Not waiting for him to finish, the

Not waiting for him to finish, the guard loudly shouted, “Name card!”

While Old Shang faltered, Chen Rong’s voice rose from inside, “Let us go home.”

Old Shang hedged. With everyone’s eyes looking at them, he chuckled again, turned and said to the guard, “We’re leaving, then.”

At this point, a young scholar walked up behind the guard and raised his voice to ask: “I see that this is one of the young ladies from the Chen estate. Is she Ah Rong of the Chen House?”

All around them was silent. Read at h@mster 428.

Chen Rong was surprised as well. Recognizing the familiarity in his voice, she quickly looked through the curtain slit and found that he was Chen Sanlang’s friend, Zhang Xiang. But how could he be in the prince’s estate?

Amid Chen Rong’s silence, Old Shang replied: “Aye, my mistress is Ah Rong of the Chen House.”

The guard stepped back and loudly said, “Ah Rong of the Chen House? Of coure she may come in. This way.”

Chen Rong lifted her curtain when Old Shang hollered at the horses. Wearing a blue and purple dress, the exquisitely beautiful girl appeared before everyone’s eyes.

Just as they looked at her in appraisal, Chen Rong’s eyes turned to Zhang Xiang. She smiled at him and was about to speak when she saw him turning his attention to something behind her.

The others did the same.

Chen Rong turned around in curiosity. She hadn’t seen the newcomer by the time a carriage drove up next to her. At the same time, a soothing voice like spring water said, “Ah Rong, you’re also here? Let’s go in together.” This was Wang Hong’s voice!

Chen Rong slowly looked up at him.

What she saw was his smiling handsome face.

At this moment, Zhang Xiang was standing sideways behind Wang Hong, both their faces simultaneously appearing in her view.

Zhang Xiang raised his head as he cast an admiring glance at Wang Hong. Chen Rong couldn’t help lamenting to herself: Next to this man, I fear all men will become as common as fowls and canines! At this thought, she withdrew her gaze.

No sooner had she turned her gaze back to Wang Hong than his charming voice teasingly rang by her ears: “Who were you looking at, Ah Rong? Your eyes twinkle like a thief’s!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่รอให้เขาเสร็จสิ้น การปกป้องดังตะโกน "ชื่อบัตรขณะ Shang เก่าพูดตะกุกตะกัก กุหลาบจากภายใน เฉินร้องเสียง "ให้เราไปบ้าน"เฉพาะใน Shang เก่า มีของทุกคน ตามองพวกเขา เขาเบา ๆ อีกครั้ง เปิด และกล่าวถึงยาม "เรากำลังออกจาก จากนั้น"ที่จุดนี้ นักวิชาการหนุ่มที่เดินขึ้นหลังยาม และยกเสียงเขาถาม: "ผมเห็นว่า นี่เป็นหนึ่งในสาว ๆ จากนิคมเฉิน คือเธออา รองของบ้านเฉินทั้งหมดนั้นคือเงียบ อ่านที่ h@mster 428รองเฉินรู้สึกประหลาดใจเช่นกัน ตระหนักถึงความคุ้นเคยในเสียงของเขา เธออย่างรวดเร็วมองผ่านผ้าม่านกรีด และพบว่า เขาเพื่อนเฉิน Sanlang จางเซียง แต่ว่าเขาอาจจะในอสังหาริมทรัพย์ของเจ้าชายท่ามกลางเฉินร้องเงียบ Shang เก่าตอบ: "เอ ผู้เป็นที่รักของฉันคือ Ah ร่องของบ้านเฉิน"ยามเดินถอยหลัง และเสียงดังกล่าว ว่า "Ah ร่องของบ้านเฉิน ของ coure เธออาจมาใน วิธีนี้"เฉินร่องยกม่านของเธอเมื่ออายุ Shang hollered ที่ม้า ใส่ชุดสีน้ำเงิน และสีม่วง หญิงสาวสวยงามประณีตปรากฏก่อนที่ตาของทุกคนเหมือนอย่างที่พวกเขามองดูที่เธอในประเมิน เฉินร่องตาหันไปจางเซียง เธอยิ้มที่เขา และกำลังจะพูดเมื่อเธอเห็นเขาหันความสนใจไปที่สิ่งที่เธอคนอื่น ๆ ไม่เหมือนกันChen Rong turned around in curiosity. She hadn’t seen the newcomer by the time a carriage drove up next to her. At the same time, a soothing voice like spring water said, “Ah Rong, you’re also here? Let’s go in together.” This was Wang Hong’s voice!Chen Rong slowly looked up at him.What she saw was his smiling handsome face.At this moment, Zhang Xiang was standing sideways behind Wang Hong, both their faces simultaneously appearing in her view.Zhang Xiang raised his head as he cast an admiring glance at Wang Hong. Chen Rong couldn’t help lamenting to herself: Next to this man, I fear all men will become as common as fowls and canines! At this thought, she withdrew her gaze.No sooner had she turned her gaze back to Wang Hong than his charming voice teasingly rang by her ears: “Who were you looking at, Ah Rong? Your eyes twinkle like a thief’s!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่รอให้เขาเสร็จสิ้นยามเสียงดังตะโกน "นามบัตร!"

ในขณะที่เก่า Shang สะดุดเสียงเฉินร่องเพิ่มขึ้นจากภายใน "ให้เราไปที่บ้าน."

เก่า Shang การป้องกันความเสี่ยง ด้วยตาของทุกคนมองไปที่พวกเขาเขาหัวเราะอีกครั้งหันมาและพูดกับยาม ". เรากำลังจะออกแล้ว"

ณ จุดนี้นักวิชาการหนุ่มเดินมาข้างหลังยามและขึ้นเสียงของเขาที่จะถาม: "ผมเห็นว่า นี้เป็นหนึ่งในหญิงสาวจากทรัพย์เฉิน เธอเป็นอาร่องของเฉินเฮ้าส์? "

รอบ ๆ พวกเขาก็เงียบ อ่านได้ที่ H @ mster 428.

เฉินร่องรู้สึกประหลาดใจเช่นกัน ตระหนักถึงความคุ้นเคยในเสียงของเขาที่เธอได้อย่างรวดเร็วมองผ่านช่องม่านและพบว่าเขาเป็นเพื่อนของเฉิน Sanlang ของ Zhang Xiang แต่วิธีการที่เขาอาจจะอยู่ในที่ดินของเจ้าชาย?

ท่ามกลางความเงียบเฉินร่องเก่า Shang ตอบ: ". ใช่ที่รักของฉันคืออาร่องของเฉินเฮ้าส์"

ยามก้าวถอยหลังและเสียงดังกล่าวว่า "อาร่องของเฉินเฮ้าส์? ของ coure เธออาจจะมาใน. วิธีนี้. "

เฉินร่องยกผ้าม่านเก่าของเธอเมื่อ Shang ตะโกนที่ม้า สวมชุดสีฟ้าและสีม่วง, สาวสวยประณีตปรากฏต่อหน้าต่อตาของทุกคน.

เช่นเดียวกับที่พวกเขามองไปที่เธอในการประเมินตาเฉินของโรงหันไป Zhang Xiang เธอยิ้มให้เขาและเป็นเรื่องที่จะพูดเมื่อเธอเห็นเขาหันความสนใจไปยังสิ่งที่อยู่เบื้องหลังของเธอ.

คนอื่น ๆ ก็ทำเช่นเดียวกัน.

เฉินร่องหันไปรอบ ๆ ในความอยากรู้ เธอไม่เคยเห็นมาใหม่ตามเวลาที่รถขับรถขึ้นต่อไปกับเธอ ในเวลาเดียวกัน, เสียงธรรมชาติเช่นน้ำในฤดูใบไม้ผลิกล่าวว่า "อาร่อง, คุณยังอยู่ที่นี่? ให้เป็นไปในการร่วมกัน. "นี่คือเสียงวังฮ่องกง!

เฉินร่องช้าเงยหน้าขึ้นมองไปที่เขา.

สิ่งที่เธอเห็นคือใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มหล่อของเขา.

ขณะนี้ Zhang Xiang กำลังยืนอยู่ด้านข้างที่อยู่เบื้องหลังวังฮ่องกงทั้งใบหน้าของพวกเขาไปพร้อม ๆ กันที่ปรากฏในมุมมองของเธอ .

Zhang Xiang ยกศีรษะของเขาในขณะที่เขาโยนได้อย่างรวดเร็วชื่นชมวังฮ่องกง เฉินร่องไม่สามารถช่วยเสียใจกับตัวเอง: ถัดจากผู้ชายคนนี้ฉันกลัวทุกคนจะกลายเป็นสามัญเป็นนกและเขี้ยว! ที่คิดว่านี้เธอถอนตัวออกจ้องมองเธอ.

ไม่มีเร็วมีเธอหันมาจ้องมองเธอกลับไปที่วังฮ่องกงกว่าเสียงที่มีเสน่ห์ของเขารัง teasingly หูของเธอ: "ใครคุณกำลังมองหาที่อาร่อง? ดวงตาของคุณกระพริบตาเหมือนขโมย! "