In this essay, I suggest that the q

In this essay, I suggest that the quest for research orientation that can be observed in many Continental European
academic institutions these days brings along both opportunities and threats for the academic communities in these
countries. On one hand, it allows for an increased recognition of one’s research efforts and often goes along with the opening
up to the international community. On the other hand, however, the quest for research orientation seems to bring along an
increased homogenization in our understanding of what good research means and, thus, poses a threat for the diversity of
our community. Against this backdrop, it would appear important to try and achieve research orientation without regrets, i.e.
while ensuring that efforts to improve research output and quality actually enrich our community rather than impoverishing
it. At the heart of this endeavor, I believe, lies the mutual appreciation and respect for the substance of our work – an
appreciation that should not be limited to the number of papers we have published or the outlets where we have published
them, but rather should relate to the ideas, dedication, curiosity, and courage that lie behind those papers. Absent of such
appreciation, ‘research orientation’ will always risk becoming a signifier that, paradoxically, is both empty and restrictive at
the same time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเรียงความนี้ ฉันจะแนะนำให้แสวงหาแนวการวิจัยที่สามารถตรวจสอบในหลายแบบยุโรปสถาบันการศึกษานี้นำไปตามโอกาสและภัยคุกคามสำหรับชุมชนวิชาการเหล่านี้ประเทศนั้น มือหนึ่ง จะช่วยให้การรับรู้ที่เพิ่มขึ้นของความพยายามวิจัยของ และมักจะไปพร้อมกับการเปิดสูงสุดในประเทศ บนมืออื่น ๆ อย่างไรก็ตาม การแสวงหาแนวการวิจัยน่าจะ นำการhomogenization เพิ่มขึ้นในความเข้าใจ ของวิจัยอะไรดีหมายถึง ดังนั้น เป็นภัยคุกคามสำหรับความหลากหลายของชุมชนของเรา ฉากนี้ มันจะปรากฏความสำคัญ และพยายามให้แนวการวิจัยไม่ มีความเสียใจ เช่นขณะที่มั่นใจว่า ความพยายามในการปรับปรุงผลผลิตงานวิจัยและคุณภาพเหนือชุมชนของเราจริง ๆ แทนที่ impoverishingมัน หัวใจสำคัญของความพยายามนี้ ดิฉัน อยู่ร่วมกันชื่นชมและเคารพสำหรับการทำงานของเรา – การขอบคุณที่ไม่ควรจะจำกัดจำนวนของเอกสารที่มีหรือร้านที่เราได้เผยแพร่พวกเขา แต่ค่อนข้างจะ เกี่ยวข้องกับความคิด ความทุ่มเท อยากรู้ และกล้าหาญที่โกหกหลังเอกสาร ขาดดังกล่าวชื่นชม 'วิจัยแนว' จะเสมอความเสี่ยงกลายเป็น signifier ที่ ทาง ว่างเปล่า และเข้มงวดที่เวลาเดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบทความนี้ผมขอแนะนำว่าการแสวงหาสำหรับการวางแนวการวิจัยที่สามารถมองเห็นได้ในหลายติเนนตัยุโรป
สถาบันการศึกษาวันนี้พร้อมนำทั้งโอกาสและภัยคุกคามสำหรับชุมชนนักวิชาการเหล่านี้ใน
ประเทศ บนมือข้างหนึ่งก็จะช่วยให้การรับรู้ที่เพิ่มขึ้นของการวิจัยหนึ่งและมักจะไปพร้อมกับการเปิด
ขึ้นเพื่อให้ประชาคมระหว่างประเทศ บนมืออื่น ๆ แต่การแสวงหาสำหรับการวางแนวการวิจัยดูเหมือนว่าจะนำไปตาม
เนื้อเดียวกันที่เพิ่มขึ้นในความเข้าใจในสิ่งที่ดีหมายถึงการวิจัยและทำให้เราเป็นภัยคุกคามต่อความหลากหลายของที่
ชุมชนของเรา กับฉากหลังนี้ก็จะปรากฏสำคัญที่จะลองและบรรลุการวางแนวทางการวิจัยโดยไม่ต้องเสียใจคือ
ในขณะที่มั่นใจว่ามีความพยายามในการปรับปรุงผลงานวิจัยที่มีคุณภาพจริงและเสริมสร้างชุมชนของเรามากกว่า impoverishing
มัน ที่เป็นหัวใจของความพยายามนี้ผมเชื่อว่าอยู่ชื่นชมและเคารพซึ่งกันและกันสำหรับสารการทำงานของเรา - ค่า
ความชื่นชมที่ไม่ควรจะ จำกัด จำนวนเอกสารที่เราได้รับการตีพิมพ์หรือร้านค้าที่เราได้รับการตีพิมพ์
พวกเขา แต่ค่อนข้างจะ ที่เกี่ยวข้องกับความคิดอุทิศอยากรู้อยากเห็นและความกล้าหาญที่อยู่เบื้องหลังเอกสารเหล่านั้น ขาดดังกล่าว
ชื่นชม 'การวางแนวทางการวิจัย' มักจะมีความเสี่ยงที่จะกลายเป็นมหาเทพที่ขัดแย้งเป็นทั้งที่ว่างเปล่าและข้อ จำกัด ใน
เวลาเดียวกัน