As shown in Table 4, the lengths of

As shown in Table 4, the lengths of Jt0 samples were not
significantly different (P < 0.05), indicating both a precise cutting
step and homogeneous dimensions of the various samples. A significant
(P < 0.05) decrease in dimensions was observed with the
first 23 h of dehydration at 50
C, as a consequence of shrinkage
determined by water evaporation. Despite the uniform sizes of the
starting candies, slightly lower variations in the dimensions of the
samples added with M and L GS fractions were appreciated after
dehydration. The colour of the candies was also evaluated (Table 4),
with colour being an important indicator of food quality and
acceptability. The colorimetric parameters of the control candies
and of the candies added with GS fractions had similar intensity
mean values, even if the control candy was characterized by higher
redness. Before the dehydration step, the candies added with theM
and L fractions exhibited higher G and B values than the samples containing the S fraction and the control candies. These differences
are imputable to the different colour of the starting GS fractions
(data not shown). The dehydration process significantly (P < 0.05)
increased the intensity mean values of all the candies, and the
differences in G and B values decreased. However, lower differences
in colour were observed by increasing the dehydration time up to
26 h. Accordingly, Hubbermann, Heins, St€ockmann, and Schwarz (2006) found that some hydrocolloids, especially pectin, enhance
colour stability in a model gel system.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังแสดงในตารางที่ 4 ความยาวของตัวอย่าง Jt0 ไม่ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.05), ระบุทั้งการตัดที่แม่นยำขั้นตอนและมิติเหมือนตัวอย่างต่าง ๆ สำคัญ(P < 0.05) พบว่า ขนาดที่ลดลงกับการh 23 ครั้งแรกของการคายน้ำที่ 50 C เป็นผลมาจากการหดตัวกำหนด โดยการระเหยน้ำ แม้ มีขนาดสม่ำเสมอของการเริ่มลูกอม เล็กน้อยลดการเปลี่ยนแปลงในมิติของการตัวอย่างเพิ่มเศษส่วน M และ L GS ถูกชื่นชมหลังจากคายน้ำ สีของลูกอมก็ประเมิน (ตารางที่ 4) ,สีที่เป็นตัวบ่งชี้ที่สำคัญของคุณภาพอาหาร และยอมรับ พารามิเตอร์การวัดสีของลูกอมควบคุมและลูกอมเพิ่มกับ GS เศษส่วนที่มีความเข้มคล้ายหมายถึง ค่า แม้ว่าขนมควบคุมลักษณะพิเศษโดยสูงกว่าสีแดง ก่อนขั้นตอนการคายน้ำ ลูกอมเพิ่มกับพวกเขาและเศษส่วน L แสดงค่า G และ B สูงกว่าตัวอย่างที่ประกอบด้วยเศษส่วน S และลูกอมควบคุม ความแตกต่างเหล่านี้มี imputable ให้สีแตกต่างกันของเศษส่วน GS ที่เริ่มต้น(ข้อมูลไม่แสดง) การคายน้ำกระบวนการอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.05)เพิ่มค่าเฉลี่ยความเข้มของขนมทั้งหมด และการความแตกต่างในค่า G และ B ลดลง อย่างไรก็ตาม ลดความแตกต่างสีถูกตั้งข้อสังเกต โดยการเพิ่มเวลาการคายน้ำสูงสุด26 h. ตามลำดับ Hubbermann, Heins, ockmann€ เซนต์ Schwarz (2006) พบว่า เจ้าบาง โดยเฉพาะเพคติน เพิ่มความเสถียรของสีในระบบแบบเจล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังแสดงในตารางที่ 4 ความยาวของตัวอย่าง Jt0 ที่ไม่ได้
แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05) แสดงให้เห็นทั้งการตัดที่แม่นยำ
ขั้นตอนที่เป็นเนื้อเดียวกันและขนาดของกลุ่มตัวอย่างต่างๆ ที่สำคัญ
(P <0.05) ลดลงในมิติที่เป็นข้อสังเกตที่มี
23 ชั่วโมงแรกของการคายน้ำที่ 50 องศาเซลเซียสเป็นผลมาจากการหดตัว
กำหนดโดยระเหยของน้ำ แม้จะมีขนาดสม่ำเสมอของ
ลูกอมเริ่มต้นการเปลี่ยนแปลงลดลงเล็กน้อยในมิติของ
กลุ่มตัวอย่างที่เพิ่มเข้ามาด้วย M และ L GS เศษส่วนได้ชื่นชมหลังจาก
การคายน้ำ สีของลูกอมยังถูกประเมิน (ตารางที่ 4)
ที่มีสีเป็นตัวบ่งชี้สำคัญของอาหารที่มีคุณภาพและ
การยอมรับ พารามิเตอร์สีของลูกอมควบคุม
และลูกอมเพิ่มด้วยเศษส่วน GS มีความเข้มคล้ายกัน
ค่าเฉลี่ยแม้ว่าลูกอมควบคุมก็มีลักษณะสูง
สีแดง ก่อนขั้นตอนการคายน้ำ, ลูกอมเพิ่มกับพวกเขา
และเศษส่วน L แสดงสูง G และ B ค่ากว่ากลุ่มตัวอย่างที่มีส่วน S และลูกอมควบคุม ความแตกต่างเหล่านี้
เป็น imputable กับสีที่แตกต่างกันของการเริ่มต้นเศษส่วน GS
(ไม่ได้แสดงข้อมูล) กระบวนการคายน้ำอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05)
เพิ่มขึ้นความเข้มหมายถึงคุณค่าของขนมหวานและ
ความแตกต่างใน G และ B ค่าลดลง อย่างไรก็ตามความแตกต่างที่ลดลง
ในสีถูกตั้งข้อสังเกตโดยการเพิ่มเวลาการคายน้ำได้ถึง
26 ชั่วโมง ดังนั้น Hubbermann, Heins เซนต์€ ockmann และ Schwarz (2006) พบว่าไฮโดรคอลลอยด์โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพคตินเพิ่ม
ความมั่นคงสีในระบบรูปแบบเจล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังแสดงในตารางที่ 4 ความยาวของตัวอย่าง jt0 ไม่ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) แสดงว่า ทั้งแม่น ตัดขั้นตอนและมิติความเป็นเนื้อเดียวกันของตัวอย่างต่างๆ พบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) พบว่าลดลงในมิติกับ23 ชั่วโมงแรกของ dehydration ที่ 50 องศาเซลเซียส เป็นผลมาจากการหดตัววัดน้ำระเหย แม้จะมีขนาดสม่ำเสมอของเริ่ม candies , ลดลงเล็กน้อยในการเปลี่ยนแปลงขนาดของตัวอย่างเพิ่มกับ M และ L GS เศษส่วนได้ชื่นชม หลังจากการขาดน้ำ สีลูกกวาดยังประเมิน ( ตารางที่ 4 )ที่มีสีเป็นตัวบ่งชี้ที่สำคัญของอาหารและคุณภาพการยอมรับ . พารามิเตอร์ 7.4 ของลูกอมควบคุมและลูกอมเพิ่มกับ GS เศษส่วนมีความคล้ายคลึงกันหมายถึงค่า ถ้าลูกอมควบคุมมีลักษณะสูงอักเสบ ก่อนการก้าว ลูกอมเพิ่มกับพวกเขาและ L ( G และ B มีค่าสูง ( มากกว่ากลุ่มตัวอย่างที่มี s เศษส่วนและลูกอมที่ควบคุม ความแตกต่างเหล่านี้จะใส่ความให้สีที่แตกต่างกันของเริ่ม GS เศษส่วน( ข้อมูลไม่แสดง ) กระบวนการดีไฮเดรชันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 )เพิ่มความเข้มเฉลี่ยของ candies ทั้งหมด และความแตกต่างใน G และ B มีค่าลดลง อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างกว่าสีได้โดยการเพิ่มเวลาขึ้นการ26 ชั่วโมง ตาม hubbermann ไฮน์ส , St , ด้าน ockmann และ ชวาร์ซ ( 2006 ) พบว่าบางส่วนโดยเฉพาะเพคติน เพิ่มเติมไฮโดรคอลลอยด์ีความมั่นคงในระบบเจลรูปแบบ