของกฎ กริยา กระบวนทัศน์ และคำศัพท์ นักเรียนไม่ได้ใช้ภาษาเป้าหมายมากยกเว้นในการอ่านแปลข้อความออกมา