2.2. Experimental designRats aged 4

2.2. Experimental design
Rats aged 4 months and 8 months were used for this experiment.Each age group, consisting of 12 rats, was randomly divided into experimental and control groups. Tomarina1(the experimental group) or control dentifrice (the control group) was applied into the gingival sulcus of both maxillary molars. Tomarina1 consists of Pycnogenol1and dipotassium glycyrrhizate, tocoph-erol acetate, allantoin, ligusticum extract and peony extract as anti-inflammatory agents, and cetylpyridinium chloride as anti-bacterial agent. In both groups, 70 mg dentifrice was applied once daily in the gingival sulcus 5 days per week for 2 months.After application for ten minutes, the excess paste remaining in the oral cavity was removed using a cotton ball.

2.3. Histological analysis
After the experimental period, the rats were sacrificed under general anaesthesia with diethyl ether. The left maxillary
molar region was resected en bloc from each rat. Tissues were decalcified with 10% tetrasodium-EDTA aqueous solution (pH 7.4) for 2 weeks at 4 8C. Paraffin-embedded buccolingual sections (4 mm thick) were stained with haematoxylin and
eosin, as described below.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.2. ทดลองออกแบบหนูอายุ 4 เดือน และ 8 เดือนถูกใช้ในการทดลองนี้แต่ละกลุ่มอายุ ประกอบด้วยหนู 12 ถูกสุ่มแบ่งออกเป็นทดลอง และกลุ่มควบคุม Tomarina1(the experimental group) หรือใช้ dentifrice ควบคุม (กลุ่มควบคุม) เข้าไปในร่อง gingival ของ molars maxillary ทั้งนั้น Tomarina1 ประกอบด้วย Pycnogenol1and dipotassium glycyrrhizate, tocoph erol acetate ต สารสกัด ligusticum และนีแยกเป็นตัวแทนแก้อักเสบ และคลอไรด์ cetylpyridinium เป็นตัวแทนป้องกันแบคทีเรีย ทั้งกลุ่ม dentifrice 70 มิลลิกรัมใช้ครั้งเดียวทุกวันในร่อง gingival 5 วันต่อสัปดาห์ 2 เดือนหลังจากสมัครสิบนาที วางส่วนเกินที่คงเหลือในช่องปากถูกเอาออกโดยใช้ลูกฝ้าย2.3. สรีรวิทยาวิเคราะห์หลังจากช่วงทดลอง หนูได้เสียสละภายใต้ anaesthesia ทั่วไปกับอีเทอร์ diethyl Maxillary ซ้ายภูมิภาคสบถูก resected มติจากหนูแต่ละ เนื้อเยื่อถูก decalcified กับ 10% tetrasodium EDTA ละลาย (pH 7.4) 2 สัปดาห์ที่ 4 8C. ส่วน buccolingual ฝังพาราฟิน (4 มม.หนา) มีสี ด้วย haematoxylin และeosin ตามที่อธิบายไว้ด้านล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.2 การออกแบบการทดลอง
หนูอายุ 4 เดือน 8 เดือนถูกนำมาใช้สำหรับกลุ่มอายุนี้ experiment.Each ประกอบด้วย 12 หนูถูกแบ่งออกเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม Tomarina1 (กลุ่มทดลอง) หรือการควบคุมยาสีฟัน (กลุ่มควบคุม) ถูกนำมาใช้ในร่องเหงือกของฟันกรามทั้งขากรรไกรบน Tomarina1 ประกอบด้วย Pycnogenol1and glycyrrhizate dipotassium, tocoph-Erol acetate, Allantoin, สารสกัดจาก Ligusticum และสารสกัดจากดอกโบตั๋นเป็นสารต้านการอักเสบและ cetylpyridinium คลอไรด์เป็นสารต่อต้านเชื้อแบคทีเรีย ในทั้งสองกลุ่ม 70 มก. ยาสีฟันถูกนำมาใช้วันละครั้งในร่องเหงือก 5 วันต่อสัปดาห์สำหรับ 2 โปรแกรม months.After สิบนาทีวางส่วนเกินที่เหลืออยู่ในช่องปากจะถูกลบออกโดยใช้สำลี2.3 การวิเคราะห์ทางจุลกายวิภาคหลังจากระยะเวลาการทดลองหนูที่ได้รับการเสียสละวางยาสลบกับอีเทอร์ ซ้าย maxillary ภูมิภาคกรามถูก resected ระหว่างกลุ่มจากแต่ละหนู เนื้อเยื่อที่ได้รับแคลเซียม 10% tetrasodium-EDTA สารละลาย (pH 7.4) เป็นเวลา 2 สัปดาห์ที่ 4 8C พาราฟินฝังตัวส่วน buccolingual (4 มมหนา) ถูกย้อมด้วยสี haematoxylin และEosin ตามที่ระบุไว้ด้านล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.2 . หนูอายุ 4 เดือน และทดลองการออกแบบ
8 เดือนได้ใช้ในการทดลองนี้ แต่ละกลุ่มประกอบด้วย 12 ตัวถูกแบ่งออกเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม tomarina1 ( กลุ่มทดลอง ) หรือยาสีฟันควบคุม ( กลุ่มควบคุม ) คือใช้ในร่องเหงือกของฟันกรามเลย tomarina1 ประกอบด้วย pycnogenol1and glycyrrhizate ได ,tocoph ชีวาน acetate , Allantoin สารสกัด ligusticum , และดอกโบตั๋น เป็นสารต้านการอักเสบและ cetylpyridinium คลอไรด์เป็นตัวแทนป้องกันแบคทีเรีย . ทั้งในกลุ่มที่ใช้ยาสีฟัน 70 มิลลิกรัมวันละครั้ง ในร่องเหงือก 5 วันต่อสัปดาห์ เป็นเวลา 2 เดือน หลังจากการใช้ 10 นาที ส่วนเกินวางที่เหลือในช่องปากจะถูกลบออกโดยใช้ลูกฝ้าย

2.3จากการวิเคราะห์
หลังจากระยะเวลาทดลอง , หนูถูกสังเวยภายใต้การระงับความรู้สึกทั่วไปด้วยไดเอทิลอีเทอร์ ฟันกรามซ้ายบน
เขตถูกตัดออกทั้งหมดจากแต่ละคนทรยศ เนื้อเยื่อที่เป็นร่มเงากับ 10 % tetrasodium สารละลาย EDTA ( pH 7.4 ) สำหรับ 2 สัปดาห์ที่ 4 8C . พาราฟินฝังตัว buccolingual ส่วน ( หนา 4 มม. ) ถูกย้อมด้วยสีฮีมาท๊อกซีลิน
eosin และ ,ตามที่อธิบายไว้ด้านล่าง