The economic “miracle” in postwar J

The economic “miracle” in postwar Japan and the East Asian newly industrialized countries (NICs—South Korea, Singapore, Taiwan) since the 1970s was fundamentally due to activist industrial, trade, and technology policies introduced by the state. The East Asian developmental states gave substantial well-designed export subsidies to industries they favored and granted tariff rebates that cheapened imported raw materials and machinery. States intervened to systematize economies through indicative (suggestive) planning—that is, planning via subsidies, grants, and tax inducements rather than state fiat. States regulated the entry of firms into key industries and restricted intercompany competition. Foreign investment was restricted and regulated. And states were actively involved in enhancing countries’ skill bases and technological capabilities through subsidies and public provision of education, training, and research and development (Amsden 2001; Chang 2002). Ha-Joon Chang has argued that state intervention, such as protecting infant industries, was used by most countries when they were in catch-up positions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"มิราเคิล" เศรษฐกิจหลังสงครามในประเทศญี่ปุ่นและประเทศในเอเชียตะวันออกอุตสาหกรรมใหม่ (เกาหลีนิคส์ใต้, สิงคโปร์, ไต้หวัน) ตั้งแต่ปี 1970 เป็นพื้นฐานอันเนื่องมาจากนโยบายอุตสาหกรรมการค้าและเทคโนโลยีกิจกรรมนำโดยรัฐรัฐพัฒนาในเอเชียตะวันออกให้มากด้วยการออกแบบอุดหนุนการส่งออกไปยังอุตสาหกรรมที่พวกเขาได้รับการสนับสนุนและได้รับการคืนเงินภาษีที่ cheapened วัตถุดิบที่นำเข้าเครื่องจักร รัฐแทรกแซงเพื่อจัดระบบเศรษฐกิจผ่านการแสดงให้เห็นถึง (นัย) วางแผนนั่นคือการวางแผนทางเงินอุดหนุนทุนและจูงใจภาษีมากกว่าคำสั่งของรัฐรัฐควบคุมการเข้ามาของ บริษัท ในอุตสาหกรรมที่สำคัญและ จำกัด การแข่งขันระหว่าง การลงทุนต่างประเทศถูก จำกัด และควบคุม และรัฐมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการเสริมสร้างฐานความสามารถของประเทศและความสามารถทางเทคโนโลยีผ่านเงินอุดหนุนและการให้ประชาชนในการศึกษาการฝึกอบรมและการวิจัยและพัฒนา (Amsden 2001 ช้าง 2002)ฮ่าจุนช้างเป็นที่ถกเถียงกันว่าการแทรกแซงของรัฐเช่นการปกป้องอุตสาหกรรมทารกถูกนำมาใช้โดยประเทศส่วนใหญ่เมื่อพวกเขาอยู่ในตำแหน่งที่จับขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เศรษฐกิจ "สุขุมวิท" พ้นญี่ปุ่นและเอเชียตะวันออกประเทศที่อุตสาหกรรมใหม่ (Nic-เกาหลีใต้ สิงคโปร์ ไต้หวัน) ตั้งแต่ทศวรรษ 1970 เกิดภาระสจม.อุตสาหกรรม การค้า เทคโนโลยีนโยบาย และนำมาใช้ โดยรัฐ อเมริกาพัฒนาเอเชียตะวันออกให้เงินอุดหนุนการส่งออกแห่งพบอุตสาหกรรมที่พวกเขาชื่นชอบ และได้รับเงินคืนภาษีที่ cheapened นำเข้าวัตถุดิบและเครื่องจักร อเมริกาเข้าแทรกแซงเศรษฐกิจผ่านการวางแผน (ถึง) ตัวชี้ให้เห็นการประมวล — นั่นคือ การวางแผนทางเงินอุดหนุน เงินช่วย เหลือ และ inducements ภาษี มากกว่ารัฐเฟียต อเมริกาควบคุมรายการของบริษัทในอุตสาหกรรมหลักและการแข่งขันระหว่างบริษัทจำกัด ลงทุนต่างประเทศถูกจำกัด และควบคุม และอเมริกาเกี่ยวข้องอย่างแข็งขันในประเทศฐานทักษะและความสามารถของเทคโนโลยีเงินอุดหนุนและเงินสำรองสาธารณะศึกษา ฝึก อบรม และการวิจัย และพัฒนา (Amsden 2001 ช้าง 2002) ช้างฮา Joon ได้โต้เถียงว่า แทรกแซงของรัฐ เช่นการปกป้องอุตสาหกรรมทารก ถูกใช้ โดยประเทศส่วนใหญ่เมื่อพวกเขาอยู่ในตำแหน่ง catch-up

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เศรษฐกิจ"ปาฏิหาริย์"ในประเทศญี่ปุ่นหลังสงครามและประเทศอุตสาหกรรมใหม่เอเชียตะวันออก(เกาหลีใต้,สิงคโปร์,ไต้หวัน,นิการากัว cs-south )มาตั้งแต่ 1970 s เป็นสำคัญเนื่องจากนักอุตสาหกรรมการค้าและนโยบายเทคโนโลยีนำโดยรัฐรัฐเอเชียตะวันออกด้านการพัฒนาที่ให้เงินอุดหนุนการส่งออกได้รับการออกแบบเป็นอย่างดีเป็นอย่างมากให้กับอุตสาหกรรมที่ได้รับสิทธิพิเศษและได้รับเงินคืน ภาษี ที่ cheapened เครื่องจักรและวัตถุดิบนำเข้าจากต่างประเทศ รัฐถูกแทรกแซงในการขยายตัวทางเศรษฐกิจแบบผ่านการวางแผนการบ่งชี้ถึง(ได้รับ) - ที่มีการวางแผนโดยผ่านทางการอุดหนุนแก่และเก็บ ภาษี พร้อมดื่มมากกว่าคำสั่งของรัฐรัฐควบคุมการเข้าออกของบริษัทในอุตสาหกรรมที่สำคัญและการแข่งขันร่วมกันระหว่างบริษัทการจำกัดการใช้งาน การลงทุนจากต่างประเทศเป็นการจำกัดการใช้งานและการควบคุม และรัฐมีส่วนเกี่ยวข้องในฐานความชำนาญของประเทศและสร้างความสามารถทางด้านเทคโนโลยีโดยผ่านเงินอุดหนุนและการสาธารณะของการศึกษาและการฝึกอบรมการวิจัยและพัฒนา( amsden 2001 ช้าง 2002 )อย่างต่อเนื่องha-joon ช้างได้ให้เหตุผลว่าการแทรกแซงของรัฐเช่นการปกป้องอุตสาหกรรมเกิดใหม่นั้นถูกใช้โดยประเทศที่พวกเขาอยู่ในตำแหน่ง - ขึ้น