Film is an economic commodity as we

Film is an economic commodity as well as a cultural good. As a commodity, film, like
other manufactured objects, has been brought about by the labour of many workers with
no personal relationship or connection existing between them and those who will end up
using or ingesting the commodity. Manufactured goods exist in successive moments of
production, distribution and consumption. ‘Consumption’ applied to material goods
refers to that kind of appropriation whereby the object is digested or used so that it is
subject to physical decay and disintegration. Cultural goods such as films are not subject to
the same laws of entropy. While the material bearer or carrier of the cultural good, in this
case a reel of celluloid or a length of videotape, will suffer the same fate as other material
goods, the cultural object will not be affected for new copies can be struck from the
original. Rather, the consumption of cultural objects refers to the dimension of their
ideological meanings and focuses on the moment of decoding. While this dualism of
materiality and meaning, commerce and culture, is repeatedly insisted upon in the
chapters that follow, nevertheless it is worth remembering that the material existence of a
film is a prior, necessary condition to its capacity to engender any ideological effects. In
other words, before film can be considered as a cultural object, it must first be conceived
as an industry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟิล์มเป็นสินค้าเศรษฐกิจเป็นวัฒนธรรมที่ดี เท่าที่ต้องการสินค้า ฟิล์มอื่น ๆ ผลิตวัตถุ มีรับมาจากแรงงานของแรงงานที่มากด้วยไม่มีความสัมพันธ์ส่วนบุคคลหรือการเชื่อมต่อที่มีอยู่ระหว่างพวกเขาและผู้ที่จะจบลงใช้ หรือบริโภคสินค้าโภคภัณฑ์ สินค้าที่ผลิตอยู่ในช่วงเวลาต่อ ๆ มาการผลิต การกระจาย และการใช้ การบริโภคที่ใช้สินค้าวัสดุหมายถึงชนิดของการจัดสรรโดยการย่อยสลายวัตถุ หรือใช้เพื่อที่จะสลายตัวทางกายภาพและการสลายตัว สินค้าทางวัฒนธรรมเช่นภาพยนตร์ไม่อาจกฎหมายเดียวกันของเอนโทรปี ในขณะที่วัสดุถือหรือบริษัทขนส่งของดีวัฒนธรรม ในที่นี้กรณีม้วนของเซลลูลอยด์หรือความยาวของวิดีโอเทป จะประสบชะตากรรมเดียวกันเป็นวัสดุอื่น ๆสินค้า วัตถุวัฒนธรรมจะไม่ได้รับผลกระทบสำหรับสำเนาใหม่สามารถหลงจากการต้นฉบับ ค่อนข้าง ปริมาณการใช้วัตถุทางวัฒนธรรมหมายถึงขนาดของตนความหมายอุดมการณ์และเน้นที่ช่วงเวลาของการถอดรหัส ขณะนี้ dualism ของประเด็นที่สำคัญ และความหมาย พาณิชย์ และ วัฒนธรรม ซ้ำ ๆ ยืนยันตามในการบทตามที่ แต่มันเป็นมูลค่าการจดจำที่มีอยู่ของวัสดุภาพยนตร์เรื่องก่อนหน้า จำเป็นเงื่อนไขในการผลิตให้เกิดผลใด ๆ อุดมการณ์ของ ในคำอื่น ๆ ก่อนภาพยนตร์ถือได้ว่าเป็นวัตถุทางวัฒนธรรม มันต้องแรกรู้สึกเป็นอุตสาหกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นสินค้าโภคภัณฑ์ทางเศรษฐกิจเช่นเดียวกับวัฒนธรรมที่ดี ในฐานะที่เป็นสินค้าโภคภัณฑ์, ฟิล์มเช่น
วัตถุผลิตอื่น ๆ ที่ได้รับมาเกี่ยวด้วยแรงงานของคนงานหลายคนที่มี
ไม่มีความสัมพันธ์ส่วนบุคคลหรือการเชื่อมต่อที่มีอยู่ระหว่างพวกเขาและผู้ที่จะจบลงด้วย
การใช้หรือบริโภคสินค้าโภคภัณฑ์ สินค้าที่ผลิตอยู่ในช่วงเวลาที่ต่อเนื่องของ
การผลิตการจำหน่ายและการบริโภค 'การบริโภค' นำมาใช้กับสินค้าวัสดุ
หมายถึงชนิดของการจัดสรรที่โดยวัตถุที่ถูกย่อยสลายหรือนำไปใช้เพื่อที่จะ
อยู่ภายใต้การสลายตัวทางกายภาพและการสลายตัว สินค้าทางวัฒนธรรมเช่นภาพยนตร์จะไม่อยู่ภาย
กฎหมายเดียวกันของเอนโทรปี ในขณะที่ผู้ถือวัสดุหรือผู้ให้บริการของวัฒนธรรมที่ดีในการนี้
กรณีรีลของเซลลูลอยด์หรือความยาวของวิดีโอเทปที่จะประสบชะตากรรมเช่นเดียวกับวัสดุอื่น ๆ
สินค้าวัตถุทางวัฒนธรรมที่จะไม่ได้รับผลกระทบสำหรับสำเนาใหม่สามารถหลงจาก
เดิม . แต่การบริโภคของวัตถุทางวัฒนธรรมหมายถึงมิติของพวกเขา
ความหมายอุดมการณ์และมุ่งเน้นไปที่ช่วงเวลาของการถอดรหัส ในขณะที่คู่นี้
ความสำคัญและความหมายการค้าและวัฒนธรรมเป็นที่ยืนยันซ้ำแล้วซ้ำอีกเมื่อใน
บทที่เป็นไปตาม แต่จะมีมูลค่าการจดจำว่าการดำรงอยู่ของวัสดุของ
ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นก่อนเงื่อนไขที่จำเป็นเพื่อความสามารถในการก่อให้เกิดผลกระทบอุดมการณ์ใด ๆ ใน
คำอื่น ๆ ก่อนที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการพิจารณาเป็นวัตถุทางวัฒนธรรมที่จะต้องแรกจะรู้สึก
เป็นอุตสาหกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาพยนตร์เป็นสินค้าเศรษฐกิจ รวมทั้งวัฒนธรรมที่ดี เป็นสินค้า ภาพยนตร์ เช่นวัตถุที่ผลิตอื่น ๆได้นำเกี่ยวกับ โดยแรงงานของคนงานมากมายกับไม่มีความสัมพันธ์ส่วนตัวหรือการเชื่อมต่อที่มีอยู่ระหว่างพวกเขาและบรรดาผู้ที่จะสิ้นสุดการใช้หรือได้รับสินค้า . สินค้าที่ผลิตอยู่ในช่วงต่อเนื่องของการผลิตการจำหน่ายและการบริโภค " " การใช้กับวัตถุ สิ่งของหมายถึงชนิดของการคิดที่เป็นวัตถุย่อยหรือใช้เพื่อให้มันคือเรื่องการสลายตัวทางกายภาพและการ . สินค้าวัฒนธรรม เช่น ภาพยนตร์จะไม่ต้องกฎหมายเดียวกันของเอนโทรปี . ในขณะที่วัสดุที่ถือหรือพาหะของวัฒนธรรมที่ดีในเรื่องนี้กรณีรีลเซลลูลอยด์หรือความยาวของเทป จะประสบชะตากรรมเช่นเดียวกับวัสดุอื่น ๆสินค้า วัตถุทางวัฒนธรรม จะไม่ได้รับผลกระทบ สำหรับชุดใหม่สามารถหลงจากต้นฉบับ แต่การบริโภควัตถุทางวัฒนธรรม หมายถึง ขนาดของพวกเขาความหมายของอุดมการณ์ และเน้นในช่วงเวลาของการถอดรหัส ในขณะที่คู่ของสาระสำคัญและความหมาย วัฒนธรรม การค้า และเป็นซ้ำยืนยันเมื่อในบทว่า ปฏิบัติตาม แต่มันเป็นมูลค่าจดจำว่า การดำรงอยู่ของวัสดุเป็นภาพยนตร์ก่อน เงื่อนไขจำเป็นเพื่อความจุให้บังเกิดมีอุดมการณ์ผลกระทบ ในคำอื่น ๆก่อนที่ภาพยนตร์จะถือว่าเป็นวัตถุทางวัฒนธรรม มันต้องแรกจะรู้สึกเป็นอุตสาหกรรม