Before information can be integrate

Before information can be integrated into long term memory it must be received
and processed by our working memory. Working memory is very limited; it
can only handle small amounts of information before it has to be integrated into
our long term memory or lost. In his landmark article on this subject, George
Miller (1956) suggested that we can only process about seven pieces of
information at one time. And, we must do so quickly, as working memory can
only keep information for about 20 seconds.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนที่สามารถรวมข้อมูลในการจำระยะยาว จะต้องได้รับและประมวลผล โดยหน่วยความจำของเราทำงาน ทำงานหน่วยความจำมีจำกัดมาก มันเท่านั้นสามารถจัดการข้อมูลจำนวนน้อยก่อนมีสามารถรวมอยู่ในหน่วยความจำระยะยาวของเรา หรือสูญหาย ในบทความในเรื่องนี้ จอร์จมาร์คเขามิลเลอร์ (1956) แนะนำว่า เราสามารถดำเนินการประมาณ 7 ชิ้นเท่านั้นข้อมูลในครั้งเดียว และ เราต้องทำอย่างรวดเร็ว เป็นหน่วยความจำสามารถทำงานเพียง ให้ข้อมูลประมาณ 20 วินาที

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนที่ข้อมูลที่สามารถบูรณาการในหน่วยความจำระยะยาวมันจะต้องได้รับ
และประมวลผลโดยหน่วยความจำในการทำงานของเรา หน่วยความจำในการทำงานมี จำกัด มาก; มัน
สามารถจัดการกับจำนวนเงินที่เล็ก ๆ ของข้อมูลก่อนที่จะต้องมีการรวมอยู่ใน
ความทรงจำระยะยาวของเราหรือสูญหาย สถานที่สำคัญในบทความของเขาในเรื่องนี้จอร์จ
มิลเลอร์ (1956) ชี้ให้เห็นว่าเราสามารถดำเนินการประมาณเจ็ดชิ้นส่วนของ
ข้อมูลที่ครั้งหนึ่ง และเราจะต้องทำอย่างรวดเร็วเป็นหน่วยความจำที่ทำงานสามารถ
เก็บข้อมูลเพียงประมาณ 20 วินาที

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนที่ข้อมูลจะถูกรวมอยู่ในความทรงจำระยะยาวนั้นจะต้องได้รับ
ประมวลผลทำงานหน่วยความจำของเรา ทำงานหน่วยความจำมี จำกัด มาก มัน
เท่านั้นที่สามารถจัดการกับปริมาณน้อยของข้อมูลก่อนที่จะถูกรวมเข้าไปใน
หน่วยความจำระยะยาวของเรา หรือสูญหาย ในบทความหลักของเขาในเรื่องนี้ จอร์จ
มิลเลอร์ ( 1956 ) ชี้ให้เห็นว่าเราสามารถดำเนินการเกี่ยวกับเจ็ดชิ้น
ข้อมูลในครั้งเดียว และเราต้องทำอย่างรวดเร็ว ขณะที่ทำงานหน่วยความจำสามารถ
เพียงเก็บข้อมูลประมาณ 20 วินาที